Πακ (δορυφόρος)

Πακ
Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε από	Stephen P. Synnott Βόγιατζερ 2
Ημερομηνία Ανακάλυψης	30 Δεκεμβρίου 1985
Προσδιορισμοί
Εναλλακτική ονομασία	Ουρανός XV
Προσωρινή ονομασία	S/1985 U 1
Χαρακτηριστικά τροχιάς
Ημιάξονας τροχιάς	86.004 Km
Εκκεντρότητα	0,00012 ± 0,000061
Περίοδος περιφοράς	0,76183287 ± 0,000000014 ημέρες
Κλίση	0,31921 ± 0,021° (προς τον Ισημερινό του Ουρανού)
Είναι δορυφόρος του	Ουρανού
Φυσικά χαρακτηριστικά
Μέση Ακτίνα	81 ± 2 Km
Έκταση επιφάνειας	~82.400 Km²
Όγκος	~2.225.000 Km³
Μάζα	~2,9 × 1018 kg
Μέση πυκνότητα	~1,3 g/cm3
Ισημερινή βαρύτητα επιφάνειας	0,028 m/s²
Ταχύτητα διαφυγής	0,069 km/s
Περίοδος περιστροφής	Σύγχρονη
Κλίση άξονα	μηδέν
Λευκαύγεια	0,11 ± 0,015
Επιφανειακή θερμοκρασία	64 K
Φαινόμενο μέγεθος	20,5

Ο Πακ (αγγλικά: Puck) είναι ένας από τους 27 δορυφόρους του πλανήτη Ουρανού. Ονομάστηκε έτσι από ένα ξωτικό που εμφανίζεται στο θεατρικό έργο του Σαίξπηρ «Όνειρο Θερινής Νυκτός»^[1]. Η άλλη του σημερινή ονομασία είναι Ουρανός XV (Uranus XV). Η τροχιά του Πακ βρίσκεται μεταξύ των δακτυλίων του Ουρανού και της Μιράντας. Έχει σχεδόν σφαιρικό σχήμα και διάμετρο 162 χλμ. Η επιφάνειά του είναι σκοτεινή και με πολλούς κρατήρες ενώ υπάρχουν φασματικές ενδείξεις ότι υπάρχει πάγος.

Ανακάλυψη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πακ είναι ο μεγαλύτερος εσωτερικός δορυφόρος του Ουρανού και ανακαλύφθηκε από εικόνες που λήφθηκαν από το Βόγιατζερ 2 στις 30 Δεκεμβρίου 1985. Η αρχική προσωρινή ονομασία που του είχε δοθεί ήταν S/1985 U 1^[2]. Αργότερα ονομάστηκε Πακ από το ξωτικό Πακ που εμφανίζεται στο έργο "Όνειρο Θερινής Νυκτός" του Σαίξπηρ. Στην Κελτική μυθολογία και στην Αγγλική λαογραφία, ο Πακ είναι ένα κακό ξωτικό.