Μετάβαση στο περιεχόμενο

Uber Files

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σκάνδαλο Uber Files
Ημερομηνία10 Ιουλίου 2022
Τύποςπολιτικό σκάνδαλο
Αιτίαδιαρροή πληροφοριών σχετικά με τις παράνομες πρακτικές της εταιρείας Uber
Έρευνες
  • Μαρκ ΜακΓκάν (πληροφοριοδότης)[G 1]
  • Δημοσιογράφοι της Guardian και ICIJ[W 1][G 2]

Το Uber Files είναι πολιτικό σκάνδαλο που αφορά τη διαρροή ευαίσθητων πληροφοριών της πολυεθνικής εταιρείας Uber, οι οποίες δημοσιοποιήθηκαν από την εφημερίδα The Guardian τον Ιούλιο του 2022, φέρνοντας στο φως τους αθέμιτους τρόπους στους οποίους η εταιρεία βάσιζε την ανάπτυξη και επέκτασή της.

Συγκεκριμένα, περισσότερα από 124.000 αρχεία που παραδόθηκαν από πληροφοριοδότη (μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος) που ήταν πρώην ανώτερο στέλεχος της εταιρείας στην εφημερίδα The Guardian στις 10 Ιουλίου 2022[G 1], περιείχαν ενοχοποιητικά στοιχεία για τη δράση της εταιρείας.[G 2] Η έρευνα πάνω στις πληροφορίες έχει δείξει ότι η επέκταση της εταιρείας οφείλεται σε πολιτική διαφθορά, σχέσεις πελατείας, αποφυγή των ελέγχων, ανήθικες και συχνά παράνομες τακτικές, ακόμα και βία απέναντι στους εργαζομένους της.[ICIJ 1]

Το περιστατικό προκάλεσε ένα πολυεπίπεδο σκάνδαλο[G 3], ενώ η δημοσιογραφική έρευνα συνεχίζεται ακόμη, από δημοσιογράφους της Guardian σε συνεργασία με 180 δημοσιογράφους από 29 χώρες[G 2] και περισσότερες από 40 δημοσιογραφικές οργανώσεις.[W 1] Η εφημερίδα Guardian επισημαίνει ότι πρόκειται για μια άνευ προηγουμένου διαρροή ευαίσθητων εταιρικών πληροφοριών προς την εφημερίδα.[G 4]

Λεπτομέρεια από διαδήλωση εναντίον της Uber (Τάλιν, Εσθονία, 2016.

Στις 10 Ιουνίου 2022 η εφημερίδα The Guardian δήλωσε ότι περιήλθαν στην κατοχή της περισσότερα από 124.000 αρχεία (18.69 GB συνολικά)[ICIJ 2] που διέρρευσαν από την πολυεθνική εταιρεία παροχής υπηρεσιών μεταφοράς προσώπων Uber. Η εφημερίδα ανακοίνωσε μια παγκόσμια δημοσιογραφική έρευνα πάνω στα αρχεία που διέρρευσαν, σε συνεργασία με τη Διεθνή Κοινοπραξία Ερευνητικών Δημοσιογράφων (ICIJ) και 42 άλλα μέσα ενημέρωσης.[G 2] Στις 11 Ιουνίου 2022 ο Μαρκ ΜακΓκάν αποκάλυψε μέσω της Guardian ότι ήταν ο πληροφοριοδότης που διέρρευσε τις πληροφορίες.[G 1]

Οι πληροφορίες που διέρρευσαν περιείχαν ηλεκτρονική αλληλογραφία, συνομιλίες στις πλατφόρμες iMessage και WhatsApp ανάμεσα στα περισσότερα ανώτερα στελέχη της εταιρείας, εσωτερικές επικοινωνίες (memos), παρουσιάσεις, σημειωματάρια, briefings και τιμολόγια. Συνολικά πρόκειται για περισσότερα από 124.000 εσωτερικά αρχεία της Uber που καλύπτουν 40 χώρες και αναφέρονται στην χρονική περίοδο 2013-2017, όταν η εταιρεία γνώρισε μεγάλη ακμή και μετατράπηκε από ένα απλό startup σε μια πολυεθνική εταιρεία.[G 2]

Την ευθύνη για τη διαρροή των ευαίσθητων πληροφοριών έχει αναλάβει ο Μαρκ ΜακΓκάν. Ο ΜακΓκάν είναι πρώην ανώτερο στέλεχος της εταιρείας Uber. Κατά την περίοδο 2014-2016 διετέλεσε ηγετικό στέλεχος στις προσπάθειες τις εταιρείας να ασκήσει πιέσεις σε κυβερνήσεις στην Ευρώπη, στη Μέση Ανατολή και στην Αφρική.

Ο ΜακΓκάν, εργαζόμενος στην Uber, είχε αρχικά θετική άποψη για τις πράξεις της εταιρείας. Πρωτοστατούσε μάλιστα στην παγκόσμια επέκταση της εταιρείας. Ωστόσο, σταδιακά μπήκε στο στόχαστρο της κοινής γνώμης και ειδικά των εκπροσώπων της βιομηχανίας ταξί και δεχόταν συχνά παρενοχλήσεις, δια ζώσης και διαδικτυακά, τόσο στο δημόσιο όσο και στο ιδιωτικό επίπεδο, με αποτέλεσμα η εταιρεία να εκχωρήσει ομάδα σωματοφυλάκων για την προστασία του. Οι συνεχιζόμενες παρενοχλήσεις, οι ανησυχίες του για την δική του ασφάλεια και της οικογένειάς του και η τοξική εργασιακή κουλτούρα της Uber τον οδήγησαν σε παραίτηση από την εταιρεία τον Αύγουστο του 2016. Ακολούθησε δικαστική διαμάχη, η οποία λύθηκε εξωδικαστικά με την αποπληρωμή αποζημίωσης ύψους 550.000 ευρώ από την Uber.

Το κίνητρό του να γίνει μάρτυρας δημοσίου συμφέροντος, όπως ισχυρίστηκε ο ίδιος, ήταν η πεποίθησή του ότι η εταιρεία είχε εν γνώσει της παραβιάσει νόμους σε δεκάδες χώρες και παραπλανήσει την κοινή γνώμη σε σχέση με τα οικονομικά οφέλη που προσέφερε στους οδηγούς το εργασιακό μοντέλο της εταιρείας. Ο μάρτυρας έχει επίσης ισχυριστεί ότι η πράξη του αυτή οφείλεται μερικώς σε τύψεις που ένιωθε ο ίδιος καθώς είχε πρωτοστατήσει στις προσπάθειες της εταιρείας να παραπλανήσει την κοινή γνώμη και να προωθήσει την εταιρική ατζέντα σε ΜΜΕ και κυβερνήσεις.[G 1][ICIJ 2]

Νομικά προβλήματα της Uber σε διάφορες χώρες του κόσμου (23 Δεκεμβρίου 2016)

Πιέσεις προς κυβερνήσεις και παράνομη δραστηριότητα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η επιτυχία της εταιρείας εξαρτώνταν σε μεγάλο βαθμό από τον επιτυχημένο ανταγωνισμό με τα κλασικά ταξί, ωστόσο αυτό πολλές φορές οδήγησε την Uber, κυρίως κατά την επέκταση σε άλλες αγορές, σε παράβαση της υπάρχουσας νομοθεσίας για τα ταξί, η οποία είχε στόχο την εξασφάλιση της ασφάλειας των επιβατών. Συνεπώς, η δραστηριότητα της εταιρείας σε πολλές περιοχές ήταν παράνομη, ενώ οι εσωτερικές επικοινωνίες δείχνουν ότι η εταιρεία είχε πλήρη επίγνωση αυτού του γεγονότος. Μάλιστα, θεωρούσε ότι η υπέρβαση της υπάρχουσας νομοθεσίας ήταν «στρατηγικής σημασίας» για τη δυνατότητα της εταιρείας να επεκταθεί στην Ευρώπη.[G 5]

Έτσι, η Uber χρησιμοποιούσε τακτικές lobbying για να πιέζει κυβερνήσεις να αλλάξουν τη σχετική με τη λειτουργία των ταξί νομοθεσία σε πάνω από 40 χώρες, με στόχο να δημιουργήσει ένα πιο πρόσφορο περιβάλλον για την εξάπλωσή της. Η εταιρεία προσπαθούσε να δημιουργήσει μια θετική εικόνα για την ίδια και για τις νομοθετικές αλλαγές που αιτούνταν, με στόχο να κερδίσει την εμπιστοσύνη των οδηγών, των καταναλωτών και κυβερνήσεων και να διευκολύνει την εξάπλωσή της, παρουσιάζοντας συχνά στοιχεία αλλοιωμένα προς όφελός της.[G 1]

Παράλληλα κατέβαλλε προσπάθειες να αμαυρώσει την ανταγωνιστική σε αυτήν βιομηχανία των ταξί, η οποία, πριν ακόμη τη δημοσίευση των Uber Files, είχε προβεί σε διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις σε πολλά μέρη του κόσμου εναντίον της επέκτασης της Uber, η οποία, σύμφωνα με αυτούς, καταπατούσε τους νόμους και ασκούσε φοροδιαφυγή. Ως προς αυτό τον σκοπό εταιρεία επιχείρησε να προβάλλει τις αρνητικές πτυχές των διαδηλώσεων και να αναδείξει βίαια περιστατικά που διενεργούσαν οδηγοί ταξί εις βάρος των οδηγών της Uber.[ICIJ 3]

Οι επικοινωνίες της εταιρείας δείχνουν την εμπλοκή πάνω από 1.800 προσώπων σε σχέσεις διαπλοκής οι οποίες είχαν ως στόχο την παγκόσμια εξάπλωση της εταιρείας.[G 6]

Μεταξύ των προσώπων που φαίνεται να εμπλέκονται με βάση τα αρχεία που διέρρευσαν είναι:

Διαδήλωση εναντίον της Uber στο Ρίο ντε Τζανέιρο, 2015
Διαδήλωση εναντίον της Uber στο Πόρτλαντ, 13 Ιανουαρίου 2015
Διαμαρτυρία οδηγών ταξί στη Βουδαπέστη, Ρουμανία, 18 Ιανουαρίου 2016
Διαμαρτυρία οδηγών ταξί στην Εσπλανάδα, Βραζιλία, 2017
Διαδηλώσεις εναντίον της Uber στην περίοδο 2015-2017 σε διάφορα μέρη του κόσμου

Κατάχρηση της τεχνολογίας για εξαπάτηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι αρχές σε πολλές χώρες του κόσμου προέβαιναν συχνά σε προσπάθειες να εντοπίσουν τις παράνομες δραστηριότητες της εταιρείας. Σε πολλές πόλεις, οι αρχές εγκαθιστούσαν την εφαρμογή της Uber και χρησιμοποιούσαν τις υπηρεσίες εύρεσης οδηγού της Uber με στόχο να περιορίσουν τα ταξί που λειτουργούσαν χωρίς την απαραίτητη άδεια. Στους οδηγούς της Uber επιβάλλονταν πρόστιμα και τα οχήματά τους κατάσχονταν, ενώ έρευνες πραγματοποιούσαν οι αρχές στα γραφεία της εταιρείας σε πολλές χώρες του κόσμου.

Η Uber, ως εταιρεία τεχνολογίας, είχε αναπτύξει μια σειρά από εφαρμογές για εσωτερική χρήση προς διευκόλυνση της παροχής των υπηρεσιών της. Τα αρχεία δείχνουν ότι η εταιρεία προέβαινε σε κατάχρηση των προγραμμάτων αυτών για να αποφύγει την αστυνομία και τους ελέγχους της και να αποπροσανατολίσουν τις έρευνες που πραγματοποιούσαν διάφορες κυβερνήσεις στα γραφεία της εταιρείας ανά τον κόσμο.[G 7][1]

Το πρόγραμμα που ήταν γνωστό στους εργαζομένους της Uber με τα κωδικά ονόματα "Heaven" και "God View" επέτρεπε την κρυφή παρακολούθηση της τοποθεσίας οποιουδήποτε χρήστη στον κόσμο. Ο ίδιος ο Μαρκ ΜακΓκάν δηλώνει ότι έχει πέσει θύμα παρακολούθησης μέσω της επίσημης εφαρμογής της Uber από ανώτερο στέλεχος της εταιρείας. Το περιστατικό, κατά τη γνώμη του ίδιου, δείχνει την ανεύθυνη προσέγγιση που είχαν οι υπάλληλοι της εταιρείας ως προς την χρήση των τεχνολογικών εργαλείων της εταιρείας και την ιδιωτικότητα των χρηστών της εφαρμογής τους. Σε δήλωσή της η εταιρεία ανέφερε ότι «έχει σταματήσει την χρήση παρόμοιων εργαλείων από το 2017" και ότι "τα εργαλεία αυτά δεν θα έπρεπε να είχαν χρησιμοποιηθεί ποτέ».[G 1] Η εταιρεία είχε υποσχεθεί να περιορίσει την πρόσβαση των υπαλλήλων της στην εφαρμογή αυτή μετά από ένα σκάνδαλο στις ΗΠΑ το 2014.[G 8][2]

Πρόκειται για μια έκδοση της επίσημης εφαρμογής του Uber που διανεμήθηκε σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένων του Βελγίου, της Γερμανίας, της Ισπανίας, της Δανίας και της Ολλανδίας. Το Greyball μιμούνταν τον τρόπο λειτουργίας της επίσημης εφαρμογής, ωστόσο, για επιλεγμένους χρήστες, αντί των πραγματικών δεδομένων τοποθεσίας των οχημάτων, έδειχνε πλαστά δεδομένα για ανύπαρκτα οχήματα. Η λειτουργία αυτή μπορούσε να ενεργοποιηθεί για μεμονομένους χρήστες, αλλά και για ολόκληρες περιοχές (geofencing), στις οποίες οι χρήστες της εφαρμογής θα έβλεπαν ψευδείς πληροφορίες για την τοποθεσία των οχημάτων.[G 8]

Σύμφωνα με πρώην στέλεχος της εταιρείας, το πρόγραμμα είχε δημιουργηθεί για να παρεμποδίζει την πρόσβαση στην εφαρμογή σε απατεώνες και εγκληματίες,[1] ενώ εκπρόσωπος του πρώην CEO της Uber Κάλανικ δήλωσε ότι στόχος της εφαρμογής ήταν να προστατέψει τους οδηγούς της εταιρείας από τις επιθέσεις και την παρενόχληση εκ μέρους των οδηγών παραδοσιακών ταξί.[G 8]

Τα αρχεία που διέρρευσαν, αλλά και οι συνεντεύξεις με πρώην εργαζομένους της Uber δείχνουν ότι η λειτουργία αυτή προορίζονταν για χρήστες οι οποίοι μπορεί να συνδέονταν με τις αρχές και την αστυνομία, με στόχο οι οδηγοί να αποφύγουν τον έλεγχο από την αστυνομία. Ένας τέτοιος έλεγχος θα μπορούσε εύκολα να οδηγήσει σε σύλληψη του οδηγού και κατάσχεση του οχήματος, καθώς οι οδηγοί δεν είχαν πάντα την απαραίτητη άδεια για να προσφέρουν υπηρεσίες ταξί.[G 7] Η λειτουργία φαίνεται να ενεργοποιούνταν αυτόματα σε μέρη όπου υπήρχαν αστυνομικά τμήματα ή όπου θα μπορούσαν ανά πάσα στιγμή να βρίσκονται αστυνομικές δυνάμεις.[1]

Λόγω της μεγάλης συχνότητας των ελέγχων στα γραφεία της, η Uber έκρινε απαραίτητο να αναπτύξει ένα πρόγραμμα το οποίο ονομάστηκε "kill switch". Όταν οι αρχές έκαναν έφοδο σε ένα από τα γραφεία της εταιρείας, τα ανώτερα στελέχη της εταιρείας έδιναν εντολή στους τεχνικούς της εταιρείας να αποσυνδέσουν τους υπολογιστές του γραφείου από το κεντρικό δίκτυο της εταιρείας, αποτρέποντας την πρόσβαση των αρχών σε ευαίσθητα και ενοχοποιητικά στοιχεία.[G 7][1]

Ανάμεσα στις άλλες οδηγίες που φαίνεται να έδιναν τα ανώτατα στελέχη στους υπαλλήλους της εταιρείας ήταν «Μην αφήσετε μόνους τους ελεγκτές σε καμία περίπτωση» και «Οδηγήστε τους ελεγκτές σε χώρο που να μην περιέχει καθόλου έγγραφα».[1]

Η αποκάλυψη της συμμετοχής σημαντικών πολιτικών προσώπων στην εξάπλωση της Uber δημιούργησε αναταραχή στο πολιτικό πεδίο και έθεσε επί τάπητος το ζήτημα της πολιτικής διαφθοράς.

  • Ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν, ο οποίος, σύμφωνα με τις επικοινωνίες που διέρρευσαν, είχε συμβάλλει ως υπουργός Οικονομικών στην σταθεροποίηση της Uber στη Γαλλία και την αλλαγή της νομοθεσίας περί ταξί, απέρριψε τα ευρήματα της έρευνας. Ο Μακρόν δήλωσε ότι είναι «υπερήφανος» για τη δουλειά που έκανε ως υπουργός Οικονομικών για να φέρει νέες επιχειρήσεις στη Γαλλία.[ICIJ 6]
  • Οι Ευρωπαίοι ηγέτες ζήτησαν μεταρρυθμίσεις για τον περιορισμό του φαινομένου του lobbying.[ICIJ 6]
  • Στην Ιταλία οι υπάλληλοι ταξί οργάνωσαν μαζικές διαδηλώσεις ενάντια στην Uber.[ICIJ 6]
  • Περισσότεροι από 20 ευρωβουλευτές από τις σοσιαλδημοκρατικές και πράσινες παρατάξεις συνέταξαν και συνυπέγραψαν επιστολή προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενθαρρύνοντάς την να ξεκινήσει έρευνα για την εμπλοκή της πρώην επιτρόπου Κρους στην εξάπλωση της Uber.[ICIJ 6]
  • Στην Ιρλανδία, ο πρωθυπουργός Μάικλ Μάρτιν ζήτησε περισσότερη διαφάνεια όσον αφορά τις δραστηριότητες lobbying.[ICIJ 6]
  • Η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Συνδικάτων (ETUC) κατηγόρησε την Uber για επιθετικές προσπάθειες άσκησης πίεσης στην προσπάθειά της να αλλάξει τη νομοθεσία και κάλεσε για αναστολή διαπίστευσης για το λόμπι της εταιρείας στην ΕΕ.[ICIJ 6]

Ο Τζιλ Χέιζμπεϊκερ Hazebaker, ανώτερος αντιπρόεδρος δημοσίων υποθέσεων για την Uber, στην πρώτη δημόσια δήλωση της εταιρείας μετά το ξέσπασμα του σκανδάλου, ανέφερε ότι η Uber είναι πλέον «μια διαφορετική εταιρεία»[G 9] που έχει έκτοτε αλλάξει κατεύθυνση και αξίες, καθώς και το 90% του προσωπικού, συμπεριλαμβανομένου του διευθύνοντος συμβούλου της εταιρείας.[G 10]

Τράβις Κάλανικ, συνιδρυτής και πρώην διευθύνων σύμβουλος της Uber

Για τον πληροφοριοδότη Μαρκ ΜακΓκάν ανέφερε ότι «δεν θα μπορούσε να μιλήσει με αξιοπιστία για την Uber όπως είναι σήμερα».[G 1] Ισχυρίστηκε επίσης ότι ο ΜακΓκάν είχε μια δικαστική διαμάχη με την Uber από την οποία ο ίδιος είχε αποκομίσει αποζημίωση ύψους 550.000 ευρώ, και υπαινίχτηκε ότι μπορεί να είχε συμφέρον και από τη διαρροή των πληροφοριών. Σε δήλωση-απάντηση ο ΜακΓκάν δήλωσε ότι επικοινώνησε για πρώτη φορά με την εφημερίδα Guardian τον Δεκέμβριο του 2021, πέντε μήνες πριν τον εξωδικαστικό διακανονισμό από πλευράς Uber, και ότι ο ίδιος δεν είχε επιβάλλει κάποιο περιορισμό σχετικά με το πότε οι δημοσιογράφοι θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τα δεδομένα που ο ίδιος μοιράστηκε μαζί τους. Τέλος, σχετικά με την αποζημίωση, ο δικηγόρος του ΜακΓκάν κατήγγειλε ότι η Uber δεν είχε ακόμη αποπληρώσει πλήρως το ποσό των 550.000 ευρώ.[G 10][ICIJ 2]

Η Ντέβον Σπέρτζεον, εκπροσωπώντας τον Τράβις Κάλανικ, πρώην διευθύνοντα σύμβουλο της Uber, αμφισβήτησε την αξιοπιστία των εγγράφων, ισχυριζόμενη ότι η ICIJ δεν τους επέτρεψε πρόσβαση σε αυτά. Ισχυρίστηκε ότι ο Κάλανικ δεν είχε γνώση οποιωνδήποτε βίαιων και παράνομων πρακτικών στα πλαίσια της εταιρείας, ότι δεν ενέκρινε και δεν συμμετείχε σε τέτοιες πρακτικές, και ότι είχε ελάχιστη συμμετοχή στην παγκόσμια επέκταση της εταιρείας.[W 2]

Σχετικά με τη χρήση του μηχανισμού "kill switch" απάντησε ότι παρόμοιοι μηχανισμοί αποτελούν συνήθη πρακτική για τον επιχειρηματικό κόσμο, αλλά ότι δεν έχουν σχεδιαστεί για να παρεμποδίζουν τη δράση της δικαιοσύνης, και ότι η Uber δεν έχει χρησιμοποιήσει το μηχανισμό "kill switch" από το 2017.[W 2][G 7]

Σχετικά με το Grayball δήλωσε ότι η εφαρμογή αυτή ήταν μια απόπειρα προστασίας των οδηγών της εταιρείας από επιθέσεις και παρενοχλήσεις εκ μέρους των οδηγών ταξί, για τις οποίες ήταν ενήμερες οι αρχές, και ότι ο Κάλανικ δεν γνώριζε για οποιαδήποτε παράνομη κατάχρηση της εφαρμογές.[W 2][G 8]

Συμμέτοχοι στην έρευνα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρακάτω παρατίθενται οι παραπομπές, κυρίως σε υλικό που δημοσίευσαν τα ΜΜΕ –μέλη της Διεθνούς Κοινοπραξίας Ερευνητικών Δημοσιογράφων (ICIJ)– που συμμετείχαν στην έρευνα για τα Uber Files.

Η Διεθνής Κοινοπραξία Ερευνητικών Δημοσιογράφων (ICIJ) διευθύνει την έρευνα.

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 «Frequently asked questions about the Uber Files - ICIJ» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2022. 
  2. 2,0 2,1 2,2 «Ex-Uber lobbyist Mark MacGann comes forward as source of the Uber Files - ICIJ» (στα Αγγλικά). 11 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2022. 
  3. «How Uber won access to world leaders, deceived investigators and exploited violence against its drivers in battle for global dominance - ICIJ» (στα Αγγλικά). 10 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2022. 
  4. «Macron, Kroes under pressure as Uber Files puts spotlight on high power lobbying in Europe - ICIJ» (στα Αγγλικά). 11 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2022. 
  5. «Uber forged deals with top Putin allies in failed bid to break into Russian market - ICIJ» (στα Αγγλικά). 11 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2022. 
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 «Uber Files sparks street protests, calls to investigate politicians and a rude rebuttal - ICIJ» (στα Αγγλικά). 13 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2022. 

Η Guardian συμμετέχει στην έρευνα ως μέλος του ICIJ. Ήταν επίσης η εφημερίδα που ξεκίνησε την έρευνα παραδίδοντας τα δεδομένα στην ICIJ.

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 «The Uber whistleblower: I'm exposing a system that sold people a lie». The Guardian (στα Αγγλικά). 11 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2022. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 «What are the Uber files? A guide to cab-hailing firm's ruthless expansion tactics». Τhe Guardian (στα Αγγλικά). 11 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2022. 
  3. «The Uber files: how the leak prompted outrage across the world». The Guardian (στα Αγγλικά). 15 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2022. 
  4. «The Uber files: firm knew it launched illegally in Australia, then leaned on governments to change the law». the Guardian (στα Αγγλικά). 15 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2022. 
  5. «'Embrace the chaos': a history of Uber's rapid expansion and fall from favour». The Guardian (στα Αγγλικά). 15 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2022. 
  6. «The worldwide scale of the Uber files – in numbers». the Guardian (στα Αγγλικά). 15 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2022. 
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 «Uber broke laws, duped police and secretly lobbied governments, leak reveals». The Guardian (στα Αγγλικά). 11 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2022. 
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 «Uber used Greyball fake app to evade police across Europe, leak reveals». the Guardian (στα Αγγλικά). 12 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2022. 
  9. «The world is rightly appalled by the Uber files – the drivers aren't so surprised | Alex Marshall». The Guardian (στα Αγγλικά). 13 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2022. 
  10. 10,0 10,1 «'We will not make excuses': Uber responds to Uber files leak». The Guardian (στα Αγγλικά). 10 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2022. 

Η Washington Post συμμετέχει στην έρευνα ως μέλος του ICIJ.

  1. 1,0 1,1 «About the Uber Files investigation». Washington Post (στα Αγγλικά). 10 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2022. 
  2. 2,0 2,1 2,2 «Response from Travis Kalanick to the Uber Files». Washington Post (στα Αγγλικά). 10 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2022. 
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «'Hit the Kill Switch': How Uber Used Covert Tech to Thwart Government Raids - Slashdot». Slashdot (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2022. 
  2. Warzel, Johana Bhuiyan, Charlie. «"God View": Uber Investigates Its Top New York Executive For Privacy Violations». BuzzFeed News (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]