Μετάβαση στο περιεχόμενο

NGC 1097

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: Sky map 02h 46m 19.0s, −30° 16′ 30″

NGC 1097
Ο NGC 1097
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000)
ΑστερισμόςΚάμινος
Ορθή Αναφορά02h 46m 19.0s[1]
Απόκλιση-30° 16′ 30″[1]
Μετατόπιση προς το ερυθρό1271 ± 3 km/s[1]
Απόσταση45 Mly [2]
Φαινόμενο μέγεθος (V)10.2[1]
Χαρακτηριστικά
Τύπος Γαλαξία(R'_1:)SB(r'l)bSy1[1]
Φαινόμενη διάμετρος (V)9′.3 × 6′.3[1]
Άλλες ονομασίες
ESO 416- G 20, PGC 10488,[1] Arp 77[1] Caldwell 67
Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών

Ο NGC 1097 είναι ραβδωτός σπειροειδής γαλαξίας, ο οποίος απέχει περίπου 45 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη και βρίσκεται στον αστερισμό Κάμινο. Είναι επίσης γαλαξίας Σίφερτ και τον ανεκάλυψε ο αστρονόμος Ουίλιαμ Χέρσελ στις 9 Οκτωβρίου 1790. Υπάρχουν δύο δορυφορικοί γαλαξίες, ο NGC 1097A και NGC 1097B. Ο πρώτος είναι ο μεγαλύτερος από τους δύο και απέχει 42.000 έτη φωτός από το κέντρο του NGC 1097. Η βαρυτική αλληλεπίδραση είναι πολύ έντονη ανάμεσα στον NGC 1097 και τον NGC 1097Α.[3]

Στο κέντρο του γαλαξία βρίσκεται υπερμεγέθης μαύρη τρύπα, που φτάνει στα 140 εκατομμύρια ηλιακές μάζες.[4][5] Γύρω από αυτήν υπάρχει μεγάλος δακτύλιος περιοχών όπου γεννώνται νέοι αστέρες, εξαιτίας της εισροής ύλης από άλλες περιοχές του γαλαξία, ενώ πελώριο δίκτυο αερίων και σκόνης μεταφέρει υλικό από τον δακτύλιο στη μαύρη τρύπα. Η διάμετρός του είναι περίπου 5.000 έτη φωτός, ενώ οι βραχίονες του γαλαξία εκτείνονται για δεκάδες χιλιάδες έτη φωτός.[4]

Από το 1992 έχουν ανιχνευθεί τρεις υπερκαινοφανείς αστέρες: οι SN 1992bd, SN 1999eu και SN 2003B).[6]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 «NASA/IPAC Extragalactic Database». Results for NGC 1097. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2006. 
  2. «Feeding the Monster: New VLT Images Reveal the Surroundings of a Super-massive Black Hole». European Southern Observatory. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2008. Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2008. 
  3. Buta, Ronald J· Corwin, Harold G· Odewahn, Stephen C (2007). The de Vaucouleurs Atlas of Galaxies. Cambridge University Press. σελ. 193. ISBN 9780521820486. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2015. 
  4. 4,0 4,1 «Astronomers Measure Mass of Supermassive Black Hole in NGC 1097 | Astronomy | Sci-News.com». www.sci-news.com. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2015. 
  5. Onishi, K.; Iguchi, S.; Sheth, K.; Kohno, K. (2015-06-10). «A Measurement of the Black Hole Mass in NGC 1097 Using ALMA». The Astrophysical Journal 806 (1): 39. doi:10.1088/0004-637X/806/1/39. ISSN 0004-637X. http://iopscience.iop.org/0004-637X/806/1/39. 
  6. Harrington, Philip S. (2010). Cosmic Challenge: The Ultimate Observing List for Amateurs. Cambridge, United Kingdom: Cambridge University Press. σελ. 351. ISBN 9781139493680. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 1097 στο Wikimedia Commons