NGC 6822

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: Sky map 19h 44m 56.6s, −14° 47′ 21″

NGC 6822
Ο NGC 6822
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000)
ΑστερισμόςΤοξότης
Ορθή Αναφορά19h 44m 56.6s[1]
Απόκλιση-14° 47′ 21″[1]
Μετατόπιση στο ερυθρό-57 ± 2 km/s[1]
Απόσταση1.63 ± 0.03 Mly (500 ± 10 kpc)[2][3][4]
Τύπος ΓαλαξίαIB(s)m[1]
Φαινόμενη διάμετρος (V)15′.5 × 13′.5[1]
Φαινόμενο μέγεθος (V)9.3[1]
Άλλες ονομασίες
Γαλαξίας του Μπάρναρντ,[1] IC 4895,[1]
DDO 209,[1] PGC 63616,[1] Caldwell 57
Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών

Ο NGC 6822 ή Γαλαξίας του Μπάρναρντ, (γνωστός και με τις ονομασίες του από καταλόγους ως IC 4895, PGC 63616, DDO 209, Caldwell 57) είναι ραβδωτός ακανόνιστος γαλαξίας που βρίσκεται περίπου 1,6 εκατομμύριο έτη φωτός μακριά, στον αστερισμό Τοξότη. Είναι μέλος της Τοπικής ομάδας γαλαξιών και ανακαλύφθηκε από τον Αμερικανό αστρονόμο E.E. Μπάρναρντ το 1884, με τη βοήθεια ενός μικρού διοπτρικού τηλεσκοπίου 15 διαμέτρου εκατοστών. Είναι ένας από τους κοντινότερους γαλαξίες, παρόμοιος σε δομή και σύσταση με το Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου. Οι διαστάσεις του είναι περίπου 7000 έτη φωτός[5].

Ιστορία παρατηρήσεων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Έντγουιν Χαμπλ έγραψε και δημοσίευσε το 1925 την ιστορικής σημασίας εργασία N.G.C. 6822, A Remote Stellar System (= «N.G.C. 6822, ένα απομακρυσμένο αστρικό σύστημα»), στην οποία δημοσιεύεται η ανακάλυψη 15 μεταβλητών αστέρων (11 εκ των οποίων ήταν κηφείδες). Ο Χαμπλ διερεύνησε επίσης την κατανομή των αστέρων του γαλαξία αυτού μέχρι φαινόμενο μέγεθος 19,4 και έδωσε φασματικά χαρακτηριστικά, λαμπρότητες και διαστάσεις για τα 5 φωτεινότερα διάχυτα νεφελώματά του (γιγάντιες περιοχές Η II), δίνοντας και έναν υπολογισμό του απόλυτου μεγέθους ολόκληρου του γαλαξία.

Η ανίχνευση των 11 κηφείδων από τον Χαμπλ υπήρξε ένα ορόσημο για την αστρονομία, καθώς χρησιμοποιώντας τη σχέση περιόδου-λαμπρότητας ο διάσημος Αμερικανός αστρονόμος υπελόγισε την απόσταση του NGC 6822 από τη Γη σε περισσότερο από 700 χιλιάδες έτη φωτός. Ο γαλαξίας αυτός έγινε έτσι το πρώτο αστρικό σύστημα στην ιστορία πέρα από τα Νέφη του Μαγγελάνου του οποίου προσδιορίσθηκε η απόσταση με κάποια ακρίβεια. (Ο Χαμπλ συνέχισε με τον Μέγα Γαλαξία της Ανδρομέδας και τον Γαλαξία του Τριγώνου). Η απόσταση των 700.000 ετών φωτός ήταν πολύ μεγαλύτερη από τις διαστάσεις του Σύμπαντος όπως τις είχε υπολογίσει ο Χάρλοου Σάπλεϋ, δηλαδή 300.000 έτη φωτός. Με αυτή την εργασία του ο Χαμπλ έκρινε οριστικά τον νικητή στη «Μεγάλη δημόσια συζήτηση» ("Great Debate") του 1920 ανάμεσα στον Χέμπερ Κέρτις και τον Σάπλεϋ για το πόσο μεγάλο ήταν το Σύμπαν και ποια ήταν η φύση των αστρικών αυτών συστημάτων.

Το 1977 ο Πωλ Χοτζ (Paul W. Hodge) ταυτοποίησε και άλλες περιοχές Η II στον NGC 6822, αυξάνοντας σε 16 τον αριθμό τους, ενώ σήμερα έχουν καταγραφεί περισσότερες από 150.

Εικόνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Cannon, John M.; Walter, Fabian; Armus, Lee; Bendo, George J.; Calzetti, Daniela; Draine, Bruce T.; Engelbracht, Charles W.; Helou, George και άλλοι. (Δεκέμβριος 2006), «The Nature of Infrared Emission in the Local Group Dwarf Galaxy NGC 6822 as Revealed by Spitzer», The Astrophysical Journal 652 (2): 1170–1187, doi:10.1086/508341 
  • Hubble, Edwin P. (Δεκέμβριος 1925), «NGC 6822, a remote stellar system», Astrophysics Journal 62: 409–433, doi:10.1086/142943 
  • Karachentsev, I. D.; Karachentseva, V. E.; Hutchmeier, W. K.; Makarov, D. I. (Απρίλιος 2004), «A Catalog of Neighboring Galaxies», Astronomical Journal 127 (4): 2031–2068, doi:10.1086/382905 
  • Karachentsev, I. D.; Kashibadze, O. G. (January 2006), «Masses of the local group and of the M81 group estimated from distortions in the local velocity field», Astrophysics 49 (1): 3–18, doi:10.1007/s10511-006-0002-6 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]