NGC 7331

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: Sky map 22h 37m 04.1s, +34° 24′ 56″

NGC 7331
ο NGC 7331
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000)
ΑστερισμόςΠήγασος.
Ορθή Αναφορά22h 37m 04.1s[1]
Απόκλιση+34° 24′ 56″[1]
Μετατόπιση στο ερυθρό816 ± 1 km/s [1]
Απόσταση40 ± 3 MLy[2]
Τύπος ΓαλαξίαSA(s)b Liner[1]
Φαινόμενη διάμετρος (V)10,5' x 3,7' [1]
Φαινόμενο μέγεθος (V)9,5/10,35 [1]
Άλλες ονομασίες
UGC 12113, PGC 69327 [1]
Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών

Ο NGC 7331 είναι σπειροειδής γαλαξίας σε απόσταση 45 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη, στον αστερισμό Πήγασο. Είναι ένας από τους λαμπρότερους γαλαξίες που δεν συμπεριλαμβάνονται στον κατάλογο του Μεσιέ. Εκπέμπει ακτίνες Χ και ραδιοκύματα.[3][4]

Αυτός ο γαλαξίας μοιάζει πολύ με τον Γαλαξία μας όσον αφορά στη δομή και το μέγεθος σε τέτοιο βαθμό, ώστε να αποκαλείται ο «δίδυμος του Γαλαξία μας».[5] Επιπλέον η εμφάνισή του θυμίζει τον γαλαξία της Ανδρομέδας. Φαίνεται με κλίση 71 μοιρών.[6]

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο NGC 7331 ανακαλύφθηκε από τον Ουίλιαμ Χέρσελ το 1784 (Η Ι.53) και ήταν ένας από τους 14 γαλαξίες που αναγνωρίστηκαν ως σπειροειδείς από τον κόμη του Ρος το 1850.

Στον NGC 7331 έχει παρατηρηθεί ένας υπερκαινοφανής αστέρας, ο SN 1959D, ο οποίος έφτασε σε μέγεθος 13,4[7] και είναι ο μόνος που έχει παρατηρηθεί στον γαλαξία.[1] Ανακαλύφθηκε από τον Milton Humason και τον H. S. Gates από το παρατηρητήριο Πάλομαρ.[8]

Χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο γαλαξίας αποτελεί αντικείμενο μελέτης για τους αστρονόμους που ασχολούνται με τη δομή και τη δυναμική του γαλαξιακού δίσκου. Παρόλο που έχουν πραγματοποιηθεί πολλές μελέτες, το αποτελέσμα δεν είναι σαφή, καθώς καινούργιες παρατηρήσεις καταρρίπτουν τις παλιές.

Πυρήνας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι παρατηρήσεις έχουν δείξει ότι ο NGC 7331 έχει ένα μεγάλο πυρηνικό εξόγκωμα, το οποίο έχει ακτίνα ίση με το ένα δέκατο του γαλαξία. Η αιτία σχηματισμού του δεν είναι γνωστή. Ένα άλλο μυστήριο είναι το γεγονός ότι το πυρηνικό εξόγκωμα του NGC 7331 περιστέφεται με αντίθετη φορά από τον υπόλοιπο γαλαξία, κατί ασυνήθιστο για γαλαξία.[9] Πιστεύεται ότι η αιτία της ανάδρομης περιστροφής του πυρήνα είναι η συγχώνευση με έναν άλλο γαλαξία.

Επίσης, πιο κοντά στο πυρήνα υπάρχει ένα δίσκος αερίου που περιφέρεται ταχύτερα από το υπόλοιπο γαλαξία. Είναι πλούσιος σε μέταλλα[10] και σχηματίστηκε σχετικά πρόσφατα, πριν περίπου 2 δις χρόνια. Η αναλογία μαγνησίου προς σίδηρου του δακτυλίου δείχνει ότι το πιο πρόσφατο συμβάν αστρογένεσης είχε μεγάλη διάρκεια.

Ένα συμβάν αστρογέννεσης έλαβε χώρα και στον ίδιο τον αστρόμορφο πυρήνα. Όμως, η αναλογία μαγνησίου προς σιδήρου δείχνει ότι το συμβάν είχε μικρότερη διάρκεια. Επίσης, ο πυρήνας πιστεύεται ότι φιλοξένει μια μαύρη τρύπα ή πυκνή συγκέντρωση αστέρων με μάζα 5·108 ηλιακές μάζες. Πιστεύεται ότι είναι η πηγή των ραδιοκυμμάτων και των ακτίνων Χ που εκπέμπει ο γαλαξίας.[11]

Δακτυλίδι αερίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο υπέρυθρο είναι ορατό ένα δακτύλιο αερίου που απέχει 20.000 έτη φωτός από το κέντρο του γαλαξία. Συνδέεται με πρόσφατες διαδικασίες αστρογένεσης, καθώς στις υπέρυθρη ακτινοβολία είναι ορατά τα άστρα που σχηματίζονται μέσα του. Το δακτυλίδι αερίου είναι όμως αόρατο στο ορατό φως. Υπολογίζεται ότι το δακτυλίδι έχει αρκετό υλικό για να δημιουργηθούν 4 δις αστέρια.[12] Αυτή η μορφολογία μοιάζει με το γαλαξία της Ανδρομέδας (Μ31), αν και ο Μ31 είναι λιγότερο δραστήριος, και τόσο το δακτυλίδι, όσο και ο ίδιος ο γαλαξίας είναι τρεις φορές μεγαλύτερα.[13]

Κοντινοί γαλαξίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο NGC 7331 είναι ο μεγαλύτερος γαλαξίας σε μία ομάδα που περιελαμβάνει τον NGC 7320, την ομάδα NGC 7331. Βρίσκεται μπροστά από μία ομάδα γαλαξιών που την αποτελούν οι NGC 7335, NGC 7337 και NGC 7340, της οποίας μία υποομάδα είναι η τετράδα του Στεφάνου, που έχει μετατόπιση προς το ερυθρό περίπου 6000 km/s.

Σε απόσταση 7 μοιρών από τον NGC 7331 βρίσκεται ο NGC 7457 και δεδομένων των ίδιων μετατοπίσεων προς το ερυθρό, ανήκουν σε μία ίδια ευρύτερη ομάδα γαλαξιών (νέφος), όμως ανήκουν σε διαφορετικές ομάδες.[14]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Μεσιέ 94 και NGC 1512 - δύο άλλοι γαλαξίες με εμφανές αστρογόνο δακτυλίδι

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 «NASA/IPAC Extragalactic Database». Results for NGC 7331. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2006. 
  2. ↑ Jensen, Joseph B.; Tonry, John L.; Barris, Brian J.; Thompson, Rodger I.; Liu, Michael C.; Rieke, Marcia J.; Ajhar, Edward A.; Blakeslee, John P. (Φεβρουάριος 2003). «Measuring Distances and Probing the Unresolved Stellar Populations of Galaxies Using Infrared Surface Brightness Fluctuations». Astrophysical Journal 583 (2): 712–726. doi:10.1086/345430. http://adsabs.harvard.edu/abs/2003ApJ...583..712J. 
  3. ↑ Filho, Mercedes E.; Barthel, Peter D.; Ho, Luis C. (10/2002). «The Radio Properties of Composite LINER/Η II Galaxies». The Astrophysical Journal Supplement Series 142 (2): 223-238. doi:10.1086/341786. Bibcode: 2002ApJS..142..223F. http://adsabs.harvard.edu/cgi-bin/bib_query?2002ApJS..142..223F. Ανακτήθηκε στις 2010-02-08. 
  4. ↑ Filho, M.E.; Fraternali, F.; Markoff, S.; Nagar, N.M.; Barthel, P.D.; Ho, L.C.; Yuan, F. (05/2004). «Further clues to the nature of composite LINER/Η II galaxies». Astronomy and Astrophysics 418: 429-443. doi:10.1051/0004-6361:20034486. Bibcode: 2004A&A...418..429F. http://adsabs.harvard.edu/cgi-bin/bib_query?2004A%26A...418..429F. Ανακτήθηκε στις 2010-02-08. 
  5. ↑ «Seeing Double: Spitzer Captures Our Galaxy's Twin». Spitzer Space Telescope Newsroom. Spitzer Science Center. 28 Ιουνίου 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαΐου 2007. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2008. 
  6. ↑ «Polarized radio emission at 2.8cm from a selected sample of edge-on galaxies.». Astronomy and Astrophysics 302: 691. 10/1995. Bibcode: 1995A&A...302..691D. http://adsabs.harvard.edu/cgi-bin/bib_query?1995A%26A...302..691D. 
  7. ↑ «NASA/IPAC Extragalactic Database». Results for SN 1959D. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2006. 
  8. ↑ M. L. Humason, H. S. Gates (1960). «The 1959 Palomar Supernova Search». Publications of the Astronomical Society of the Pacific 72: 208–209. doi:10.1086/127513. http://adsabs.harvard.edu/abs/1960PASP...72..208H. 
  9. ↑ A Counter-rotating Bulge in the Sb Galaxy NGC 7331 , F. Prada, C. Gutierrez, R.F. Peletier, C.D. McKeith, THE ASTROPHYSICAL JOURNAL, 463 :L9–L12, 1996 Μάιος 20
  10. ↑ Στην αστρονομία ως μέταλλα εννοούνται όλα τα στοιχεία βαρύτερα από το ήλιο
  11. ↑ OK Sil'chenko (1999). NGC 7331: the Galaxy with the Multicomponent Central Region. http://arxiv.org/pdf/astro-ph/9904326.pdf. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2012. 
  12. ↑ Robert Gendler (2005) NGC 7331. Ανακτήθηκε την 11 Απριλίου 2012
  13. ↑ Beverly J. Smith (1998). «ISOCAM Mid-Infrared Imaging of the Quiescent Spiral Galaxy NGC 7331». THE ASTROPHYSICAL JOURNAL 500: 181-187. http://iopscience.iop.org/0004-637X/500/1/181/pdf/37814.pdf. 
  14. ↑ Ferrarese, Laura; Ford, Holland C.; Huchra, John; Kennicutt, Robert C., Jr.; Mould, Jeremy R.; Sakai, Shoko; Freedman, Wendy L.; Stetson, Peter B.; Madore, Barry F.; Gibson, Brad K.; Graham, John A.; Hughes, Shaun M.; Illingworth, Garth D.; Kelson, Daniel D.; Macri, Lucas; Sebo, Kim; Silbermann, N. A. (06/2000). «A Database of Cepheid Distance Moduli and Tip of the Red Giant Branch, Globular Cluster Luminosity Function, Planetary Nebula Luminosity Function, and Surface Brightness Fluctuation Data Useful for Distance Determinations». The Astrophysical Journal Supplement Series 128 (2): 431-459. doi:10.1086/313391. Bibcode: 2000ApJS..128..431F. http://adsabs.harvard.edu/cgi-bin/bib_query?2000ApJS..128..431F. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


π • σ • ε Κατάλογος Caldwell
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=NGC_7331&oldid=10336782"