Νεφέλωμα της Μερόπης
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| NGC 1435 | |
|---|---|
 | |
| Αστερισμός: | Ταύρος |
| Τύπος αντικειμένου: | Νεφέλωμα ανακλάσεως |
| Συντεταγμένες κέντρου (εποχή 2000.0): | α = 3h 46m δ = +23°54 |
| Φαινόμενες διαστάσεις | 30΄ |
| Πραγματική διάμετρος | 2 έτη φωτός |
| Απόσταση από τη Γη: | 440 έτη φωτός |
| Άλλες ονομασίες: | Νεφέλωμα της Μερόπης, Νεφέλωμα του Τέμπελ |
To Νεφέλωμα της Μερόπης, γνωστό και ως NGC 1435 ή και Νεφέλωμα του Τέμπελ, είναι ένα διάχυτο νεφέλωμα ανάκλασης στο αστρικό σμήνος Πλειάδες. Περιβάλλει τον 4ου μεγέθους αστέρα Μερόπη, το φως του οποίου ανακλά. Ανακαλύφθηκε στις 19 Οκτωβρίου 1859 από τον Γερμανό αστρονόμο Βίλχελμ Τέμπελ. Ο Τζον Χέρσελ το περιέγραψε στον Νέο γενικό αστρονομικό κατάλογο (NGC) ως ένα πολύ αμυδρό νεφέλωμα, με τη γωνιακή διάμετρο της πανσελήνου.
Το Νεφέλωμα της Μερόπης έχει επιφανειακό φαινόμενο μέγεθος 13 στην κεντρική περιοχή του[1] και εξασθενεί γρήγορα κατά έναν παράγοντα[2] περίπου 15, ώστε το μεγαλύτερο μέρος του να έχει επιφανειακό φαινόμενο μέγεθος αμυδρότερο του 16. Περιέχει έναν φωτεινό κόμβο, γνωστό ως IC 349 («Νεφέλωμα του Μπάρναρντ της Μερόπης»), περίπου 30 δευτερόλεπτα της μοίρας σε γωνιακή διάμετρο, κοντά στη Μερόπη. Το γαλαζωπό χρώμα του NGC 1435 οφείλεται στη λεπτή σκόνη άνθρακα που αυτό περιέχει. Παρότι η παραδοσιακή άποψη είναι ότι αποτελεί υπόλειμμα του νεφελώματος από το οποίο σχηματίσθηκε το νεαρό ακόμα σμήνος των Πλειάδων, φαίνεται πλέον πιθανότερο να αποτελεί μία τυχαία συνάντηση με το σμήνος.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Ιστότοπος των SEDS
- ↑ Herbig, G.H. (1996). «IC 349: Barnard's Merope Nebula». Astronomical Journal 111: 1241. doi:. Bibcode: 1996AJ....111.1241H.
