Μετάβαση στο περιεχόμενο

Megadeth

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οι Megadeth σε συναυλία το 2010
Πληροφορίες
Προέλευση ΗΠΑ
Μουσικά είδηHeavy Metal, Thrash Metal, Speed Metal
Παρουσία1983-2002
2004-σήμερα
Δισκογραφική εταιρείαRoadrunner Records, Capitol, Combat
ΜέληΝτέιβ Μαστέιν
Ντέιβ Έλεφσον
Κίκο Λουρέιρο
Ντιρκ Φερμπόιρεν
Πρώην μέληΚέρι Κινγκ
Γκρεγκ Χάντεβιντ
Γκαρ Σάμουελσον
Κρις Πόλαντ
Μάικ Άλμπερτ
Τσακ Μπέλερ
Τζεφ Γιανγκ
Νικ Μένζα
Μάρτι Φρίντμαν
Τζίμι ΝτεΓκράσο
Αλ Πιτρέλλι
Τζέιμς ΜακΝτόνο
Γκλεν Ντρόβερ
Τζέιμς Λομέντζο
Κρις Μπρόντερικ
Σον Ντρόβερ
Κρις Άντλερ
Ιστότοπος
Επίσημη ιστοσελίδα των Megadeth
wikidata (π)

Οι Megadeth είναι thrash metal συγκρότημα από το Λος Άντζελες της Καλιφόρνια που ιδρύθηκε από τον Ντέιβ Μαστέιν το 1983, μετά την απόλυσή του από τους Metallica. Ο Μαστέιν αποτελεί και το μοναδικό μέλος του συγκροτήματος που συμμετέχει σε όλα τα άλμπουμ των Megadeth, ενώ είναι κιθαρίστας, τραγουδιστής και βασικός συνθέτης και στιχουργός τους. Το συγκρότημα έχει γνωρίσει εμπορική επιτυχία, με δίσκους όπως το "Peace Sells... But Who's Buying?" του 1986, το "Rust In Peace" του 1990 και το "Countdown to Extinction" του 1992. Οι Megadeth διαλύθηκαν το 2002 και επαναδραστηριοποιήθηκαν το 2004. Είναι ένας από τους «Τέσσερις Μεγάλους» του thrash metal, μαζί με τους Anthrax, τους Slayer και τους Metallica[1] και βασικός εκπρόσωπος της μουσικής σκηνής thrash του "Bay Area" (του Σαν Φρανσίσκο), απ' όπου αναδείχθηκε τη δεκαετία του '80.

Το συγκρότημα έχει υποστεί πολλές αλλαγές στη σύνθεσή του. Αιτίες αυτών υπήρξαν οι διαμάχες του Μαστέιν με τα εκάστοτε μέλη των Megadeth. Τη δεκαετία του '90, κατά την οποία η σύνθεση τους έμεινε σταθερή, το συγκρότημα κυκλοφόρησε και τους πιο επιτυχημένους δίσκους του. Το 2004, η προσπάθεια επανένωσης της κλασικής σύνθεσης των Megadeth (Ντέιβ Μαστέιν, Ντέιβ Έλεφσον, Μάρτι Φρίντμαν, Νικ Μένζα) απέτυχε, με αποτέλεσμα η σύνθεση του συγκροτήματος να υποστεί πολλές αλλαγές τα τελευταία χρόνια.

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρχή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ντέιβ Μαστέιν απολύθηκε από τους Metallica το 1983 λόγω των εξαρτήσεων και της βίαιης συμπεριφοράς του, αλλά και λόγω της φιλονικίας του με τον Λαρς Ούλριχ. Έτσι, αποφασισμένος να τους δείξει τι έχασαν, ο Μαστέιν δημιούργησε το προσωπικό του συγκρότημα.Σε αυτό έπαιζαν ο ίδιος, Ντέιβ Έλεφσον στο μπάσο, ο Ντιζόν Καρουτέρ στα ντραμς κι ο Γκρεγκ Χάντεβιντ ως δεύτερος κιθαρίστας πίσω από τον Μαστέιν. Ωστόσο, ο Χάντεβιντ αντικαταστάθηκε από τον κιθαρίστα Κέρι Κινγκ των Slayer, ο οποίος ωρίμασε μουσικά τον Μαστέιν. Στο μεταξύ είχε αποχωρήσει ο Καρουτέρς, ο οποίος αντικαταστάθηκε από τον Λι Ράους. Σύντομα, τη θέση του Ράους παίρνει ο Γκαρ Σάμουελσον, ενώ ο φίλος του Μαστέιν, Κρις Πόλαντ αναλαμβάνει τη δεύτερη κιθάρα. Η αναζήτηση τραγουδιστή δεν είχε αποτελέσματα, έτσι ο Μαστέιν ανέλαβε και τα φωνητικά του συγκροτήματος. Η επικρατούσα εκδοχή για την ονομασία του συγκροτήματος είναι ότι ο Μαστέιν διάβασε σε μια εφημερίδα για "ένα εκατομμύριο θανάτους" (megadeath), και επέλεξε αυτή τη λέξη αφαιρώντας το a[2][3], ενώ σύμφωνα με άλλες εκδοχές το όνομα ήταν πρώτα τίτλος τραγουδιού του[4].

Killing Is My Business…and Business Is Good!

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η "Combat Records" ακούγοντας το demo των Megadeth με τα τραγούδια "Last Rites/Loved to Death", "Skull Beneath the Skin" και "Mechanix" (τραγούδι που ο Μαστέιν είχε γράψει την εποχή που ήταν στους Metallica, οι οποίοι το κυκλοφόρησαν ως "The Four Horsemen" στο δίσκο "Kill 'Em All"), τους παραχώρησε το πρώτο τους συμβόλαιο. Στις αρχές του 1985, χορηγήθηκαν στο συγκρότημα 8.000 δολάρια για την ηχογράφηση και παραγωγή του πρώτου τους δίσκου. Ωστόσο, ξόδεψαν μεγάλο μέρος του ποσού σε τρόφιμα, αλκοόλ και ναρκωτικά, μα αποτέλεσμα να αναγκαστούν να αναλάβουν μόνοι τους την παραγωγή. Το "Killing Is My Business... and Business Is Good!" υστερούσε στον τομέα της παραγωγής, όπως ήταν αναμενόμενο, έλαβε όμως ενθαρρυντικές κριτικές. Μετά την περιοδεία για την προώθηση του δίσκου με τους Exciter, κατά την οποία ο κιθαρίστας Κρις Πόλαντ αποχώρησε προσωρινά, ξεκίνησαν τις ηχογραφήσεις για το δεύτερο δίσκο τους.

Peace Sells…but Who’s Buying?

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Megadeth σε συναυλία το 2008

Οι Megadeth, δυσαρεστημένοι από την "Combat Records" υπέγραψαν συμβόλαιο με την εταιρεία "Capitol", ξεκινώντας τις ηχογραφήσεις του δεύτερου τους δίσκου. To "Peace Sells... but Who's Buying?", που κυκλοφόρησε το 1986, γνώρισε μεγάλη εμπορική επιτυχία και αποτελεί δίσκο ορόσημο για ολόκληρο το Thrash Metal. Το περιοδικό Rolling Stone το κατατάσσει ως όγδοο καλύτερο μέταλ άλμπουμ όλων των εποχών.[5] Τραγούδια όπως το "Peace Sells… But Who's Buyin'" ή το "Wake Up Dead" θεωρούνται μεγάλες επιτυχίες του συγκροτήματος και παίζονται μέχρι σήμερα στις συναυλίες τους. Το εξώφυλλο, που απεικονίζει τη μασκότ του συγκροτήματος, "Βικ Ράτλχεντ", σχεδιάστηκε από τον Εντ Ρέπκα, με τον οποίο οι Megadeth συνεργάστηκαν αρκετές φορές στο μέλλον.[6]

Οι Megadeth αρχικά, περιόδευσαν υποστηρίζοντας τον Άλις Κούπερ και αργότερα τους Mercyful Fate,[7] ενώ το Μάρτιο του 1987 ξεκίνησαν την πρώτη παγκόσμια περιοδεία τους ως πρώτο όνομα. Τον Ιούλιο, ωστόσο, ο Σάμουελσον και ο Πόλαντ απολύθηκαν από το συγκρότημα, με αντικαταστάτες τους Τσακ Μπέλερ και Τζεφ Γιάνγκ, αντίστοιχα.[8]

So Far, So Good…So What?

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις αρχές του 1988, το συγκρότημα κυκλοφόρησε το τρίτο του άλμπουμ, με τίτλο "So Far, So Good... So What!". Κατά την ηχογράφηση του, μεσολάβησαν διαμάχες του Μαστέιν με τον παραγωγό Πολ Λάνι, που οδήγησαν στην αντικατάστασή του από τον Μάικλ Βάγκενερ.

Ο δίσκος έλαβε μέτριες κριτικές σε σχέση με τους προηγούμενους δύο δίσκους του συγκροτήματος. Ωστόσο, οι σταδιακές πωλήσεις του το οδήγησαν να γίνει πλατινένιο στις Η.Π.Α, ενώ το κομμάτι "In My Darkest Hour" (το οποίο ο Μαστέιν αφιέρωσε στο μπασίστα Κλιφ Μπάρτον, ο οποίος είχε πεθάνει δυο χρόνια νωρίτερα) αποτελεί ένα από τα καλύτερα των Megadeth και παίζεται σε κάθε συναυλία τους μέχρι σήμερα.

Η περιοδεία για την προώθηση του δίσκου περιελάμβανε συναυλίες με τους Dio και τους Iron Maiden. Οι Megadeth συμμετείχαν επίσης στο φεστιβάλ "Monsters of Rock" στο Ηνωμένο Βασίλειο μαζί με τους KISS, τους Iron Maiden, τους Helloween, τους Guns N' Roses και τον Ντέιβιντ Λι Ροθ, παίζοντας μπροστά σε 100.000 θεατές.[9] Η μετέπειτα απόλυση του κιθαρίστα Γιανγκ και του ντράμερ Μπέλερ οδήγησε στην ακύρωση της προγραμματισμένης περιοδείας στην Αυστραλία. Το 1989 προσέλαβαν τον ντράμερ Νικ Μένζα, τεχνικό των ντραμς του Μπέλερ.

Επίσης, μετά από ένα τροχαίο ατύχημα του Μαστέιν, ενώ βρισκόταν υπό την επήρεια αλκοόλ, του επιβλήθηκε η είσοδος σε κλινική απεξάρτησης. Έτσι, όταν βγήκε, ήταν νηφάλιος και έτοιμος να ασχοληθεί με την αναζήτηση νέου κιθαρίστα και το τέταρτο άλμπουμ του συγκροτήματος.

Rust In Peace

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ντέιβ Έλεφσον

Οι οντισιόν για το νέο κιθαρίστα των Megadeth περιελάμβαναν κιθαρίστες που αργότερα έγιναν διάσημοι παγκοσμίως. Ο Λι Άλτους των Heathen και ο Έρικ Μέγιερ των Dark Angel ήταν μερικοί από αυτούς. Επίσης, ο Slash των Guns N' Roses μπορούσε να πάρει τη θέση, ωστόσο παρέμεινε στο συγκρότημα του, ενώ όταν ο Ντίμπαγκ Νταρέλ των Pantera κλήθηκε να καλύψει τη θέση ζήτησε να έρθει μαζί του στη θέση του ντράμερ ο αδερφός του, Βίνι Πολ Άμποτ. Ο Μαστέιν αρνήθηκε, εφόσον είχε ήδη προσλάβει τον Μένζα, έτσι η θέση παρέμεινε κενή. Ο 16χρονος τότε Τζεφ Λούμις συμμετείχε στα δοκιμαστικά, όμως ο Μαστέιν δεν τον δέχτηκε λόγω της ηλικίας του, αν και δεν έκρυψε το θαυμασμό του για το παίξιμό του. Τελικά, τη θέση πήρε ο Μάρτι Φρίντμαν, πρώην μέλος των Cacophony, καθώς, αν και ο Μαστέιν είχε αρχικά ενστάσεις για το παρουσιαστικό του, χαρακτηρίζοντας τον Φρίντμαν ως "έναν μαλλιά με αχώνευτη μούρη", εντυπωσιάστηκε από την τεχνική του, κι εν τέλει τον προσέλαβε.

Με τη νέα σύνθεση και τον πρώτο παραγωγό που συμμετείχε σε ολόκληρη τη διαδικασία ηχογράφησης και παραγωγής, Μάικ Κλινκ, το συγκρότημα κυκλοφόρησε το 1990 το επιτυχημένο "Rust In Peace". Ο δίσκος θεωρείται από πολλούς ως ο κορυφαίος του συγκροτήματος μέχρι σήμερα,[10] με κομμάτια όπως ο αντιπολεμικός ύμνος "Holy Wars…the Punishment Due", το "Hangar 18", το "Tornado of Souls" με τα αξεπέραστα κιθαρίστικα σόλο του Μαστέιν και "Rust In Peace...Polaris". Επίσης, το "Rust In Peace" ήταν υποψήφιο το 1991 και το 1992 για βραβείο Grammy καλύτερης κιθάρας, ενώ οι πωλήσεις του ξεπέρασαν τα τρία εκατομμύρια αντίτυπα στις Η.Π.Α..[11]

Η επιτυχία του δίσκου συνδυάστηκε με την επιτυχημένη περιοδεία "Clash of the Titans", με τους Slayer, τους Anthrax και τους Suicidal Tendencies στην Ευρώπη και τους Slayer, τους Anthrax και τους Alice in Chains στην Αμερική.[12] Το συγκρότημα περιόδευσε επίσης με τους Judas Priest, οι οποίοι προωθούσαν το επίσης επιτυχημένο "Painkiller", ενώ το 1991 συμμετείχαν στο φεστιβάλ "Rock In Rio" στη Βραζιλία.[13]

Countdown to Extinction

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το συγκρότημα, αποφασισμένο να εγκαταλείψει το περίτεχνο μουσικό ύφος του "Rust In Peace" και να συνθέσει τραγούδια πιο προσιτά για ραδιοφωνική μετάδοση, μπήκε στο στούντιο τον Ιανουάριο του 1992. Τέσσερις μήνες αργότερα, το αποτέλεσμα τους δικαίωσε με το πρώτο σε πωλήσεις μέχρι στιγμής άλμπουμ τους, "Countdown to Extinction" το οποίο περιλαμβάνει τις επιτυχίες "Symphony of Destruction", "Skin O' My Teeth", "Foreclosure Of A Dream" και "Sweating Bullets", που παίζονται ζωντανά μέχρι σήμερα, ενώ η κατάκτηση της δεύτερης θέσης του Billboard και η τρίτη υποψηφιότητα για βραβείο Grammy το 1993 δείχνουν την επιτυχία του δίσκου.[14] Επίσης, το συγκρότημα έλαβε το μουσικό βραβείο Doris Day για το τραγούδι "Countdown to Extinction" που κατακρίνει το κυνήγι που οδηγεί στην εξαφάνιση πολλών ειδών ζώων.

Ένα περιστατικό που οδήγησε τον Μαστέιν στο νοσοκομείο λόγω χρήσης ουσιών ακύρωσε το τελευταίο σκέλος της περιοδείας τους στη Βόρεια Αμερική. Οι Megadeth επέστρεψαν στη συνέχεια με το σάουντρακ της ταινίας "Last Action Hero" με τίτλο "Angry Again", το οποίο επίσης έλαβε υποψηφιότητα για βραβείο Grammy, ενώ η επανεμφάνισή τους ζωντανά έγινε σε συναυλία των Metallica στην Αγγλία, όπου κλήθηκαν σαν ειδικοί προσκεκλημένοι. Στη διάρκεια αυτής, ο Μαστέιν δήλωσε πως οι διαμάχες των δύο συγκροτημάτων είχαν τελειώσει.

Youthanasia

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ντέιβ Μαστέιν

Το 1994, το συγκρότημα επέστρεψε στο στούντιο για το δίσκο "Youthanasia". Η επιτυχία του δίσκου ήταν επίσης μεγάλη, καθώς έγινε σύντομα πλατινένιος στις Η.Π.Α., ενώ έγινε χρυσός και στον Καναδά μόλις τριάντα λεπτά μετά την κυκλοφορία του. Τα σινγκλ "Train of Consequences" και "A Tout Le Monde" αποτελούν κλασικά κομμάτια του συγκροτήματος. Η περιοδεία για την προώθηση του δίσκου, η οποία ήταν η εκτενέστερη που επιχείρησαν ποτέ οι Megadeth, περιλάμβανε συμμετοχές των Flotsam and Jetsam, Korn και Fear Factory, ενώ συμμετείχαν στο "Monsters of Rock" της Βραζιλίας.[15]

Το Μάρτιο του 1995, ο δίσκος επανακυκλοφόρησε με την προσθήκη του "Hidden Treasures" ως επιπλέον δίσκο για την Ιαπωνία, ενός δίσκου που περιείχε όλα τα σάουντρακ και τα τραγούδια που δεν είχαν κυκλοφορήσει σε κάποιο άλμπουμ. Αργότερα το "Hidden Treasures" κυκλοφόρησε ως EP.[16]

Cryptic Writings

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1997 κυκλοφόρησαν το "Cryptic Writings". Ο δίσκος είναι ο έκτος συνεχόμενος του συγκροτήματος ο οποίος έγινε πλατινένιος στις Η.Π.Α., ενώ κομμάτια όπως το "Trust", το "She-Wolf" και το "FFF" αποτελούν επιτυχίες τους. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της περιοδείας που ακολούθησε, ο ντράμερ Νικ Μένζα ανακοίνωσε πως έχει όγκο στο γόνατό του και αποχώρησε αρχικά προσωρινά.[17] Τη θέση του πήρε ο Τζίμι ΝτεΓκράσο. Στο τέλος της περιοδείας, ο ΝτεΓκράσο πήρε μόνιμα τη θέση, καθώς ο Μαστέιν υποστήριξε πως ο Μένζα είπε ψέματα για τον όγκο που είχε.[18] Με τη νέα αυτή σύνθεση, το συγκρότημα μπήκε στο στούντιο τον Ιανουάριο του 1998 για να ηχογραφήσει τον όγδοο δίσκο του.

Risk

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με τον Μαστέιν, κατά τις ηχογραφήσεις του νέου δίσκου συμμετείχαν άτομα που δεν γνώριζε. Η επιτυχία των τελευταίων δίσκων έπεισε τον Μαστέιν να δώσει πρωτοβουλίες στους παραγωγούς του αλλά το αποτέλεσμα ήταν το αποτυχημένο "Risk". Ο ήχος του δίσκου είχε επιρροές από χορευτική μουσική, εγκαταλείποντας τις heavy metal ρίζες τους, γεγονός που απογοήτευσε τους οπαδούς τους.[19] Οι πωλήσεις όμως έφθασαν τις 500.000 στην Αμερική όπου και έγινε χρυσό ενώ άλλα 500.000 αντίτυπα πωλήθηκαν σε παγκόσμιο επίπεδο.

Τρεις μήνες μετά την έναρξη της περιοδείας για την προώθηση του δίσκου, ο Μάρτι Φρίντμαν ανακοίνωσε την αποχώρησή του από τους Megadeth λόγω διαφορών για τη μουσική κατεύθυνση του συγκροτήματος.[20] Τη θέση του πήρε ο Αλ Πιτρέλι τον Ιανουάριο του 2000.

The World Needs A Hero

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με τη νέα σύνθεση, το συγκρότημα επιχείρησε την επιστροφή στις ρίζες του στον ένατο τους δίσκο. Ο δίσκος αυτός, με τον τίτλο "The World Needs a Hero", κυκλοφόρησε από την "Sanctuary Records". Το συγκρότημα έλυσε τη συνεργασία του με την "Capitol" με μια συλλογή με τίτλο "Capitol Punishment: The Megadeth Years" που περιλαμβάνει τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους.[21] Ο δίσκος, αν και επιστρέφει ηχητικά στις ρίζες των Megadeth, απογοήτευσε τους οπαδούς, οι οποίοι περίμεναν μια δυνατότερη επιστροφή.[22][23]

Η προώθηση του δίσκου έγινε με συμμετοχή τους στην περιοδεία των AC/DC και με μια αμερικάνικη περιοδεία με τους Iced Earth και τους Endo. Η περιοδεία όμως διακόπηκε πρόωρα, λόγω της τρομοκρατικής επίθεσης της 11 Σεπτεμβρίου του 2001. Το Νοέμβριο του 2001 το συγκρότημα μαγνητοσκόπησε τη συναυλία του στην Αριζόνα, κυκλοφορώντας το πρώτο του DVD με τίτλο "Rude Awakening".

Τον Ιανουάριο του 2002, ο Μαστέιν υπέστη βαρύ τραυματισμό στο χέρι του, καθώς κοιμήθηκε πάνω του σε μια καρέκλα. Ο τραυματισμός εμπόδιζε το Μαστέιν να παίξει κιθάρα, οδηγώντας τον στην απόφαση να διαλύσει το συγκρότημα.[24] Μετά από σταδιακή αποκατάσταση του χεριού του, αποφάσισε να δημιουργήσει ένα σόλο πρότζεκτ. Δεσμευμένος όμως με τη δισκογραφική του για ένα ακόμα άλμπουμ με το όνομα Megadeth, ο Μαστέιν κάλεσε τα μέλη της σύνθεσης του "Rust In Peace". Οι Έλεφσον και Φρίντμαν αρνήθηκαν, ενώ ο Μένζα έφυγε λίγο μετά την επιστροφή του στο συγκρότημα. Μάλιστα, οι διαμάχες του πρώην μπασίστα με τον αρχηγό των Megadeth συνεχίστηκαν για αρκετά χρόνια ακόμα.[25]

The System Has Failed

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Megadeth ζωντανά στο Brixton Academy το 2008

Με τους Βίνι Κολαιούτα στα τύμπανα και Τζίμι Λι Σλόας στο μπάσο και την επιστροφή του Κρις Πόλαντ για τη θέση του δεύτερου κιθαρίστα, το συγκρότημα κυκλοφόρησε το 2004 το "The System Has Failed". Ο δίσκος έλαβε θετικές κριτικές και περιείχε τραγούδια όπως το "Blackmail the Universe", το "Back In the Day" και το "Scorpion" που χαροποίησαν τους οπαδούς τους. Η περιοδεία που θα επακολουθούσε είχε προγραμματιστεί ως η τελευταία του συγκροτήματος, γεγονός που δεν ίσχυσε τελικά. Η σύνθεση με την οποία περιόδευσαν αποτελούνταν από τους Τζέιμς Μακ Ντόνο στο μπάσο, Γκλεν Ντρόβερ στην κιθάρα και Σον Ντρόβερ στα τύμπανα.[26]

Το 2005, ο Μαστέιν οργάνωσε την περιοδεία "Gigantour", μια περιοδεία με πρώτο όνομα τους Megadeth και συμμετοχή των Dream Theater, Anthrax, Nevermore, The Dillinger Escape Plan, Fear Factory, Symphony X και άλλων. Το Φεβρουάριο του 2006, ο ΜακΝτόνο αποχώρησε από το συγκρότημα, αφήνοντας τη θέση του μπασίστα στον Τζέιμς Λομέντζο. Η δεύτερη εκδοχή της "Gigantour" περιλάμβανε συμμετοχές των Lamb of God, Opeth, Arch Enemy, Overkill και άλλων.[27]

United Abominations

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η νέα σύνθεση του συγκροτήματος ηχογράφησε το "United Abominations", που κυκλοφόρησε το 2007. Ο δίσκος περιλάμβανε μια νέα εκδοχή του τραγουδιού "A Tout Le Monde" από το δίσκο "Youthanasia", με τη συμμετοχή της Κριστίνα Σκαμπία των Lacuna Coil, υπό τον τίτλο "A Tout Le Monde (Set Me Free)".[28] Ο δίσκος γνώρισε επιτυχία, ανεβαίνοντας στο Top-10 των αμερικάνικων τσαρτ, για πρώτη φορά από το "Youthanasia", το 1994.[29] Κατά τη διάρκεια της περιοδείας, η οποία περιλάμβανε την τρίτη "Gigantour" με τους Lacuna Coil, DevilDriver, Static X και Bring me the Horizon, ο κιθαρίστας Γκλεν Ντρόβερ αντικαταστάθηκε από τον Κρις Μπρόντερικ, πρώην μέλος των Nevermore και Jag Panzer.[30] Ο Μαστέιν δεν έκρυψε ποτέ τον ενθουσιασμό του για το ταλέντο του νέου μέλους του συγκροτήματος[31].
Η περιοδεία περιλάμβανε και τη συμμετοχή τους στην περιοδεία των Judas Priest, ενώ αργότερα πραγματοποιήθηκε στον Καναδά η "Canadian Carnage Tour" με τους Slayer, με τους οποίους μοιράστηκαν τη σκηνή για πρώτη φορά μετά από δεκαπέντε χρόνια. Ύστερα από αυτά, το συγκρότημα μπήκε στο στούντιο για τον επόμενο δίσκο τους.

Endgame

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το "Endgame" κυκλοφόρησε το 2009 και ικανοποίησε και πάλι το κοινό και τους κριτικούς. Η περιοδεία για την προώθηση του δίσκου περιλάμβανε την "American Carnage" περιοδεία με τους Slayer και τους Testament, η οποία καθυστέρησε να ξεκινήσει λόγω μιας εγχείρισης στην οποία υποβλήθηκε ο τραγουδιστής και μπασίστας των Slayer, Τομ Αράγια.[32] Σύντομα ανακοινώθηκε και η "Rust In Peace Anniversary Tour", που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο των είκοσι χρόνων από την κυκλοφορία του δίσκου "Rust In Peace". Στη διάρκεια αυτής, το συγκρότημα εκτελούσε ζωντανά ολόκληρο το δίσκο και άλλες μεγάλες επιτυχίες από όλη την καριέρα του. Τέλος, ανακοινώθηκε η ευρωπαϊκή περιοδεία με τους υπόλοιπους «Τέσσερις Μεγάλους» του Thrash Metal (Metallica, Slayer και Anthrax) στην Ευρώπη. Εκπλήσσοντας τους πάντες, οι Megadeth, στις 8 Φεβρουαρίου του 2010 ανακοίνωσαν την επιστροφή του Ντέιβ Έλεφσον στη θέση του μπασίστα, αντικαθιστώντας τον Τζέιμς Λομέντζο, ο οποίος είχε προαναγγείλει την αποχώρησή του. Επίσης, το συγκρότημα συνέθεσε το τραγούδι "Sudden Death", την ένατη υποψηφιότητα τους για βραβείο Grammy, ακολουθώντας το "Head Crusher", που ήταν υποψήφιο την προηγούμενη χρονιά.[33]

TH1RT3EN

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Κρις Μπρόντερικ το 2010

Το συγκρότημα ανακοίνωσε τον τίτλο "TH1RT3EN" για το 13ο δίσκο του, ο πρώτος από το 2002 που συμμετείχε ο Ντέιβ Έλεφσον.[34] Τον Απρίλιο του 2011, πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά στις Η.Π.Α. ζωντανή εμφάνιση των Τεσσάρων Μεγάλων, ενώ τον Ιούλιο συνεχίστηκε η ευρωπαϊκή περιοδεία του 2010, των τεσσάρων συγκροτημάτων. Το Σεπτέμβριο πραγματοποιήθηκε μια ακόμα συναυλία των Τεσσάρων Μεγάλων στις Η.Π.Α.. Επίσης, το 2012 θα έλαβε χώρα η τέταρτη "Gigantour", με συμμετέχοντες τους Motörhead, τους Volbeat και τους Lacuna Coil. Η περιοδεία είχε επιτυχία κάνοντας πολλές sold out συναυλίες σε όλη την Βόρεια Αμερική. Στο τέλος της περιοδείας, ο Lemmy των Motörhead αντιμετώπισε πρόβλημα στο χέρι του με αποτέλεσμα να σταματήσει η περιοδεία για το συγκρότημα του.

Το άλμπουμ πήρε θετικές κριτικές και έκανε αρκετά καλές πωλήσεις, ενώ περιείχε τα αξιοσημείωτα "Public Enemy Number 1" το οποίο προτάθηκε για Grammy αλλά και το "Never Dead".[35]

Super Collider

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Δεκέμβριο του 2012, οι Megadeth έλαβαν άλλη μία υποψηφιότητα για βραβείο Grammy για το τραγούδι "Whose Life (Is It Anyways?)" από το "TH1RT3EN". Λίγους μήνες νωρίτερα είχαν ανακοινώσει ότι επιστρέφουν στο στούντιο για τις ηχογραφήσεις του 14ου δίσκου τους. Στις 12 Φεβρουαρίου 2013 ανακοινώθηκε ότι ο τίτλος του νέου δίσκου θα είναι "Super Collider" και θα κυκλοφορήσει στις αρχές Ιουνίου με το ομώνυμο κομμάτι να κυκλοφορεί στις 23 Απριλίου 2013 σε μορφή σινγκλ.

Στις 4 Ιουνίου 2013 κυκλοφόρησε το άλμπουμ ανεβαίνοντας στο # 6 του Billboard, την υψηλότερη θέση του συγκροτήματος από το "Youthanasia" του 1994.[36] Δύο μήνες αργότερα, ανακοινώθηκε η κυκλοφορία του ζωντανά ηχογραφημένου "Countdown to Extinction: Live" στις 24 Σεπτεμβρίου 2013.

Κατά την διάρκεια του 2014, το συγκρότημα αντιμετώπισε διάφορα προβλήματα, όπως με την αναβολή της συναυλίας τους στο Τελ Αβίβ λόγω της ισραηλινής επίθεσης στην Λωρίδα της Γάζας,[37] όπως και της μη συμμετοχής τους στο "Motörboat" των Motörhead λόγω προβλήματος υγείας του Ντέιβ Μαστέιν.[38]

Αλλαγή σύνθεσης και Dystopia

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 25 Νοεμβρίου 2014, ο Σον Ντρόβερ ανακοίνωσε την αποχώρηση του από τους Megadeth, ακολουθούμενος από τον Κρις Μπρόντερικ της επομένη.[39]

Μετά από πολλές ζυμώσεις και φήμες που έφερναν και πάλι τους Νικ Μένζα και Μάρτι Φρίντμαν στο συγκρότημα, ο Ντέιβ Μαστέιν ανακοίνωσε αρχικά τη συνεργασία των Megadeth με τον Κρις Άντλερ των Lamb of God σαν session ντράμερ μόνο για τις ηχογραφήσεις,[40] αλλά και τον Κίκο Λουρέιρο των Angra στις κιθάρες.[41] Οι ηχογραφήσεις για το νέο άλμπουμ ξεκίνησαν στις 17 Μαρτίου του 2015.

Τόσο ο Μένζα,[42] όσο και ο Φριντμαν[43] επιβεβαίωναν αργότερα σε συνεντεύξεις τους ότι δέχτηκαν επίσημες προτάσεις, με τον πρώτο μάλιστα να χαλά η συμφωνία σε λεπτομέρειες. Ο Μαστέιν δήλωσε ότι ένας από τους λόγους της αποχώρησης των Μπρόντερικ και Ντρόβερ ήταν η συνεχής απαίτηση των οπαδών του συγκροτήματος για επανένωση με τους Φρίντμαν και Μένζα.[44]

Τον Οκτώβριο του 2015, κυκλοφόρησε το κομμάτι "Fatal Illusion" από τον επερχόμενο δίσκο των Megadeth με τίτλο "Dystopia", ο οποίος εκδόθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2016.[45] Το άλμπουμ σκαρφάλωσε στην τρίτη θέση του Billboard, πουλώντας περισσότερα από 100.000 αντίτυπα στις δέκα πρώτες εβδομάδες κυκλοφορίας του.[46]

Το καλοκαίρι του 2016, ανακοινώθηκε ότι ο Ντιρκ Φερμπόιρεν των Soilwork ανελάμβανε θέση μόνιμου ντράμερ για τους Megadeth, ο οποίος είχε παίξει με το συγκρότημα για πρώτη φορά στο φεστιβάλ "Rock on the Range" τον Μάιο του ίδιου έτους.[47] Λίγους μήνες αργότερα, το συγκρότημα κέρδισε το πρώτο βραβείο Γκράμι της καριέρας του, όταν το κομμάτι "Dystopia" κέρδισε στην κατηγορία "Best Metal Performance".[48]

Βικ Ράτλχεντ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στα περισσότερα εξώφυλλα των δίσκων του συγκροτήματος εμφανίζεται ο Βικ Ράτλχεντ, η μασκότ των Megadeth. Συνολικά, εμφανίζεται στα "Killing Is My Business... and Business Is Good!", "Peace Sells... but Who's Buying?", "So Far, So Good... So What!", "Rust In Peace", "The World Needs a Hero", "The System Has Failed" και "United Abominations". Στίχοι του τραγουδιού "Skull Beneath the Skin" περιγράφουν τη μορφή του Βικ. Επίσης, το ιδιωτικό στούντιο του συγκροτήματος έχει ονομαστεί προς τιμήν του "Vic’s Garage".

Μέλη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δισκογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έτος Άλμπουμ Αγγλία

[49] 		Γερμανία

[50] 		Ιαπωνία

[51] 		Καναδάς

[52] 		Η.Π.Α.

[53]
1985 Killing Is My Business... and Business Is Good! - - - - -
1986 Peace Sells... but Who's Buying? 76 - 182 - -
1988 So Far, So Good... So What! 18 27 57 40 28
1990 Rust In Peace 8 21 29 70 23
1992 Countdown to Extinction 5 15 6 25 2
1994 Youthanasia 6 13 11 11 4
1997 Cryptic Writings 38 22 7 17 10
1999 Risk 29 38 11 14 16
2001 The World Needs a Hero 45 36 17 20 16
2004 The System Has Failed 60 29 15 10 18
2007 United Abominations 23 28 9 5 8
2009 Endgame 24 21 16 4 9
2011 TH1RT3EN 34 25 11 8 11
2013 Super Collider 22 24 14 4 6
2016 Dystopia 11 10 16 3 3
2022 The Sick, the Dying... and the Dead! 3 6 10 11 3
Ζωντανές ηχογραφήσεις
Συλλογές

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Lee, Cosmo (7 Μαΐου 2007). «Get Thrashed: The Story of Thrash Metal». '"Stylus Magazine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2011. 
  2. ↑ «8 great band name origins». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2017. 
  3. ↑ The metal archives, Megadeth
  4. ↑ Band Name Origins
  5. ↑ «The 100 Greatest Metal Albums of All Time». rollingstone.com. 21 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 2021. 
  6. ↑ MEGADETH: The Making Of The New 'Vic Rattlehead' Mask (Video)
  7. ↑ «Megadeth Hed To Go Here». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2014. 
  8. ↑ «So Far, So Good For Megadeth». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2014. 
  9. ↑ Monsters of Rock Donington 1988
  10. ↑ 100 Greatest Metal Albums - DigitalDreamDoor.com
  11. ↑ "Ace Of Base, 'Lion King' Lead Record Certs"
  12. ↑ Average setlist for tour: Clash of the Titans 1990
  13. ↑ «Memória: Megadeth no Rock in Rio 1991 | Rock in Rio Brasil». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2014. 
  14. ↑ «Grammys Show Influence Of Seattle Music». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2014. 
  15. ↑ «EXCLUSIVE: The Killing Road - A History Of Megadeth's Opening Acts». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2014. 
  16. ↑ «Megadeth Hidden Treasures (Capitol)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2014. 
  17. ↑ «20 Questions With Nick Menza, 3/12/02». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2014. 
  18. ↑ Dave Mustaine: Kerry King Hates My Guts
  19. ↑ Megadeth - Risk (album review 7) | Sputnikmusic
  20. ↑ «Megadeth Guitarist Marty Friedman Leaves Band». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2014. 
  21. ↑ "Capitol Punishment: The Megadeth Years". AllMusic
  22. ↑ Acerbic Mustaine explains Megadeth’s metal issues
  23. ↑ «Back to their Metallic Roots». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2014. 
  24. ↑ «Megadeth Pack It In After Nearly 20 Years». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2014. 
  25. ↑ DAVE MUSTAINE Interview Page 6 By Bob Nalbandian
  26. ↑ MEGADETH TOUR MANAGER TALKS ABOUT DRUMMER NICK MENZA'S DEPARTURE
  27. ↑ GIGANTOUR 2006 Announced: MEGADETH, LAMB OF GOD, OPETH, ARCH ENEMY, OVERKILL Confirmed
  28. ↑ MEGADETH's New Version Of 'A Tout Le Monde' To Feature LACUNA COIL's SCABBIA
  29. ↑ Linkin Park Scores Year's Best Debut With 'Midnight'
  30. ↑ Rumour: Megadeth to recruit new guitarist
  31. ↑ "Megadeth's Dave Mustaine: Broderick Is 'Best Guitarist Megadeth Has Ever Had'"
  32. ↑ «Slayer to Perform Complete 'Seasons in the Abyss' Album on Upcoming Tour». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2014. 
  33. ↑ Grammy Nominees 2011 Announced for Hard Rock and Metal
  34. ↑ Dave Mustaine Reveals New Megadeth Album Details
  35. ↑ Megadeth Receives their 10th Grammy Nomination
  36. ↑ Queens Of The Stone Age Get First No. 1 Album On Billboard 200
  37. ↑ Cee Lo Green and Megadeth Cancel Israel Shows
  38. ↑ Megadeth Pulls Out of Motorhead's Motorboat Cruise
  39. ↑ «MEGADETH: Με διαφορά μίας ημέρας, οι Shawn Drover και Chris Broderick εγκατέλειψαν τη μπάντα!». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2014. 
  40. ↑ «Και επίσημα: Ο Adler στους Megadeth». 
  41. ↑ «Επίσημα και ο Loureiro στους Megadeth». 
  42. ↑ «Ο Menza λέει πως παραλίγο να γίνει το reunion των Megadeth». 
  43. ↑ «Και στον Friedman έγινε κρούση». 
  44. ↑ Interview: Megadeth’s Dave Mustaine Gives Update from the Studio
  45. ↑ Megadeth Premiere New Song, “Fatal Illusion”
  46. ↑ Metal By Numbers 4/6: Asking Amon Amarth about Alexandria
  47. ↑ MEGADETH: Ανακοινώθηκε ο νέος μόνιμος drummer - Metal Hammer
  48. ↑ MEGADETH: Kέρδισαν το πρώτο Grammy στην ιστορία τους! - Metal Hammer
  49. ↑ «ChartArchive - Megadeth». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2013. 
  50. ↑ officialcharts.de[νεκρός σύνδεσμος]
  51. ↑ メガデスのアルバム売上ランキング | ORICON STYLE
  52. ↑ «Results - RPM - Library and Archives Canada». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2013. 
  53. ↑ Megadeth | Awards | AllMusic

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Megadeth&oldid=10712823"