Κέιμπριτζ
Συντεταγμένες: 52°12′29″N 0°7′21″E / 52.20806°N 0.12250°E
| Κέιμπριτζ | ||
|---|---|---|
 | ||
| ||
  Κέιμπριτζ | ||
| Χώρα | Ηνωμένο Βασίλειο[1][2] | |
| Διοικητική υπαγωγή | Κέιμπριτζ | |
| Ίδρυση | 1ος αιώνας | |
| Έκταση | 40,7 km² | |
| Υψόμετρο | 6 μέτρα | |
| Πληθυσμός | 123.867 (2011)[3] | |
| Ταχ. κωδ. | CB | |
| Τηλ. κωδ. | 01223 | |
| Ζώνη ώρας | UTC±00:00 (επίσημη ώρα) UTC+01:00 (θερινή ώρα) | |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | |
 Σχετικά πολυμέσα | ||
Η πόλη του Κέιμπριτζ (αγγλικά: Cambridge, προφέρεται: [ˈkeɪmbrɪdʒ], παλιά ελληνική ονομασία: Κανταβριγία[4][5]) είναι παλιά αγγλική πανεπιστημιούπολη και διοικητικό κέντρο της επαρχίας του Κέιμπριτζσαϊρ (Cambridgeshire). Βρίσκεται περίπου 50 μίλια (80 χλμ) βόρεια του Λονδίνου και περιβάλλεται από πολλά μικρότερα χωριά και μικρές πόλεις. Βρίσκεται επίσης στην καρδιά του κέντρου υψηλής τεχνολογίας που είναι γνωστό ως Σίλικον Φεν (Silicon Fen) και αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα τμήματα του τόξου Οξφόρδης-Κέιμπριτζ.
Το Κέιμπριτζ είναι γνωστό κυρίως λόγω του Πανεπιστημίου του, το οποίο περιλαμβάνει το γνωστό εργαστήριο Κάβεντις (Cavendish), το παρεκκλήσιο του κολεγίου King's, και τη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ. Στον ορίζοντα του Κέιμπριτζ δεσπόζουν τα δυο τελευταία, όπως και η καμινάδα του νοσοκομείου του Άντενμπρουκ (Addenbrooke) στο νότιο άκρο της πόλης, καθώς και ο πύργος του παρεκκλήσιου του κολεγίου St John's στα βόρεια.
Σύμφωνα με την απογραφή του 2001, ο πληθυσμός ήταν 108.863 (μεταξύ των οποίων 22.153 φοιτητές). Τα 31 κολέγια της πόλης λειτουργούν αυτόνομα και αναλαμβάνουν την εστίαση καθώς και την μαθητική παρακολούθηση των φοιτητών, ενώ το Πανεπιστήμιο αναλαμβάνει το διδακτικό μέρος των σπουδών.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Προϊστορία και Ρωμαϊκή εποχή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οικισμοί υπήρχαν γύρω από την περιοχή του Κέιμπριτζ πριν από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Η πρώτη σαφής ένδειξη κατοίκησης είναι τα ερείπια μιας αγροικίας 3.500 ετών που ανακαλύφθηκε στον χώρο του κολεγίου Φιτζγουίλιαμ (Fitzwilliam)[6]. Υπάρχουν περαιτέρω αρχαιολογικές ενδείξεις πως, κατά την Εποχή του Σιδήρου, μια φυλή από το Βέλγιο εγκαταστάθηκε στο λόφο Καστλ Χιλ (Castle Hill), κατά τον 1ο αιώνα π.Χ. Τέλος, έχουν ανακαλυφθεί ενδείξεις εκτεταμένης ρωμαϊκής αποικίας, όπως πολυάριθμες αγροικίες καθώς και ένα χωριό στην περιοχή του Κέιμπριτζ Νιούναμ (Newnham).
Μεσαίωνας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Σάξονες, αφότου κατέλαβαν από τους Ρωμαίους τη περιοχή γύρω από το Καστλ Χιλ, το μετονόμασαν σε Grantabrycge - «Γέφυρα του ποταμού Γκράντα». Με την πάροδο του χρόνου ο ποταμός Γκράντα (Granta) θα αλλάξει όνομα για να γίνει Καμ (Cam), ενώ το όνομα της πόλης θα εξελιχθεί σε Κέιμπριτζ. Στα αγγλοσαξονικά χρόνια, το Κέιμπριτζ επωφελήθηκε από τη τοποθεσία του στις εμπορικές συναλλαγές στα Φένλαντς, όπου τα οδικά ταξίδια ήταν δύσκολα,και έτσι προωθήθηκε το ναυτικό εμπόριο μέσω των ποταμών. Τον 7ο αιώνα η πόλη είχε παρακμάσει, και περιγράφεται από τον Βέδα ως «κατεστραμμένη μικρή πόλη" όπου έχει ταφεί η Αγία Etheldreda.
Η άφιξη των Βίκινγκς στο Κέιμπριτζ καταγράφηκε από το αγγλοσαξονικό χρονικό το 875 μ.Χ, και η εφαρμογή των νόμων της Danelaw επιβλήθηκε από το 878 μ.Χ[7]. Οι έντονες εμπορικές συναλλαγές των Βίκινγκς είχαν ως αποτέλεσμα την ταχεία ανάπτυξη της πόλης. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου το κέντρο της πόλης μεταφέρθηκε από το Καστλ Χιλ, στην αριστερή όχθη του ποταμού, στην περιοχή που σήμερα είναι γνωστή ως Quayside στη δεξιά όχθη[7]. Μετά την περίοδο των Βίκινγκς, οι Σάξονες επέστρεψαν στην εξουσία, και άρχισαν την οικοδόμηση εκκλησιών, αποβαθρών, εμπορικών οίκων, και έκοβαν νομίσματα με το όνομα της πόλης συντομογραφημένο ως "Γκραντ" (Grant).
Το 1068, δύο χρόνια μετά την κατάκτηση της Αγγλίας, ο Γουλιέλμος ο Κατακτητής έχτισε ένα κάστρο στο Καστλ Χιλ, βάζοντας το Κέιμπριτζ κάτω από τον έλεγχο του βασιλιά και των αναπληρωτών του. Η γνωστή Στρογγυλή Εκκλησία που δεσπόζει στο κέντρο της πόλης χρονολογείται από την περίοδο αυτή.
Το 1209, σύμφωνα με δημοφιλή θρύλο, ξέσπασε διαμάχη μεταξύ φοιτητών και κατοίκων στην Οξφόρδη, και μερικοί πανεπιστημιακοί κατέφυγαν στο Κέιμπριτζ, όπου ίδρυσαν το φερώνυμο πανεπιστήμιο[8]. Έκτοτε τα δύο πανεπιστήμια έχουν μακρά ιστορία ανταγωνισμού και αποτελούν τα πλέον επίλεκτα πανεπιστήμια στη Μεγάλη Βρετανία. Το παλαιότερο κολέγιο, το Πιτερχάους (Peterhouse), υπάρχει ακόμα και ιδρύθηκε το 1284[9].
Το 1349, η μαύρη πανώλη έφτασε στο Κέιμπριτζ. Οι πληροφορίες που έχουν διασωθεί για εκείνη την εποχή είναι λίγες. Για παράδειγμα, ξέρουμε πως 16 από τους 40 φοιτητές του King's Hall (δεύτερο κολέγιο που χτίστηκε στο Κέιμπριτζ, που δεν υπάρχει πια) απεβίωσαν[10]. Επίσης, πολύ μεγάλο μέρος της πόλης στα βόρεια του ποταμού εγκαταλείφθηκε[11]. Μάλιστα, ύστερα από δεύτερη επιδημία μαύρης πανώλης στην Αγγλία το 1361, μια επιστολή από τον επίσκοπο του Έλυ πρότεινε να συγχωνευτούν οι δύο κοινότητες του Κέιμπριτζ επειδή δεν υπήρχαν αρκετά άτομα για να γεμίσουν έστω και μία εκκλησία[10]. Με πάνω από το ένα τρίτο του αγγλικού κλήρου να έχει πεθάνει λόγω της μαύρης πανώλης, τέσσερα νέα κολέγια ιδρύθηκαν στο Πανεπιστήμιο κατά τα επόμενα χρόνια για να εκπαιδεύσουν νέους κληρικούς. Αυτά ήταν το Γκόνβιλ Χολ (Gonville Hall), το Τρίνιτυ Χολ (Trinity Hall), το Κόρπους Κρίστι (Corpus Christi) και το Κλερ Χολ (Clare Hall)[12].
Το 1382 αποφασίζεται η «μείωση των ελευθεριών που η κοινότητα είχε απολαύσει", λόγω της συμμετοχής του Κέιμπριτζ στην εξέγερση των χωρικών του 1381. Η απόφαση προέβλεπε να μεταφερθεί από την πόλη στο Πανεπιστήμιο, η εποπτεία της αρτοποιίας και της ζυθοποιίας, του μετρήματος και του ζυγίσματος, καθώς και η ρύθμιση της αγοράς αγαθών της πόλης[13].
Ένα από τα πιο γνωστά κτίρια στο Κέιμπριτζ, το Παρεκκλήσι του κολεγίου King's, ξεκίνησε να χτίζεται το 1446 υπό τον βασιλιά Ερρίκο ΣΤ΄. Το έργο ολοκληρώθηκε το 1515, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ερρίκου Η΄[14].
Νεότερη εποχή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Κέιμπριτζ έπαιξε σημαντικό ρόλο στα πρώτα χρόνια του αγγλικού εμφυλίου πολέμου (1642–1651), καθώς ήταν η έδρα του Συνδέσμου Ανατολικών Νομών (Eastern Association of counties), οργάνωσης που διαχειριζόταν ένα μέρος του στρατού της Περιφέρειας Ανατολικής Αγγλίας (East Anglia) και η οποία στήριξε τη στρατιωτική προσπάθεια των Κοινοβουλευτικών εναντίον των Βασιλοφρόνων, πριν τον σχηματισμό του New Model Army (Νέας Πρότυπης Στρατιάς)[15]. Το 1643 το Κοινοβούλιο έδωσε τον έλεγχο της πόλης στον Όλιβερ Κρόμγουελ, ο οποίος είχε σπουδάσει (χωρίς να αποφοιτήσει) στο κολέγιο Sidney Sussex του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ. Για να ενισχυθούν οι αμυντικές ικανότητες της πόλης, το κάστρο οχυρώθηκε με επιπλέον φρουρά και ορισμένες γέφυρες καταστράφηκαν. Παρόλο που οι βασιλικές δυνάμεις έφτασαν σε απόσταση 2 χλμ από την πόλη το 1644, οι άμυνες αυτές δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτέ και η φρουρά εγκατέλειψε το κάστρο το έτος που ακολούθησε [15].
Τον 19ο αιώνα, όπως και πολλές άλλες αγγλικές πόλεις, το Κέιμπριτζ επεκτάθηκε γρήγορα. Αυτό οφειλόταν εν μέρει στην αύξηση του προσδόκιμου ζωής και στη βελτίωση της αγροτικής παραγωγής που οδήγησε σε αύξηση του εμπορίου στις αγορές της πόλης [16].
Οι Πράξεις Περίφραξης (Enclosure Acts) του 1801 και 1807 επέτρεψαν την επέκταση της πόλης στους γύρω αγρούς και τελικά το 1935 τα όρια της πόλης είχαν επεκταθεί ως το Τσέστερτον (Chesterton), Τσέρυ Χίντον (Cherry Hinton), Φεν Ντίτον (Fen Ditton), Τράμπικτον (Trumpington) και Γκράντσεστερ (Grantchester)[15].
Ο σιδηρόδρομος έφτασε στο Κέιμπριτζ το 1845 με τη δημιουργία της γραμμής Λονδίνο-Νόριτς, ύστερα από μεγάλη αντίσταση του Πανεπιστημίου. Ύστερα από πιέσεις του τελευταίου, ο σταθμός τοποθετήθηκε έξω από το κέντρο της πόλης, έτσι ώστε να περιοριστούν τα ταξίδια των προπτυχιακών φοιτητών[17]. Η σύνδεση με τρένο προς το Λονδίνο έφερε βαρύτερες βιομηχανίες στην πόλη, όπως η παραγωγή τούβλων, τσιμέντου και βύνης[16], και συνέβαλε στην περαιτέρω ανάπτυξη του Κέιμπριτζ.
20ος αιώνας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από τη δεκαετία του 1930 ως τη δεκαετία του 1980 η πόλη επεκτάθηκε ακόμα περισσότερο, κυριώς προς τον Βορρά[18].
Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου το Κέιμπριτζ ήταν σημαντικό για την υπεράσπιση της αγγλικής ανατολικής ακτής. Στην πόλη εγκαταστάθηκε στρατιωτικό κέντρο, με στόχο την κατάρτιση της Βρετανικής Βασιλικής Αεροπορίας (R.A.F.). Επίσης, την ίδια περίοδο το Κέιμπριτζ έγινε η περιφερειακή στρατιωτική έδρα του Norfolk, Suffolk, Έσεξ, Cambridgeshire, Huntingdonshire, Hertfordshire και Μπέντφορντσαϊρ[15]. Η ίδια η πόλη γλίτωσε, σχετικά, από τους γερμανικούς βομβαρδισμούς, οι οποίοι στόχευσαν κυρίως τον σιδηρόδρομο. 29 άνθρωποι σκοτώθηκαν, χωρίς ωστόσο να έχουν χτυπηθεί ιστορικά κτίρια. Το 1944, μια μυστική συνάντηση των στρατιωτικών ηγετών που πραγματοποιήθηκε μέσα στο Trinity College έθεσε τα θεμέλια για τη συμμαχική εισβολή της Ευρώπης[16]. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, το Κέιμπριτζ χρησιμοποιήθηκε ως κέντρο εκκένωσης για πάνω από 7.000 άτομα από το Λονδίνο, καθώς και για τμήματα του Πανεπιστημίου του Λονδίνου[15].
Το Κέιμπριτζ αναγορεύτηκε επίσημα πόλη το 1951, σε αναγνώριση της ιστορίας του, της διοικητικής σημασίας και της οικονομικής επιτυχίας του[15]. Αξίζει να σημειωθεί πως το Κέιμπριτζ δεν έχει καθεδρικό ναό, πράγμα που στην Αγγλία είναι, παραδοσιακά, προϋπόθεση για τη μετονομασία σε πόλη, αντί αυτού όμως, η πόλη υπάγεται στην Εκκλησία του Έλυ.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 730. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2018.
- ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 730. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2024.
- ↑ neighbourhood
.statistics .gov .uk /dissemination /LeadKeyFigures .do?a=7&b=6275044&c=cambridge&d=13&e=62&g=6405296&i=1001x1003x1032x1004&m=0&r=1&s=1488900139499&enc=1. - ↑ Βαλέττας, Ιωάννης ν. (1864). Phōtiou tou sophōtatou kai hagiōtatou patriarchou Kōnstantinoupoleōs Epistolai: Hais dyo tou autou parērtētai ponēmatia. Erōtēmata deka syn isais tais apokrisesin .... Kriseis kai epilyseis pente kephalaiōn .... I.. II. D. Nutt.
- ↑ Νέος Ελληνομνήμων. Β. Γρηγοριάδης. 1969.
- ↑ «Bronze Age site is found in city». BBC. 17 Ιανουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ 7,0 7,1 James Bass Mullinger· Damian Riehl Leader· Victor Morgan· Peter Searby (1988). A history of the University of Cambridge. 1. Cambridge University Press. σελίδες 9–10. ISBN 0-521-32882-9.
- ↑ «University and Colleges: A Brief History». University of Cambridge. 7 Φεβρουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2010.
- ↑ «About the College». Peterhouse College. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιανουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2010.
- ↑ 10,0 10,1 Ziegler, Philip· Platt, Colin (1998). The Black Death (2η έκδοση). London: Penguin. σελ. 178. ISBN 978-0-14-027524-7.
- ↑ Atkinson, Thomas (1897). Cambridge, Described and Illustrated: Being a Short History of the Town and University. London: Macmillan. σελ. 41. OCLC 1663499.
The Ward beyond the Bridge, that is, all the town on the Castle side of the river, appears to have been almost entirely destroyed. Most of the people in the parish of All Saints' in Castro died and those that escaped left the neighbourhood for other parishes.
- ↑ Herlihy, David (1997). The Black Death and the Transformation of the West (European History Series). Harvard University Press. σελ. 70. ISBN 978-0-674-07613-6. Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2012.
- ↑ Roach, J.P.C., επιμ. (1959). «The city of Cambridge: Constitutional history». A History of the County of Cambridge and the Isle of Ely: Volume 3: The City and University of Cambridge. Institute of Historical Research. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2012.
- ↑ «History of the Chapel». King's College, Cambridge. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2011.
- ↑ 15,0 15,1 15,2 15,3 15,4 15,5 «The city of Cambridge - Modern history | A History of the County of Cambridge and the Isle of Ely: Volume 3: The City and University of Cambridge (1959)». 1959. σελίδες 15–29. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2012.
- ↑ 16,0 16,1 16,2 J. P. C. Roach, επιμ. (1959). «The city of Cambridge: Economic history». A History of the County of Cambridge and the Isle of Ely: Volume 3: The City and University of Cambridge. Institute of Historical Research. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2012.
- ↑ J. P. C. Roach, επιμ. (1959). «The city of Cambridge». A History of the County of Cambridge and the Isle of Ely: Volume 3: The City and University of Cambridge. Institute of Historical Research. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2012.
- ↑ Wright, A.P.M.· Lewis, C.P., επιμ. (1989). Chesterton: Introduction. A History of the County of Cambridge and the Isle of Ely: Volume 9: Chesterton, Northstowe, and Papworth Hundreds. Institute of Historical Research. σελίδες 5–13. Ανακτήθηκε στις 6 Μαρτίου 2012.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
