Academi

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Academi
Νομική μορφήΙδιωτική
ΚλάδοςΑνάδοχος υπηρεσιών ασφαλείας
ΠροκάτοχοςBlackwater
Ίδρυση1997
ΙδρυτήςΈρικ Πρινς
(Erik Prince)
ΈδραΒιρτζίνια, ΗΠΑ [1] , Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Σημαντικά πρόσωπαΚρεγκ Νίξον
(Craig Nixon)
Προϊόντα/
Υπηρεσίες
Παροχή εκπαίδευσης σε υπηρεσίες επιβολής νόμου, διοικητικής μέριμνας και υπηρεσίες ασφαλείας. Διαχείριση ασφάλειας και παροχή συμβουλών σε θέματα διαχείρισης κινδύνου.
ΜητρικήConstellis Holdings και Apollo Global Management
Ιστότοποςwww.Academi.com
Commons page Πολυμέσα

Η Academi είναι μια ιδιωτική αμερικανική εταιρία παροχής υπηρεσιών Ασφαλείας, που ιδρύθηκε το 1997 από τον Έρικ Πρινς (Erik Prince).[2][3] Παλαιότερα ήταν γνωστή ως Blackwater,[4] αργότερα η εταιρεία μετονομάστηκε σε Xe Services το 2009, και τελικά Academi το 2011.[5] Σύμφωνα με δημοσίευμα του Spiegel η εταιρεία είναι εξουσιοδοτημένη από τη CIA για τη δολοφονία πολιτικών και στρατιωτικών αντιπάλων των ΗΠΑ και ενδεχομένως τη μεταφορά τους στο κολαστήριο του Γκουαντάναμο μέσω θυγατρικών εταιρειών.[6]

Η εταιρεία (Blackwater) αγοράστηκε στα τέλη του 2010 από μια ομάδα ιδιωτών επενδυτών οι οποίοι τη μετονόμασαν σε Academi, με σύσταση νέου Διοικητικού Συμβουλίου. Ο Πρινς διατήρησε τα δικαιώματα στο όνομα της Blackwater και δεν έχει καμία σχέση πια με την Academi. Η εταιρεία ήρθε στο φως της δημοσιότητας το 2007, όταν μια ομάδα υπαλλήλων της σκότωσαν 17 Ιρακινούς πολίτες και τραυμάτισαν άλλους 20 στην πλατεία Νισούρ, στη Βαγδάτη το Σεπτέμβριο του 2007.[7][8]

Η Academi συνεχίζει να παρέχει υπηρεσίες ασφαλείας στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ, βάσει συμβολαίου. Η κυβέρνηση Ομπάμα έχει υπογράψει σύμβαση με την Academi για την παροχή υπηρεσιών προς τη CIA για 250.000.000 δολάρια. Το 2013, η θυγατρική της Academi η International Development Solutions υπέγραψε σύμβαση 92 εκατομμυρίων δολαρίων για την φύλαξη του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.[9]

Το 2014, η εταιρεία έγινε τμήμα της Constellis Holdings μαζί με την Triple Canopy, καθώς και άλλες εταιρείες ασφαλείας που ήταν μέρος του ομίλου Constellis, ως αποτέλεσμα εξαγοράς της.[10][11]

Ίδρυση Blackwater USA[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Blackwater USA ιδρύθηκε το 1997, από τους Αλ Κλαρκ (Al Clark)[12] και Έρικ Πρινς (Erik Prince) στη Βόρεια Καρολίνα, για παροχή στήριξης και κατάρτισης σε στελέχη υπηρεσιών επιβολής του νόμου. Εξηγώντας τον σκοπό της Blackwater, ο Πρινς δήλωσε: «Προσπαθούμε να κάνουμε για την εθνική ασφάλεια ο,τι κάνει η FedEx για τις Ταχυδρομικές Υπηρεσίες".[13] Μετά τη συνεργασία της με τους SEALs και με ομάδες S.W.A.T., η Blackwater USA έλαβε την πρώτη σύμβαση από την κυβέρνηση των ΗΠΑ αμέσως μετά τον βομβαρδισμό του αντιτορπιλικού USS Cole στα ανοικτά των ακτών της Υεμένης, τον Οκτώβριο του 2000. Αφού κέρδισε την σύμβαση, ο Τζέιμι Σμιθ (Jamie Smith), ξεκίνησε το πρόγραμμα της Blackwater εκπαιδεύοντας πάνω 100.000 ναύτες του Αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού.[14]

Κέντρο εκπαίδευσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πρινς αγόρασε από τον Διευθυντή της Dow Jones Σων Τρότερ (Sean Trotter) μία έκταση περίπου 7.000 εκταρίων (28 km²), έναν τεράστιο βάλτο στα σύνορα της Βόρειας Καρολίνας και Βιρτζίνια, ο οποίος τώρα, ως επί το πλείστον, αποτελεί ένα εθνικό καταφύγιο άγριας ζωής. «Χρειαζόμασταν 3.000 εκτάρια ώστε να είναι ασφαλές», είπε ο Πρινς στον δημοσιογράφο Ρόμπερτ Γιανγκ Πέλτον (Robert Young Pelton).[15] Εκεί, δημιούργησε τον ιδιωτικό φορέα εκπαίδευσης και της αναδόχου εταιρίας του, Blackwater, την οποία ονόμασε έτσι, από την λασπόχρωμη απόχρωση του νερού αυτού του βάλτου.[16] Οι εγκαταστάσεις του κέντρου εκπαίδευσης (Lodge and Training Center) της Blackwater άνοιξαν επίσημα στις 15 Μαΐου του 1998 σε μια έκταση 6.000 εκταρίων και κόστισε 6.500.000 δολάρια.[15]

Οι εγκαταστάσεις βασικής εκπαίδευσης της Blackwater, η οποία κινήθηκε από τον Τζόναθαν Έλιοτ (Jonathan Elliott) και Νικ Νόρμεντ (Nic Norment) το 2001, βρίσκονται σε 7.000 εκτάρια (28 km²), στην βορειοανατολική, Βόρεια Καρολίνα. Περιλαμβάνουν υποδομές για εκπαίδευση σε διάφορα πεδία, όπως εντός και εκτός αστικού περιβάλλοντος, μια τεχνητή λίμνη και έναν μεγάλο δρόμο για εκπαίδευση στην οδήγηση, ο οποίος συνδέει τις κομητείες Camden και Currituck. Η εταιρεία υποστηρίζει ότι είναι η μεγαλύτερη εγκατάσταση εκπαίδευσης στη χώρα και ότι η ιδέα δεν ήταν για μια οικονομική επιτυχία και κρατήθηκε οικονομικά με πωλήσεις από την αδελφή εταιρεία Blackwater Target Systems.[17] Τον Νοέμβριο του 2006, Blackwater USA ανακοίνωσε ότι έχει αποκτήσει πρόσφατα μία 80-στρεμμάτων (32 εκτάρια) εγκατάσταση 150 μίλια (240 χιλιόμετρα) δυτικά του Σικάγο στο Mount Carroll, του Ιλινόις, που ονομάζεται Κέντρο Εκπαίδευσης Συγκρούσεων (Impact Training Center). Η εγκαταστάσεις αυτές είναι επίσης γνωστές ως "Το Μέρος" (The Site), ξεκίνησαν να λειτουργούν από τον Απρίλιο του 2007 και πολλές υπηρεσίες επιβολής του νόμου έχουν περάσει και εκπαιδευτεί από εκεί.

2002: Εταιρία Ασφαλείας Blackwater[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Εταιρία Ασφαλείας Blackwater (Blackwater Security Company - BSC) ήταν το πνευματικό τέκνο του Τζέϊμι Σμιθ (Jamie Smith), ενός πρώην αξιωματικού της CIA, ο οποίος έγινε Αντιπρόεδρος της Blackwater USA και διευθυντής της εταιρείας Blackwater Security, κρατώντας και τις δύο θέσεις ταυτόχρονα.[18] Η πρώτη αποστολή της Blackwater ήταν να παράσχει 20 άνδρες με Άκρως Απόρρητη Εξουσιοδότηση για να προστατεύσει το αρχηγείο της CIA και μια άλλη βάση που ήταν υπεύθυνη για το κυνήγι του Οσάμα Μπιν Λάντεν.[19] Η Blackwater ήταν μία από τις πολλές μισθοφορικές εταιρείες που χρησιμοποιήθηκαν μετά την εισβολή των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν. Η Blackwater σχηματίστηκε αρχικά ως Delaware LLC και ήταν μία από τις πάνω από 60 ιδιωτικές μισθοφορικές εταιρείες που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Ιράκ για τη φύλαξη των υπαλλήλων και των εγκαταστάσεων, την εκπαίδευση των νέων στρατιωτών και της αστυνομίας του Ιράκ, καθώς και την παροχή άλλων μορφών υποστήριξης για τις συμμαχικές δυνάμεις.[20] Το 2003 ο Σμιθ έφυγε από Blackwater για να ξεκινήσει τη δική του εταιρεία, την SCG International Risk. Το 2005 η Blackwater είχε επίσης προσληφθεί για την διατήρηση της τάξης κατά τη διάρκεια του απόηχου του τυφώνα Κατρίνα από το αμερικανικό Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας, καθώς και από ιδιώτες πελάτες, συμπεριλαμβανομένων των εταιριών τηλεπικοινωνιών, πετροχημικών, καθώς και ασφαλιστικών εταιρειών.[21] Συνολικά, η εταιρεία έλαβε πάνω από 1 δισεκατομμύρια δολάρια σε συμβόλαια κυβέρνηση των ΗΠΑ.[22] Η εταιρεία απαρτίζεται από εννέα τμήματα και μια θυγατρική της, η οποία εφοδιάζει με οχήματα την Blackwater.

Ο Πολ Μπρέμερ συνοδευόμενος από τους φρουρούς ασφαλείας της Blackwater

Τον Αύγουστο του 2003, η Blackwater έλαβε το πρώτο της συμβόλαιο στο Ιράκ, ένα συμβόλαιο ύψους 21 εκατομμυρίων δολαρίων, για ένα απόσπασμα προσωπικής ασφάλειας και δύο ελικόπτερα για τον Πολ Μπρέμερ (Paul Bremer), επικεφαλής της αμερικανικής κατοχής στο Ιράκ.[23]

Τον Ιούλιο του 2004 η Blackwater είχε προσληφθεί από το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, κάτω από τη σύμβαση "ομπρέλα" του Γραφείου Διπλωματικής Ασφάλειας (Bureau of Diplomatic Security), μαζί με τις: DynCorp International και Triple Canopy, Inc. για παροχή υπηρεσίας προστασίας στο Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη Βοσνία, και το Ισραήλ.[24] Η παροχή ασφαλείας κράτησε για δύο χρόνια και έληξε στις 6 Ιουνίου, 2006. Με προσωπικό 482 ατόμων η Blackwater έλαβε $ 488 εκατομμύρια για το έργο της.[25]

Την 1η Σεπτεμβρίου του 2005, μετά τον τυφώνα Κατρίνα, η Blackwater απέστειλε μια ομάδα διάσωσης και ελικόπτερο, δωρεάν, για να υποστηρίξει τις επιχειρήσεις παροχής βοήθειας.[26] Μετά από αυτό, αναφέρθηκε ότι η εταιρεία δρούσε επίσης ως ομάδα επιβολής του νόμου στις κατεστραμμένες περιοχές που επλήγησαν από τον τυφώνα, διατηρώντας την τάξη γειτονιές αντιμετωπίζοντας εγκληματίες και πλιατσικολόγους.[27] Η Blackwater μετακίνησε περίπου 200 άτομα προσωπικό στις περιοχές που επλήγησαν από τον τυφώνα Κατρίνα, οι περισσότεροι από τους οποίους (164 περίπου) εστάλησαν στο πλαίσιο σύμβασης με το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας για την προστασία δημόσιων εγκαταστάσεων,[28] αλλά η Blackwater είχε συμβάσεις και με ιδιώτες πελάτες. Συνολικά, η Blackwater είχε μία οικονομικά προσοδοφόρα, παρουσία στον άμεσο απόηχο του τυφώνα Κατρίνα, η οποία κόστισε στους φορολογούμενους 240.000 δολάρια την ημέρα.[29]

2007: Blackwater Παγκόσμια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Οκτώβριο του 2007, η Blackwater USA άρχισε τη διαδικασία αλλαγής του ονόματός της σε Blackwater Worldwide και παρουσίασε ένα νέο λογότυπο.[30] Η αλλαγή στο λογότυπο ήταν στο σημείο των σταυρονημάτων, το οποίο απλοποιήθηκε ελαφρώς.[30]

2009: Xe Υπηρεσίες LLC[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το λογότυπο της Xe

Τον Φεβρουάριο του 2009, η Blackwater ανακοίνωσε ότι θα αλλάξει και πάλι το όνομά της, αυτή την φορά σε "Xe Services LLC", ως μέρος ενός σχεδίου αναδιάρθρωσης σε επίπεδο εταιρείας. Στη συνέχεια, αναδιοργάνωσε τις επιχειρησιακές μονάδες της, πρόσθεσε έναν τομέα εταιρικής διακυβέρνησης και δεοντολογίας, και δημιούργησε μια ανεξάρτητη επιτροπή εξωτερικών εμπειρογνωμόνων για την εποπτεία και έλεγχο των δομών της.[31]

Ο Πρινς ανακοίνωσε την παραίτησή του από Διευθύνων Σύμβουλος στις 2 Μαρτίου του 2009, αλλά παρέμεινε ως πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου, χωρίς να συμμετέχει σε καθημερινές επιχειρήσεις. Ο Τζόζεφ Γιόριο (Joseph Yorio) ανέλαβε νέος πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος, αντικαθιστώντας τον Γκάρυ Τζάκσον (Gary Jackson) ως πρόεδρος και ο Πρινς ως Διευθύνων Σύμβουλος. Ο Γιόριο και η ομάδα του είχαν αναλάβει την αναδιάρθρωση της εταιρείας με την επίλυση σειράς νομικών ζητημάτων, εφαρμογή πολλών εσωτερικών ελέγχων και προγραμμάτων συμμόρφωσης, ενώ ο Ντανιέλ Εσποσίτο (Danielle Esposito) ανέλαβε ο νέος επικεφαλής αξιωματικός λειτουργίας και εκτελεστικός αντιπρόεδρος.[32][33]

Τον Δεκέμβριο του 2009, ο Πρινς ανακοίνωσε ότι θα παραιτηθεί από τη συμμετοχή στις καθημερινές επιχειρήσεις και δραστηριότητες της εταιρείας, καθώς και από μερικά από τα δικαιώματα ιδιοκτησίας του. Είπε επίσης ότι σκέπτεται να γίνει δάσκαλος.[34] Στα τέλη του 2010, ο Πρινς μετακόμισε στο Αμπού Ντάμπι, όπου στη συνέχεια ξεκίνησε μια άλλη εταιρεία παροχής υπηρεσιών ασφαλείας, την Reflex Responses.[35]

2010: Academi[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2010, μια ομάδα ιδιωτών επενδυτών αγόρασε το κέντρο εκπαίδευσης της Xe, στο Μογιόκ της Β. Καρολίνα (Moyock, NC) και έχτισε μια νέα εταιρεία γύρω από αυτό που ονομάζεται Academi. Η νέα ιδιοκτησία σύστησε ένα διοικητικό συμβούλιο και ένα εντελώς νέο σύστημα διαχείρισης, συμπεριλαμβανομένου ενός πλήρους προγράμματος διακυβέρνησης και συμμόρφωσης. Το νέο Διοικητικό Συμβούλιο της Academi αποτελείται απο τον πρώην Γενικό Εισαγγελέα Τζων Άσκροφτ (John Ashcroft), τον πρώην Σύμβουλο του Λευκού Οίκου και επιτελάρχη της αντιπροεδρίας της κυβέρνησης των ΗΠΑ Τζακ Κουίν (Jack Quinn), τον Ναύαρχο ε.α. και πρώην Διοικητή της NSA Μπόμπι Ρέι Ίνμαν (Bobby Ray Inman)[36] και τον Τεξανό επιχειρηματία Ρεντ ΜακΚομπς (Red McCombs), ο οποίος υπηρετεί ως Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου.[37] Οι Τζακ Κουίν και Τζων Ασκροφτ εργάζονται ως ανεξάρτητοι διευθυντές της Academi.[38]

Τον Μάιο του 2011, αναλαμβάνει Διευθύνων Σύμβουλος της Academi ο Τεντ Ράϊτ (Ted Wright).[39] Ο Ράϊτ προσέλαβε την Σούζαν Ριτς Φόλσομ (Suzanne Rich Folsom) ως επικεφαλής ρυθμιστικών θεμάτων, όργανο συμμόρφωσης και αναπληρωτή γενικό σύμβουλο.[40] Η ομάδα Ρύθμισης και Συμμόρφωσης της Academi κέρδισε το βραβείο "Γραφείο Εταιρικής Συμμόρφωσης της χρονιάς, 2012", της εφημερίδας National Law Journal's.[41]

Το 2012, ο Ταξίαρχος (ε.α.). Κρεγκ Νίξον (Craig Nixon) ανέλαβε νέος διευθύνων σύμβουλος της Academi.[42]

2013: Blackwater στην Ελλάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Έλληνας Πρέσβης κ. Λεωνίδας Χρυσανθόπουλος, ο οποίος σε συνέντευξή του σε καναδική εφημερίδα και ιστοσελίδα, υποστήριξε ότι η ελληνική κυβέρνηση συνήψε συμβόλαιο «προστασίας» του Ελληνικού Κοινοβουλίου με την «Academi» το 2013,[43] υπό τον φόβο κοινωνικής αναταραχής, ακόμα και ενός εμφύλιου πόλεμου, λόγω των Μνημονίων και των σκληρών μέτρων λιτότητας που επέβαλε η τρικομματική κυβέρνηση, ώστε αυτές οι τυχόν εξεγέρσεις να κατασταλούν άμεσα από την Blackwater!

Σε ερώτηση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ Ειρήνης Δούρου, Θοδωρή Δρίτσα και Δημήτρη Τσουκαλά προς τον τότε υπουργό δημοσίας τάξης Νίκο Δένδια, οι οποίοι είχαν ζητήσει να ενημερωθούν αν υπήρξε ποτέ κάποια επαφή με ιδιωτική εταιρεία παροχής στρατιωτικών υπηρεσιών, την εταιρεία Academi, πρώην Blackwater, προκειμένου να αναλάβει τη φύλαξη του κοινοβουλίου ή άλλων δημόσιων χώρων ή να προσφέρει τεχνογνωσία ή εκπαίδευση, ο υπουργός δεν διέψευσε αλλά ούτε και επιβεβαίωσε το σχετικό δημοσίευμα του Αυγούστου.[44]

Αν και το δημοσίευμα από το εξωτερικό αναφέρεται στην ύπαρξη και τη δράση της Blackwater στην Ελλάδα, με σκοπό την προστασία της κυβέρνησης και του κοινοβουλίου σε περίπτωση εξέγερσης λόγω της εξαθλίωσης των Ελλήνων, πολλοί κάνουν λόγο για οργανωμένο σχέδιο αποσταθεροποίησης της Ελλάδας διαμέσου εμφυλίου πολέμου,[45] άποψη που ασπάζεται και αναλύει στο τελευταίο βιβλίο του και ο γνωστός ψυχίατρος Κλεάνθης Γρίβας [46] και που θα έκανε βάσιμη την υποψία ύπαρξης της Blackwater στην Ελλάδα.

Ακόμα ένα δημοσίευμα, αυτή τη φορά από την Ινδία, αναφέρεται στην ύπαρξη και τη δράση της Blackwater στην Ελλάδα, με σκοπό την προστασία της κυβέρνησης και του κοινοβουλίου σε περίπτωση εξέγερσης λόγω της εξαθλίωσης των Ελλήνων.[47] Το δημοσίευμα αναφέρει και τους φόβους της κυβέρνησης για πραξικόπημα δείχνοντας έτσι ότι η κυβέρνηση δεν εμπιστεύεται πλέον κανένα, ούτε τις Ένοπλες Δυνάμεις, ούτε την Αστυνομία, υπό τον φόβο ότι έχουν διεισδύσει πλήρως στους κόλπους τους μέλη της Χρυσής Αυγής, και θεωρώντας η κυβέρνηση ότι βρίσκεται υπό καθεστώς πολιορκίας, κρίνεται απαραίτητη η προστασία της από μισθοφόρους.

Το δημοσίευμα αναφέρει:

"Τους τελευταίους 12 μήνες η Ελλάδα έχει δει κύματα μαζικών διαδηλώσεων, ταραχών και συγκρούσεων μεταξύ αστυνομίας, και διαδηλωτών, ένοπλων επιθέσεων σε κυβερνητικούς στόχους, όπως επίσης την ολοκληρωτική κατάρρευση της οικονομίας".

Για αυτό το ερώτημα προς το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, δεν υπήρξε διάψευση ή επιβεβαίωση από τον υπουργό Ν. Δένδια. Αντί αυτού τηρήθηκε σιγή "ιχθύος" σαν να μην έγινε ποτέ η δήλωση αυτή από τον Πρέσβη κ. Χρυσανθόπουλο.[εκκρεμεί παραπομπή]

2014: Επενδύσεις Constellis[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η συγχώνευση μεταξύ της Triple Canopy και της Academi, μαζί με άλλες εταιρείες που ήταν μέρος του πακέτου του Ομίλου Constellis, συγκεντρώθηκαν κάτω από την ομπρέλα, της Constellis Holdings, Inc.[10] Η συναλλαγή αυτή ενώνει μια σειρά από εταιρείες ασφάλειας, συμπεριλαμβανομένων των: Triple Canopy, Constellis Ltd., Strategic Social, Tidewater Global Services, National Strategic Protective Services, ACADEMI Training Center and International Development Solution.[11]

Διατελέσαντες Διευθυντές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Red McCombs (Πρόεδρος)[48]
  • John Ashcroft[48]
  • Dean Bosacki[48]
  • Jason DeYonker[48]
  • Bobby Ray Inman[48]
  • Jack Quinn[48]
  • Russ Robinson[48]

Ανάμιξη στο Πόλεμο του Ιράκ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Blackwater Worldwide έχει παίξει σημαντικό ρόλο κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Ιράκ ως ανάδοχος για λογαριασμό της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών. Το 2003, η Blackwater πέτυχε την πρώτη σύμβαση υψηλού προφίλ της όταν έλαβε αποκλειστικό συμβόλαιο ύψους $ 27.700.000 για τη φύλαξη του επικεφαλής της Προσωρινής Συμμαχικής Αρχής, Λ. Πολ Μπρέμερ.[49]

Από τον Ιούνιο του 2004, η Blackwater λάβει περισσότερα από 320.000.000 δολάρια από τον πενταετή προϋπολογισμό, ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων, του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, για την Παγκόσμια Υπηρεσία Μέσων Ατομικής Προστασίας, η οποία προστατεύει υπαλλήλους των ΗΠΑ και κάποιους ξένους αξιωματούχους σε ζώνες συγκρούσεων.[50]

Στις 21 Απρλίου του 2005, έξι ανεξάρτητοι εργολάβοι της blackwater σκοτώθηκαν στο Ιράκ, όταν το ελικόπτερο τους, τύπου Mil Mi-8 Hip, καταρρίφθηκε. Επίσης, σε αυτούς που σκοτώθηκαν, ήταν 3 μέλη του πληρώματος βουλγαρικής καταγωγής και δύο οπλίτες απο τα νησιά Φίτζι. Οι αρχικές πληροφορίες ανέφεραν ότι το ελικόπτερο κατερρίφθη από RPG.[51]

Το 2006, ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα συνέβη στην Πράσινη Ζώνη της Βαγδάτης, όταν ένα SUV που οδηγούσαν άνδρες της Blackwater USA, συγκρούστηκε με ένα Humvee του Στρατού των ΗΠΑ.[52]

Το ίδιο έτος, η Blackwater είχε συνάψει σύμβαση για την προστασία των διπλωματών της πρεσβείας των ΗΠΑ στο Ιράκ, τη μεγαλύτερη αμερικανική πρεσβεία στον κόσμο. Εκτιμάται από το Πεντάγωνο και τους εκπροσώπους της εταιρείας ότι υπάρχουν 20.000 έως 30.000 ένοπλοι άνδρες ασφαλείας που εργάζονται στο Ιράκ, και σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις ξεπερνούν τις 100.000, αν και δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία.[50][53]

Για την εξάρτηση του State Department από ιδιώτες μισθοφόρους, όπως της Blackwater, για λόγους ασφαλείας, ο πρέσβης των ΗΠΑ στο Ιράκ Ράιαν Κρόκερ (Ryan Crocker) δήλωσε στην Γερουσία των ΗΠΑ: "Δεν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος ώστε το Γραφείο Διπλωματικής Ασφάλειας του Στειτ Ντιπάρτμεντ να μπορούσε ποτέ να έχει αρκετό προσωπικό ασφαλείας, πλήρους απασχόλησης, για την παροχή ασφάλειας στο Ιράκ. δεν υπάρχει εναλλακτική λύση εκτός από τις συμβάσεις".[54][55]

Για την αποστολή στο Ιράκ, η εταιρεία άντλησε μισθοφόρους από την "δεξαμενή" της με τους επαγγελματίες της, μια βάση δεδομένων που περιέχει συνολικά "21.000 άνδρες, πρώην στρατιωτών Ειδικών Δυνάμεων, έφεδρους στρατιώτες και απόστρατους, καθώς και πρώην όργανα επιβολής του νόμου".[56] Για παράδειγμα, ο Γκάρυ Τζάκσον (Gary Jackson), πρόεδρος της εταιρείας, επιβεβαίωσε ότι Βόσνιοι, Φιλιππινέζοι, και Χιλιανοί "έχουν προσληφθεί για υπηρεσίες από την ασφάλεια του αεροδρομίου, για την προστασία του επικεφαλής της Προσωρινής Συμμαχικής Αρχής, Πολ Μπρέμερ. Στο διάστημα μεταξύ του 2005 και του Σεπτεμβρίου του 2007, το προσωπικό ασφαλείας της Blackwater ενεπλάκη σε 195 περιστατικά πυροβολισμών, εκ των οποίων τα 163 από αυτά, ήταν οι μισθοφόροι της Blackwater που πυροβόλησαν πρώτοι.[57] Ο Έρικ Πρινς επισημαίνει ότι η εταιρεία ακολούθησε τις διαταγές των κυβερνητικών αξιωματούχων των ΗΠΑ, οι οποίοι συχνά βάζουν τους άντρες του σε επικίνδυνες καταστάσεις. Πολλές από τις εμπλοκές με πυροβολισμούς συνέβησαν μετά από μη συμμόρφωση των οδηγών οχημάτων, όταν τους διέταζαν οι φρουροί της Blackwater να σταματήσουν.[58]

Το 2007, η κυβέρνηση των ΗΠΑ διερεύνησε κατά πόσον οι άνδρες της Blackwater διακινούσαν λαθραία όπλα στο Ιράκ.[59] Δεν βρεθήκαν στοιχεία και δεν απαγγέλθηκαν κατηγορίες.

Φαλούτζα και Αν Νατζάφ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένα ελικόπτερο της εταιρείας Blackwater τύπου MD-530F παρέχει από αέρος βοήθεια για την ασφάλιση του χώρου έκρηξης βόμβας σε αυτοκίνητο στη Βαγδάτη, το Δεκέμβριο του 2004, κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Ιράκ.

Στις 31 Μαρτίου του 2004, οι ιρακινοί αντάρτες στη Φαλούτζα έστησαν ενέδρα σε δύο SUV, σκοτώνοντας τέσσερις μισθοφόρους της Blackwater που επέβαιναν σε αυτά.[60] Οι κάτοικοι κρέμασαν τα απανθρακωμένα πτώματα πάνω από μια γέφυρα κατά μήκος του Ευφράτη.[61] Σε απάντηση, Αμερικανοί πεζοναύτες επιτέθηκαν στην πόλη με την Επιχείρηση: Εγρήγορση Αποφασιστικότητα,[62] η οποία έγινε η Πρώτη μάχη της Φαλούτζα. Το φθινόπωρο του 2007, μια έκθεση του Κογκρέσου από την Επιτροπή Επίβλεψης της Βουλής διαπίστωσε ότι η Blackwater σκόπιμα "καθυστέρησε και παρεμπόδισε" έρευνες για τους θανάτους των μισθοφόρων της. Η έκθεση επιβεβαιώνει επίσης ότι τα μέλη του (τώρα σε αδράνεια) ιρακινού Σώματος Πολιτικής Άμυνας, οδήγησαν πρώτα την ομάδα στην ενέδρα διευκολύνοντάς την και μετά, μπλοκάροντας σημεία, εμπόδισαν την διαφυγή της, και στη συνέχεια εξαφανίστηκαν.[63]

Τον Απρίλιο του 2004, στην έδρα της κυβέρνησης των ΗΠΑ στη Νατζάφ, εκατοντάδες Σιίτες παραστρατιωτικών δυνάμεων, έβαλαν με καταιγισμό πυρών εναντίων μισθοφόρων της Blackwater, τέσσερις στρατονόμοι και ένας πεζοναύτης με ρουκετοβόλα RPG και AK-47 ανταπέδιδαν τα πυρά για ώρες, πριν καταφθάσουν οι ενισχύσεις των Ειδικών Δυνάμεων του στρατού των ΗΠΑ. Καθώς τελείωναν οι προμήθειες και πυρομαχικά, μια ομάδα μισθοφόρων της Blackwater που ήταν 70 μίλια (113km) μακριά, πέταξε μέχρι τις εγκαταστάσεις για να τις ανεφοδιάσει και έφερε τον τραυματισμένο πεζοναύτη των ΗΠΑ πίσω, σε ασφαλές μέρος έξω από την πόλη.[64]

Βαγδάτη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 16 Φεβρουαρίου του 2005, τέσσερις φρουροί της Blackwater συνοδεύοντας μία φάλαγγα του Στέϊτ Ντιπάρτμεντ στο Ιράκ, πυροβόλησαν 70 φορές σε ένα αυτοκίνητο. Οι φρουροί δήλωσαν ότι αισθάνθηκαν απειλή, όταν οδηγός αγνόησε τις υποδείξεις τους να σταματήσει καθώς πλησίαζε την αυτοκινητοπομπή. Η τύχη του οδηγού του αυτοκινήτου είναι άγνωστη επειδή η πομπή δεν σταμάτησε μετά τους πυροβολισμούς. Έρευνα από τη Διπλωματική Υπηρεσία Ασφαλείας του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι πυροβολισμοί δεν ήταν δικαιολογημένοι και ότι οι μισθοφόροι της Blackwater έδωσαν ψευδείς καταθέσεις στους ανακριτές. Στις καταθέσεις ισχυρίστηκαν ότι ένα από τα οχήματα της Blackwater είχε χτυπηθεί από πυροβολισμούς ανταρτών, αλλά η έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ένας από τους φρουρούς της Blackwater είχε πράγματι ανοίξει πυρ στο δικό του όχημα εκ παραδρομής. Ο Τζων Φριζ (John Frese), κορυφαίος αξιωματούχος των υπηρεσιών ασφαλείας στην πρεσβεία των ΗΠΑ στο Ιράκ, αρνήθηκε να τιμωρήσει την Blackwater ή τους φρουρούς ασφαλείας, διότι πίστευε ότι τυχόν πειθαρχικά μέτρα θα μειώσουν το ηθικό των μισθοφόρων της Blackwater.[65]

Την παραμονή των Χριστουγέννων του 2006, ένας φρουρός ασφαλείας του ιρακινού αντιπροέδρου, Αντέλ Αμπντούλ Μαχντί, πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε εν ώρα καθήκοντος έξω από την οικία του ιρακινού πρωθυπουργού. Η ιρακινή κυβέρνηση κατηγόρησε τον Άντριου Τζ. Μούνεν (Andrew J. Moonen), υπάλληλος της Blackwater εκείνη την περίοδο, ότι τον σκοτώσε ενώ ήταν μεθυσμένος. Ο Μούνεν στη συνέχεια απολύθηκε από την Blackwater για "παραβίαση κανονισμού περί αλκοόλ και όπλων", και επέστρεψε πίσω τις Ηνωμένες Πολιτείες λίγες ημέρες μετά το περιστατικό. Η Εισαγγελία των ΗΠΑ που διερεύνησε την υπόθεση, ανακοίνωσε το 2010 ότι κλίνει το θέμα για τη δίωξη Μούνεν, επικαλούμενη πιθανή αυτοάμυνα και ότι δεν συντρέχει λόγος για την έναρξη μιας τέτοιας δίωξης.[66] Το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ και η Blackwater είχαν προσπαθήσει να κρατήσουν μυστική την ταυτότητά του για λόγους ασφαλείας.[67][68]

Πέντε μισθοφόροι της Blackwater σκοτώθηκαν όταν στις 23 Ιανουαρίου 2007, στο Ιράκ, το ελικόπτερο τύπου Hughes H-6 στο οποίο επέβαιναν, καταρρίφθηκε στην οδό Χάιφα της Βαγδάτης. Το σημείο της συντριβής ασφαλίστηκε από προσωπικό ασφάλειας με το διακριτικό "Jester" της 1ης Μεραρχίας Πεζικού. Υπεύθυνοι για την κατάρριψη του ελικοπτέρου φέρονται να είναι τρεις αντάρτες, αν και δεν έχει επιβεβαιωθεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Αμερικανός αξιωματούχος άμυνας επιβεβαίωσε ότι οι τέσσερις από τους πέντε που σκοτώθηκαν πυροβολήθηκαν σε στυλ εκτέλεσης στο πίσω μέρος του κεφαλιού, αλλά δεν είναι γνωστό αν οι τέσσερις πρώτα επέζησαν της συντριβής.[69][70]

Στα τέλη Μαΐου του 2007, μισθοφόροι της Blackwater άνοιξαν πυρ στους δρόμους της Βαγδάτης δύο φορές μέσα σε δύο ημέρες, εκ των οποίων η μια φορά ήταν προβοκατόρικη ενέργεια ώστε να προκληθεί μια έκρυθμη κατάσταση μεταξύ των μισθοφόρων και των καταδρομέων ασφαλείας του Υπουργείου Εσωτερικών του Ιράκ, σύμφωνα με Αμερικανούς και Ιρακινούς αξιωματούχους. Το πρώτο περιστατικό συνέβη όταν μία πομπή, φρουρούμενη απο την Blackwater, έπεσε σε ενέδρα στο κέντρο της Βαγδάτης. Το περιστατικό συνέβη όταν ένας Ιρακινός οδήγησε το όχημά του πολύ κοντά σε ένα κομβόι. Ωστόσο, σύμφωνα με μαρτυρία, οι φρουροί της Blackwater προσπάθησαν να απομακρύνουν τον οδηγό, φωνάζοντάς του και ρίχνοντας μια προειδοποιητική βολή στο ψυγείο του αυτοκινήτου, και τελικά ρίχνοντάς του στο παρμπρίζ.[53] On May 30, 2007, Blackwater employees shot an Iraqi civilian said to have been "driving too close" to a State Department convoy that was being escorted by Blackwater contractors.[71] Την 30η Μαΐου του 2007, οι μισθοφόροι της Blackwater πυροβόλησαν κατά ιρακινών αμάχων, λέγοντας ότι είχαν "οδηγήσει πολύ κοντά" σε μια πομπή του Στειτ Ντιπάρτμεντ που συνοδεύονταν από μισθοφόρους της Blackwater.[71] Μετά το συμβάν, η ιρακινή κυβέρνηση επέτρεψε στην Blackwater να παρέχει ασφάλεια επιχειρώντας εντός των δρόμων του Ιράκ.[72]

Στις 21 του Αυγούστου 2007 ο Διευθυντής της Blackwater Ντάνιελ Κάρολ (Daniel Carroll) απείλησε να σκοτώσει τον Ζαν Ρίχτερ (Jean Richter), εναν ερευνητή του Στειτ Ντιπαρτμεντ στο Ιράκ.[73]

Ένας Ελεύθερος Σκοπευτής της Blackwater Worldwide άνοιξε πυρ από τη στέγη του Υπουργείου Δικαιοσύνης του Ιράκ, σκοτώνοντας τρεις φύλακες που εργάζονταν για το (χρηματοδοτούμενο από το κράτος του Ιράκ) Τηλεοπτικό Δίκτυο στις 6 Φεβρουαρίου του 2006. Πολλοί Ιρακινοί που ήταν παρόντες στο συμβάν είπαν ότι οι φρουροί δεν είχαν πυροβολήσει στο κτήριο του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ δήλωσε, ωστόσο, ότι αυτή η ενέργεια "ήταν εντός των εγκεκριμένων κανόνων ασφαλείας που διέπουν τη χρήση βίας" με βάση τις πληροφορίες που έλαβε από τους φύλακες της Blackwater.[74]

Τα έγγραφα του 2010 από το Πόλεμο στο Ιράκ που διέρρευσαν στο WikiLeaks, αναφέρουν ότι οι μισθοφόροι της Blackwater διέπραξαν σοβαρές παραβιάσεις στο Ιράκ, συμπεριλαμβανομένης της θανάτωσης πολιτών.[75]

Περιστατικά και επιπτώσεις της Blackwater και Xe εποχής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ιρακινή κυβέρνηση ανακάλεσε την άδεια της Blackwater να επιχειρεί στο Ιράκ, στις 17 Σεπτέμβρη του 2007, μετά από πυροβολισμούς μισθοφόρων της Blackwater εναντίων πολιτών, σκοτώνοντας δεκαεπτά Ιρακινούς αμάχους.[76][77] Οι θάνατοι αυτοί συνέβησαν ενώ μια ομάδα Ιδιωτικής Ασφάλειας (PSD) της Blackwater συνόδευε μια φάλαγγα οχημάτων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ καθ 'οδόν προς μια συνάντηση στη δυτική Βαγδάτη με στελέχη της Υπηρεσίας Διεθνούς Ανάπτυξης των ΗΠΑ. Η άδεια επανήλθε από την αμερικανική κυβέρνηση τον Απρίλιο του 2008, αλλά στις αρχές του 2009, οι Ιρακινοί ανακοίνωσαν ότι είχαν αρνηθεί να παρατείνουν την ισχύ της εν λόγω άδειας.[78] Το 2009, ερευνητές του FBI δεν ήταν σε θέση να ταυτοποιήσουν αν οι σφαίρες αυτών των πυροβολισμών προήλθαν από τα όπλα που χειρίζονται οι μισθοφόροι της Blackwater, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο ότι οι πυροβολισμοί εναντίον των θυμάτων μπορεί να προέρχονταν και από τους αντάρτες.[79] Σε μία συνέντευξή του το 2010, ο Έρικ Πρινς, ιδρυτής της εταιρείας, δήλωσε ότι η κυβέρνηση ψάχνει για "βρωμιές" για να υποστηρίξει κατηγορίες που ο ίδιος απέρριψε ως «αβάσιμες» και οι οποίες καλύπτουν ένα εύρος παρανομιών στο Ιρακ όπως αμέλεια, φυλετικές διακρίσεις, πορνεία, παράνομους θανάτους, δολοφονίες, και λαθρεμπόριο όπλων μέσα σε δοχεία σκυλοτροφών. Επεσήμανε ότι νυν και πρώην ηγετικά στελέχη της Blackwater έχουν καθαιρεθεί τακτικά από ομοσπονδιακές υπηρεσίες.[80]

Ο Πρινς υποστήριξε επίσης τον Σεπτέμβριο του 2007 ότι υπήρξε μια «βιασύνη στην κρίση» για την Blackwater, λόγω «ανακριβών πληροφοριών».[81]

Το Κογκρέσο των Η.Π.Α.[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 2 Οκτωβρίου του 2007, ο Έρικ Πρινς, συμμετείχε σε ακρόαση του Κογκρέσου που διεξήγαγε η Επιτροπή της Εποπτείας Κυβερνητικών Μεταρρυθμίσεων, μετά τη αμφισβήτηση σχετικά με την συμπεριφορά της Blackwater στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν.[82][83] Η Blackwater προσέλαβε τους εταιρεία δημοσίων σχέσεων BKSH & Associates Worldwide (BKSH & Συνεργάτες), θυγατρική της Burson-Marsteller, για να βοηθήσει τον Πρινς να προετοιμάσει την κατάθεσή του στην ακροαματική διαδικασία. Ο Ρόμπερτ Τάππαν (Robert Tappan), ένας πρώην αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που εργάστηκε για την Προσωρινή Συμμαχική Αρχή στη Βαγδάτη, και ήταν ένα από τα στελέχη που χειρίζονταν το λογαριασμό.[84][85][86] Η Burson-Marsteller ήρθε στο προσκήνιο απο τα δικηγορικά γραφεία της Ουάσιγκτον που εκπροσωπούν την Blackwater - McDermott Will & Emery και Crowell & Moring.[84] Η BKSH, μια, αυτοαποκαλούμενη, "δικομματική" επιχείρηση (Η Χίλαρι Ρόνταμ Κλίντον, κατά την διεκδίκηση του χρίσματος των Δημοκρατικών για την υποψηφιότητα της Προεδρίας, ήταν επίσης πελάτης τους), είχε ως επικεφαλής τον Τσάρλι Μπλακ (Charlie Black), περίοπτος πολιτικός στρατηγικής του κόμματος των Ρεπουμπλικάνων και πρώην επικεφαλής εκπρόσωπος της Εθνικής Επιτροπής των Ρεπουμπλικάνων, και ο Σκοττ Πάστρικ (Scott Pastrick), πρώην ταμίας της Εθνικής Επιτροπής των Δημοκρατικών.[87][88]

Στην κατάθεσή του ενώπιον του Κογκρέσου, ο Πρινς είπε πως εταιρεία του έχει έλλειψη διορθωτικών μέτρων για την αντιμετώπιση παραπτωμάτων των εργαζομένων της. Όταν ρωτήθηκε γιατί ο Άντριου Μούνεν (Andrew Moonen) "τα έτσουξε και έφυγε από τη χώρα" μετά το θάνατο του φρουρού του αντιπροέδρου του Ιράκ, ο ίδιος απάντησε: "Δεν μπορούμε να τον δείρουμε, δεν μπορούμε να τον φυλακίσουμε."[89] Όταν ρωτήθηκε από ένα μέλος του Κογκρέσου για οικονομικές πληροφορίες σχετικά με την εταιρεία του, Πρινς αρνήθηκε να παράσχει τεκμηρίωση, λέγοντας ότι «είμαστε μια ιδιωτική εταιρεία, και υπάρχει μια λέξη κλειδί εκεί - Ιδιωτική»[90] Αργότερα δήλωσε ότι η εταιρεία θα μπορούσε να παράσχει τεκμηρίωση σε μια μελλοντική ημερομηνία εάν οι ερωτήσεις υποβάλλονταν γραπτώς.[91][92] Όταν χρησιμοποιήθηκε ο όρος «μισθοφόροι» για να περιγράψει τους υπαλλήλους της Blackwater, ο Πρινς ενίστατο χαρακτηρίζοντάς τους ως "πιστοί Αμερικανοί".[93]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

ΜΜΕ
  • "Shadow Company" Βραβευμένο ντοκιμαντέρ σε σκηνοθεσία και σενάριο του Nick Bicanic (η μόνη ταινία με πλάνα από την εκπαίδευση και την δράση των μισθοφόρων της Blackwater στο Ιράκ) - επαινέθηκε για την "ισορροπία" και από τα δύο μεγάλα κόμματα των ΗΠΑ, Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων - από τη Διεθνή Αμνηστία, για την Blackwater.
  • "Private Warriors" επεισόδιο της τηλεοπτικής σειράς Frontline (21 Ιουνίου 2005)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Academi - About Us - Contact Us». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2014. 
  2. Flintoff, Corey (2009-09-25). «Blackwater's Prince Has GOP, Christian Group Ties». National Public Radio. http://www.npr.org/templates/story/story.php?storyId=14659780. Ανακτήθηκε στις 2009-02-28. 
  3. «Blackwater becomes new landlord in Afghanistan for US Special Forces». RT. 6 Δεκεμβρίου 2012. 
  4. «Ex-Blackwater firm gets a name change, again». The Washington Post. 12 Δεκεμβρίου 2011. 
  5. Spiegel Online International (2009-08-24). Merchants of Death: Memo Reveals Details of Blackwater Targeted Killings Program (Part 2: Assassination Teams and Extraordinary Renditions). Δελτίο τύπου. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2014.
  6. Johnston, David; John M. Broder (2007-11-14). «F.B.I. Says Guards Killed 14 Iraqis Without Cause». The New York Times. http://www.nytimes.com/2007/11/14/world/middleeast/14blackwater.html. Ανακτήθηκε στις 2007-11-30. 
  7. Devereaux, Ryan (2012-06-05). «Blackwater guards lose bid to appeal charges in Iraqi civilian shooting case». The Guardian (London). http://www.guardian.co.uk/world/2012/jun/05/blackwater-guards-lose-appeal-iraq-shooting. Ανακτήθηκε στις 2012-07-03. 
  8. Brannen, Kate (2014-07-01). «Blackwater's Descendants Are Doing Just Fine». Foreign Policy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-07-16. https://web.archive.org/web/20140716174958/http://complex.foreignpolicy.com/posts/2014/07/01/blackwaters_descendants_are_doing_just_fine. Ανακτήθηκε στις 2014-07-18. 
  9. 10,0 10,1 «Industry Talk: ACADEMI And Triple Canopy Merge Under Constellis Holdings!». Feral Jundi. Feral Jundi. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2014. 
  10. 11,0 11,1 «Constellis Holdings, Inc. Acquires Constellis Group, Inc». Constellis Holdings. Constellis Holdings. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2014. 
  11. Prince, Erik (2013), Civilian Warriors: The Inside Story of Blackwater and the Unsung Heroes of the War on Terror, The Penguin Group, σελ. 70 
  12. HEARING BEFORE THE COMMITTEE ON OVERSIGHT AND GOVERNMENT REFORM HOUSE OF REPRESENTATIVES ONE HUNDRED TENTH CONGRESS FIRST SESSION. 2007-10-02. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-08-18. https://web.archive.org/web/20110818015432/https://house.resource.org/110/org.c-span.201290-1.1.pdf. Ανακτήθηκε στις 2011-04-16. 
  13. Prince, Erik. «Erik Prince exclusive interview». Army Times. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2011. 
  14. 15,0 15,1 Robert Young Pelton (2010-11-30). «An American Commando in Exile». Men's Journal. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-06-14. https://web.archive.org/web/20110614092334/http://www.mensjournal.com/an-american-commando-in-exile. Ανακτήθηκε στις 2011-05-28. 
  15. Thomas, Evan; Hosenball, Mark (2007-10-22). «The Man Behind Blackwater». Newsweek: 36–38. http://www.newsweek.com/id/43361. Ανακτήθηκε στις 2009-02-28. 
  16. Prince, Erik (2013), Civilian Warriors: The Inside Story of Blackwater and the Unsung Heroes of the War on Terror, The Penguin Group, σελ. 86 
  17. Scahill, Jeremy (2007), Blackwater: The Rise of the World's Most Powerful Mercenary Army, Nation Books, σελ. 410 
  18. «An American Commando in Exile». Men's Journal. Men's Journal. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2011. 
  19. Squitieri, Tom (1 Απριλίου 2004). «Role of security companies likely to become more visible». USA Today. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2009. 
  20. Sizemore, Bill (2005-09-15). «US: Private Security Company Creates Stir in New Orleans». The Virginian-Pilot. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-12-11. https://web.archive.org/web/20071211052237/http://www.corpwatch.org/article.php?id=12634. Ανακτήθηκε στις 2008-01-02. 
  21. «Blackwater's rich contracts». NY Times (NY Times). 2007-10-03. http://www.nytimes.com/2007/10/03/opinion/03iht-edblack.1.7733227.html. Ανακτήθηκε στις 2011-05-20. 
  22. «Agreement for security services» (PDF). United States House of Representatives. 12 Μαρτίου 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 27 Δεκεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2007. 
  23. Private Security Contractors in Iraq: Background, Legal Status, and Other Issues
  24. «MEMORANDUM Re: Additional Information about Blackwater USA» (PDF). United States House of Representatives. 1 Οκτωβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 31 Ιανουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2008. 
  25. «Blackwater Foundation». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2014. 
  26. «Overkill: Feared Blackwater Mercenaries Deploy in New Orleans». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2014. 
  27. «ARTICLE: Blackwater employees create a stir in New Orleans (The Virginian-Pilot - HamptonRoads.com/PilotOnline.com)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Αυγούστου 2007. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2014. 
  28. «US-IRAQ: Blackwater Blues for Dead Contractors' Families». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2014. 
  29. 30,0 30,1 Von Zielbauer, Paul (2007-10-22). «Blackwater Softens Its Logo From Macho to Corporate». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-12-29. https://web.archive.org/web/20071229052609/http://www.nytimes.com/2007/10/22/business/media/22logo.html?_r=2&oref=slogin&oref=slogin. Ανακτήθηκε στις 2007-12-30. 
  30. Boessenkool, Antonie. «Prince Quits as CEO of Blackwater-Turned-Xe». Defense News. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2011. [νεκρός σύνδεσμος]
  31. Kravitz, Derek, (2009-03-02). «Blackwater Founder Steps Aside». Washington Post. http://voices.washingtonpost.com/washingtonpostinvestigations/2009/03/resignation_of_blackwaters_pri.html?hpid=moreheadlines. 
  32. Baker, Mike (2009-03-03). «Blackwater Founder Resigns As Chief Executive». Associated Press. http://www.reuters.com/article/domesticNews/idUSTRE52162Q20090302?feedType=RSS&feedName=domesticNews. 
  33. «Erik Prince, Blackwater Founder, Cutting Ties With Company». Huffington Post. 2009-12-02. http://www.huffingtonpost.com/2009/12/02/erik-prince-blackwater-fo_n_376880.html. Ανακτήθηκε στις 2011-07-07. 
  34. Hager, Emily B.; Mark Mazzetti. «United Arab Emirates Confirms Hiring Blackwater Founder’s Firm». The New York Times. https://www.nytimes.com/2011/05/16/world/middleeast/16prince.html. Ανακτήθηκε στις 2012-05-23. 
  35. Fishel, Justin (9 Μαρτίου 2011). «Former Blackwater Security Firm Gets New Leaders in Image Makeover». foxnews.com. 
  36. Hodge, Nathan (2011-09-29). «Contractor Tries to Shed Blackwater Past». The Wall Street Journal. http://online.wsj.com/article/SB10001424052970203405504576599123967308168.html. Ανακτήθηκε στις 2011-09-30. 
  37. «Jack Quinn to Become Independent Director of Xe Services». Business Wire. Business Wire. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2011. 
  38. «Company Once Known as Blackwater Names New CEO». ABC News. ABC News. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2011. 
  39. Sizemore, Bill. «Xe Services names its first compliance chief». Hampton Roads. Hampton Roads. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2011. 
  40. Corporate Compliance Category Winner: ACADEMI LLC | National Law Journal
  41. «Academi Press Releases». Academi.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2014. ]
  42. Χρυσανθόπουλος: Η «Blackwater» φυλάει τη Βουλή!
  43. Απάντηση Δένδια στη Βουλή για την Blackwater
  44. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2014. 
  45. «Το ΧΩΝΙ - ΑΠΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΕΜΦΥΛΙΟ ΧΑΜΗΛΗΣ ΕΝΤΑΣΗΣ: ΚΑΙ το βιβλίο του Κλ. Γρίβα στη readpoint! Δικό σας ΜΟΝΟ με 7 ευρώ!». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2014. 
  46. «Greece blackwater mercenaries guarding govt and overseeing police coup feared/». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2014. 
  47. 48,0 48,1 48,2 48,3 48,4 48,5 48,6 «Academi Board of Directors». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2014. 
  48. «Blackwater USA: Building the 'Largest Private Army in the World'». Democracy Now!. 1 Απριλίου 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2007. 
  49. 50,0 50,1 Bennet, Brian (2007-03-15). «Victims of an Outsourced War». TIME. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-10-27. https://web.archive.org/web/20071027144544/http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,1599682,00.html. Ανακτήθηκε στις 2007-10-25. 
  50. «Copter shot down in Iraq; six Blackwater U.S. contractors among 11 dead». Daily Kos. 21 Απριλίου 2005. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2005. 
  51. Nordland, Rod; Mark Hosenball (2007-10-15). «Blackwater Is Soaked: An arrogant attitude only adds fuel to the criticism». Newsweek. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-12-18. https://web.archive.org/web/20071218135621/http://www.newsweek.com/id/42487. Ανακτήθηκε στις 2007-12-28. 
  52. 53,0 53,1 Fainaru, Steve; Saad al-Izzi (2007-05-07). «U.S. Security Contractors Open Fire in Baghdad». Washington Post: σελ. A01. http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2007/05/26/AR2007052601394.html. 
  53. Zagorin, Adam; Bennet, Brian (2007-09-17). «Iraq Limits Blackwater's Operations». TIME. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-10-18. https://web.archive.org/web/20071018050020/http://www.time.com/time/world/article/0,8599,1662586,00.html. Ανακτήθηκε στις 2007-10-24. 
  54. «Additional Information about Blackwater USA» (PDF). U.S Senate Oversight Committee (Los Angeles Times). 2007-10-21. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-11-28. https://web.archive.org/web/20071128094438/http://www.latimes.com/media/acrobat/2007-10/32930222.pdf. Ανακτήθηκε στις 2007-12-28. 
  55. Berkowitz, Bill (29 Ιουνίου 2007). «Blackwater Blues for Dead Contractors' Families». Inter Press Service. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2009. 
  56. «Blackwater boss grilled over Iraq». BBC News. 2007-10-02. http://news.bbc.co.uk/2/hi/middle_east/7024370.stm. Ανακτήθηκε στις 2007-12-30. 
  57. Pelton, Robert Young. «An American Commando in Exile». Men's Journal. Men's Journal. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2011. 
  58. «Feds probe Blackwater links to arms smuggling». MSNBC. 22 Σεπτεμβρίου 2007. 
  59. «The High-Risk Contracting Business». Frontline (PBS). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-12-12. https://web.archive.org/web/20071212232256/http://www.pbs.org/wgbh/pages/frontline/shows/warriors/contractors/highrisk.html. Ανακτήθηκε στις 2007-12-28. 
  60. «Residents hang slain Americans' bodies from bridge». CNN.com. 6 Μαΐου 2004. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2007. 
  61. Camp, Dick (2009). Operation Phantom Fury: The Assault and Capture of Fallujah, Iraq. Zenith Imprint. σελ. 63. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2012. 
  62. «Report: Blackwater 'impeded' probe into contractor deaths». CNN. 2007-09-27. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-12-16. https://web.archive.org/web/20071216022236/http://www.cnn.com/2007/POLITICS/09/27/iraq.blackwater/index.html. Ανακτήθηκε στις 2007-12-28. 
  63. Priest, Dana (2004-04-06). «Private Guards Repel Attack on U.S. Headquarters». Washington Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-01-06. https://web.archive.org/web/20100106111740/http://www.washingtonpost.com/ac2/wp-dyn/A53059-2004Apr5?language=printer. Ανακτήθηκε στις 2007-12-30. 
  64. Kelly, Matt (2 Απριλίου 2009). «Lies In Iraq Shooting Unpunished». USA Today. σελ. 1. 
  65. Broder, John M. (2007-10-03). «Ex-Paratrooper Is Suspect in a Blackwater Killing». New York Times. http://www.nytimes.com/2007/10/04/world/middleeast/04contractor.html?hp. Ανακτήθηκε στις 2008-01-02. 
  66. Wright, Robin; Ann Scott Tyson (2007-10-04). «Iraq reveals $100 million purchase of Chinese arms». San Jose Mercury News. http://www.mercurynews.com/nationworld/ci_7080120?nclick_check=1. Ανακτήθηκε στις 2008-01-02. 
  67. «Contractor involved in Iraq shooting got job in Kuwait». CNN. 2007-10-04. http://www.cnn.com/2007/POLITICS/10/04/blackwater.contractor/. Ανακτήθηκε στις 2007-12-30. 
  68. Abdul-Zahra, Qassim (2007-01-24). «Suicide Bombing Kills 7 North of Baghdad». Associated Press. ABC News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-01-27. https://web.archive.org/web/20070127133946/http://abcnews.go.com/International/wireStory?id=2818435. Ανακτήθηκε στις 2008-01-02. 
  69. Pelton, Robert Young: "Licensed to kill, hired guns in the war on terror," Crown, 29 Αυγούστου 2006.
  70. 71,0 71,1 «Contractors accused of firing on civilians, GIs». Associated Press. 2007-08-11. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-10-29. https://web.archive.org/web/20071029105935/http://www.msnbc.msn.com/id/20231579/. Ανακτήθηκε στις 2007-10-24. 
  71. «Iraq: Blackwater staff to face charges». CNN World. 2007-10-17. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-09-17. https://web.archive.org/web/20110917143811/http://articles.cnn.com/2007-09-23/world/blackwater.probe_1_blackwater-guards-blackwater-contractors-sheikhly?_s=PM%3AWORLD. Ανακτήθηκε στις 2011-04-16. 
  72. «Before Shooting in Iraq, a Warning on Blackwater». The New York Times. 2014-06-29. http://www.nytimes.com/2014/06/30/us/before-shooting-in-iraq-warning-on-blackwater.html. 
  73. Fainaru, Steve (8 Νοεμβρίου 2007). «How Blackwater Sniper Fire Felled 3 Iraqi Guards». Washington Post. Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2007. 
  74. Glanz, James; Lehren, Andrew W. (2010-10-23). «Growing Use of Contractors Added to Iraq War's Chaos – Iraq War Logs – WikiLeaks Documents». The New York Times. http://www.nytimes.com/2010/10/24/world/middleeast/24contractors.html?_r=1&hp. 
  75. «Blackwater 'killed 17', says Iraq». BBC News. 2007-10-08. http://news.bbc.co.uk/2/hi/middle_east/7033048.stm. Ανακτήθηκε στις 2011-07-07. 
  76. U.S. suspends diplomatic convoys throughout Iraq – CNN.com Αρχειοθετήθηκε 2007-09-18 στο Wayback Machine..
  77. Risen, James; Williams, Timothy (2009-01-30). «U.S. Looks for Blackwater Replacement in Iraq». The New York Times. http://www.nytimes.com/2009/01/30/world/middleeast/30blackwater.html. Ανακτήθηκε στις 2010-04-26. 
  78. «No forensic match for ammo in Blackwater shooting». USATODAY (USATODAY). 2009-04-01. http://www.usatoday.com/news/washington/2009-04-01-blackwater-report_N.htm. Ανακτήθηκε στις 2011-05-23. 
  79. Pelton, Robert Young. «An American Commando in Exile». Men's Journal. Men's Journal. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2011. 
  80. Sevastopulo, Demetri (2 Οκτωβρίου 2007). «FBI probes Blackwater over shooting». Financial Times. 
  81. «Blackwater boss grilled over Iraq». BBC News. 2 Οκτωβρίου 2007. 
  82. «Testimony of Erik D. Prince, Chairman and CEO, Blackwater For The House Committee on Oversight and Government Reform» (PDF). 2 Οκτωβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 25 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2014. 
  83. 84,0 84,1 Lardner, Richard (5 Οκτωβρίου 2007). «Blackwater Hires PR Giant in Image». Washington Post. Associated Press. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2009. 
  84. Lardner, Richard (5 Οκτωβρίου 2007). «Blackwater Aided by PR Giant». sfgate. Associated Press. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2009.  [νεκρός σύνδεσμος]
  85. Lardner, Richard (5 Οκτωβρίου 2007). «Blackwater aided by PR giant». Associated Press. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2008. 
  86. «matter/Pages/BKSH.aspx BKSH web site». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2014. 
  87. National Association of Republican Campaign Professionals (NARCP) Board of Directors: Charlie Black Αρχειοθετήθηκε 2011-10-27 στο Wayback Machine..
  88. MacAskill, Ewen (3 Οκτωβρίου 2007). «Iraq security firm denies trigger-happy charge». The Guardian. 
  89. Milbank, Dana (3 Οκτωβρίου 2007). «The man From Blackwater, shooting from the lip». The Washington Post. σελ. A02. 
  90. "Rise of the white-collar mercenary" στη Wayback Machine του Internet Archive (αρχειοθετήθηκε Οκτώβριος 11, 2007), Brian Dickerson, Detroit Free Press, 3 Οκτωβρίου 2007. Retrieved 29 Ιανουαρίου 2010.
  91. CSPAN video of the quote στο YouTube
  92. Goldstein, Bonnie (3 Οκτωβρίου 2007). «Blackwater Unplugged». Slate.