Παραλία Αχαΐας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Παραλία Αχαΐας, γνωστότερη ως Παραλία Πατρών ή πιο απλά και σε πιο τοπική κλίμακα ως Παραλία, είναι κωμόπολη της Αχαΐας που αποτελεί παράλληλα και προάστιο της Πάτρας. Εκτείνεται στο παράκτιο βορειοδυτικό τμήμα του νομού και νότια-νοτιοδυτικά της πόλης της Πάτρας. Αποτελεί έδρα της Δημοτικής Ενότητας Παραλίας (τέως δήμου) του Δήμου Πατρέων. Κατά την εθνική απογραφή του 2011 η Παραλία είχε πληθυσμό 6.336 μόνιμους κατοίκους.

Η Παραλία απέχει οδικώς περίπου 6 χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης της Πάτρας και σύνορό της με αυτήν αποτελεί η συνοικία του Κόκκινου Μύλου, η οποία ανήκει εξίσου (εν μέρει) στην Πάτρα και την Παραλία.

Η Παραλία Πατρών από δεκαετία του 1930 εώς και το 1990 ονομαζόταν Παραλία Εγγλέζικα λόγω των εύπορων Άγγλων οικογενειών που ζούσαν σε βίλες κατά μήκος του παραλιακού δρόμου εώς και τα Βραχνέικα. Σήμερα ονομάζεται και Παραλία Ηπειρώτικα και βρίσκεται στον νομό Αχαΐας.

Δημοσιογραφική Εξέλιξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρόκειται για σχετικά καινούριο οικισμό, συγκριτικά με τα περισσότερα χωριά της Αχαΐας, που δημιουργήθηκε στα πρώτα χρόνια του 20ου αιώνα. Το χρονικό διάστημα 18/12/1920-1928 υπαγόταν διοικητικά στην τότε Κοινότητα Μιντιλογλίου ενώ από το 1928 έως τις 18/07/1947 ανήκε στην τότε Κοινότητα Ροΐτικων. Από το 1947 ως το 1997 αποτέλεσε την έδρα της ομώνυμης πρώην Κοινότητας Παραλίας. Με το ΦΕΚ 244Α της 04/12/1997, σύμφωνα με τη Διοικητική Μεταρρύθμιση «Καποδίστριας», προσαρτήθηκε στο Δήμο Παραλίας, του οποίου αποτέλεσε έδρα, μέχρι και το 2010 που εντάχθηκε στο διευρυμένο Δήμο Πατρέων (ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010) βάσει της Διοικητικής Μεταρρύθμισης «Καλλικράτης», όπου ανήκει μέχρι σήμερα.

Η ονομασία του οικισμού επιλέχτηκε έτσι ώστε να προσδιορίσει τον οικισμό που δημιουργήθηκε στην παραλία της περιοχής του Μιντιλογλίου στις αρχές του 20ου αιώνα.

Στην πλειοψηφία τους οι κάτοικοι της Παραλίας είναι μέτοικοι από την Ήπειρο, τα Καλάβρυτα, τη Λευκάδα και τη Σμύρνη. Οι κάτοικοι από τη Λευκάδα εγκαταστάθηκαν στην περιοχή γύρω στα 1968 ενώ τη δεκαετία του ’20, μετά την Μικρασιατική καταστροφή, εγκαταστάθηκαν στην περιοχή και Μικρασιάτες πρόσφυγες.

Τη δεκαετία του ’80 βρέθηκαν στην περιοχή, και συγκεκριμένα στις συνοικίες/θέσεις Εύα (Στάση Τσιρογιάννη) και Παλιουργίας, ελληνιστικές και ρωμαϊκές αρχαιότητες.

Συγκεντρωτικά, η δημογραφική εξέλιξη του οικισμού της Παραλίας από το 1920 κ.εξ., σύμφωνα με τις εθνικές απογραφές είναι η εξής:

Πληθυσμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1920	1928	1940	1951	1961	1971	1981	1991	2001	2011
163	Δ/Α	491	837	1.143	1.589	2.730	3.122	6.012	6.336

Οι συνοικίες/θέσεις της Παραλίας είναι οι εξής: Εγγλέζικα, Εργατικές (Εργατικά) Εύας, Τσιρογιάννη, Εύα/Στάση Τσιρογιάννη, Ηπειρώτικα, Κόκκινος Μύλος, Μαραγκόπουλου, Μουρτά, Παλιουργιάς (ή Παληουριάς), ΠΙΚΠΑ, Χαραλαμπόπουλου. Μικρότερες γειτονιές είναι οι εξής: Βουκελαταίικα, Γιαλελαίικα, Κασπιραίικα, Κολοκυθαίικα, Οικονόμου.

Οι εργατικές κατοικίες χτίστηκαν σχεδόν στα όρια των θέσεων Τσιρογιάννη και Παλιουργιάς και συχνά αποκαλούνται ως Εργατικές (Εργατικά) Εύας. Αυτές παραδόθηκαν και εγκαινιάστηκαν το 1998 και βρίσκονται σε απόσταση 1,3 χλμ. από τη θάλασσα μέσω της οδού της «25ης Μαρτίου».

1920	1928	1940	1951	1961	1971	1981	1991	2001	2011
163	Δ/Α	491	837	1.143	1.589	2.730	3.122	6.012	6.336