Μετάβαση στο περιεχόμενο

Χειροκροτήματα (ταινία, 1944)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χειροκροτήματα
ΣκηνοθεσίαΓιώργος Τζαβέλλας
ΠαραγωγήΝόβακ Φιλμ, Ωρίων Α.Ε.
ΣενάριοΓιώργος Τζαβέλλας
ΠρωταγωνιστέςΑττίκ
Δημήτρης Χορν
Ζινέτ Λακάζ
ΜουσικήΑττίκ
ΤραγούδιΚαίτη Παρίτση
ΦωτογραφίαΤώνης Νόβακ
ΜοντάζΜαυρίκιος Νόβακ
ΧορογραφίαΓιάννης Φλερύ
Πρώτη προβολή1 Μαΐου 1944 (Ελλάδα)
Διάρκεια78΄
ΠροέλευσηΕλλάδα
ΓλώσσαΕλληνικά

Το Χειροκροτήματα είναι ελληνική ασπρόμαυρη δραματική - μουσική ταινία του 1944, σε σενάριο και σκηνοθεσία του Γιώργου Τζαβέλλα, με πρωταγωνιστή τον γνωστό συνθέτη Αττίκ (Κλέωνα Τριανταφύλλου). Η υπόθεση παρουσιάζει ομοιότητα με την πραγματική ζωή του πρωταγωνιστή.[1] Αξιοσημείωτη είναι η θεματική συγγένειά της με τη γνωστή ταινία του Τσάρλι Τσάπλιν Τα φώτα της ράμπας, η οποία βέβαια είναι μεταγενέστερη (του 1952).[2]

Ένας διάσημος συνθέτης και θεατρώνης, ο Άλφα, βρίσκεται στη δύση της καριέρας του, γερασμένος και μακριά από την πρότερη δόξα και τα χειροκροτήματα του κοινού για τα τραγούδια και τα αστεία του.[1] Γνωρίζει μια νεαρή ταλαντούχα τραγουδίστρια, την Νόρα. Την προσλαμβάνει στον θίασό του και, επειδή είναι παράφορα ερωτευμένος μαζί της, κάνει τα πάντα, όπως το να πουλήσει το σπίτι του,[1] για να την αναδείξει σε πρώτο όνομα στο θέατρο. Έρχεται όμως η καταστροφή ένα βράδυ, όταν ανακαλύπτει ότι η Νόρα έχει σχέση με το νεαρό βιολιστή της ορχήστρας, τον Στέφανο.

Το πλήγμα γι' αυτόν είναι βαρύ. Εγκαταλείπει το θέατρο και κατρακυλά στην εξαθλίωση,[3] καταλήγωντας να παίζει μουσική σε ταβέρνες προκειμένου να εξασφαλίσει τα προς το ζην. Αλλά κάποια μέρα τα βήματά του τον φέρνουν στο θέατρο όπου η άλλοτε προστατευομένη του έχει γίνει διάσημη. Αγοράζει ένα εισιτήριο στη γαλαρία για να δει την παράσταση. Στη διάρκεια του έργου η Νόρα κάποια στιγμή τον διακρίνει μεταξύ των θεατών, και τον προσκαλεί να την συνοδεύσει στο πιάνο. Το πολυπληθές κοινό τον αναγνωρίζει και τον αποθεώνει. Ο ασθενικός γέροντας ανεβαίνει στη σκηνή, αλλά όταν τελειώνει το παίξιμο, δεν αντέχει τη συγκίνηση που του προκαλούν οι επευφημίες. Αφήνει πάνω στη σκηνή την τελευταία του πνοή, παίρνοντας μαζί του και τα τελευταία χειροκροτήματα.

Η ταινία γυρίστηκε εξ ολοκλήρου τη νύχτα, λόγω οικονομίας στο ηλεκτρικό ρεύμα[4] και χωρίς εξωτερικά πλάνα, στο στούντιο της Νόβακ - Ωρίων, που ήταν το τελειότερο της εποχής. Ο ίδιος ο Νόβακ υποστήριζε ότι πλέον το ελληνικό φιλμ δε φοβάται τα "εσωτερικά γυρίσματα", διότι υπήρχε η πείρα του πώς επιτυγχάνεται ο κατάλληλος φωτισμός. Τα πλάνα με το κοινό γυρίστηκαν με προσκεκλημένους στις 28 Νοεμβρίου 1943 στον κινηματογράφο Ρεξ.[5]

Στην ταινία ακούγονται πολλές γνωστές μελωδίες του πρωταγωνιστή, καθώς και το "Μόνο για σένα", που αποτελούσε το λάιτ μοτίβ. Μέχρι τα γυρίσματα εκείνα το όνομα της πρωταγωνίστριας παρέμενε μυστικό, ως ιδεώδης αποκάλυψη. Αρχικά, ο Τζαβέλλας είχε προσφέρει τον ρόλο αυτό στη Στέλλα Γκρέκα. Ο τότε σύζυγός της, όμως, Ορέστης Λάσκος την πίεσε να αρνηθεί, ώστε να παίξει στη δική του ταινία, τις Ραγισμένες καρδιές.[6] Η πρεμιέρα δόθηκε την 1η Μαΐου 1944. Λίγο μετά την ολοκλήρωση της ταινίας, ο Αττίκ πέθανε από τις κακουχίες και τις στερήσεις της Κατοχής.[1] Τα Χειροκροτήματα είναι η μοναδική του εμφάνιση στον κινηματογράφο.

  • Σολδάτος, Γιάννης (1977–1978). «Επισκόπηση της ελληνικής κινηματογραφίας». Φιλμ 15 (Χειμώνας–Άνοιξη): 409-410. 
  • «Χειροκροτήματα». Φιλμογραφία. Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2015. 
  • Σολδάτος, Γιάννης (2010) [1988]. Ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου. Α΄. Αθήνα: Αιγόκερως. σελ. 101. ISBN 978-960-322123-4. 
  • περ. Κινηματογραφικός Αστήρ, αρ. τεύχ. 16.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]