Φωτική

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φωτική
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Φωτική
39°29′5″N 20°29′23″E
ΧώραΕλλάδα
Διοικητική υπαγωγήΔήμος Σουλίου

Η Φωτική ήταν Ηπειρώτικη πόλη στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία και στην Βυζαντινή αυτοκρατορία, τα τελευταία χρόνια του Μεσαίωνα ήταν γνωστή ως "Άγιος Δονάτος".[1] Η Φωτική εμφανίζεται στην Κλασική αρχαιότητα αλλά μόνο στους τελευταίους χρόνους.[2] Η πόλη εμφανίζεται ξανά τον 6ο αιώνα, ο Συνέκδημος με βάση αυτά που έγραψε ο ιστορικός Προκόπιος αναφέρει ότι την εποίκισε ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός Α´ (527-565). Ο Προκόπιος αναφέρει ότι η περιοχή βρισκόταν σε ελώδη κατάσταση και ο Ιουστινιανός οικοδόμησε ένα κάστρο σε γειτονικό ορεινό λόφο.[3] Η Ακρόπολη πήρε το όνομα του Αγίου Δονατίου, καταγράφονται με το ίδιο όνομα δύο κάστρα στην ευρύτερη περιοχή της Ρωμαϊκή επαρχίας της Ηπείρου.[4] Όταν έγινε η Σύνοδος της Χαλκηδόνας η πόλη ανακηρύχθηκε επισκοπή υποτελής στην Ιερά Μητρόπολις Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου (451).[5] Λίγα από τα ονόματα των επισκόπων είναι γνωστά όπως ο Ιωάννης, ο Διάδοχος που καταγράφεται σε επιστολή ως Προτέριος Αλεξανδρείας σε μια επιστολή στον αυτοκράτορα Λέων Α΄, ο Χιλάριος που καταγράφεται σε μια επιστολή στον πάπα Ορμίσδα, ο Μανουήλ την εποχή που ήταν πατριάρχης ο Γερμανός Β΄ της Κωνσταντινούπολης, ο Αντώνιος (1564) και ο Νικόλαος (1720).[6] Τον 10ο αιώνα η επισκοπή μετακινήθηκε προσωρινά στον γειτονικό Βελά αλλά έμεινε εκεί μόνιμα μέχρι τον 13ο αιώνα.[7] Η Φωτική έγινε κατόπιν γνωστή σαν Άγιος Δονάτος, ο Δεσπότης της Ηπείρου Νικηφόρος Α΄ Κομνηνός Δούκας την παραχώρησε σαν προίκα στον σύζυγο της κόρης του Θαμάρ της Ηπείρου Φίλιππο Α΄ του Τάραντα.[8] Στην επανάσταση που ξέσπασε απέναντι στον Βυζαντινό αυτοκράτορα Ανδρόνικο Γ΄ ο Άγιος Δονάτος παρέμεινε πιστός στον αυτοκράτορα. Η πόλη με κυβερνήτη τον Βάρδα αρνήθηκε την συμμαχία με τον Σέρβο Δεσπότη της Ηπείρου Θωμά Β΄ Πρελιούμποβιτς (1367) αλλά ο ίδιος την κατέλαβε (1380).[9] Ο Κάρολος Α΄ Τόκκος υπέταξε την Φωτική (1411) και τοποθέτησε κυβερνήτη τον δεύτερο γιο του Τόρνο (1411).[10] Τον οικισμό της Φωτικής διαδέχθηκε η Παραμυθιά Θεσπρωτίας που στην Οθωμανική αυτοκρατορία ήταν γνωστή ως "κάστρο του Δονάτου".[11]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Soustal, Peter; Koder, Johannes (1981). Tabula Imperii Byzantini, Band 3: Nikopolis und Kephallēnia (in German). Vienna: Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften. σσ. 236–237
  2. Soustal, Peter; Koder, Johannes (1981). Tabula Imperii Byzantini, Band 3: Nikopolis und Kephallēnia (in German). Vienna: Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften. σσ. 236–237
  3. Procop. 4.1; Hierocles. Synecdemus. Τομ. σ. 652
  4. Soustal, Peter; Koder, Johannes (1981). Tabula Imperii Byzantini, Band 3: Nikopolis und Kephallēnia (in German). Vienna: Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften. σσ. 236–237
  5. Soustal, Peter; Koder, Johannes (1981). Tabula Imperii Byzantini, Band 3: Nikopolis und Kephallēnia (in German). Vienna: Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften. σσ. 236–237
  6. Le Quien, Michel (1740). Oriens Christianus, in quatuor Patriarchatus digestus: quo exhibentur ecclesiæ, patriarchæ, cæterique præsules totius Orientis. Tomus secundus, in quo Illyricum Orientale ad Patriarchatum Constantinopolitanum pertinens, Patriarchatus Alexandrinus & Antiochenus, magnæque Chaldæorum & Jacobitarum Diœceses exponuntur
  7. Soustal, Peter; Koder, Johannes (1981). Tabula Imperii Byzantini, Band 3: Nikopolis und Kephallēnia (in German). Vienna: Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften. σσ. 236–237
  8. Soustal, Peter; Koder, Johannes (1981). Tabula Imperii Byzantini, Band 3: Nikopolis und Kephallēnia (in German). Vienna: Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften. σσ. 236–237
  9. Soustal, Peter; Koder, Johannes (1981). Tabula Imperii Byzantini, Band 3: Nikopolis und Kephallēnia (in German). Vienna: Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften. σσ. 236–237
  10. Soustal, Peter; Koder, Johannes (1981). Tabula Imperii Byzantini, Band 3: Nikopolis und Kephallēnia (in German). Vienna: Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften. σσ. 236–237
  11. Soustal, Peter; Koder, Johannes (1981). Tabula Imperii Byzantini, Band 3: Nikopolis und Kephallēnia (in German). Vienna: Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften. σσ. 236–237

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Soustal, Peter; Koder, Johannes (1981). Tabula Imperii Byzantini, Band 3: Nikopolis und Kephallēnia (in German). Vienna: Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften.
  • Le Quien, Michel (1740). Oriens Christianus, in quatuor Patriarchatus digestus: quo exhibentur ecclesiæ, patriarchæ, cæterique præsules totius Orientis. Tomus secundus, in quo Illyricum Orientale ad Patriarchatum Constantinopolitanum pertinens, Patriarchatus Alexandrinus & Antiochenus, magnæque Chaldæorum & Jacobitarum Diœceses exponuntur