Τα 39 Σκαλοπάτια (ταινία, 1935)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τα 39 Σκαλοπάτια
The 39 Steps
Αφίσα της ταινίας.
ΣκηνοθεσίαΆλφρεντ Χίτσκοκ
ΠαραγωγήΜάικλ Μπάλκον
ΣενάριοΤσαρλς Μπένετ
Ίαν Χέι
Βασισμένο σεμυθιστόρημα του Τζων Μπάκαν, ονόματι Τα 39 Σκαλοπάτια
ΠρωταγωνιστέςΡόμπερτ Ντόνατ
Μάντλεν Κάρολ
Λούσι Μανχάιμ
Γκόντφρι Τερλ
ΜουσικήΤζακ Μπίβερ (δεν πιστώνεται)
Λούις Λιβάι (δεν πιστώνεται)
ΦωτογραφίαΜπέρναρντ Νόουλς
ΜοντάζΝτέρεκ Ν. Τουίστ
Εταιρεία παραγωγήςGaumont-British Picture Corporation
ΔιανομήGaumont-British Picture Corporation
Πρώτη προβολή6 Ιουνίου 1935 (Λονδίνο)
Διάρκεια86 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένο Βασίλειο
ΓλώσσαΑγγλικά
Προϋπολογισμός£60,000
Μάντλεν Κάρολ και Ρόμπερτ Ντόνατ σε σκηνή της ταινίας

Τα 39 Σκαλοπάτια (πρωτότυπος τίτλος: The 39 Steps) είναι βρετανική θρίλερ ταινία του 1935, σε σκηνοθεσία Άλφρεντ Χίτσκοκ. Το σενάριο γράφτηκε από τους Τσαρλς Μπένετ και Ίαν Χέι, το οποίο βασίστηκε στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Τζων Μπάκαν. Πρωταγωνιστούν οι Ρόμπερτ Ντόνατ και Μάντλεν Κάρολ.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ρίτσαρντ Χάννεϋ, μηχανικός, μόλις έχει φτάσει στο Λονδίνο και σε ένα μιούζικ-χολ γνωρίζει μια γυναίκα η οποία του αποκαλύπτει ένα μυστικό, αφού την έχει φιλοξενήσει στο διαμέρισμά του. Πρόκειται για μια τοποθεσία στη Σκωτία. Την ίδια νύχτα δολοφονείται η κοπέλα μέσα στο σπίτι του, κι εκείνος, κυνηγημένος από την αστυνομία, καταφεύγει στη Σκωτία, για να ανακαλύψει τους δολοφόνους της, οι οποίοι είναι μια κατασκοπευτική ομάδα.

Μια γυναίκα που γνωρίζει τυχαία, η Πάμελα, τον προδίδει στην αστυνομία, συλλαμβάνεται και δραπετεύει για να ξανασυλληφθεί από μια ομάδα ψευτοαστυνομικών μαζί με την Πάμελα, και δεμένοι μαζί με χειροπέδες περνούν ένα βράδυ στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου. Η Πάμελα, έχοντας καταλάβει την αθωότητά του, τον βοηθά να φτάσει στο Λονδίνο και στη διάρκεια μιας θεατρικής παράστασης αποκαλύπτει το δίκτυο των κατασκόπων.

Παρατηρήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία έχει επαινεθεί επειδή αποτυπώνει πολλές όψεις της Αγγλίας και της κοινωνικής της ζωής, από το μιούζικ-χολ έως τις πολιτικές συγκεντρώσεις, κι από τις σκωτσέζικες κοιλάδες μέχρι τις μεγάλες μεταλλικές γέφυρες.[1] Μια μυητική διάσταση εντοπίζουν κριτικοί του κινηματογραφού (και) σε αυτήν την χιτσκοκική ταινία: ο ήρωας, παγιδευμένος ανάμεσα στις δυνάμεις του καλού (αστυνομικοί) και του κακού (πράκτορες), θα σωθεί μέσα από τον έρωτα κι από μια γυναίκα.[2]

Πηγή έμπνευσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βασίζεται σε ένα κατασκοπευτικό μυθιστόρημα του Τζων Μπάκαν.[3] Όμως στην ταινία υπάρχουν και σκηνές εκτός βιβλίου, όπως η φιλοξενία του Ρίτσαρντ Χάννεϋ στο σπίτι ενός αγρότη.[4]

Διασκευές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1958 γυρίστηκε ριμέικ από τον Ραλφ Τόμας και το 1978 γυρίστηκε από τον Ντον Σαρπ με τον Ρόμπερτ Πάουελ[5]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. George Sadoul, Η ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου, μτφρ. Αντώνη Μοσχοβάκη, εκδ. Φέξη, Αθήνα, χ.χ, σ.374.
  2. Pierre Lherminier, Χίτσκοκ, μτφρ. Γιώργος Σπανός, εκδ. Πλέθρον, Αθήνα, 1985, σ. 34.
  3. Μπάμπης Ακτσόγλου, Χίτσκοκ, εκδ. Αιγόκερως, Αθήνα, 1985, σ.30, Φρανσουά Τρυφώ, Χίτσκοκ, μτφρ. Γιάννης Ιωαννίδης, εκδ. Ύψιλον, Αθήνα, 1986, σελ.72-73
  4. Φρανσουά Τρυφώ, Χίτσκοκ, μτφρ. Γιάννης Ιωαννίδης, εκδ. ύψιλον, Αθήνα, 1986, σ. 73.
  5. Φρανσουά Τρυφώ, Χίτσκοκ, μτφρ. Γιάννης Ιωαννίδης, εκδ. Ύψιλον, Αθήνα, 1986, σ. 76, Pierre Lherminier, Χίτσκοκ, μτφρ. Γιώργος Σπανός, εκδ. Πλέθρον, Αθήνα, 1985, σ. 37.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Pierre Lherminier, Χίτσκοκ, μτφρ. Γιώργος Σπανός, εκδ. Πλέθρον, Αθήνα, 1985, σ. 33-38.
  • Φρανσουά Τρυφώ, Χίτσκοκ, μτφρ. Γιάννης Ιωαννίδης, εκδ. Ύψιλον, Αθήνα, 1986, σ. 72 κ.εξ.
  • Μπάμπης Ακτσόγλου, Χίτσκοκ, εκδ. Αιγόκερως, Αθήνα, 1985, σ. 30-37.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]