Ο Κήπος των Ηδονών
| The Pleasure Garden | |
|---|---|
 Κινηματογραφική αφίσα της ταινίας | |
| Σκηνοθεσία | Άλφρεντ Χίτσκοκ |
| Παραγωγή | Μάικλ Μπάλκον Έριχ Πόμερ |
| Σενάριο | Έλιοτ Στάναρντ |
| Βασισμένο σε | μυθιστόρημα της Oliver Sandys, ονόματι The Pleasure Garden |
| Πρωταγωνιστές | Βιρτζίνια Βάλλι Καρμελίτα Γκέρατι |
| Μουσική | Λι Έργουιν |
| Φωτογραφία | Γκαετάνο ντι Βεντιμίλια |
| Μοντάζ | Άλμα Ρεβίλ |
| Εταιρεία παραγωγής | Bavaria Film Gainsborough Pictures |
| Διανομή | Wardour Films |
| Πρώτη προβολή | 3 Νοεμβρίου 1925 (Γερμανία) |
| Κυκλοφορία | 14 Ιανουαρίου 1927 (ΗΒ) |
| Διάρκεια | 75 λεπτά |
| Προέλευση | Ηνωμένο Βασίλειο |
| Γλώσσα | αγγλικά |
| δεδομένα () | |
_Alfred_Hitchcock_intertitles.jpg)
Το The Pleasure Garden (γνωστό στην Ελλάδα και ως Ο κήπος των ηδονών) είναι μία βρετανική βωβή ταινία, σε σκηνοθεσία Άλφρεντ Χίτσκοκ, του 1925. Πρόκειται για το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Χίτσκοκ στον κινηματογράφο. Το σενάριο γράφτηκε από τον Έλιοτ Στάναρντ και είναι βασισμένο στο μυθιστόρημα με το ίδιο όνομα, της Όλιβερ Σάντις. Πρωταγωνιστούν οι Βιρτζίνια Βάλλι και Καρμελίτα Γκέρατι. Η πλοκή της ταινίας επικεντρώνεται σε δύο κοπέλες και τις προβληματικές σχέσεις τους.[1]
Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 |
Η παρακάτω περίληψη πλοκής του έργου που αφορά το λήμμα είναι ημιτελής. |
Η Πάτσι είναι ένα κορίτσι νεαρό μέλος μιας χορωδίας η οποία βοηθά μια φίλη της, την Τζιλ, να προσληφθεί σε αυτήν. Η Τζιλ είναι αρραβωνιασμένη με τον Χιου, ο οποίος φεύγει για τα νησιά των Τροπικών. Πηγαίνει να τον συναντήσει και ο σύζυγος της Πάτσι μετά τον γάμο τους. Η Πάτσι πηγαίνει να συναντήσει τον μνηστήρα της κι ανακαλύπτει πως την απατά με μια ιθαγενή. Ο Λέβετ, ο σύζυγός της, τρελαίνεται και εξωθεί την ερωμένη του στην αυτοκτονία. Στη συνέχεια αποπειράται να σκοτώσει την Πάτσι, αλλά δολοφονείται από τον γιατρό της αποικίας. Η Πάτσι ξαναφτιάχνει την ζωή της με τον Χιου, τον αρραβωνιστικό της φίλης της.
Παρατηρήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρόκειται για το σκηνοθετικό ντεμπούτου του Χίτσκοκ στον κινηματογράφο και εντοπίζονται τα χιτσκοκικά χαρακτηριστικά που θα αναπτυχθούν και θα καλλιεργηθούν στην κατοπινή κινηματογραφική παραγωγή του: υποκίνηση σε αυτοκτονία, ταξίδι, ακαταμάχητη έλξη της διαστροφής.[2] Ο βρετανικός τύπος της εποχής θα είναι εγκωμιαστικός για τον σκηνοθέτη της και θα τον χαρακτηρίσει νεαρό με μυαλό δασκάλου.[3] Η ταινία είναι διασκευή μυθιστορήματος του Όλιβερ Σάντις.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ eMoviePoster.com
- ↑ Pierre Lherminier, Χίτσκοκ, μτφρ.Γιώργος Σπανός,εκδ. Πλέθρον, Αθήνα, 1985 σελ.10
- ↑ Φρανσουά Τρυφώ, Χίτσκοκ, μτφρ. Γιάννης Ιωαννίδης, εκδ. ύψιλον, Αθήνα, 1986 σελ.32
- Βιβλιογραφία
- Pierre Lherminier, Χίτσκοκ, μτφρ.Γιώργος Σπανός,εκδ. Πλέθρον, Αθήνα, 1985, σελ.9-10
- Μπάμπης Ακτσόγλου, Χίτσκοκ, εκδ.Αιγόκερως, Αθήνα, 1985,σελ.12
- Φρανσουά Τρυφώ, Χίτσκοκ, μτφρ. Γιάννης Ιωαννίδης, εκδ. Ύψιλον, Αθήνα, 1986, σελ.27 κ.εξ
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- The Pleasure Garden στην IMDb
