Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδος
Ίδρυση1920
Διάλυση1953
Συγχωνεύθηκε σεΔημοκρατικόν Κόμμα Εργαζομένου Λαού
ΙδεολογίαΣοσιαλισμός
Αντιφασισμός
Δημοκρατικός σοσιαλισμός
Ρεπουμπλικανισμός
Αριστερός εθνικισμός
Πολιτικό φάσμαΚεντροαριστερά
Αριστερά
Χρώματα     Κόκκινο
Πολιτικό σύστημα Ελλάδας
Πολιτικά κόμματα
Εκλογές

Το Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδος (ΣΚΕ) ήταν ένα ελληνικό πολιτικό κόμμα με σοσιαλιστική ιδεολογία. Ιδρύθηκε από μια αντιφρονούσα μειοψηφία του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ελλάδος (ΣΕΚΕ), με επικεφαλής τον Αριστοτέλη Σίδερη, που αντιτάχθηκε στην είσοδό του στην Κομμουνιστική Διεθνή, όταν και μετονομάστηκε σε Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας το 1924.

Το κόμμα δραστηριοποιήθηκε μεταξύ των συνδικάτων, ιδιαίτερα εντός της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδος (ΓΣΕΕ), σε σημείο που ένα από τα βασικά στελέχη του, ο Δημήτρης Στρατής (ΣΕΚΕ) εξελέγη γενικός γραμματέας, επικεφαλής της συνδικαλιστικής οργάνωσης.[1] Σε αντίθεση με την πλειοψηφία των Ελλήνων σοσιαλιστών, το Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας ήταν μέλος της Σοσιαλιστικής Εργατικής Διεθνούς, όπως και άλλα σοσιαλιστικά κόμματα σε όλο τον κόσμο που είχαν αντιταχθεί στην Οκτωβριανή Επανάσταση και στην κατάληψη της εξουσίας από τους Μπολσεβίκους. Υπήρξε μέλος της από το 1923 έως το 1931, καθώς και το 1933.[2]

Το 1931, μια ομάδα με επικεφαλής τον Δημήτρη Στρατή αποσχίστηκε από το Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδας για να ιδρύσει το Ανεξάρτητο Σοσιαλιστικό Κόμμα. Ωστόσο, το κόμμα ήταν βραχύβιο αφού τον επόμενο χρόνο, ο Δημήτρης Στρατής, επικεφαλής των αντιφρονούντων, επέστρεψε στο Σοσιαλιστικό Κόμμα Ελλάδος και εκλέχθηκε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του.[3]

Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το κόμμα συμμετείχε στην ίδρυση της Ένωσης Λαϊκής Δημοκρατίας (ΕΛΔ) ως μέτωπο αντίστασης ενάντια στην κατοχή της Ελλάδας από τις Δυνάμεις του Άξονα, (Ιταλία, Γερμανία, Βουλγαρία) και κατά του φασισμού γενικότερα. Στις 27 Σεπτεμβρίου 1941 συμμετείχε στην ίδρυση του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ) δια του Χρήστου Χωμενίδη, μαζί με το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΚΚΕ) δια του Λευτέρη Αποστόλου και το Αγροτικό Κόμμα Ελλάδος δια του Ηλία Τσιριμώκου.[4]

Παρά το γεγονός ότι, ΣΚΕ και ΕΛΔ ήταν μειοψηφούσες δυνάμεις στο ΕΑΜ, ο εκπρόσωπός τους, καθηγητής Αλέξανδρος Σβώλος, διορίστηκε πρόεδρος στην «κυβέρνηση του βουνού», που σχηματίστηκε από την ελληνική αντίσταση το 1944.[1]

Τον Φεβρουάριο του 1949, το Σοσιαλιστικό Κόμμα αποφάσισε να διακόψει τις σχέσεις του με το Κομμουνιστικό Κόμμα, με αποτέλεσμα την αποτύπωση στο εκλογικό του σώμα, αντίκτυπο που φάνηκε ιδιαίτερα κατά τις εκλογές του 1952 όπου το κόμμα αντιμετώπισε μεγάλη αποτυχία.[5]

Τον Σεπτέμβριο του 1953, οι Σοσιαλιστές σχημάτισαν μαζί με το Δημοκρατικόν Κόμμα, το Δημοκρατικόν Κόμμα Εργαζομένου Λαού. Δύο μήνες αργότερα, οι σοσιαλιστές του νέου κόμματος ίδρυσαν στο εσωτερικό του τον Ελληνικό Σοσιαλιστικό Σύνδεσμο, μια οργάνωση με στόχο τη διασφάλιση και τη διατήρηση της σοσιαλιστικής πολιτικής στο Δημοκρατικό Κόμμα Εργαζομένου Λαού.[1]

  1. 1,0 1,1 1,2 (en) Julius Braunthal, Yearbook of the International Socialist Labour Movement, Vol. 1, Londres, Lincolns-Prager International Yearbook Pub. Co, 1959, p. 259
  2. (de) Werner Kowalski, Geschichte der sozialistischen arbeiter-internationale: 1923 - 19, Berlin, Dt. Verl. d. Wissenschaften, 1985
  3. (en) Thomas A. Lane, Biographical Dictionary of European Labor Leaders 2. M – Z, Westport, Connecticut, Greenwood Press, 1995 (ISBN 0313264562), p. 937
  4. http://www.askiweb.eu/images/2_aiones_se_21_ekpompes/13EAMSmall.pdf, σελ.10
  5. Julius Braunthal , Επετηρίδα του Διεθνούς Σοσιαλιστικού Εργατικού Κινήματος, τόμ. 1 , Λονδίνο, Lincolns-Prager International Yearbook Pub. Co.,1957, σελ. 260