Σολ Κάμπελ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σολ Κάμπελ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Sol Campbell (Αγγλικά)
Γέννηση18  Σεπτεμβρίου 1974[1][2][3]
Plaistow
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο
Ύψος188 cm Edit this on Wikidata
Βάρος92 kg Edit this on Wikidata
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά
ΣπουδέςIdsall School
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποδοσφαιριστής[4]
προπονητής ποδοσφαίρου[5]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΣυντηρητικό Κόμμα
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Σάλζιρ «Σολ» Τζερεμάια Κάμπελ (αγγλικά: Sulzeer "Sol" Jeremiah Campbell) (18 Σεπτεμβρίου 1974) είναι Άγγλος πρώην επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν ως αμυντικός και νυν προπονητής ποδοσφαίρου. Η τελευταία ομάδα του ως προπονητής ήταν η Σάουθεντ Γιουνάιτεντ.

Γεννημένος στο Ανατολικό Λονδίνο από Τζαμαϊκανούς γονείς, ο Κάμπελ ξεκίνησε την καριέρα του στην Τότεναμ το Δεκέμβριο του 1992. Πέρασε εννέα χρόνια στους Σπερς, σκοράροντας 10 γκολ σε 255 εμφανίσεις και ήταν αρχηγός της ομάδας στη νίκη στον τελικό του Λιγκ Καπ το 1999 εναντίον της Λέστερ Σίτι. Το 2001, εντάχθηκε στην Άρσεναλ, την αντίπαλο της Τότεναμ από το Βόρειο Λονδίνο, με ελεύθερη μεταγραφή και ως αποτέλεσμα παρέμεινε μια βαθιά αντιδημοφιλής φιγούρα μεταξύ των υποστηρικτών των Σπερς. Στα πέντε χρόνια και τις 195 εμφανίσεις του στην Άρσεναλ, κέρδισε δύο Πρέμιερ Λιγκ και δύο Κύπελλα Αγγλίας, που περιελάμβαναν το νταμπλ του πρωταθλήματος και του Κυπέλλου Αγγλίας 2001–02 και ήταν μέλος της ομάδας που έγινε γνωστή ως The Invincibles (Ανίκητοι) για την αήττητη σεζόν τους το 2003–04. Σκόραρε το μοναδικό γκολ της Άρσεναλ στην ήττα της με 2–1 από την Μπαρτσελόνα στον τελικό του ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ το 2006. Τον Αύγουστο του 2006 εντάχθηκε στην Πόρτσμουθ με ελεύθερη μεταγραφή. Τα τρία χρόνια του με τον σύλλογο περιελάμβαναν τη νίκη τους στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας του 2008. Στο τέλος της σεζόν 2008-09, έκανε την αιφνιδιαστική κίνηση να αγωνιστεί τρία επίπεδα κάτω στην πυραμίδα του αγγλικού ποδοσφαίρου, για να ενταχθεί στη Νοτς Κάουντι της Λιγκ Του με ελεύθερη μεταγραφή. Αποχώρησε από τον σύλλογο κοινή συναίνεση τον Σεπτέμβριο του 2009, έχοντας παίξει μόλις έναν αγώνα για τον σύλλογο. Τον επόμενο χρόνο, έκανε μια σύντομη επιστροφή στην Άρσεναλ, πριν τελειώσει την καριέρα του στη Νιούκασλ Γιουνάιτεντ.

Έχοντας ήδη κερδίσει συμμετοχές για την Εθνική Αγγλίας Κ21 και την Εθνική Αγγλίας Β, ο Κάμπελ κέρδισε την πρώτη του από τις 73 συμμετοχές του για την Εθνική Αγγλίας ανδρών σε ηλικία 21 ετών. Τον Μάιο του 1998, ο Κάμπελ έγινε ο τότε δεύτερος νεότερος αρχηγός της Αγγλίας, μετά τον Μπόμπι Μουρ, σε ηλικία 23 ετών και 248 ημερών. Το 2006, έγινε ο μόνος παίκτης που εκπροσώπησε την Αγγλία σε 6 συνεχόμενες μεγάλες διοργανώσεις, παίζοντας στα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα του 1996, του 2000 και του 2004 και στα Παγκόσμια Κύπελλα του 1998, του 2002 και του 2006. Ονομάστηκε στις Ομάδες της Διοργάνωσης για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002 και το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2004. Άλλες διακρίσεις περιλαμβάνουν την παρουσία στην Ομάδα της Χρονιάς της Πρέμιερ Λιγκ τρεις φορές, το 1999, το 2003 και το 2004.

Τον Φεβρουάριο του 2015, ο Κάμπελ ανακοίνωσε τη φιλοδοξία του να είναι υποψήφιος Δήμαρχος του Λονδίνου του Συντηρητικού Κόμματος στις εκλογές του 2016, αλλά δεν προκρίθηκε στον κατάλογο.

Σταδιοδρομία σε συλλόγους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη!

Εθνική ομάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κάμπελ ήταν βασικός στις διάφορες ομάδες νέων της Αγγλίας και κέρδισε δύο βραβεία του Παίκτης του Αγώνα κατά τη διάρκεια του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Κ19 του 1993, το οποίο κέρδισε η Αγγλία με μια νίκη με 1–0 επί της Τουρκίας.[6]

Ο Κάμπελ έκανε το ντεμπούτο του στην εθνική ανδρών ως αλλαγή σε αγώνα εναντίον της Ουγγαρίας στις 18 Μαΐου 1996. Αν και είχε μόνο μία συμμετοχή μέχρι τη στιγμή που ο Τέρι Βέναμπλς επέλεξε την ομάδα του για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1996, ο Κάμπελ εντάχθηκε στην ομάδα ως αναπληρωματικός αμυντικός. Έκανε τη δεύτερη συμμετοχή του στον αγώνα της φάσης των ομίλων εναντίον της Σκωτίας, στη νίκη με 2-0, πάλι ως αλλαγή.

Τα επόμενα δύο χρόνια, υπό τον νέο προπονητή Γκλεν Χοντλ, ο Κάμπελ έγινε τακτικό μέλος της άμυνας της Αγγλίας, συνεργαζόμενος με τους Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ και Τόνι Άνταμς. Στις 29 Μαΐου 1998, σε ηλικία 23 ετών και 248 ημερών, ο Κάμπελ έγινε ο δεύτερος νεότερος αρχηγός της Αγγλίας, μετά τον Μπόμπι Μουρ,[7] σε μια ισοπαλία με 0–0 εναντίον του Βελγίου, αν και ο Μάικλ Όουεν στη συνέχεια προσπέρασε τον Κάμπελ αφού ήταν αρχηγός της Αγγλίας εναντίον της Παραγουάης τον Απρίλιο του 2002.[7] Ο Κάμπελ ξεκίνησε και τους τέσσερις αγώνες της Αγγλίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998.

Κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1998, ο Κάμπελ ενεπλάκη σε ένα εξαιρετικά αμφιλεγόμενο περιστατικό στο παιχνίδι του δεύτερου γύρου της Αγγλίας εναντίον της Αργεντινής.[8] Με λιγότερο από δέκα λεπτά για το τέλος του αγώνα, το σκορ ήταν 2-2 και η Αγγλία έμεινε με δέκα παίκτες μετά την αποβολή του Ντέιβιντ Μπέκαμ.[9] Ο Κάμπελ σκόραρε με κεφαλιά έπειτα από κόρνερ και έτρεξε για να πανηγυρίσει το πρώτο του διεθνές γκολ, το οποίο φαινόταν να ήταν το νικητήριο γκολ που θα έβαζε την Αγγλία στα προημιτελικά. Ωστόσο, ο διαιτητής ακύρωσε το γκολ, αφού έκρινε ότι ο Άλαν Σίρερ είχε περεμποδίσει αντικανονικά τον τερματοφύλακα της Αργεντινής και η Αγγλία έχασε τελικά τον αγώνα στη διαδικασία των πέναλτι.[10]

Ο Κάμπελ ήταν ο βασικός κεντρικός αμυντικός της Αγγλίας σε όλη την επιτυχημένη εκστρατεία προκριματικών για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2000 υπό τον νέο προπονητή Κέβιν Κίγκαν και έπαιξε και στα τρία παιχνίδια των ομίλων στη διοργάνωση, από την οποία η Αγγλία αποχώρησε μετά την ήττα από τη Ρουμανία.[11]

Μετά την αποχώρηση του Τόνι Άντμας, ο Κάμπελ συνεργάστηκε με τον Ρίο Φέρντιναντ στην επιτυχημένη εκστρατεία προκριματικών της Αγγλίας για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002, που πραγματοποιήθηκε στη Νότια Κορέα και την Ιαπωνία. Σκόραρε το μοναδικό του διεθνές γκολ στη διοργάνωση, μια κεφαλιά από κόρνερ του Μπέκαμ στον εναρκτήριο αγώνα των ομίλων εναντίον της Σουηδίας.[12] Ο αγώνας έληξε 1–1, αλλά στον επόμενο αγώνα, η Αγγλία νίκησε την Αργεντινή με 1–0.[13] Η συνεργασία του Κάμπελ με τον Φέρντιναντ ήταν αναπόσπαστο μέρος μιας ισχυρής αμυντικής απόδοσης σε όλη τη διάρκεια της διοργάνωσης και ήταν ο μόνος παίκτης της Αγγλίας που ονομάστηκε στην Κορυφαία Ομάδα της διοργάνωσης. Η Αγγλία προχώρησε στα προημιτελικά, όπου έχασε από την ενδεχόμενη νικήτρια Βραζιλία, παρόλο που έπαιξε τα τελευταία 30 λεπτά με δέκα παίκτες.[14]

Ο Κάμπελ διατήρησε τη θέση του στο κέντρο της άμυνας καθώς συμμετείχε στην επιτυχημένη εκστρατεία των προκριματικών της Αγγλίας για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2004. Η Αγγλία έφτασε στον αγώνα των προημιτελικών με την οικοδέσποινα Πορτογαλία, και με το σκορ να είναι ισόπαλο 1–1, ο Κάμπελ σκόραρε μια κεφαλιά, που φαινόταν πως θα ήταν το νικητήριο γκολ για την Αγγλία.[15] Ωστόσο, ο Ελβετός διαιτητής Ουρς Μάιερ αποφάσισε ότι ο Τζον Τέρι έσπρωξε τον Πορτογάλο τερματοφύλακα Ρικάρντο Περέιρα και αντ΄ αυτού έδωσε φάουλ.[15] Το παιχνίδι έληξε 2-2 μετά την παράταση και η Αγγλία έχασε στη διαδικασία των πέναλτι.[15]

Ο Κάμπελ συνέχισε να παίζει για την Αγγλία μετά το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2004, αν και η θέση του στην ομάδα είχε γίνει λιγότερο ασφαλής από την εμφάνιση της κεντρικής αμυντικής συνεργασίας των Τέρι και Φέρντιναντ, η οποία άνθισε κατά την περίοδο απουσίας του Κάμπελ με τραυματισμό το 2005.[15] Ονομάστηκε στην ομάδα της Αγγλίας για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006, αλλά ήταν τρίτη επιλογή, με τον προπονητή Σβεν-Γιόραν Έρικσον να προτιμά τη συνεργασία των Τέρι και Φέρντιναντ. Ωστόσο, μετά από ένα χτύπημα στον Φέρντιναντ, ο Κάμπελ μπήκε ως αλλαγή στον αγώνα των ομίλων της Αγγλίας εναντίον της Σουηδίας, γεγονός που τον έκανε τον πρώτο παίκτη που εκπροσώπησε την Αγγλία σε έξι συνεχόμενες διεθνείς διοργανώσεις.[16] Μετά την παραίτηση του Έρικσον, ο νέος προπονητής, Στιβ ΜακΚλάρεν, επέλεξε να ψάξει άλλους παίκτες για το κεντρικό αμυντικό δίδυμο και ο Κάμπελ δεν επιλέχθηκε για πρώτη φόρα για τον αγώνα εναντίον της Ελλάδας τον Αύγουστο του 2006.

Μετά από τους τραυματισμούς των Λέντλι Κινγκ, Τζόναθαν Γούντγκεϊτ και Μάικλ Ντόσον, μαζί με την απόσυρση του Τζέιμι Κάραγκερ από την εθνική ομάδα, ο Κάμπελ ανακλήθηκε στην εθνική ομάδα.[17] Έπαιξε τέσσερις αγώνες υπό τον ΜακΚλάρεν, καθώς η εκστρατεία των προκριματικών της Αγγλίας ήταν ανεπιτυχείς.[18]

Ο νέος προπονητής, Φάμπιο Καπέλλο, δεν επέλεξε τον Κάμπελ για την πρώτη του ομάδα τον Ιανουάριο του 2008. Ο Κάμπελ απολάμβανε μια καλή πορεία κατά την επιστροφή του στην Άρσεναλ και είχε διατηρήσει την ελπίδα να φτάσει στην ομάδα της Αγγλίας για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010, που θα ήταν η τέταρτη έξοδος του στην παγκόσμια σκηνή μαζί με ένα ρεκόρ 7ης μεγάλης διοργάνωσης για τη χώρα του.[19] Ωστόσο, δεν συμπεριλήφθηκε στην προκαταρκτική ομάδα των 30 παικτών του Καπέλο, με τον προπονητή να επιλέγει αντ΄ αυτού τους Κάραγκερ και Κινγκ μεταξύ άλλων ως πιθανή αμυντική κάλυψη για τους Τέρι και Φέρντιναντ.

Σταδιοδρομία ως προπονητής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 30 Ιανουαρίου 2017, ο Κάμπελ ονομάστηκε βοηθός προπονητή του Ντένις Λόρενς, αφού ο τελευταίος διορίστηκε προπονητής της Εθνικής Τρινιντάντ και Τομπάγκο.[20]

Μάκλσφιλντ Τάουν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κάμπελ διορίστηκε προπονητής της Μάκλσφιλντ Τάουν ΦΚ στις 27 Νοεμβρίου 2018, η οποία τότε ήταν στην τελευταία θέση στη Φούτμπολ Λιγκ Του και πέντε βαθμούς μακριά από την ασφάλεια.[21] Υπό τον Κάμπελ, η Μάκλσφιλντ Τάουν τερμάτισε 22η στη Φούτμπολ Λιγκ Του, τρεις βαθμούς πάνω από τις δύο τελευταίες θέσεις του υποβιβασμού. Κέρδισαν την σωτηρία την τελευταία αγωνιστική της σεζόν μετά την ισοπαλία με 1-1 με την Κέιμπριτζ Γιουνάιτεντ.[22] Είχε 8 νίκες και 12 ισοπαλίες στα 30 παιχνίδια του ως προπονητής.[23] Ανακοινώθηκε στις 15 Αυγούστου 2019 ότι ο Κάμπελ θα αποχωρούσε από τον οικονομικά προβληματικό σύλλογο, κατόπιν κοινής συμφωνίας.[24] Το Δεκέμβριο του 2019, ο Κάμπελ υποστήριξε μια προσφορά της HM Revenue and Customs για την εκκαθάριση του συλλόγου, ισχυριζόμενος ότι του οφείλει 180.000 £.[25]

Σάουθεντ Γιουνάιτεντ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 22 Οκτωβρίου 2019, ο Κάμπελ διορίστηκε προπονητής της Σάουθεντ Γιουνάιτεντ στην Φούτμπολ Λιγκ Ουάν.[26] Ο Κάμπελ παρακολούθησε τη νέα του ομάδα να χάνει με 7–1 από την Ντόνκαστερ Ρόβερς[27] πριν αναλάβει την ευθύνη για το πρώτο του παιχνίδι — μια εντός έδρας ήττα με 3–1 από την Ίπσουιτς Τάουν.[28] Στις 18 Ιανουαρίου 2020, η Σάουθεντ κέρδισε το δεύτερο παιχνίδι της υπό τον Κάμπελ, μια εκτός έδρας νίκη με 2–1 επί της Άκρινγκτον Στάνλεϊ, την πρώτη νίκη του συλλόγου στο πρωτάθλημα από το Σεπτέμβριο του 2019.[29] Ωστόσο, οι οικονομικοί περιορισμοί εμπόδισαν τον Κάμπελ να αποκτήσει νέους παίκτες κατά τη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου 2020.[30] Τον Ιούνιο του 2020, η σεζόν ολοκληρώθηκε πρόωρα λόγω της πανδημίας COVID-19 στην Αγγλία. Εκείνη την εποχή, η Σάουθεντ ήταν δεύτερη από το τέλος στη Λιγκ Ουάν, 16 πόντους από την ασφάλεια. Μετά την απόφαση να μην ξεκινήσει ξανά η σεζόν, η Σάουθεντ υποβιβάστηκε στη Λιγκ Του.[31] Ο Κάμπελ αποχώρησε από τον σύλλογο στις 30 Ιουνίου 2020.[32]

Πολιτικές απόψεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κάμπελ το 2007

Μετά την αποχώρησή του από το ποδόσφαιρο, ο Κάμπελ έγινε όλο και πιο ενεργός στη βρετανική πολιτική. Το 2013 είπε ότι του άρεσε «η νοοτροπία των Εργατικών αλλά οι πολιτικές των Συντηρητικών».[33] Το 2014, επέκρινε τις προτάσεις του Εντ Μίλιμπαντ για φόρο αρχοντικού σε ακίνητα αξίας άνω των 2 εκατ. £, αποκαλώντας το «τρέλα».[34] Έχει επίσης δηλώσει ότι εξετάζει το ενδεχόμενο να ενταχθεί στο Συντηρητικό Κόμμα και θα ενδιαφερόταν να βοηθήσει το κόμμα να κερδίσει περισσότερη «μαύρη ψήφο».[35]

Ο Κάμπελ επέκρινε την έλλειψη φυλετικής ποικιλομορφίας στην Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία Αγγλίας και έγινε πρωτοσέλιδο εφημερίδων τον Μάρτιο του 2014, αφού ισχυρίστηκε ότι ο θεσμικός ρατσισμός από την πλευρά της Ομοσπονδίας σήμαινε ότι δεν επιλέχθηκε ποτέ για αρχηγός της Εθνικής Αγγλίας κατά τη διάρκεια της καριέρας του.[36] Ο Κάμπελ είχε ονομαστεί ως αρχηγός της Αγγλίας σε ένα φιλικό αγώνα ενάντια στις Ηνωμένες Πολιτείες τον Μάιο του 2005 υπό τον Σβεν-Γιόραν Έρικσον,[37] ωστόσο αντικαταστάθηκε από τον Ζατ Νάιτ στο ημίχρονο μετά από έναν τραυματισμό στον αστράγαλο.[38]

Τον Φεβρουάριο του 2015, ο Κάμπελ επιβεβαίωσε την πρόθεσή του να διεκδικήσει την υποψηφιότητα του Συντηρητικού Κόμματος για Δήμαρχος του Λονδίνου στις εκλογές του 2016.[39] Στον κατάλογο των τεσσάρων υποψηφίων που επιλέχθηκαν τον Ιούλιο του 2015, ο Κάμπελ δεν προκρίθηκε.[40]

Κατά τη διάρκεια του δημοψηφίσματος του 2016 για το εάν το Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να παραμείνει μέλος ή να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ο Κάμπελ υποστήριξε το Brexit.[41]

Στατιστικά σταδιοδρομίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με συλλόγους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ομάδα Σεζόν Κατηγορία Πρωτάθλημα Κύπελλο Λιγκ Καπ Ευρώπη Άλλες Σύνολο
Συμ. Γκολ Συμ. Γκολ Συμ. Γκολ Συμ. Γκολ Συμ. Γκολ Συμ. Γκολ
Τότεναμ Χότσπερ 1992–93 Πρέμιερ Λιγκ 1 1 0 0 0 0 — — 1 1
1993–94 Πρέμιερ Λιγκ 34 0 3 0 5 1 — — 42 1
1994–95 Πρέμιερ Λιγκ 30 0 3 0 3 0 — — 36 0
1995–96 Πρέμιερ Λιγκ 31 1 6 0 2 0 0 0 — 39 1
1996–97 Πρέμιερ Λιγκ 38 0 1 0 4 1 — — 43 1
1997–98 Πρέμιερ Λιγκ 34 0 3 1 3 0 — — 40 1
1998–99 Πρέμιερ Λιγκ 37 6 7 0 8 2 — — 52 8
1999–2000 Πρέμιερ Λιγκ 29 0 2 0 2 0 2 0 — 35 0
2000–01 Πρέμιερ Λιγκ 21 2 5 0 1 0 — — 27 2
Σύνολο 255 10 30 1 28 4 2 0 — 315 15
Άρσεναλ 2001–02 Πρέμιερ Λιγκ 31 2 7 1 0 0 10 0 — 48 3
2002–03 Πρέμιερ Λιγκ 33 2 5 1 0 0 10 0 1 0 49 3
2003–04 Πρέμιερ Λιγκ 35 1 5 0 0 0 9 0 1 0 50 1
2004–05 Πρέμιερ Λιγκ 16 1 1 0 0 0 4 0 0 0 21 1
2005–06 Πρέμιερ Λιγκ 20 2 1 0 2 0 6 1 0 0 29 3
Σύνολο 135 8 19 2 2 0 39 1 2 0 197 11
Πόρτσμουθ 2006–07 Πρέμιερ Λιγκ 32 1 2 0 0 0 — — 34 1
2007–08 Πρέμιερ Λιγκ 31 1 5 0 1 0 — — 37 1
2008–09 Πρέμιερ Λιγκ 32 0 3 0 0 0 4 0 1 0 40 0
Σύνολο 95 2 10 0 1 0 4 0 1 0 111 2
Νοτς Κάουντι 2009–10[42] Φούτμπολ Λιγκ Του 1 0 — — — — 1 0
Άρσεναλ 2009–10[42] Πρέμιερ Λιγκ 11 0 1 0 — 2 1 — 14 1
Νιούκασλ Γιουνάιτεντ 2010–11 Πρέμιερ Λιγκ 7 0 0 0 1 0 — — 8 0
Σύνολο σταδιοδρομίας 504 20 60 3 32 4 47 2 3 0 646 29

Με εθνική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

[43]
Εθνική ομάδα Έτος Συμ. Γκολ
Αγγλία 1996 3 0
1997 9 0
1998 12 0
1999 5 0
2000 8 0
2001 5 0
2002 10 1
2003 4 0
2004 8 0
2005 2 0
2006 3 0
2007 4 0
Σύνολο 73 1
Γκολ που πέτυχε ο Σολ Κάμπελ
# Ημερομηνία Τόπος Αντίπαλος Σκορ Αποτέλεσμα Διοργάνωση
1 2 Ιουνίου 2002 Στάδιο Σαϊτάμα 2002, Σαϊτάμα, Ιαπωνία Σουηδία 1–0 1–1 Παγκόσμιο Κύπελλο 2002

Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως παίκτης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τότεναμ

Άρσεναλ

Πόρτσμουθ

  • Κύπελλο Αγγλίας: 2007–08

Αγγλία Κ19

Αγγλία Κ21

Ατομικές

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 (πολλαπλές γλώσσες) Transfermarkt. 3198. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) Discogs. 2019944. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 (πολλαπλές γλώσσες) FBref.com. 3e3b2fbd.
  4. ↑ (Αγγλικά) ESPN FC. 8049. Ανακτήθηκε στις 4  Απριλίου 2022.
  5. ↑ (πολλαπλές γλώσσες) Transfermarkt. 65168. Ανακτήθηκε στις 4  Απριλίου 2022.
  6. ↑ Astaire 2014
  7. ↑ 7,0 7,1 «England Records». EnglandFanzine.co.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Οκτωβρίου 2014. 
  8. ↑ «England pay penalty again». BBC Sport. 30 June 1998. http://news.bbc.co.uk/1/hi/sport/football/123666.stm. 
  9. ↑ Astaire 2014
  10. ↑ Astaire 2014
  11. ↑ Astaire 2014
  12. ↑ Astaire 2014
  13. ↑ Astaire 2014
  14. ↑ Astaire 2014
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 15,3 Astaire 2014
  16. ↑ Burt, Jason (9 August 2006). «Inside the mind of Sol Campbell». The Independent (London). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 October 2008. https://web.archive.org/web/20081006210510/http://sport.independent.co.uk/football/premiership/article1217913.ece. Ανακτήθηκε στις 23 May 2010. 
  17. ↑ Astaire 2014
  18. ↑ Astaire 2014
  19. ↑ «Football | Sol retains England ambition». Sky Sports. 6 September 2009. http://www.skysports.com/story/0,19528,12010_5540744,00.html. Ανακτήθηκε στις 26 September 2009. 
  20. ↑ «Lawrence named Soca Warriors boss». FIFA. 30 Ιανουαρίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιανουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2017. 
  21. ↑ «Sol Campbell: Macclesfield Town name ex-England defender as manager». BBC Sport. 27 November 2018. https://www.bbc.co.uk/sport/football/46357879. Ανακτήθηκε στις 12 December 2018. 
  22. ↑ «Macclesfield Town 1–1 Cambridge United». BBC Sport. 4 May 2019. https://www.bbc.co.uk/sport/football/48074881. Ανακτήθηκε στις 16 August 2019. 
  23. ↑ «Managers: Sol Campbell». Soccerbase. Centurycomm. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2020. 
  24. ↑ «Sol Campbell: Macclesfield Town manager leaves by mutual agreement». BBC News. 15 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2019. 
  25. ↑ Dennis, Ian (5 December 2019). «Macclesfield Town: Unpaid players intend to boycott Saturday's game with Crewe». BBC Sport (BBC). https://www.bbc.com/sport/football/50657701. Ανακτήθηκε στις 5 December 2019. 
  26. ↑ «Sol Campbell: Southend United name ex-England defender as new manager». BBC News. 22 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2019. 
  27. ↑ «Southend United 1-7 Doncaster Rovers». BBC Sport. 22 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2019. 
  28. ↑ «Southend United 1-3 Ispwich Town: Sol Campbell loses first game in charge». BBC Sport. 26 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2019. 
  29. ↑ «Accrington Stanley 1–2 Southend United». BBC Sport (BBC). 18 January 2020. https://www.bbc.co.uk/sport/football/51073027. Ανακτήθηκε στις 18 January 2020. 
  30. ↑ «Sol Campbell: Southend United boss 'disappointed' at lack of January signings». BBC Sport (BBC). 12 February 2020. https://www.bbc.co.uk/sport/football/51474900. Ανακτήθηκε στις 23 February 2020. 
  31. ↑ «Southend United are relegated as League One clubs vote to end season». Echo. 
  32. ↑ «Sol Campbell: Southend United manager leaves by mutual consent». BBC Sport. 30 June 2020. https://www.bbc.co.uk/sport/football/53234423. 
  33. ↑ Godwin, Richard (13 May 2013). «Sol Campbell takes the fight forward: the ex-football star on race, unemployment and those gay slurs». London Evening Standard. https://www.standard.co.uk/lifestyle/london-life/sol-campbell-takes-the-fight-forward-the-exfootball-star-on-race-unemployment-and-those-gay-slurs-8613814.html. Ανακτήθηκε στις 12 November 2014. 
  34. ↑ Perry, Keith (2 October 2014). «Sol Campbell 'may work for the Conservatives to fight Labour's mansion tax'». The Daily Telegraph. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 January 2022. https://ghostarchive.org/archive/20220112/https://www.telegraph.co.uk/news/politics/11134153/Sol-Campbell-may-work-for-the-Conservatives-to-fight-Labours-mansion-tax.html. Ανακτήθηκε στις 12 November 2014. 
  35. ↑ «Sol Campbell ready 'to have a conversation' with Conservative Party». The Guardian. 10 October 2014. https://www.theguardian.com/football/2014/oct/10/sol-campbell-conservative-party-conversation. Ανακτήθηκε στις 12 November 2014. 
  36. ↑ Ornstein, David (11 October 2013). «Sol Campbell: FA commission 'should be more diverse'». BBC Sport. https://www.bbc.co.uk/sport/0/football/24483665. Ανακτήθηκε στις 8 November 2014. 
  37. ↑ «USA v England as it happened». BBC Sport. 28 May 2005. http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/internationals/4590309.stm. Ανακτήθηκε στις 29 March 2015. 
  38. ↑ «USA 1–2 England». BBC Sport. 28 May 2005. http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/internationals/4582373.stm. Ανακτήθηκε στις 29 March 2015. 
  39. ↑ «Sol Campbell confirms intentions to run for London Mayor: 'I have got so much to offer'». The Independent. 26 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 10 Μαΐου 2019. 
  40. ↑ «London mayoral race: Tories shortlist four candidates». BBC News. https://www.bbc.co.uk/news/uk-england-london-33664639. Ανακτήθηκε στις 26 July 2015. 
  41. ↑ Ashmore, John (3 Απριλίου 2016). «Former footballer Sol Campbell claims Brexit would help improve English football». PoliticsHome. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2023. 
  42. ↑ 42,0 42,1 «Games played by Sol Campbell in 2014/2015». Soccerbase. Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2012. 
  43. ↑ «Σολ Κάμπελ». National Football Teams. Benjamin Strack-Zimmermann. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2018. 
  44. ↑ 44,0 44,1 44,2 44,3 «Arsenal FC: Former Invincible Sol Campbell Retires from Football». Bleacher Report. 2 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2021. 
  45. ↑ «Sol Campbell: Overview». Premier League. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2018. 
  46. ↑ «Slick Arsenal win Shield». BBC Sport. 11 August 2002. http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/2182875.stm. Ανακτήθηκε στις 23 July 2013. 
  47. ↑ «Barça comeback denies Arsenal». UEFA. 18 May 2006. http://www.uefa.com/uefachampionsleague/season=2005/matches/round=2205/match=1108503/index.html. Ανακτήθηκε στις 5 July 2015. 
  48. ↑ «Football: Caskey spurs England to glory: Young Turks are routed as Powell's talented team become European champions: Jon Culley reports from the City Ground». The Independent. 26 July 1993. https://www.independent.co.uk/sport/football-caskey-spurs-england-to-glory-young-turks-are-routed-as-powells-talented-team-become-european-champions-jon-culley-reports-from-the-city-ground-1487343.html. Ανακτήθηκε στις 8 January 2015. 
  49. ↑ «England U21 results: 1990-2000». England Football Online. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2022. 
  50. ↑ 50,0 50,1 50,2 «Free Agent – Sol Campbell». Sky Sports. 26 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2015. 
  51. ↑ «World Cup Scouting – Sol Campbell». BBC Sport. 12 May 2006. http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/world_cup_2006/4964778.stm. Ανακτήθηκε στις 8 January 2015. 
  52. ↑ «Zagorakis named top player». BBC Sport. 5 July 2004. http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/euro_2004/greece/3866823.stm. Ανακτήθηκε στις 8 January 2015. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

π • σ • ε Εθνική Αγγλίας – Μουντιάλ 2002
π • σ • ε Εθνική Αγγλίας – Μουντιάλ 2006
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 2004 - Ομάδα της Διοργάνωσης
Τερματοφύλακες
Αμυντικοί
Μέσοι
Επιθετικοί
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σολ_Κάμπελ&oldid=10096226"