Σιγιβέρτος Α΄
Σιγιβέρτος Α΄ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Sigibertus (Λατινικά) και Sigebert I (Γαλλικά) |
Γέννηση | 535[1] |
Θάνατος | 575[1][2][3] Βιτρί-αν-Αρτουά |
Χώρα πολιτογράφησης | Φραγκία |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | μονάρχης[1] |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Μπρουνχίλντα της Αυστρασίας[1] |
Τέκνα | Ινγούνδη[4] Χιλδεβέρτος Β΄[5] Chlodosind[6] |
Γονείς | Χλωτάριος Α´ και Ινγούνδη[1] |
Αδέλφια | Χραμ[1] Χιλπέριχος Α΄[1] Χαριβέρτος Α΄[7] Γκούντραμ[8] Gundoald[1] Χλοθσίνδη[1] |
Οικογένεια | Μεροβίγγειοι[1] |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Βασιλέας των Φράγκων |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Σιγιβέρτος Α΄ (Sigebert Ier, περί το 535 - περί το 575) μέλος του Οίκου των Μεροβιγγείων ήταν Βασιλιάς της Αυστρασίας και του Ρενς (561 - 575) 561-575. Ο Σιγιβέρτος Α΄ ήταν ο τρίτος επιζήσας γιος τού Χλωτάριου Α΄ βασιλιά της Σουασόν & μετά όλων των Φράγκων και της Ινγούνδη, κόρης τού Μπαντέρικ ηγεμόνα των Θουριγγίων. Η βασιλεία του κύλισε με την εμφύλια διαμάχη με τον αδελφό του Χιλπέριχο Α΄, που ήταν επιτυχής. Ο πατέρας του απεβίωσε (561) και σύμφωνα με το έθιμο των Φράγκων το βασίλειο διαιρέθηκε μεταξύ των αδελφών: ο Χαριβέρτος Α΄ έλαβε το Παρίσι, τη Νευστρία, το Πουατιέ, την Ακουιτανία και την Τουλούζη, ο Γκούντραμ την Ορλεάνη και τη Βουργουνδία, ο Σιγιβέρτος Α΄ την Αυστρασία (Ρενς) και ο Χιλπέριχος Α΄ το Σουασόν. Οι Άβαροι μια βαρβαρική νομαδική φυλή που σχετίζεται με τους Ούννους προχώρησε σε καταστροφικές επιδρομές, ο Σιγιβέρτος Α΄ μετακίνησε την πρωτεύουσα του από το Ρενς στην Μετς και τους απέκρουσε δύο φορές (562, 568).
Γάμος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύτηκε τη Μπρουνχίλντα, κόρη τού Αθαναγίλδος ηγεμόνα των Βησιγότθων της Ισπανίας και της Σεπτιμανίας (567), ο Γρηγόριος Τουρώνης γράφει σχετικά με τον γάμο :
"Όταν ο Σιγιβέρτος Α΄ είδε ότι οι αδελφοί του νυμφευόταν ανάξιες προς αυτούς γυναίκες, ακόμη και σκλάβες, έστειλε πρεσβεία στην Ισπανία με δώρα και ζήτησε την Μπρουνχίλντα, κόρη τού Αθαναγίλδος βασιλιά των Βησιγότθων. Η Μπρουνχίλντα ήταν μια πολύ όμορφη κοπέλα, ενάρετη με ευγενική συμπεριφορά, ο πατέρας της του την πρόσφερε με μεγάλη ευχαρίστηση και με πολλά δώρα. Ο γάμος που ακολούθησε ήταν μεγαλοπρεπής με πολλά πανηγύρια, η ίδια αν και πίστευε στον Αρειανισμό άκουσε με μεγάλη χαρά το κήρυγμα των επισκόπων και βαπτίστηκε στην Αγία Τριάδα".[9]
Ο Χιλπέριχος Α΄ πήγε αμέσως από ζήλεια στην αυλή του Αθαναγίλδος και ζήτησε σύζυγο την άλλη του κόρη Γκαλσβίνθα, εγκατέλειψε όλες τις προηγούμενες συζύγους του και την ερωμένη του Φρεδεγόνδη. Ο Χιλπέριχος σύντομα την βαρέθηκε και τη φόνευσε για να νυμφευτεί την Φρεδεγόνδη, η Μπρουνχίλντα παρότρυνε τον σύζυγό της που ζήτησε εκδίκηση. Οι δύο αδελφοί ήταν ήδη σε έριδα αλλά το γεγονός αυτό ενδυνάμωσε την αντιπαλότητα, από τότε προκλήθηκε μακρά και σκληρή διαμάχη μεταξύ τους που συνεχίστηκε από τους απογόνους τους. Ο Σιγιβέρτος Α΄ κατέλαβε το Πουατιέ, το Τουραίν και κατέκτησε το μεγαλύτερο μέρος τού βασιλείου τού αδελφού του (573). Ο Χιλπέριχος Α΄ κρύφτηκε στο Τουρναί, ο Σιγιβέρτος Α΄ ανακηρύχθηκε από τους υπηκόους τού αδελφού του βασιλιάς στο Βιτρύ-αν-Αρτουά. Ο θρίαμβος του ήταν στιγμιαίος, δολοφονήθηκε από δύο πληρωμένους δολοφόνους που έστειλε η Φρεδεγόνδη.[10] Τον διαδέχθηκε ο γιος του Χιλδεβέρτος Β΄ υπό την επιτροπεία της Μπρουνχίλντας, οι δύο τους σύντομα έθεσαν τους εαυτούς τους υπό την προστασία του Γκούντραμ ο οποίος υιοθέτησε τον Χιλδεβέρτο Β΄ ως γιο και κληρονόμο.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύτηκε τη Μπρουνχίλντα της Αυστρασίας, κόρη τού Αθαναγίλδος ηγεμόνα των Βησιγότθων της Ισπανίας & Σεπτιμανίας και είχε τέκνα:[11]
- Ινγούνδη γενν. 567/8, παντρεύτηκε τον άγιο Ερμινίγγελδος πρίγκιπα των Βησιγότθων.
- Χλοδοσίνδη.
- Χιλδεβέρτος Β΄ 570-595, βασιλιάς της Αυστρασίας (Ρενς) & της Προβηγκίας.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 78-81. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ (Γαλλικά) Encyclopædia Universalis. Encyclopædia Britannica Inc.. 1968. sigebert-ier. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Gran Enciclopèdia Catalana» (Καταλανικά) Grup Enciclopèdia. 0062657.
- ↑ Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 79. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 82. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 79-81. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 73-76. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 76-78. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ Γρηγόριος Τουρώνης, "Ιστορία των Φράγκων", Βιβλίο Δ΄, σ. 27
- ↑ Oman, Charles. The Dark Ages, 476-918, Rivingtons, 1908, σ. 164
- ↑ Thomas Charles-Edwards (2003). "Anglo-Saxon Kinship Revisited". The Anglo-Saxons from the Migration Period to the Eighth Century. John Hines (ed.). Boydell Press. σ. 178
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Γρηγόριος Τουρώνης, "Ιστορία των Φράγκων", Βιβλίο Δ΄
- Dahmus, Joseph Henry. Seven Medieval Queens. 1972
- Oman, Charles. The Dark Ages, 476-918, Rivingtons, 1908
- Thomas Charles-Edwards (2003). "Anglo-Saxon Kinship Revisited". The Anglo-Saxons from the Migration Period to the Eighth Century. John Hines (ed.). Boydell Press.