Πρόδρομος Δαγτόγλου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πρόδρομος Δαγτόγλου
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Πρόδρομος Δαγτόγλου (Ελληνικά)
Γέννηση24  Δεκεμβρίου 1929
Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (1947–1951)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδικηγόρος
διδάσκων πανεπιστημίου
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πανεπιστήμιο του Ρέγκενσμπουργκ
Πανεπιστήμιο του Λονδίνου
Ο καθηγητής Πρόδρομος Δαγτόγλου

Ο Πρόδρομος Δαγτόγλου ήταν Ομότιμος καθηγητής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Γεννήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 1929 στην Αθήνα, το μεγαλύτερο από τα τρία παιδιά, του Δημητρίου και της Όλγας Δαγτόγλου, το γένος Καρυπίδη και απεβίωσε την 11 Απριλίου 2022.[1] Είναι νυμφευμένος από το 1963 με την Αγγλίδα δικηγόρο Genette Malet de Carteret και έχουν τρία παιδιά.

Ο Πρόδρομος Δαγτόγλου συμπλήρωσε με άριστα τις εγκύκλιες σπουδές του στην Αθήνα. Από το 1947 σπούδασε νομικά στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και το 1951 αποφοίτησε επίσης με άριστα. Το 1954 έγινε δικηγόρος Αθηνών.

Το φθινόπωρο 1956 πήγε με υποτροφία του ΙΚΥ στη Χαϊδελβέργη της Γερμανίας. Τον Δεκέμβριο 1959, ολοκληρώνοντας τη διδακτορική διατριβή του με άριστα, έγινε διδάκτωρ του δικαίου.

Ακαδημαϊκή καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Δεκέμβριο 1961, ανακηρύσσεται υφηγητής δημοσίου δικαίου της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χαϊδελβέργης -η εναρκτήρια ομιλία του είχε ως θέμα την ουσία και τα όρια της ελευθερίας του τύπου- και στις αρχές του 1962 έλαβε εντολή διδασκαλίας.

Το 1964 ανακηρύσσεται και υφηγητής του διοικητικού δικαίου της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου ως εντεταλμένος υφηγητής δίδαξε για τρία χρόνια, μοιράζοντας το ακαδημαϊκό έτος μεταξύ Αθηνών και Χαϊδελβέργης.

Μετά την επιβολή της δικτατορίας της 21ης Απριλίου του 1967 και με αφορμή την παρέμβαση του τότε καθεστώτος στη διδακτική ύλη του μαθήματος της Ιστορίας του Δικαίου, να παραλειφθεί το κεφάλαιο, το σχετικό με τη Γαλλική Επανάσταση, εγκαταλείπει την Ελλάδα και φεύγει για το εξωτερικό, κρίνοντας ότι δεν μπορούσε πλέον να εργαστεί ελεύθερα ως δημοσιολόγος στην Ελλάδα. Παραιτήθηκε από την υποψηφιότητά του στην έδρα δημοσίου δικαίου του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, η οποία επρόκειτο να κριθεί δεκαπέντε ημέρες αργότερα και παρέμεινε στο εξωτερικό μέχρι την πτώση της δικτατορίας το 1974.

Το 1967 γίνεται έκτακτος καθηγητής του δημοσίου δικαίου στο Πανεπιστήμιο Χαϊδελβέργης. Συνολικά δίδαξε στη Χαϊδελβέργη, ως υφηγητής και στη συνέχεια ως έκτακτος καθηγητής, συνταγματικό και διοικητικό δίκαιο επί μια επταετία (1962-1968).

Τον Φεβρουάριο 1968 εκλέγεται τακτικός καθηγητής στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Regensburg στην έδρα του δημοσίου, συγκριτικού και ευρωπαϊκού κοινοτικού δικαίου. Τους κλάδους αυτούς δίδαξε εκεί επί οκταετία (1968-1976). Το 1971-1972 διατέλεσε κοσμήτωρ της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Regensburg.

Μετά την πτώση της δικτατορίας εξελέγη τακτικός καθηγητής διοικητικού δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ανέλαβε τα καθήκοντά του το 1976 και μέχρι την αποχώρησή του από την ενεργό υπηρεσία και την ανακήρυξή του ως ομότιμου καθηγητή το 1997, δίδαξε παράλληλα με το διοικητικό και συνταγματικό δίκαιο (ιδίως ατομικά δικαιώματα) καθώς και ευρωπαϊκό κοινοτικό δίκαιο.

Από το 1981 είναι επίτιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Regensburg και Senior Honorary Lecturer στο University College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Από το 1981 μέχρι το 2000 διετέλεσε επισκέπτης καθηγητής στο Europa-Institut του Πανεπιστημίου Saarbrücken, όπου κάθε θερινό εξάμηνο διεύθυνε ένα σεμινάριο ευρωπαϊκού δικαίου του ανταγωνισμού.

Διετέλεσε επίσης επισκέπτης καθηγητής σε διάφορα πανεπιστήμια της Ευρώπης, των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και της Ιαπωνίας. Το 1972/73 ήταν Visiting Fellow στο All Souls College του Πανεπιστημίου Οξφόρδης, από το 1974 ως το 1977 Visiting Professor στο Πανεπιστήμιο Buckingham της Αγγλίας, το 1978 Research Scholar και το 1988 Visiting Scholar στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Berkeley των ΗΠΑ, το 1987 Proffesseur associe στο Πανεπιστήμιο Βουργουνδίας

(Dijon, Γαλλία). Το 1988 έδωσε μια σειρά διαλέξεων στο Πανεπιστήμιο Leuven του Βελγίου. Το 1992 διετέλεσε επισκέπτης καθηγητής του Εθνικού Πανεπιστημίου Yokohama της Ιαπωνίας, με πρόσκληση της ιαπωνικής κυβερνήσεως.

Έχει δώσει διαλέξεις, εκτός από την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης και σε δεκάδες πανεπιστήμια της Β. Αμερικής (ΗΠΑ, Καναδά) και της Άπω Ανατολής (Ιαπωνίας, Ν. Κορέας, Ταϊβάν) στο πλαίσιο πολυάριθμων επισκέψεων. Στην Ιαπωνία προσκλήθηκε επανειλημμένως, εκτός από πανεπιστήμια, και από υπουργεία, μεγάλες επιχειρήσεις και επιστημονικές εταιρίες και ινστιτούτα.

Η ευρύτερη συμβολή του στον τομέα του δημοσίου και ευρωπαϊκού δικαίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την πτώση της δικτατορίας στην Ελλάδα διετέλεσε μέλος και εισηγητής της Επιτροπής Τύπου, που προετοίμασε τη μεταρρύθμιση του Δικαίου του Τύπου, μεταρρύθμιση που τελικώς ματαιώθηκε. Κατά τη διετία πριν την εισδοχή της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα διετέλεσε σύμβουλος του Υπουργού Συντονισμού για τα νομικά και συνταγματικά ζητήματα της Προσχώρησης. Μετά τη σύσταση του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, το 1989, ορίστηκε πρώτος πρόεδρος και εισηγήθηκε τους κώδικες Δημοσιογραφικής Δεοντολογικής, που ακόμη ισχύουν. Παρέμεινε πρόεδρος μέχρι το 1991, οπότε και αποχώρησε κατ' επιθυμία του.

Ο Ομοσπονδιακός Υπουργός Εσωτερικών της Γερμανίας ζήτησε τη γνώμη του για τα συνταγματικά ζητήματα, που έθετε η προετοιμαζόμενη τότε μεταρρύθμιση του υπαλληλικού δικαίου (η γνωμοδότηση δημοσιεύθηκε με τον τίτλο "Beamtenrechsreform und parlamentarische Demokratie"). Η κυβέρνηση της Νότιας Κορέας τον κάλεσε, μαζί με άλλους τέσσερις συνταγματικούς εμπειρογνώμονες από την Αγγλία, τη Γαλλία και τη Γερμανία, να τη συμβουλεύσει σχετικά με την επιλογή ανάμεσα στο προεδρικό και το κοινοβουλευτικό σύστημα. Η βρεταννική Βουλή των Λόρδων ζήτησε τη γνώμη του για τον τρόπο που διεξάγει η Ευρωπαϊκή Κοινότητα τις εξωτερικές αεροπορικές της σχέσεις. Κατά την τριετία 1994-1997 διετέλεσε Νομικός Εμπειρογνώμων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για θέματα Πολιτικής Αεροπορίας. Το 1999 η κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας τον κάλεσε να εισηγηθεί τον Αεροπορικό Κώδικα της Κύπρου, ενώ συνέδραμε και στη διαμόρφωση του συντάγματος της.

Από το 1986 ως το 1988 διετέλεσε πρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ευρωπαϊκού Δικαίου (Federation Internationale pour le Droit Europeen F.I.D.E). Διετέλεσε πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης Ευρωπαϊκού Δικαίου (1986-1992 και από το 1994). Από την ίδρυσή της, το 1988, διετέλεσε πρόεδρος της ευρωπαϊκή Ένωσης Αεροπορικού Δικαίου (European Air Law Association, E.A.L.A.), που εδρεύει στο Λονδίνο.

Από το 1975 ως το 1982, οπότε παραιτήθηκε, διατηρούσε μια εβδομαδιαία στήλη γενικών θεμάτων στην εφημερίδα "Η Καθημερινή".

Από το 1976 ως το 1978 και από το 1989 ως το 1994 διετέλεσε μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ολυμπιακής Αεροπορίας.

..............................

Οι μελέτες και γενικώς η δράση του Πρόδρομου Δαγτόγλου στους πολυσχιδείς τομείς της νομικής επιστήμης είναι τεράστια. Ο Πρόδρομος Δαγτόγλου έχει πλουτίσει με το έργο του το συνταγματικό δίκαιο, το γενικό και ειδικό διοικητικό δίκαιο, το διοικητικό δικονομικό δίκαιο, το συγκριτικό δίκαιο και το ευρωπαϊκό κοινοτικό δίκαιο. Η συμβολή του σε όλους αυτούς τους τομείς υπήρξε καθοριστική και είναι διεθνώς γνωστή και αναγνωρισμένη από την ακαδημαϊκή κοινότητα. Είναι πλήθος οι επιστημονικές μελέτες, οι μονογραφίες, τα βιβλία και τα συγγράμματά του στην ελληνική, τη γερμανική και την αγγλική γλώσσα, έχει δε συμβάλλει αποφασιστικά στην ανάπτυξη και την προαγωγή της επιστήμης του δημοσίου δικαίου, του συγκριτικού δικαίου και του ευρωπαϊκού κοινοτικού δικαίου. Το βάθος και η ποιότητα που χαρακτηρίζουν το επιστημονικό έργο του, το διακρίνουν ως κορυφαίο, που χαίρει διεθνούς εκτίμησης και άνοιξε σε πολλούς από τους μαθητές του τις πόρτες σε διάφορα πανεπιστήμια, ερευνητικά κέντα και ινστιτούτα της Ευρώπης, της Β. Αμερικής και της Άπω Ανατολής, στα οποία έχει διδάξει κατά καιρούς ή έχει κληθεί επανειλημμένα να δώσει διαλέξεις. Ο Πρόδρομος Δαγτόγλου έχει σφραγίσει όσο λίγοι στην εποχή του τους χώρους του δημοσίου, συγκριτικού και ευρωπαϊκού δικαίου.

Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

(2012) Ατομικά δικαιώματα, Εκδόσεις Σάκκουλα Α.Ε.
(2012) Γενικό διοικητικό δίκαιο, Εκδόσεις Σάκκουλα Α.Ε.
(2012) Διοικητικό δικονομικό δίκαιο, Εκδόσεις Σάκκουλα Α.Ε.
(2012) Το σύνταγμα, Εκδόσεις Σάκκουλα Α.Ε.
(2011) Οι νέες ευρωπαϊκές συνθήκες κατά τη Συνθήκη της Λισσαβώνας, Σάκκουλας Αντ. Ν.
(2009) Το σύνταγμα μετά την αναθεώρηση του 2008, Σάκκουλας Αντ. Ν.
(2006) Abhandlungen zum deutschen öffentlichen Recht, I, Σάκκουλας Αντ. Ν.
(2006) Abhandlungen zum deutschen öffentlichen Recht, II, Σάκκουλας Αντ. Ν.
(2006) Νομικά ανάλεκτα, Σάκκουλας Αντ. Ν.
(2005) Συνταγματικό δίκαιο, Σάκκουλας Αντ. Ν.
(2004) Βασικά στοιχεία της ενιαίας ευρωπαϊκής πράξεως, Σάκκουλας Αντ. Ν.
(2004) Η αναθεωρημένη ευρωπαϊκή σύμβαση των δικαιωμάτων του ανθρώπου, Σάκκουλας Αντ. Ν.
(2003) Το Σύνταγμα μετά την Αναθεώρηση του 2001, Σάκκουλας Αντ. Ν.
(2002) Οι ευρωπαϊκές συνθήκες μετά τη συνθήκη της Νίκαιας, Σάκκουλας Αντ. Ν.
(1999) Βασικά στοιχεία της συνθήκης του Άμστερνταμ, Σάκκουλας Αντ. Ν.
(1999) Γνωμοδοτήσεις, Σάκκουλας Αντ. Ν.
(1998) Ευρωπαϊκό κοινοτικό δίκαιο, Σάκκουλας Αντ. Ν.
(1998) Οι νέες ευρωπαϊκές συνθήκες, Σάκκουλας Αντ. Ν.
(1993) Βασικά στοιχεία της συνθήκης του Μάαστριχτ, Σάκκουλας Αντ. Ν.
(1991) Συνταγματικό δίκαιο. Ατομικά δικαιώματα, Σάκκουλας Αντ. Ν.
(1990) Ραδιοτηλεόραση και σύνταγμα, Σάκκουλας Αντ. Ν.
(1989) Συνθήκη της ΕΟΚ, Σάκκουλας Αντ. Ν.
(1986) Περί κυριαρχίας, Σάκκουλας Αντ. Ν.
Λοιποί τίτλοι
(2011) Μιχαηλίδου - Ματαίου, Σοφία, Αεροπορικό δίκαιο: πρακτικές εφαρμογές, Σάκκουλας Αντ. Ν. [επιμέλεια σειράς]
(2003) European Air Law and Policy, Σάκκουλας Αντ. Ν. [επιμέλεια]
(2003) Eser, Albin, Διεθνής και παγκόσμια εθνική ποινική δικαιοδοσία, Σάκκουλας Αντ. Ν. [επιμέλεια σειράς]
(2002) European Air Transport Law and Policy, Σάκκουλας Αντ. Ν. [επιμέλεια]
(2002) Μηλιώνης, Νικόλαος Α., Ο θεσμικός ρόλος του ελεγκτικού συνεδρίου, Σάκκουλας Αντ. Ν. [επιμέλεια σειράς]
(1999) European Air Law Association: Tenth Annual Conference in Vienna, 6 November 1998, Σάκκουλας Αντ. Ν. [επιμέλεια]
(1999) Κουράκης, Νέστωρ Ε., Έφηβοι παραβάτες και κοινωνία, Σάκκουλας Αντ. Ν. [επιμέλεια σειράς]
(1998) Γεραπετρίτης, Γιώργος, Η αιτιολογία των διοικητικών πράξεων, Σάκκουλας Αντ. Ν. [επιμέλεια σειράς]
(1998) Αντωνίου, Θεοδώρα Δ., Η ισότητα εντός και διά του νόμου, Σάκκουλας Αντ. Ν. [επιμέλεια σειράς]
(1998) Καμίνης, Γιώργος Β., 1954-, Παράνομα αποδεικτικά μέσα και συνταγματική κατοχύρωση των ατομικών δικαιωμάτων, Σάκκουλας Αντ. Ν. [επιμέλεια σειράς]
(1997) Airline Liability, Σάκκουλας Αντ. Ν. [επιμέλεια]
(1997) European Air Law Association, Σάκκουλας Αντ. Ν. [επιμέλεια]
(1996) Ευστρατίου, Παύλος - Μιχαήλ Ε., Το δικαίωμα δικαστικής προστασίας σε διοικητικές διαδικασίες και άρθρο 6 παρ. 1 της ευρωπαϊκής συμβάσεως των δικαιωμάτων του ανθρώπου, Σάκκουλας Αντ. Ν. [επιμέλεια σειράς]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]