Προσευχή του Ιησού

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Συχνά, η Προσευχή στον Ιησού γίνεται με τη βοήθεια κομποσκοινιού

Η Προσευχή του Ιησού (από πολλούς Πατέρες της Εκκλησίας ονομάζεται επίσης και Καρδιακή Προσευχή ή Νοερά Προσευχή, ή απλώς Ευχή), είναι μία σύντομη προσευχή που κάνει επίκληση στο όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού και συχνά λέγεται επαναλαμβανόμενα. Έχει γίνει αντικείμενο ευρείας χρήσεως, διδασκαλίας και συζητήσεων καθ' όλη τη διάρκεια της ιστορίας της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Οι ακριβείς λέξεις της προσευχής διαφέρουν, από τον απλούστερο δυνατό τύπο: "Κύριε ελέησον", μέχρι τη συνηθέστερη απλή μορφή: "Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με" ή "Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με τον αμαρτωλόν", και τη συνηθέστερη εκτενή μορφή: "Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλόν". Το Άγιο Όρος θεωρείται κέντρο άσκησης της Καρδιακής Προσευχής.

Θεολογία και προέλευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Θεολογικά, η Προσευχή του Ιησού μπορεί να θεωρηθεί ως μια προέκταση του διδάγματος που περιέχει η παραβολή του Τελώνη και του Φαρισαίου, στην οποία ο Φαρισαίος καταδεικνύει τον αδόκιμο τρόπο προσευχής αναφωνόντας: "ο Θεός, ευχαριστώ σοι ότι ουκ ειμί ώσπερ ούτος ο Τελώνης", ενώ ο Τελώνης προσεύχεται σωστά με ταπεινοφροσύνη, λέγοντας "ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ."[1].

Η "Ευχή" είναι το απόσταγμα της νηπτικής διδασκαλίας των Πατέρων της Εκκλησίας, και οι χρήστες της υποστηρίζουν πως δεν έχει καμία σχέση και ούτε πρέπει να συγχέεται με φαινόμενα γκουρουισμού ή διαλογισμού, καθώς εστιάζεται στην συγκεκριμένη επίκληση του ονόματος του Ιησού Χριστού.

Η Προσευχή του Ιησού είναι, για την Ορθόδοξη Εκκλησία, μία από τις πιο βαθιές και μυστικές προσευχές, και συχνά επαναλαμβάνεται συνεχώς σαν μέρος προσωπικής άσκησης. Η άσκηση της καρδιακής προσευχής είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του Ησυχασμού, ο οποίος περιγράφεται στη Φιλοκαλία, μια συλλογή κειμένων για την προσευχή που συντάχθηκε στα τέλη του 18ου αιώνα. Υπήρξαν και κάποια Ρωμαιοκαθολικά κείμενα για την Προσευχή του Ιησού, αλλά η πρακτική της στη δύση δεν απέκτησε ποτέ την ίδια απήχηση, όπως στην ανατολή. Επιπλέον, η Ορθόδοξη θεολογία πάνω στην Προσευχή του Ιησού, η οποία διατυπώθηκε με σαφήνεια από τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, δεν έγινε ποτέ πλήρως αποδεκτή από τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία[2]. Ο Αρχιμανδρίτης Αιμιλιανός, καθηγούμενος της I. M. Σίμωνος Πέτρας αναφέρει ότι η ευχή εμπεριέχει δοξολογία, ευχαριστία, θεολογία, παράκληση και εξομολόγηση σε μια μόνο απλή πρόταση[3].

Η πρακτική της συνεχούς επανάληψης της προσευχής χρονολογείται τουλάχιστον από τον 5ο αιώνα. Η αρχαιότερη γνωστή αναφορά είναι στα Γνωστικά Κεφάλαια του Αγίου Διαδόχου Φωτικής (400-486), ένα έργο που βρίσκεται στον πέμπτο τόμο της Φιλοκαλίας. Η Προσευχή του Ιησού περιγράφεται στα Γνωστικά Κεφάλαια, με όρους που είναι παρόμοιοι με αυτούς που περιγράφεται από τον Άγιο Ιωάννη Κασσιανό (;-435), για την κάθαρση της ψυχής. Επίσης διδάσκει ότι η επανάληψη της προσευχής γεννά εσωτερική ειρήνη. Η χρήση της Προσευχής του Ιησού συνίσταται στη Κλίμακα του Αγίου Ιωάννου του Σιναΐτου (523-603), και στο έργο του Αγίου Ησυχίου (8ος αιώνας;), Προς Θεόδουλον, το οποίο βρίσκεται στον πρώτο τόμο της Φιλοκαλίας. Η χρήση της Προσευχής του Ιησού, όπως αυτή παραδίδεται στη Φιλοκαλία, είναι το θέμα του Ρωσικού κλασικού βιβλίου Οι Περιπέτειες ενός Προσκυνητή, αλλά και κεντρικό θέμα του μυθιστορήματος Franny and Zooey του J.D. Salinger.

Η προέλευση της προσευχής ανάγεται πιθανότερα στην Αιγυπτιακή έρημο. Μάλιστα, έχει βρεθεί μια επιγραφή που περιέχει την Προσευχή του Ιησού στα ερείπια ενός κελιού στην Αιγυπτιακή έρημο, η οποία χρονολογείται εκείνη την περίοδο[4].

Αν και η Προσευχή του Ιησού έχει χρησιμοποιηθεί μέσα στους αιώνες ως τμήμα της Ορθόδοξης παράδοσης, τον 12ο αιώνα άρχισε επίσης να χρησιμοποιείται και σε κάποιες Δυτικές εκκλησίες, συμπεριλαμβανομένων κάποιων Ρωμαιοκαθολικών, ενώ σήμερα μπορεί να χρησιμοποιηθεί και από Επισκοπελιανές ή Λουθηρανικές εκκλησίες[5].

Τι σημαίνει η προσευχή Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την προσευχή του Αγίου Όρους ποιος δεν την γνωρίζει; Αποτελείται από μίαν φράσιν μικράν, από μετρημένας τας λέξεις.

Με την βοεράν κραυγήν «Κύριε», δοξολογούμεν τον Θεόν, την ένδοξον μεγαλειότητά του, τον βασιλέα του Ισραήλ, τον δημιουργόν της ορατής και αοράτου κτίσεως, ον φρίττουσι τα σεραφίμ και τα χερουβίμ.

Με την γλυκυτάτην επίκλησιν και πρόσκλησιν «Ιησού», μαρτυρούμεν ότι είναι παρών ο Χριστός, ο σωτήρ ημών, και ευγνωμόνως τον ευχαριστούμεν, διότι μας ητοίμασε ζωήν αιώνιον. Με την τρίτην λέξιν «Χριστέ», θεολογούμεν, ομολογούντες ότι ο Χριστός είναι αυτός ο Υιός του Θεού και Θεός. Δεν μας έσωσε κάποιος άνθρωπος ούτε ένας άγγελος αλλά ο Ιησούς Χριστός, ο αληθινός Θεός.

Εν συνεχεία, δια της ενδομύχου αιτήσεως «ελέησόν με», προσκυνούμεν και παρακαλούμεν να γίνη ίλεως ο Θεός, εκπληρών τα σωτήρια αιτήματά μας, τους πόθους και τας ανάγκας των καρδιών μας. Και εκείνο το «με», τι εύρος έχει! Δεν είναι μόνον ο εαυτός μου• είναι άπαντες οι πολιτογραφηθέντες εις το κράτος του Χριστού, εις την αγίαν Εκκλησίαν, είναι όλοι αυτοί που αποτελούν μέλος του ιδικού μου σώματος.

Και, τέλος, δια να είναι πληρέστατη η προσευχή μας, κατακλείομεν με την λέξιν «τον αμαρτωλόν», εξομολογούμενοι -πάντες γαρ αμαρτωλοί εσμεν- καθώς εξωμολογούντο και όλοι οι άγιοι και εγίνοντο δια ταύτης της φωνής υιοί φωτός και ημέρας.

Εξ αυτών αντιλαμβανόμεθα ότι η ευχή εμπεριέχει δοξολογίαν, ευχαριστίαν, θεολογίαν, παράκλησιν και εξομολόγησιν.[6]

Τρόπος προσευχής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην Ορθόδοξη παράδοση, η προσευχή γίνεται συνεχόμενα, συχνά με τη βοήθεια ενός κομποσκοινιού. Οι μοναχοί, συχνά κάνουν αυτή την προσευχή εκατοντάδες φορές κάθε νύχτα, σαν τμήμα του προσωπικού κανόνα. Στόχευση της ευχής είναι η εσωτεροποίηση της προσευχής, ώστε ο πιστός να προσεύχεται ακατάπαυστα, κατορθώνοντας έτσι την παραίνεση του Αποστόλου Παύλου στους Θεσσαλονικείς, να "προσεύχονται αδιαλείπτως"[7]. Η Προσευχή του Ιησού μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μέσο για την απόκτηση συντριβής και ταπείνωσης (εξού και η φράση "τον αμαρτωλόν", σαν να μην υπάρχει κανείς άλλος αμαρτωλός εκτός από το πρόσωπο που προσεύχεται).

Παραλλαγές της ευχής (παρόμοιες) (σε κομποσκοίνι)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δυνατότερη Προσευχή Ιησού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, ελέησόν με (σύμφωνα με τον Άγιο Ραφαήλ είναι η δυνατότερη και φέρνει το έλεος του Θεού)

Προς την Παναγία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπεραγία Θεοτόκε, Σώσον ημάς

Για συγκεκριμένους Κεκοιμημένους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριε Ιησού Χριστέ, μνήσθητι της ψυχής των δούλων σου τάδε (Ονόματα... π.χ. Γεώργιος κ.τ.λ., όσα θέλετε) μία φόρα και στη συνέχεια μνήσθητι

Προς τους Εορταζόμενους Άγιους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άγιοι της ημέρας, πρεσβεύσατε υπέρ ημών

Προς έναν Άγιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άγιε Γεώργιε, πρέσβευε υπέρ ημών

Δοξολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριε Ιησού Χριστέ δόξα σοι, δόξα Σοι ο Θεός ημών, δόξα Σοι

Για όλους τους Κεκοιμημένους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον τους κεκοιμημένους

Προς βοήθεια (συνάνθρωπο) ή ακόμα και για να φωτίσει ο Χριστός κάποιον άνθρωπο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον π.χ. τον Γεώργιο και στη συνέχεια Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον τον δούλο σου

Για όλον τον κόσμο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον όλον τον κόσμο τον άπαντα

Για αρετές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριε Ιησού Χριστέ, δώσε μου π.χ. ταπείνωση, φώτιση...

Για δάκρυα μετάνοιας (με συμβουλή πνευματικού)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριε Ιησού Χριστέ, δώσε μου δάκρυα

Για ψυχική νόσο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριε Ιησού Χριστέ, ίασε μου την ψυχή μου

Απλή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριε, ελέησόν με τον αμαρτωλό

Σε διάφορες γλώσσες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ελληνικά: Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλόν.
  • Λατινικά: Domine Iesu Christe, Fili Dei, miserere mei, peccatoris.
  • Αγγλικά: Lord Jesus Christ, Son of God, have mercy on me, a sinner.
  • Ρουμανικά: “Doamne Iisuse Hristoase, Fiul lui Dumnezeu, miluiește-mă pe mine, păcătosul.”

Υποσημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Λουκ. 18:10-14
  2. Σχετικό μήνυμα του πάπα Ιωάννη Παύλου ΙΙ
  3. «Ιστολόγιο "Αγιορείτικες Μνήμες"». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2011. 
  4. 'Une inscription copte sur la prière de Jesus’ στο Aux origines du monachisme chrétien, Pour une phénoménologie du monachisme, σ. 168–83. Spiritualité orientale et vie monastique, No 30. Bégrolles en Mauges (Maine & Loire), Γαλλία, Αβαείο του Bellefontaine. Antoine Guillaumont
  5. «A Lutheran Rosary» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 1 Ιουνίου 2010. 
  6. «Την προσευχή του Αγίου Όρους ποιος δεν την γνωρίζει». 7 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2021. 
  7. 1 Θεσσ. 5:17

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Η ευχή μέσα στον κόσμο, πρωτοπρεσβ. Στέφανος Αναγνωστόπουλος, εκδόσεις "Γ. Γκέλμπεσης", Αθήνα, 2007
  • Περί Προσευχής - Λόγοι Στ' Γέρων, Παΐσιος Αγιορείτης
  • Έκφραση Μοναχικής Εμπειρίας - Γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]