Παρεστιγμένη νότα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Παρεστιγμένες νότες και οι αντίστοιχες διάρκειές τους. Οι καμπύλες γραμμές, που ονομάζονται συζεύξεις διαρκείας, προσθέτουν τις αξίες των νοτών μαζί.

Στη δυτική μουσική σημειογραφία, παρεστιγμένη νότα είναι μία νότα με μια μικρή κουκκίδα γραμμένη δίπλα από αυτήν. [α] Στη σύγχρονη πρακτική, η κουκκίδα αυξάνει τη διάρκεια της νότας κατά το μισό της αρχικής της αξίας. Αυτό σημαίνει ότι μία παρεστιγμένη νότα ισοδυναμεί με μία κανονική νότα που είναι δεμένη με σύζευξη διαρκείας με αυτήν που έχει τη μισή της διάρκεια– για παράδειγμα, ένα παρεστιγμένο μισό ισοδυναμεί με ένα μισό δεμένο με ένα τέταρτο. Οι 2, ή περισσότερες κουκκίδες αυξάνουν τη νότα κατά το μισό της αξίας της όλο και πιο μειωμένο, όπως φαίνεται στο παράδειγμα δεξιά. [1] [β]

Η χρήση των παρεστιγμένων νοτών ανάγεται τουλάχιστον στον 10ο αιώνα, αλλά η ακριβής διάρκεια που δίνει η κουκκίδα στη νότα, στα πρώιμα μουσικά πλαίσια μπορεί να ποικίλλει. Στη μεσαιωνική σημειογραφία χρησιμοποιείται μία κουκκίδα διαίρεσης για να αποφευχθούν οι ασάφειες στην ερμηνεία των ρυθμικών αξιών, η οποία εξαρτάται από το πλαίσιο, μερικές φορές παράλληλα με την κουκκίδα της αύξησης όπως περιγράφεται παραπάνω. Στις εκδόσεις του γρηγοριανού μέλους του Σολέσμ, μία κουκκίδα συνήθως ερμηνεύεται ως διπλασιασμός της διάρκειας (βλ. επίσης νευματική σημειογραφία).

Ένα μοτίβο στο οποίο χρησιμοποιούνται νότες μεγαλύτερης αξίας που εναλλάσσονται με μικρότερες ονομάζεται μερικές φορές παρεστιγμένος ρυθμός, είτε είναι γραμμένος είτε όχι. Παραδείγματα ιστορικά τεκμηριωμένης εκτέλεσης που χρησιμοποιούν άνισους ρυθμούς περιλαμβάνουν notes inégales και σουίνγκ. Η ακριβής γραφή των παρεστιγμένων ρυθμών μπορεί να είναι ένα περίπλοκο ζήτημα. Ακόμη και σε σημειογραφία που χρησιμοποιεί κουκκίδες, οι τιμές με τις οποίες εκτελούνται μπορεί να είναι μεγαλύτερες ή μικρότερες από ό,τι υποδεικνύει η κουκκίδα με βάση κριτήρια των μαθηματικών, πρακτικές που είναι γνωστές στα αγγλικά ως over-dotting ή under-dotting.[2]

Σημειογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εάν μία παρεστιγμένη νότα είναι σε διάστημα, η κουκκίδα γράφεται επίσης στο διάστημα, ενώ αν είναι σε γραμμή, η κουκκίδα πηγαίνει στο διάστημα που βρίσκεται πάνω από αυτήν (αυτό ισχύει και για τις νότες στις βοηθητικές γραμμές). [3]

 {
  \relative c'' {
    \time 4/4
    c4. d8 b8. a16 g4
  }
}

Η τοποθέτηση των κουκκίδων γίνεται πιο περίπλοκη για τις συγχορδίες με κοντινές νότες και για τις φωνές που βρίσκονται από κάτω, όπως φαίνεται παρακάτω.

 {
  << \clef treble
    \relative c'' {
      \time 4/4
      \stemNeutral <b c>4. e8 <g, a b c d>4. b8
      \stemUp d4. c8 b8. c16 d c8.
    } \\ \relative c'' {
      s1
      g4. a8 b8. a16 g a8.
    }
  >>
}

Οι κουκκίδες στις παρεστιγμένες νότες, οι οποίες βρίσκονται δεξιά τους, δεν πρέπει να συγχέονται με τις κουκκίδες που συμβολίζουν το στακάτο, οι οποίες βρίσκονται πάνω ή κάτω από τη νότα.

Θεωρητικά, οποιαδήποτε αξία νότας μπορεί να είναι παρεστιγμένη, καθώς και παύσεις οποιασδήποτε αξίας. Εάν η παύση βρίσκεται στην κανονική της θέση, οι κουκκίδες τοποθετούνται πάντα στο τρίτο από κάτω προς τα πάνω διάστημα του πενταγράμμου, όπως φαίνεται στο παρακάτω παράδειγμα. [1] Οι παρεστιγμένες παύσεις χρησιμοποιούνται τόσο σε απλά, όσο και σε σύνθετα μέτρα, όπως φαίνεται παρακάτω.

 {
  \relative c'' {
    \time 6/8
    r2. r4. r8. r8.
  }
}

Στην μπαρόκ μουσική, η σημειογραφία με κουκκίδες χρησιμοποιήθηκε μερικές φορές για να υποδηλώσει ένα τρίηχο όταν φαινόταν προφανές.

Οι κουκκίδες μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε όλες τις διαστολές ενός μέτρου, όπως στην έκδοση του Χ. Κ. Ρόμπινς Λάντον της 70ής Συμφωνίας του Γιόζεφ Χάυντν, αλλά οι περισσότεροι εκδότες θεωρούν σήμερα αυτή τη χρήση ως ξεπερασμένη και προτείνουν τη χρήση σύζευξης διαρκείας κατά μήκος της διαστολής. [1]

Δύο κουκκίδες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

 {
    \relative c'' {
        \set Staff.midiInstrument = #"violin"
        \key bes \major
        \time 2/4

        \clef treble
        f8.. es32 d8-. d-. 
        d( es) c4
    }  }
Ένα απόσπασμα από το δεύτερο μέρος του Κουαρτέτου εγχόρδων, Op. 74, No. 2 του Γιόζεφ Χάυντν, με θέμα και παραλλαγές. Η πρώτη νότα είναι δις παρεστιγμένη. Το θέμα του Χάυντν έχει μεταγραφεί για πιάνο από άγνωστο συνθέτη.
(αρχείο MIDI 3.7 KB)

Μια δις παρεστιγμένη νότα είναι μία νότα με δύο μικρές κουκκίδες γραμμένες δίπλα σε αυτήν. Η διάρκειά της είναι 1 34 φορές μεγαλύτερη από την κανονική της αξία. Η δις παρεστιγμένη νότα χρησιμοποιείται λιγότερο συχνά από την παρεστιγμένη. Τυπικά, όπως στο παράδειγμα δεξιά, ακολουθείται από μία νότα της οποίας η διάρκεια είναι το ένα τέταρτο της κανονικής αξίας της προηγούμενης νότας. Πριν από τα μέσα του 18ου αιώνα, οι διπλές κουκκίδες δεν χρησιμοποιούνταν. Μέχρι τότε, σε ορισμένες περιπτώσεις, οι απλές κουκκίδες θα μπορούσαν να σημαίνουν τις διπλές κουκκίδες. [4]

Σε μια γαλλική ουβερτούρα (μερικές φορές και σε άλλη μπαρόκ μουσική), οι νότες που γράφονται ως παρεστιγμένες, συχνά αναφέρεται ότι σημαίνουν δις παρεστιγμένες [5] και η νότα που ακολουθεί γράφεται ως μικρότερη, ανάλογα με την αξία της· δείτε Ιστορικά τεκμηριωμένη εκτέλεση.

Τρεις κουκκίδες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

 { \relative c'' { \tempo 4 = 120 \time 4/4 f4... f32 f4... f32 e1 } }
(0 κουκκίδες)

(1 κουκκίδα)

(2 κουκκίδες)

(3 κουκκίδες)
Το «Τριπλή τελεία» ανακατευθύνει εδώ. Για το σημείο στίξης που συνήθως υποδηλώνει σκόπιμη παράλειψη λέξης ή φράσης από ένα κείμενο, δείτε: Αποσιωπητικά. Για άλλες χρήσεις, δείτε: Τρεις τελείες (αποσαφήνιση).

Τρις παρεστιγμένη είναι μια νότα με τρεις τελείες γραμμένες δίπλα από αυτήν· η διάρκειά της είναι 1 78 φορές μεγαλύτερη από την κανονική της αξία. Η χρήση μιας τρις παρεστιγμένης αξίας δεν είναι συνηθισμένη στην εποχή του μπαρόκ και του κλασικισμού, αλλά αρκετά συνηθισμένη στη μουσική των Ρίχαρντ Βάγκνερ και Άντον Μπρούκνερ, ειδικά στα μέρη όπου μπαίνουν τα χάλκινα πνευστά.[εκκρεμεί παραπομπή]

Ένα παράδειγμα χρήσης διπλών και τριπλών παρεστιγμένων είναι στο Πρελούδιο για πιάνο σε Σολ μείζονα, Op. 28, No. 3 του Φρεντερίκ Σοπέν. Το κομμάτι, σε μέτρο 4/4, έχει συνεχόμενα δέκατα έκτα στο αριστερό χέρι. Αρκετές φορές κατά τη διάρκεια του κομματιού, ο Σοπέν ζητά από το δεξί χέρι να παίξει ένα τρις παρεστιγμένο μισό, που διαρκεί όσο 15 δέκατα έκτα, ταυτόχρονα με το πρώτο δέκατο έκτο του αριστερού και μετά ένα δέκατο έκτο ταυτόχρονα με το 16ο δέκατο έκτο του αριστερού.

Πάνω από τρεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αν και θεωρητικά μπορεί να υπάρξει, μία νότα με περισσότερες από τρεις κουκκίδες είναι πολύ ασυνήθιστη·[6] έχει επιβεβαιωθεί μόνο η χρήση τεσσάρων κουκκίδων. [7] Εάν η κανονική νότα θεωρηθεί ότι έχει διάρκεια 1, τότε μια πενταπλή κουκκίδα θα είναι μόνο κατά 1/32 μεγαλύτερη από την τετραπλή. [γ] Η σπανιότητα μπορεί να φανεί συγκρίνοντας τη σημειογραφία με κουκκίδες με τη χρήση σύζευξης διαρκείας: ένα τέταρτο (𝅘𝅥) ισοδυναμεί με 2 συζευγμένα όγδοα (𝅘𝅥𝅮), ένα παρεστιγμένο τέταρτο = 3 συζευγμένα όγδοα, δις παρεστιγμένο = 7 συζευγμένα δέκατα έκτα (𝅘𝅥𝅯), τρις παρεστιγμένο = 15 δεμένα τριακοστά δεύτερα (𝅘𝅥𝅰) και τετράκις παρεστιγμένο = 31 δεμένα εξηκοστά τέταρτα (𝅘𝅥𝅱). Παρόλο που υπάρχουν και μικρότερες νότες, τα εξηκοστά τέταρτα θεωρούνται πρακτικά η μικρότερη διάρκεια που υπάρχει στη μουσική σημειογραφία. [8]

Βασική διάρκεια νότας = 1
Χωρίς κουκκίδα 1 κουκκίδα 2 κουκκίδες 3 κουκκίδες 4 κουκκίδες
Αύξηση κατά N/A () 12 14 18 116
Δεκαδικό αποτέλεσμα
Κλασματικό αποτέλεσμα 12 34 78 1516

Άλλες χρήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο δημοσιογράφος και συντάκτης του The Musical Times, Φρέντερικ Τζορτζ Έντουαρντς, χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο "Dotted Crochet". Με αυτό το όνομα έγραψε «εκπαιδευτικές συνεντεύξεις σχετικές με μουσικές διασημότητες», καθώς και άρθρα για «καθεδρικούς ναούς, εκκλησίες και εκπαιδευτικά ιδρύματα». [9] [10]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις και παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις

  1. Για κουκκίδες που γράφονται πάνω ή κάτω από νότες, δείτε Στακάτο και Πορτάτο.
  2. Εάν η βασική νότα είναι 1, τότε η x-οστή κουκκίδα προσθέτει στη διάρκεια το 1/2 υψωμένο στη x-οστή (1/2, 1/4, 1/8...).
  3. Τα τέμπο ποικίλλουν από ≤24 ως ≥200 παλμούς το λεπτό· σε αργό τέμπο larghetto αν είναι το τέταρτο στο 60 (ένα τέταρτο το δευτερόλεπτο, 60 bpm), η διάρκεια μίας πεντάκις παρεστιγμένης νότας είναι 0,03125 δευτερόλεπτα μεγαλύτερη από μία τετράκις παρεστιγμένη νότα και ίσως κάτω από την απλά αισθητή διαφορά για τη μουσική διάρκεια και πολύ γρήγορη, με αποτέλεσμα να εμποδίζει το σωστό μέτρημα και την ακρίβεια.

Παραπομπές

  1. 1,0 1,1 1,2 Ριντ 1969.
  2. Στίβεν Ε. Χέφλινγκ, "Dotted Rhythms"
  3. Γκλεν Ρόουζενκρανς, Music Notation Primer. Νέα Υόρκη: Passantino (1979): 29
  4. Τέιλορ, Έρικ (2011). The AB Guide to Music Theory Part I. ABRSM. σελ. 18. ISBN 978-1-85472-446-5. 
  5. Άνταμ Κερς, 18th Century Symphonies: A Short History of the Symphony in the 18th Century. Λονδίνο: Augener (1951): 28. "Οι σύγχρονοι θεωρητικοί κατέστησαν σαφές ότι η παρεστιγμένη νότα πρέπει να διαρκέσει πέρα από την πραγματική της αξία (η διπλή κουκκίδα δεν χρησιμοποιήθηκε τότε) και ότι οι μικρές νότες πρέπει να παίζονται όσο το δυνατόν γρηγορότερα."
  6. Λούντβιχ Μπούσλερ (1890). Στοιχεία Σημειογραφίας και Αρμονίας, σελ. 14. Έκδοση του 2010: (ISBN 1-152-45236-3).
  7. «Extremes of Conventional Music Notation». indiana.edu. 
  8. Μόρχεν, Τζον. 2001. "Hemidemisemiquaver". The New Grove Dictionary of Music and Musicians, δεύτερη έκδοση, εκδόθηκε από τους Στάνλεϊ Σάντι και Τζον Τίρελ. London: Macmillan.
  9. Range, Matthias (2012). Music and Ceremonial at British Coronations : From James I to Elizabeth II. Cambridge: Cambridge University Press. σελ. 4. ISBN 978-1-139-55234-9. 
  10. «Frederick George Edwards. Born, October 11, 1853. Died, November 28, 1909». The Musical Times 51 (803): 9–11. 1910. ISSN 0027-4666. https://www.jstor.org/stable/907487. 

Πηγές

  • Ριντ, Γκάρντνερ (1969). Music Notation: A Manual of Modern Practice (2η έκδοση). Βοστώνη: Άλιν & Μπέικον. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]