Εξηκοστό τέταρτο
Στη μουσική σημειογραφία, το εξηκοστό τέταρτο είναι μια νότα που διαρκεί τον μισό χρόνο από ένα τριακοστό δεύτερο, εξ ου και το όνομα. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στα τέλη του 17ου αιώνα και, εκτός από τις σπάνιες αξίες εκατοστών εικοστών ογδόων και διακοσιοστών πεντηκοστών έκτων, είναι η μικρότερη αξία που βρέθηκε στη μουσική σημειογραφία. [1]
Τα εξηκοστά τέταρτα συμβολίζονται με ένα μαύρο ωοειδές κεφάλι και μία ίσια ουρίτσα με τέσσερις αγκύλες. Η ουρίτσα σχεδιάζεται αριστερά από το κεφάλι της νότας και προς τα κάτω όταν η νότα είναι πάνω από τη μεσαία γραμμή του πενταγράμμου ή ακουμπά σε αυτή. Όταν το κεφάλι της νότας βρίσκεται κάτω από τη μεσαία γραμμή, η ουρίτσα σχεδιάζεται δεξιά από το κεφάλι και βλέπει προς τα πάνω. Ένα μεμονωμένο εξηκοστό τέταρτο γράφεται πάντα με αγκύλες, ενώ δύο ή περισσότερα συνήθως ενώνονται σε ομάδες. [2]
Ένα παρόμοιο σύμβολο, το οποίο όμως συναντάται σπάνια, είναι η παύση εξηκοστού τετάρτου, που υποδηλώνει σιωπή η οποία διαρκεί όσο ένα εξηκοστό τέταρτο.
Περιστασιακά συναντάται το εκατοστό εικοστό όγδοο [3] καθώς και ακόμα πιο μικρές νότες (διακοσιοστό πεντηκοστό έκτο, πεντακοσιοστό δωδέκατο κτλ.) οι οποίες χρησιμοποιούνται πολύ σπάνια.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Μόρεχεν 2001.
- ↑ Γκέρου και Λασκ 1996, σελ. 211.
- ↑ Χάας 2011.
Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Τέιλορ, Έρικ. The Associated Board Guide to Music Theory (Μέρος 1) (Αγγλία: The Associated Board of the Royal Schools of Music (Publishing) Ltd, 1989) Κεφάλαιο 3 (Συνεχίζοντας με τον ρυθμό), σελ. 15–20.
| ||||||||||
