Μετάβαση στο περιεχόμενο

Παλάτσο Κιαμπλέζε

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Παλάτσο Κιαμπλέζε
Η βόρεια όψη του παλάτσο Κιαμπλέζε, προς την πλατεία της μητρόπολης του Αγ. Ιωάννη.
Χάρτης
Είδοςανάκτορο
Διεύθυνσηpiazza San Giovanni, 2 - Torino[1]
Γεωγραφικές συντεταγμένες45°4′22″N 7°41′7″E
Διοικητική υπαγωγήΤορίνο[1]
ΧώραΙταλία[1]
ΧρηματοδότηςΕμμανουήλ Φιλιβέρτος της Σαβοΐας
Προστασίατμήμα μνημείου παγκόσμιας κληρονομιάς και ιταλικό πολιτισμικό αγαθό[1]
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα

Το Παλάτσο Κιαμπλέζε (ιταλ. Palazzo Chiablese) είναι μία πτέρυγα του συγκροτήματος του Βασιλικού Ανακτόρου στο Τορίνο της βορειοδυτικής Ιταλίας. Ήταν η διαμονή του Βενεδίκτου, Δούκα του Σαμπλαί (νεότερου αδελφού του Βίκτωρα Αμεδαίου Γ΄ της Σαρδηνίας), έπειτα του ανιψιού του Καρόλου Φήλικα της Σαρδηνίας και μετά του Φερδινάνδου, Δούκα της Γένουας από τον κλάδο του Καρινιάνο. Στην εποχή μας στεγάζει μία πολιτιστική συλλογή για την ιστορία του Πεδεμοντίου. Είναι ανοικτό στο κοινό Τετάρτη ως Παρασκευή ώρες 16:00-20:00 και κατά τις συνεντεύξεις τύπου, πολιτιστικά γεγονότα και συναυλίες.

Βρίσκεται στα νότια της πλατείας Σαν Τζιοβάννι κοντά στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Ιωάννη του Τορίνο και είναι στα νοτιοδυτικά του Βασιλικού Ανακτόρου του Τορίνο, το οποίο ήταν κατοικία των βασιλέων της Σαρδηνίας. Ως προέκταση του ανακτόρου, ήταν ενδιαίτημα του Μαυρικίου (νεότερου αδελφού του Βίκτωρα Αμεδαίου Α΄ της Σαβοΐας) και της συζύγου της, Λουίζας Χριστίνας της Σαβοΐας, πριν μετακινηθούν στη Βίλλα της Μαντάμα (μετέπειτα Βίλλα της Βασίλισσας) στα προάστια της πρωτεύουσας. Έπειτα χρησιμοποιήθηκε ως γραφεία από τους αυλικούς.

Από το 1753 έγινε το μέρος διαμονής του Βενεδίκτου, νεότερου γιου του Καρόλου Εμμανουήλ Γ΄ της Σαρδηνίας και της Ελισάβετ Θηρεσίας της Λωρραίνης. Ο Βενέδικτος είχε τον αυλικό τίτλο του δούκα του Σαμπλαί και το παλάτι ονομάστηκε από αυτόν.

Αυτός εκτέλεσε διάφορες βελτιώσεις στο εσωτερικό του ανακτόρου, υπό τη διεύθυνση του Μπενεντέττο Αλφιέρι, ενός δημοφιλούς αρχιτέκτονα της Σαβοΐας της εποχής. Έπειτα από το τέλος του Δούκα του Σαμπλαί έμεινε εκεί η χήρα του, Μαρία Άννα της Σαβοΐας. Εκείνη το κληροδότησε στον αδελφό της Κάρολο Φήλικα τότε Δούκα της Γένουας, που έμεινε με τη σύζυγό του, Μαρία Χριστίνα της Νάπολης και της Σικελίας. Ο πρώτος απεβίωσε εδώ το 1831. Κατά τη ναπολεόντεια κατοχή, το κτήριο έγινε η έδρα της επαρχιακής κυβέρνησης της Γαλλίας. Ήταν η κατοικία του Καμίλλο Μποργκέζε και της συζύγου του, Παυλίνας Βοναπάρτη.

Χαρακτικό του 1852. Στο βάθος το Βασιλικό Ανάκτορο του Τορίνο, μπροστά δεξιά το Παλάτσο Μαντάμα και στο βάθος αριστερά το Παλάτσο Κιαμπλέζε.

Αποδόθηκε στον Οίκο της Σαβοΐας και μετά γεννήθηκε εκεί η Μαργαρίτα της Σαβοΐας , κόρη του Φερδινάνδου, Δούκα της Γένουας και σύζυγος του Ουμβέρτου Α΄ της Ιταλίας.

Έναν αιώνα αργότερα, το ανάκτορο βομβαρδίστηκε κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, πράγμα που προκάλεσε σημαντικές ζημιές και πολλά έπιπλα και διακοσμητικά αντικείμενα χάθηκαν. Η ιδιοκτησία πέρασε στο Κράτος τη δεκαετία του 1950 και έπειτα χρησιμοποιήθηκε ως αρχηγείο Επιστασίας. Στη συνέχεια το ανάκτορο μετατράπηκε σε καταλύματα, κουζίνες και διευκολύνσεις για τους μαθητές του "Εθνικού Ιδρύματος για τις κόρες των Ιταλών στρατιωτών", που εγκαταστάθηκε εκεί.

Ως το 1995 έγινε το μέρος φύλαξης του Κινηματογραφικού Αρχείου της πόλης· έπειτα στέγασε τη "Γενική Διεύθυνση για τα σκηνικά, τις καλές τέχνες, την αρχιτεκτονική και τη σύγχρονη τέχνη". Είναι κλειστό για το κοινό, εκτός από ειδικές περιπτώσεις.

  • Alberto Virgilio, Napoleon Turin, Turin, rep.1989, ed. Viglongo
  • Direzione Regionale per i Beni Culturali e Paesaggistici del Piemonte". Googlebooks.org. Retrieved 2010-08-25.