Παλάτσο Κιαμπλέζε
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Παλάτσο Κιαμπλέζε | |
|---|---|
 Η βόρεια όψη του παλάτσο Κιαμπλέζε, προς την πλατεία της μητρόπολης του Αγ. Ιωάννη. | |
 | |
| Είδος | ανάκτορο |
| Διεύθυνση | piazza San Giovanni, 2 - Torino[1] |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 45°4′22″N 7°41′7″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Τορίνο[1] |
| Χώρα | Ιταλία[1] |
| Χρηματοδότης | Εμμανουήλ Φιλιβέρτος της Σαβοΐας |
| Προστασία | τμήμα μνημείου παγκόσμιας κληρονομιάς και ιταλικό πολιτισμικό αγαθό[1] |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Παλάτσο Κιαμπλέζε είναι μία πτέρυγα του συγκροτήματος του Βασιλικού Ανακτόρου στο Τορίνο της βορειοδυτικής Ιταλίας. Ήταν η διαμονή του Μπενεντέττο δούκα του Καμπλαί (νεότερου αδελφού του Βίκτωρα-Αμεδαίου Γ΄ της Σαρδηνίας), έπειτα του ανιψιού του Καρόλου-Φήλικα της Σαρδηνίας και μετά του Φερδινάνδου δούκα της Γένουας από τον κλάδο του Καρινιάνο. Στην εποχή μας στεγάζει μία πολιτιστική συλλογή για την ιστορία του Πεδεμοντίου (Piedmont). Είναι ανοικτό στο κοινό Τετάρτη ως Παρασκευή ώρες 16:00-20:00 και κατά τις συνεντεύξεις τύπου, πολιτιστικά γεγονότα και συναυλίες.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βρίσκεται στα νότια της πιάτσα Σαν Τζιοβάννι και είναι στα νοτιοδυτικά του Βασιλικού Ανακτόρου του Τορίνο, το οποίο ήταν κατοικία των βασιλέων της Σαρδhνίας. Ως προέκταση του ανακτόρου, ήταν ενδιαίτημα του Μαυρικίου (νεότερου αδελφού του Βίκτωρα-Αμεδαίου Α΄ δούκα της Σαβοΐας) και της συζύγου της Λουίζας-Χριστίνας της Σαβοΐας, πριν μετακινηθούν στη Αμπελώνα της Μαντάμα στα προάστεια της πρωτεύουσας. Έπειτα χρησιμοποιήθηκε ως γραφεία από τους αυλικούς.
Από το 1753 έγινε διαμονή του Βενεδίκτου, νεότερου γιου του Καρόλου-Εμμανουήλ Γ΄ της Σαρδηνίας και της Ελισάβετ-Τερέζας της Λωρραίνης. Ο Βενέδικτος είχε τον αυλικό τίτλο του δούκα του Καμπλαί και το παλάτι ονομάστηκε από αυτόν.
Αυτός εκτέλεσε διάφορες βελτιώσεις στο εσωτερικό του ανακτόρου, υπό τη διεύθυνση του Μπενεντέττο Αλφιέρι, ενός δημοφιλούς αρχιτέκτονα της Σαβοΐας της εποχής. Έπειτα από το τέλος του δούκα του Καμπλαί έμεινε εκεί η χήρα του Μαρία Άννα της Σαβοΐας. Εκείνη το κληροδότησε στον αδελφό της Κάρολο-Φήλικα τότε δούκα της Γένουας, που έμεινε με τη σύζυγό του Μαρία Χριστίνα της Νάπολης και της Σικελίας. Ο πρώτος απεβίωσε εδώ το 1831. Κατά τη Ναπολεόντεια κατοχή το κτήριο έγινε η έδρα της επαρχιακής κυβέρνησης της Γαλλίας. Ήταν η κατοικία του Καμίλλο Μποργκέζε και της συζύγου του Παυλίνας Βοναπάρτη.
Αποδόθηκε στον Οίκο τη Σαβοΐας και μετά γεννήθηκε εκεί η Μαργαρίτα της Σαβοΐας (Βασίλισσα της Ιταλίας), κόρη του Φερδινάνδου δούκα της Γένουας και σύζυγος του Ουμβέρτου Α΄ της Ιταλίας.
Έναν αιώνα αργότερα το ανάκτορο βομβαρδίστηκε κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, πράγμα που προκάλεσε σημαντικές ζημιές και πολλά έπιπλα και διακοσμητικά αντικείμενα χάθηκαν. Η ιδιοκτησία πέρασε στο Κράτος τη δεκαετία του 1950 και έπειτα χρησιμοποιήθηκε ως αρχηγείο Επιστασίας. Στη συνέχεια το ανάκτορο μετατράπηκε σε καταλύματα, κουζίνες και διευκολύνσεις για τους μαθητές του "Εθνικού Ιδρύματος για τις κόρες των Ιταλών στρατιωτών", που εγκαταστάθηκε εκεί.
Ως το 1995 έγινε το μέρος φύλαξης του Κινηματογραφικού Αρχείου της πόλης· έπειτα στέγασε τη "Γενική Διεύθυνση για τα σκηνικά, τις καλές τέχνες, την αρχιτεκτονική και τη σύγχρνη τέχνη". Είναι κλειστό για το κοινό, εκτός από ειδικές περιπτώσεις.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Alberto Virgilio, Napoleon Turin, Turin, rep.1989, ed. Viglongo
- Direzione Regionale per i Beni Culturali e Paesaggistici del Piemonte". Googlebooks.org. Retrieved 2010-08-25.
Πινακοθήκη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|