Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων 1955

10o Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων
Διοργανώτρια πόλη	Αθήνα, Ελλάδα
Ημερομηνία(ες)	31 Ιουλίου – 4 Αυγούστου
Κύριο στάδιο	Παναθηναϊκό Στάδιο
Επίπεδο	Ανώτερο
Είδος	Ανοιχτός Στίβος
Μετέχουσες χώρες	12
Μετέχοντες αθλητές	περίπου 200
Αγωνίσματα	19
Ρεκόρ	3 Ρεκόρ πρωταθλήματος; 3 Εθνικά ρεκόρ
	← 1954 Τίλμπουρχ Δυτικό Βερολίνο 1956 → ; Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων

Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων 1955 ή Διεθνείς Αγώνες Στίβου Ενόπλων Δυνάμεων, ήταν η 10η^[2] διοργάνωση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Στίβου Ενόπλων, που διεξήχθη υπό την εποπτεία του Διεθνούς Συμβουλίου Στρατιωτικού Αθλητισμού (CISM) και της Ανωτάτης Συντονιστικής Επιτροπής Αθλητισμού των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.^[1] Η διοργάνωση πραγματοποιήθηκε στο Παναθηναϊκό Στάδιο, στην Αθήνα μεταξύ 31 Ιουλίου και 4 Αυγούστου του 1955.^[1] Το αγώνισμα της σφυροβολίας διεξήχθη στο γυμναστήριο του Εθνικού Γ.Σ..^[1]

Στο πρωτάθλημα διεξήχθησαν 19 αγωνίσματα και έλαβαν μέρος περίπου 200 άνδρες αθλητές από 12 χώρες-μέλη του ΣΙΣΜ.^[1] Η διοργάνωση ανατέθηκε στην Ελλάδα στο συνέδριο του Διεθνούς Συμβουλίου στη Νίκαια το 1954.^[1] Η Ελληνική Ομάδα συμμετείχε για 4η συνεχόμενη φορά στους αγώνες.^[1]

Στην τελετή έναρξης και λήξης παρέστησαν ο βασιλιάς Παύλος, ο διάδοχος Κωνσταντίνος, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Παναγιώτης Κανελλόπουλος, ο υπουργός προεδρίας της κυβέρνησης Γεώργιος Ράλλης, ο δήμαρχος Αθηναίων Παυσανίας Κατσώτας και πλήθος από πολιτειακούς, κυβερνητικούς, στρατιωτικούς και αθλητικούς παράγοντες.^[3]^[4] Η προσέλευση των θεατών ήταν μεγαλύτερη από 120.000^[5] τις τρείς ημέρες και τα εισιτήρια των αγώνων κόστιζαν 15 και 8 δρχ.^[6]

Στον πίνακα των μεταλλίων στην πρώτη θέση κυριάρχησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες με 9 χρυσά μετάλλια και 19 συνολικά.^[3]^[4]^[7] Η Ελλάδα κέρδισε τη δεύτερη θέση με 2 χρυσά μετάλλια και 17 συνολικά.^[3]^[4]^[7] Την τρίτη θέση κατέκτησε η Γαλλία με 2 χρυσά μετάλλια και 5 συνολικά.^[3]^[4]^[7] Στην ανεπίσημη βαθμολογία που δημοσιεύθηκε η ομάδα των Ηνωμένων Πολιτειών αναδείχθηκε πρωταθλήτρια με 129 βαθμούς.^[4] Τη δεύτερη θέση κατέλαβε η Ελλάδα με 112.3 βαθμούς και την τρίτη η Γαλλία με 38 βαθμούς.^[4]

Στη διοργάνωση καταρρίφθηκαν 3 ρεκόρ πρωταθλήματος και 3 εθνικά ρεκόρ.^[1]

Πρόγραμμα αγωνισμάτων

Το πρόγραμμα των αγώνων ήταν:^[6]

Κυριακή 31 Ιουλίου
- 8:30 μ.μ. – 9:05 μ.μ.: εορτή – παρέλαση
- 9:10 μ.μ.: 400 μέτρα (προκριματικός και ημιτελικός^[3]), ακοντισμός (τελικός)
- 9:25 μ.μ.: 110 μέτρα εμπόδια (προκριματικός)
- 9:35 μ.μ.: 4 × 100 μέτρα σκυταλοδρομία (προκριματικός)
- 9:50 μ.μ.: 5000 μέτρα (τελικός)
- 10:00 μ.μ.: άλμα εις μήκος (τελικός)
- 10:30 μ.μ.: 110 μέτρα εμπόδια (τελικός)
- 10:45 μ.μ.: 4 × 100 μέτρα σκυταλοδρομία (τελικός)
Τρίτη 2 Αυγούστου
- 6:00 μ.μ.: σφυροβολία (τελικός) – γυμναστήριο Εθνικού Γ.Σ.
- 8:30 μ.μ.: άλμα εις ύψος (τελικός)
- 8:45 μ.μ.: 400 μέτρα εμπόδια (προκριματικός)
- 9:10 μ.μ.: 1500 μέτρα (τελικός)
- 9:20 μ.μ.: δισκοβολία (τελικός)
- 10:15 μ.μ.: 4 × 400 μέτρα σκυταλοδρομία (προκριματικός)
- 100 μέτρα (προκριματικός, ημιτελικός και τελικός)^[7]
- 400 μέτρα (τελικός)^[7]

Τετάρτη 3 Αυγούστου^[8]
- 200 μέτρα (προκριματικός και ημιτελικός)
- 800 μέτρα (προκριματικός)
Πέμπτη 4 Αυγούστου
- 8:30 μ.μ.: άλμα επί κοντώ (τελικός)
- 8:45 μ.μ.: 800 μέτρα (τελικός), σφαιροβολία (τελικός)
- 9:10 μ.μ.: 400 μέτρα εμπόδια (τελικός)
- 9:25 μ.μ.: 3000 μέτρα στιπλ (τελικός), άλμα εις τριπλούν (τελικός)
- 10:25 μ.μ.: 4 × 400 μέτρα σκυταλοδρομία (τελικός)
- 200 μέτρα (τελικός)^[4]

Αποτελέσματα

1953 | 1954 | 1955 | 1956 | 1957

Αγώνισμα	Χρυσό		Αργυρό		Χάλκινο
Αγωνίσματα πίστας και δρόμου
100 μέτρα^[7] λεπτομέρειες	Άιρα Μάρτσισον Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	10.7	Άντριτζ Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	10.8	Ερλ Γκλέιτζ Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	10.9
200 μέτρα^[4] λεπτομέρειες	Ερλ Γκλέιτζ Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	21.0 ΡΠ	Βιντσέντζο Λομπάρντο Ιταλία (ITA)	21.1 ΕΡ	Άιρα Μάρτσισον Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	21.3
400 μέτρα^[7] λεπτομέρειες	Ζακ Ντεγκά Γαλλία (FRA)	48.2	Μούρεϋ Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	48.7	Βασίλης Σύλλης Ελλάδα	49.2
800 μέτρα^[4] λεπτομέρειες	Εκρέμ Κοτσάκ Τουρκία (TUR)	1:53.2	Βαγγέλης Δεπάστας Ελλάδα	1:53.7	Ιλχάμι Κότς Τουρκία (TUR)	1:54.7
1500 μέτρα^[7] λεπτομέρειες	Εκρέμ Κοτσάκ Τουρκία (TUR)	3:56.2	Ιλχάμι Κότς Τουρκία (TUR)	3:58.4	Δημήτριος Κωνσταντινίδης Ελλάδα	3:59.0
5000 μέτρα^[3] λεπτομέρειες	Γεώργιος Παπαβασιλείου Ελλάδα	15:03.6	Αχμέντ Λαμπιντί Γαλλία (FRA)	15:08.2	Φραντσέσκο Περόνε Ιταλία (ITA)	15:08.4
110 μέτρα εμπόδια^[3] λεπτομέρειες	Τζόελ ΜακΝάλτι Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	14.7	Ιωάννης Καμπαδέλης Ελλάδα	15.2	Έιφ Κάμερμπεκ Ολλανδία (NED)	15.3
400 μέτρα εμπόδια^[4] λεπτομέρειες	Ντικ Χάουαρντ Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	52.8 ΡΠ	Ιωάννης Καμπαδέλης Ελλάδα	53.0 ΕΡ	Τζούλιο Λατίνι Ιταλία (ITA)	54.4
3000 μέτρα στιπλ^[4] λεπτομέρειες	Γεώργιος Παπαβασιλείου Ελλάδα	9:11.0 ΕΡ	Χαλ Χίγκντον Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	9:48.8	Ιωάννης Σύριος Ελλάδα	9:54.6
4 × 100 μέτρα σκυταλοδρομία^[3] λεπτομέρειες	Ηνωμένες Πολιτείες	42.2	Ελλάδα Σπυρόπουλος Νίκος Γεωργόπουλος	43.5	Αίγυπτος	44.4
4 × 400 μέτρα σκυταλοδρομία^[4] λεπτομέρειες	Γαλλία	3:21.5	Ηνωμένες Πολιτείες	3:23.2	Ελλάδα Βασίλης Σύλλης	3:23.4
Αγωνίσματα αλμάτων και ρίψεων
Άλμα εις ύψος^[7] λεπτομέρειες	Ρίγκινς Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	1,91 μ.	Ζαν-Πιερ Λε Γκέχενεκ Γαλλία (FRA)	1,84 μ.	Τσετίν Σαχινέρ Τουρκία (TUR)	1,84 μ.
Άλμα επί κοντώ^[4] λεπτομέρειες	Τζούλιο Κιέζα Ιταλία (ITA)	4,20 μ. =ΡΠ	Ρήγας Ευσταθιάδης Ελλάδα	4,10 μ.	Τζο Σπρίνγκερ Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	4,10 μ.
Άλμα εις μήκος^[3] λεπτομέρειες	Σου Γιονγκ-τζου Νότια Κορέα (KOR)	6,73 μ.	Ευάγγελος Φουντουκίδης Ελλάδα	6,70 μ.	Δημήτριος Σπυρόπουλος Ελλάδα	6,64 μ.
Άλμα εις τριπλούν^[4] λεπτομέρειες	Ρον Ντάκετ Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	14,73 μ.	Κωνσταντίνος Ντόντος Ελλάδα	14,30 μ.	Αναστάσιος Ντόντος Ελλάδα	14,20 μ.
Σφαιροβολία^[4] λεπτομέρειες	Σάμιουελ Άνταμς Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	15,65 μ.	Πιτ Ρέτζλαφ Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	15,41 μ.	Γιώργος Τσακανίκας Ελλάδα	15,17 μ.
Δισκοβολία^[7] λεπτομέρειες	Πιτ Ρέτζλαφ Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	49,50 μ.	Ρέμπολ Ολλανδία (NED)	46,37 μ.	Σάμιουελ Άνταμς Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	44,45 μ.
Ακοντισμός^[3] λεπτομέρειες	Μοχάμεντ Ναγουάζ Πακιστάν (PAK)	62,53 μ.	Αριστείδης Ρουμπάνης Ελλάδα	61,97 μ.	Σάμιουελ Άνταμς Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	61,57 μ.
Σφυροβολία^[7] λεπτομέρειες	Μοχάμεντ Ικμπάλ Πακιστάν (PAK)	53,76 μ. ΡΠ	Νότια Κορέα (KOR)	48,76 μ.	Μπρόνισλαβ Μπλόνσκι Γαλλία (FRA)	47,57 μ.
ΠΡ παγκόσμιο ρεκόρ \| ΡΗ ρεκόρ ηπείρου (Ασίας, Αφρικής, Βόρειας Αμερικής, Νότιας Αμερικής, Ευρώπης και Ωκεανίας) \| ΡΠ ρεκόρ πρωταθλήματος \| ΡΑ ρεκόρ αγώνων \| ΕΡ εθνικό ρεκόρ \| ΟΡ Ολυμπιακό ρεκόρ \| ΠΚ προσωπικό καλύτερο \| ΚΠ καλύτερο περιόδου \| ΕΚΑ ευρωπαίος κορυφαίος αθλητής (σε μια δεδομένη περίοδο) \| ΠΚΑ παγκόσμιος κορυφαίος αθλητής (σε μια δεδομένη περίοδο)

Στατιστικά

Πίνακας μεταλλίων

Διοργανώτρια χώρα

Θέση	Χώρα	Χρυσά	Αργυρά	Χάλκινα	Σύνολο
1	Ηνωμένες Πολιτείες ! Ηνωμένες Πολιτείες	9	5	5	19
2	Ελλάδα	2	8	7	17
3	Γαλλία ! Γαλλία	2	2	1	5
4	Τουρκία ! Τουρκία	2	1	2	5
5	Πακιστάν ! Πακιστάν	2	0	0	2
6	Ιταλία ! Ιταλία	1	1	2	4
7	Νότια Κορέα ! Νότια Κορέα	1	1	0	2
8	Ολλανδία ! Ολλανδία	0	1	1	2
9	Αίγυπτος	0	0	1	1
Σύνολο (9 χώρες)		19	19	19	57

Βαθμολογία

Η ανεπίσημη βαθμολογία που δημοσιεύθηκε ήταν:^[4]

Θέση	Χώρα	Βαθμοί
1	Ηνωμένες Πολιτείες ! Ηνωμένες Πολιτείες	129
2	Ελλάδα	112.3
3	Γαλλία ! Γαλλία	38
4	Τουρκία ! Τουρκία	34
5	Ολλανδία ! Ολλανδία	33.3
6	Αίγυπτος	26.3
7	Ιταλία ! Ιταλία	26
8	Πακιστάν ! Πακιστάν	21
9	Νότια Κορέα ! Νότια Κορέα	17
10	Ιράκ	2
11=	Λουξεμβούργο ! Λουξεμβούργο	0
11=	Ιράν ! Ιράν	0

Μετέχουσες χώρες

Στο πρωτάθλημα αγωνίστηκαν περίπου 200 άνδρες αθλητές από 12 χώρες-μέλη του Διεθνούς Συμβουλίου Στρατιωτικού Αθλητισμού (CISM).^[1]

Αίγυπτος (18)^[1]
Γαλλία ! Γαλλία
Ελλάδα
Ηνωμένες Πολιτείες ! Ηνωμένες Πολιτείες
Ιράκ
Ιράν ! Ιράν
Ιταλία ! Ιταλία
Λουξεμβούργο ! Λουξεμβούργο
Νότια Κορέα ! Νότια Κορέα (9)^[1]
Ολλανδία ! Ολλανδία
Πακιστάν ! Πακιστάν
Τουρκία ! Τουρκία (17)^[1]

Παραπομπές

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 Εφημερίδα «Έθνος», 29/7/1955, σ. 4 efimeris.nlg.gr, Ανακτήθηκε 10 Δεκεμβρίου 2020
↑ Armed Forces Sports - About CISM armedforcessports.defense.gov, Ανακτήθηκε 10 Δεκεμβρίου 2020
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Εφημερίδα «Έθνος», 1/8/1955, σ. 4 efimeris.nlg.gr, Ανακτήθηκε 10 Δεκεμβρίου 2020
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 Εφημερίδα «Έθνος», 5/8/1955, σ. 4 efimeris.nlg.gr, Ανακτήθηκε 10 Δεκεμβρίου 2020
↑ Εφημερίδα «Εμπρός», 6/8/1955, σ. 13 efimeris.nlg.gr, Ανακτήθηκε 10 Δεκεμβρίου 2020
1 2 Εφημερίδα «Εμπρός», 30/7/1955, σ. 13 efimeris.nlg.gr, Ανακτήθηκε 10 Δεκεμβρίου 2020
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Εφημερίδα «Έθνος», 3/8/1955, σ. 4 efimeris.nlg.gr, Ανακτήθηκε 10 Δεκεμβρίου 2020
↑ Εφημερίδα «Έθνος», 4/8/1955, σ. 4 efimeris.nlg.gr, Ανακτήθηκε 20 Δεκεμβρίου 2020

[29/7/1955ethnos-1] 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 Εφημερίδα «Έθνος», 29/7/1955, σ. 4 efimeris.nlg.gr, Ανακτήθηκε 10 Δεκεμβρίου 2020

[armedforcessports.defense.gov-2] Armed Forces Sports - About CISM armedforcessports.defense.gov, Ανακτήθηκε 10 Δεκεμβρίου 2020

[1/8/1955ethnos-3] 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Εφημερίδα «Έθνος», 1/8/1955, σ. 4 efimeris.nlg.gr, Ανακτήθηκε 10 Δεκεμβρίου 2020

[5/8/1955ethnos-4] 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 Εφημερίδα «Έθνος», 5/8/1955, σ. 4 efimeris.nlg.gr, Ανακτήθηκε 10 Δεκεμβρίου 2020

[6/8/1955ebros-5] Εφημερίδα «Εμπρός», 6/8/1955, σ. 13 efimeris.nlg.gr, Ανακτήθηκε 10 Δεκεμβρίου 2020

[30/7/1955ebros-6] 1 2 Εφημερίδα «Εμπρός», 30/7/1955, σ. 13 efimeris.nlg.gr, Ανακτήθηκε 10 Δεκεμβρίου 2020

[3/8/1955ethnos-7] 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Εφημερίδα «Έθνος», 3/8/1955, σ. 4 efimeris.nlg.gr, Ανακτήθηκε 10 Δεκεμβρίου 2020

[4/8/1955ethnos-8] Εφημερίδα «Έθνος», 4/8/1955, σ. 4 efimeris.nlg.gr, Ανακτήθηκε 20 Δεκεμβρίου 2020

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

π σ ε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων
AFSC	Βερολίνο 1946 Βερολίνο 1947
CISM	Βρυξέλλες 1948 Μπορντώ 1949 Πω 1950 Ρώμη 1951 Κοπεγχάγη 1952 Βρυξέλλες 1953 Τίλμπουρχ 1954 Αθήνα 1955 Δυτικό Βερολίνο 1956 Αθήνα 1957 Βρυξέλλες 1958 Ρώμη 1959 Αθήνα 1960 Βρυξέλλες 1961 Ντεν Μπος 1962 Βρυξέλλες 1963 Α Κορούνια 1964 Θεσσαλονίκη 1965 Α Κορούνια 1966 Αθήνα 1968 Πουατιέ 1969 Βιαρέτζο 1970 Τούρκου 1971 Φλωρεντία 1973 Ρίο ντε Τζανέιρο 1976 Μικέλι 1978 Αλγέρι 1979 Σάο Πάολο 1980 Αλεξάνδρεια 1984 Ρώμη 1986 Βάρεντορφ 1987 Ρώμη 1989 Καγιάανι 1990 Τουρ 1993 Ρώμη 1995¹ Ζάγκρεμπ 1999¹ Βηρυτός 2001 Τίβολι 2002 Κατάνια 2003¹ Χαϊντεραμπάντ 2007¹ Σόφια 2009 Ρίο ντε Τζανέιρο 2011¹ Μάνγκεονγκ 2015¹ Γουχάν 2019¹
¹Μέρος των Παγκόσμιων Στρατιωτικών Αγώνων Δείτε επίσης: Διασυμμαχικοί Αθλητικοί Αγώνες 1919 Ρεκόρ Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Στίβου Ενόπλων Κάτοχοι μεταλλίων (άνδρες · γυναίκες)