Μετάβαση στο περιεχόμενο

Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων 1954

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
9o Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων
Διοργανώτρια πόλη Τίλμπουρχ, Ολλανδία
Ημερομηνία(ες)30–31 Ιουλίου[1][2]
Κύριο στάδιοGemeentelijk Sportpark Tilburg[2]
ΕπίπεδοΑνώτερο
ΕίδοςΑνοιχτός Στίβος
Μετέχουσες χώρες8[3]
Αγωνίσματα18[1][2]
Ρεκόρ3 Ρεκόρ πρωταθλήματος


Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων 1954 ήταν η 9η[4] διοργάνωση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Στίβου Ενόπλων, που διεξήχθη υπό την εποπτεία του Διεθνούς Συμβουλίου Στρατιωτικού Αθλητισμού (CISM). Η διοργάνωση πραγματοποιήθηκε στο Gemeentelijk Sportpark Tilburg (πρώην έδρα της Βίλεμ Τβε), στο Τίλμπουρχ μεταξύ 30 και 31 Ιουλίου του 1954.[1][2]

Στο πρωτάθλημα διεξήχθησαν 18 αγωνίσματα και έλαβαν μέρος αθλητές από 8 χώρες-μέλη του ΣΙΣΜ.[1][2][3]

Στον πίνακα των μεταλλίων στην πρώτη θέση κυριάρχησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες με 7 χρυσά μετάλλια και 17 συνολικά.[1][2] Η Τουρκία κέρδισε τη δεύτερη θέση με 3 χρυσά μετάλλια και 4 συνολικά.[1][2] Την τρίτη θέση κατέκτησε η Ελλάδα με 2 χρυσά μετάλλια και 10 συνολικά.[1][2] Στην επίσημη βαθμολογία που δημοσιεύθηκε η ομάδα των Ηνωμένων Πολιτειών αναδείχθηκε πρωταθλήτρια με 111 βαθμούς.[1] Τη δεύτερη θέση κατέλαβε η Ελλάδα με 66 βαθμούς και την τρίτη η Γαλλία με 64 βαθμούς.[1]

1952 | 1953 | 1954 | 1955 | 1956

O πρωταθλητής στη δισκοβολία, Τζουζέπε Τόζι.
O πρωταθλητής στον ακοντισμό, Έιφ Κάμερμπεκ.
Αγώνισμα Χρυσό Αργυρό Χάλκινο
Αγωνίσματα πίστας και δρόμου
100 μέτρα[1][2]
λεπτομέρειες
Τζέιμς Γκόλιντεϊ
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
10.5 Χιου Βαλεντίν
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
10.7 Άντ φαν Χάρντεβελντ
Ολλανδία (NED)
10.7
200 μέτρα[1][2]
λεπτομέρειες
Τζέιμς Γκόλιντεϊ
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
21.5 Χιου Βαλεντίν
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
21.7 Άντ φαν Χάρντεβελντ
Ολλανδία (NED)
21.8
400 μέτρα[1][2]
λεπτομέρειες
Ζακ Ντεγκά
Γαλλία (FRA)
48.1 Βασίλης Σύλλης
Ελλάδα
48.4 Βιντσέντζο Λομπάρντο
Ιταλία (ITA)
49.0
800 μέτρα[1][2]
λεπτομέρειες
Λυσιέν Ντε Μάινκ
Βέλγιο (BEL)
1:50.3 ΡΠ Βαγγέλης Δεπάστας
Ελλάδα
1:52.4 Γιάνσεν
Ολλανδία (NED)
1:55.3
1500 μέτρα[1][2]
λεπτομέρειες
Εκρέμ Κοτσάκ
Τουρκία (TUR)
3:58.7 Κοκερό
Βέλγιο (BEL)
3:58.8 Γιόνκερς
Βέλγιο (BEL)
3:58.9
5000 μέτρα[1][2]
λεπτομέρειες
Αμπντουλάχ Κιουκπινάρ
Τουρκία (TUR)
14:45.4 Αχμέντ Λαμπιντί
Γαλλία (FRA)
15:12.6 Σωτήρης Λαχταρίδης
Ελλάδα
15:14.8
110 μέτρα εμπόδια[1][2]
λεπτομέρειες
Τζιμ Φίλμπυ
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
14.6 Ιωάννης Καμπαδέλης
Ελλάδα
14.9 Γουίλιαμ Γουίλις
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
14.9
400 μέτρα εμπόδια[1][2]
λεπτομέρειες
Ιωάννης Καμπαδέλης
Ελλάδα
53.5 Τζιμ Φίλμπυ
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
53.6 Ντιρκ Στόκλετ
Βέλγιο (BEL)
54.9
3000 μέτρα στιπλ[1][2]
λεπτομέρειες
Αμπντουλάχ Κιουκπινάρ
Τουρκία (TUR)
9:15.6 Γεώργιος Παπαβασιλείου
Ελλάδα
9:20.8 Ναζίμ Ισλί
Τουρκία (TUR)
9:58.2
4 × 100 μέτρα σκυταλοδρομία[1][2]
λεπτομέρειες
Ηνωμένες Πολιτείες
41.2 ΡΠ Ολλανδία
42.4 Βέλγιο
42.7
4 × 400 μέτρα σκυταλοδρομία[1][2]
λεπτομέρειες
Γαλλία
3:17.5 Βέλγιο
3:19.5 Ελλάδα[5]
Βασίλης Μητρόπουλος
Βαγγέλης Δεπάστας
Βασίλης Σύλλης
Ιωάννης Καμπαδέλης
3:19.9
Αγωνίσματα αλμάτων και ρίψεων
Άλμα εις ύψος[1][2]
λεπτομέρειες
Τζέι Λιούις Χάλ
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
1,98 μ. ΡΠ Βάλτερ Χέρσενς
Βέλγιο (BEL)
1,86 μ. Τόμας Έλις
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
1,86 μ.
Άλμα επί κοντώ[1][2]
λεπτομέρειες
Γεώργιος Ρουμπάνης
Ελλάδα
4,10 μ. Ντικ Κόλεμαν
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
4,00 μ. Ρήγας Ευσταθιάδης
Ελλάδα
3,90 μ.
Άλμα εις μήκος[1][2]
λεπτομέρειες
Ρόμπερτ Τζόουνς
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
6,80 μ. Σνόου
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
6,60 μ. Ζωρζ Σαλμόν
Βέλγιο (BEL)
6,56 μ.
Άλμα εις τριπλούν[1][2]
λεπτομέρειες
Βάλτερ Χέρσενς
Βέλγιο (BEL)
14,58 μ. Γουίλι Χόλι
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
14,40 μ. Ντε Γιονγκ
Ολλανδία (NED)
14,09 μ.
Σφαιροβολία[1][2]
λεπτομέρειες
Σίλντς
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
14,74 μ. Άντριου Ροντέζ
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
14,33 μ. Ζαν Νταρό
Γαλλία (FRA)
14,27 μ.
Δισκοβολία[1][2]
λεπτομέρειες
Τζουζέπε Τόζι
Ιταλία (ITA)
51,17 μ. Ζαν Νταρό
Γαλλία (FRA)
46,86 μ. Εκόφ
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
44,38 μ.
Ακοντισμός[1][2]
λεπτομέρειες
Έιφ Κάμερμπεκ
Ολλανδία (NED)
60,72 μ. Αριστείδης Ρουμπάνης
Ελλάδα
59,12 μ. Τζοβάνι Λιεβόρε
Ιταλία (ITA)
55,34 μ.

ΠΡ παγκόσμιο ρεκόρ | ΡΗ ρεκόρ ηπείρου (Ασίας, Αφρικής, Βόρειας Αμερικής, Νότιας Αμερικής, Ευρώπης και Ωκεανίας) | ΡΠ ρεκόρ πρωταθλήματος | ΡΑ ρεκόρ αγώνων | ΕΡ εθνικό ρεκόρ | ΟΡ Ολυμπιακό ρεκόρ | ΠΚ προσωπικό καλύτερο | ΚΠ καλύτερο περιόδου | ΕΚΑ ευρωπαίος κορυφαίος αθλητής (σε μια δεδομένη περίοδο) | ΠΚΑ παγκόσμιος κορυφαίος αθλητής (σε μια δεδομένη περίοδο)

Πίνακας μεταλλίων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

      Διοργανώτρια χώρα

Θέση Χώρα Χρυσά Αργυρά Χάλκινα Σύνολο
1 Ηνωμένες Πολιτείες 7 7 3 17
2 Τουρκία 3 0 1 4
3 Ελλάδα 2 5 3 10
4 Βέλγιο 2 3 4 9
5 Γαλλία 2 2 1 5
6 Ολλανδία 1 1 4 6
7 Ιταλία 1 0 2 3
Σύνολο (7 χώρες) 18 18 18 54

Η επίσημη βαθμολογία που δημοσιεύθηκε ήταν:[1]

Θέση Χώρα Βαθμοί
1 Ηνωμένες Πολιτείες 111
2 Ελλάδα 66
3 Γαλλία 64
4 Βέλγιο 57
5 Ολλανδία 51
6 Ιταλία 33
7 Τουρκία 29
8 Αίγυπτος 7

Στο πρωτάθλημα αγωνίστηκαν αθλητές από 8 χώρες-μέλη του Διεθνούς Συμβουλίου Στρατιωτικού Αθλητισμού (CISM).[3]

  1. Αίγυπτος
  2. Βέλγιο
  3. Γαλλία
  4. Ελλάδα (13)[5][6]
  5. Ηνωμένες Πολιτείες (30)[6]
  6. Ιταλία
  7. Ολλανδία
  8. Τουρκία
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 Εφημερίδα «Αθλητική Ηχώ», 4/8/1954, σ. 4, ψηφ. σελ. 118[νεκρός σύνδεσμος] parliament.gr, Ανακτήθηκε 11 Μαρτίου 2021
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 2,16 2,17 2,18 2,19 2,20 2,21 2,22 2,23 2,24 2,25 Εφημερίδα: De Telegraaf, 02-08-1954, On weerstaanbare sprints van raket Golliday, Koninklijke Bibliotheek (1618–1995) (Delpher), Ανακτήθηκε 11 Μαρτίου 2021
  3. 3,0 3,1 3,2 Εφημερίδα «Αθλητική Ηχώ», 31/7/1954, σ. 1, ψηφ. σελ. 103[νεκρός σύνδεσμος] parliament.gr, Ανακτήθηκε 11 Μαρτίου 2021
  4. Armed Forces Sports - About CISM armedforcessports.defense.gov, Ανακτήθηκε 11 Μαρτίου 2021
  5. 5,0 5,1 Εφημερίδα «Απογευματινή», 30/7/1954, σ. 5, ψηφ. σελ. 477 parliament.gr, Ανακτήθηκε 11 Μαρτίου 2021
  6. 6,0 6,1 Εφημερίδα «Αθλητική Ηχώ», 4/8/1954, σ. 1, ψηφ. σελ. 115[νεκρός σύνδεσμος] parliament.gr, Ανακτήθηκε 11 Μαρτίου 2021