Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων 1947

2o Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων
Διοργανώτρια πόλη	Βερολίνο, Γερμανία
Ημερομηνία(ες)	13–14 Σεπτεμβρίου
Κύριο στάδιο	Ολυμπιακό Στάδιο Βερολίνου
Επίπεδο	Ανώτερο
Είδος	Ανοιχτός Στίβος
Μετέχουσες χώρες	8
Αγωνίσματα	18
Ρεκόρ	11 Ρεκόρ πρωταθλήματος
	← 1946 Βερολίνο Βρυξέλλες 1948 → ; Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων

Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων 1947 ή Ολυμπιακοί Αγώνες Στίβου Συμμαχικών Ενόπλων Δυνάμεων^[1], ήταν η 2η^[3] διοργάνωση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Στίβου Ενόπλων, που διεξήχθη υπό την εποπτεία του Αθλητικού Συμβουλίου Συμμαχικών Δυνάμεων (AFSC). Η διοργάνωση πραγματοποιήθηκε στο Ολυμπιακό Στάδιο, στο Βερολίνο μεταξύ 13 και 14 Σεπτεμβρίου του 1947.^[1]

Στο πρωτάθλημα διεξήχθησαν 18 αγωνίσματα και έλαβαν μέρος αθλητές από 8 χώρες-μέλη του ΑΣΣΔ.^[1]^[2] Η Νορβηγία συμμετείχε για πρώτη φορά.^[1]^[2] Κατά τη διάρκεια των αγώνων καταρρίφθηκαν 11 ρεκόρ πρωταθλήματος. Η διοργανώτρια αρχή ανέδειξε τον Γιαν Κλέιν από την Ολλανδία, ως τον καλύτερο αθλητή της διοργάνωσης.^[1] Τους αγώνες παρακολούθησαν 30.000 θεατές.^[4]

Στον πίνακα των μεταλλίων την πρώτη θέση κατέλαβε η Δανία με 4 χρυσά μετάλλια και 7 συνολικά.^[1]^[2] Η Γαλλία κέρδισε τη δεύτερη θέση με 3 χρυσά μετάλλια και 16 συνολικά.^[1]^[2] Την τρίτη θέση κατέκτησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες με 3 χρυσά μετάλλια και 13 συνολικά.^[1]^[2] Στην επίσημη βαθμολογία που δημοσιεύθηκε η Γαλλία αναδείχθηκε πρωταθλήτρια με 38 βαθμούς.^[1] Τη δεύτερη θέση κατέλαβε η ομάδα των Ηνωμένων Πολιτειών με 34 βαθμούς και την τρίτη η Μεγάλη Βρετανία με 26 βαθμούς.^[1]^[5]

Αποτελέσματα

1946 | 1947 | 1948 | 1949

Αγώνισμα	Χρυσό		Αργυρό		Χάλκινο
Αγωνίσματα πίστας και δρόμου
100 μέτρα^[1]^[2] λεπτομέρειες	Γιαν Κλέιν Ολλανδία (NED)	10.7 ΡΠ	Μάντοκς Μεγάλη Βρετανία (GBR)	10.8	Τζο Πέιν Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	11.0
200 μέτρα^[1]^[2] λεπτομέρειες	Γιαν Κλέιν Ολλανδία (NED)	21.2 ΡΠ	Τζο Πέιν Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	22.0	Ραιμόν Κραπέ Γαλλία (FRA)	22.3
400 μέτρα^[2] λεπτομέρειες	Τζορτζ Μπέργκερ Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	49.6	Καστέλ Γαλλία (FRA)	49.9	Λελουαργκάντ Γαλλία (FRA)
800 μέτρα^[2] λεπτομέρειες	Νιλς Χολστ-Σόρενσεν Δανία (DEN)	1:53.9	Μαρσέλ Μπινί Γαλλία (FRA)	1:55.2	Drgurr Γαλλία (FRA)	1:55.7
1500 μέτρα^[1]^[2]^[6] λεπτομέρειες	Τζοσί Μπαρτέλ Λουξεμβούργο (LUX)	3:55.5 ΡΠ, ΕΡ	Πολ Φρίντεν Λουξεμβούργο (LUX)	4:00.6	Έμε Β. Γ. Γκρόεν Ολλανδία (NED)	4:00.8
5000 μέτρα^[1]^[2] λεπτομέρειες	Τσαρλς Σμαρτ Μεγάλη Βρετανία (GBR)	15:17.1	Αχμέντ Λαμπιντί Γαλλία (FRA)	15:22.0	Λουσιέν Τέις Βέλγιο (BEL)	15:40.3
110 μέτρα εμπόδια^[2]^[5] λεπτομέρειες	Φλέμινγκ Κίλαντερ Λάρσεν Δανία (DEN)	15.7	Ντεριέν Γαλλία (FRA)	15.8	Χάρις Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	15.9
400 μέτρα εμπόδια^[1]^[2]^[5] λεπτομέρειες	Ζακ Αντρέ Γαλλία (FRA)	54.0 ΡΠ	Άλφρεντ Λάρσεν Δανία (DEN)	56.2	Πόουπ Μεγάλη Βρετανία (GBR)	57.2
4 × 100 μέτρα σκυταλοδρομία^[2] λεπτομέρειες	Μεγάλη Βρετανία	43.1 ΡΠ	Γαλλία	43.2	Ηνωμένες Πολιτείες	43.4
4 × 400 μέτρα σκυταλοδρομία^[1]^[2]^[5] λεπτομέρειες	Γαλλία	3:19.7 ΡΠ	Δανία	3:23.9	Ηνωμένες Πολιτείες	3:24.6
Αγωνίσματα αλμάτων και ρίψεων
Άλμα εις ύψος^[1]^[2]^[5] λεπτομέρειες	Σίλκιρτις Νίκολς Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	1,88 μ. ΡΠ	Τζον Χάνσεν Δανία (DEN)	1,85 μ.	Βαν Αβέρ Γαλλία (FRA)
Άλμα επί κοντώ^[1]^[5] λεπτομέρειες	Ρούντι Στγιέρνιλντ Δανία (DEN)	3,79 μ. ΡΠ	Άγνωστος Ηνωμένες Πολιτείες (USA) Άγνωστος Ηνωμένες Πολιτείες (USA) Άγνωστος Γαλλία (FRA)		δεν απονεμήθηκε
Άλμα εις μήκος^[1]^[2] λεπτομέρειες	Ρενέ Λίμπερτ Βέλγιο (BEL)	6,96 μ. ΡΠ	Μαν Μεγάλη Βρετανία (GBR)	6,90 μ.	Κραπέ Γαλλία (FRA)	6,72 μ.
Άλμα εις τριπλούν^[2]^[5] λεπτομέρειες	Χόλγκερ Ντένκερ Δανία (DEN)	13,86 μ. ΡΠ	Πίτερ Γκόλντσμιθ Μεγάλη Βρετανία (GBR)	13,74 μ.	Μαρσέλ Ρουζ Γαλλία (FRA)	13,70 μ.
Σφαιροβολία^[2] λεπτομέρειες	Τζον Τζάιλς Μεγάλη Βρετανία (GBR)	13,74 μ.	Πέρσιν Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	13,62 μ.	Φαν ντερ Βελ Ολλανδία (NED)	13,60 μ.
Δισκοβολία^[2] λεπτομέρειες	Ρεϊμόν Κίντζιγκερ Βέλγιο (BEL)	41,48 μ.	Φαν ντερ Βελ Ολλανδία (NED)	41,38 μ.	Γκιγιέ Γαλλία (FRA)	40,90 μ.
Ακοντισμός^[1]^[2] λεπτομέρειες	Γουίλιαμ Τσάιναγουεθ Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	58,42 μ. ΡΠ	Χάινς Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	58,10 μ.
Σφυροβολία^[2] λεπτομέρειες	Ζωρζ Μαργκό Γαλλία (FRA)	43,40 μ.	Ντομπρόφσκι Ηνωμένες Πολιτείες (USA)	42,20 μ.	Σλούτμαν Ολλανδία (NED)	40,86 μ.
ΠΡ παγκόσμιο ρεκόρ \| ΡΗ ρεκόρ ηπείρου (Ασίας, Αφρικής, Βόρειας Αμερικής, Νότιας Αμερικής, Ευρώπης και Ωκεανίας) \| ΡΠ ρεκόρ πρωταθλήματος \| ΡΑ ρεκόρ αγώνων \| ΕΡ εθνικό ρεκόρ \| ΟΡ Ολυμπιακό ρεκόρ \| ΠΚ προσωπικό καλύτερο \| ΚΠ καλύτερο περιόδου \| ΕΚΑ ευρωπαίος κορυφαίος αθλητής (σε μια δεδομένη περίοδο) \| ΠΚΑ παγκόσμιος κορυφαίος αθλητής (σε μια δεδομένη περίοδο)

Στατιστικά

Πίνακας μεταλλίων

Θέση	Χώρα	Χρυσά	Αργυρά	Χάλκινα	Σύνολο
1	Δανία ! Δανία	4	3	0	7
2	Γαλλία ! Γαλλία	3	6	7	16
3	Ηνωμένες Πολιτείες ! Ηνωμένες Πολιτείες	3	6	4	13
4	Μεγάλη Βρετανία ! Μεγάλη Βρετανία	3	3	1	5
5	Ολλανδία ! Ολλανδία	2	1	3	6
6	Βέλγιο ! Βέλγιο	2	0	1	3
7	Λουξεμβούργο ! Λουξεμβούργο	1	1	0	2
Σύνολο (7 χώρες)		18	20	16	54

Βαθμολογία

Η επίσημη βαθμολογία που δημοσιεύθηκε ήταν:^[1]^[5]

Θέση	Χώρα	Βαθμοί
1	Γαλλία ! Γαλλία	38
2	Ηνωμένες Πολιτείες ! Ηνωμένες Πολιτείες	34
3	Μεγάλη Βρετανία ! Μεγάλη Βρετανία	26
4	Δανία ! Δανία	24^[5] (ή 29^[1])
5	Ολλανδία ! Ολλανδία	16
6	Βέλγιο ! Βέλγιο	11
7	Λουξεμβούργο ! Λουξεμβούργο	8
8	Νορβηγία ! Νορβηγία	0

Μετέχουσες χώρες

Στο πρωτάθλημα αγωνίστηκαν αθλητές από 8 χώρες-μέλη του Αθλητικού Συμβουλίου Συμμαχικών Δυνάμεων (AFSC).^[1]

Βέλγιο ! Βέλγιο
Γαλλία ! Γαλλία
Δανία ! Δανία
Ηνωμένες Πολιτείες ! Ηνωμένες Πολιτείες
Λουξεμβούργο ! Λουξεμβούργο
Μεγάλη Βρετανία ! Μεγάλη Βρετανία
Νορβηγία ! Νορβηγία
Ολλανδία ! Ολλανδία

Παραπομπές

↑ ^1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 ^1,11 ^1,12 ^1,13 ^1,14 ^1,15 ^1,16 ^1,17 ^1,18 ^1,19 ^1,20 ^1,21 ^1,22 ^1,23 ^1,24 ^1,25 ^1,26 Εφημερίδα Luxemburger Wort, 15/9/1947, σ. 4 eluxemburgensia.lu, Ανακτήθηκε 4 Απριλίου 2021
↑ ^2,00 ^2,01 ^2,02 ^2,03 ^2,04 ^2,05 ^2,06 ^2,07 ^2,08 ^2,09 ^2,10 ^2,11 ^2,12 ^2,13 ^2,14 ^2,15 ^2,16 ^2,17 ^2,18 ^2,19 ^2,20 ^2,21 ^2,22 Εφημερίδα D’Unio’n, 18/9/1947, σ. 6 eluxemburgensia.lu, Ανακτήθηκε 4 Απριλίου 2021
↑ Armed Forces Sports - About CISM armedforcessports.defense.gov, Ανακτήθηκε 4 Απριλίου 2021
↑ Εφημερίδα: Overijsselsch dagblad, 15-09-1947, Koninklijke Bibliotheek (1618–1995) (Delpher), Ανακτήθηκε 4 Απριλίου 2021
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 ^5,3 ^5,4 ^5,5 ^5,6 ^5,7 ^5,8 Εφημερίδα Horsens Social-Demokrat, 15/9/1947, σ. 3 statsbiblioteket.dk, Ανακτήθηκε 4 Απριλίου 2021
↑ Εφημερίδα Escher Tageblatt, 15/9/1947, σ. 6 eluxemburgensia.lu, Ανακτήθηκε 4 Απριλίου 2021

[15/9/1947LuxemburgerWort-1] 1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 ^1,11 ^1,12 ^1,13 ^1,14 ^1,15 ^1,16 ^1,17 ^1,18 ^1,19 ^1,20 ^1,21 ^1,22 ^1,23 ^1,24 ^1,25 ^1,26 Εφημερίδα Luxemburger Wort, 15/9/1947, σ. 4 eluxemburgensia.lu, Ανακτήθηκε 4 Απριλίου 2021

[18/9/1947DUnion-2] 2,00 ^2,01 ^2,02 ^2,03 ^2,04 ^2,05 ^2,06 ^2,07 ^2,08 ^2,09 ^2,10 ^2,11 ^2,12 ^2,13 ^2,14 ^2,15 ^2,16 ^2,17 ^2,18 ^2,19 ^2,20 ^2,21 ^2,22 Εφημερίδα D’Unio’n, 18/9/1947, σ. 6 eluxemburgensia.lu, Ανακτήθηκε 4 Απριλίου 2021

[armedforcessports.defense.gov-3] Armed Forces Sports - About CISM armedforcessports.defense.gov, Ανακτήθηκε 4 Απριλίου 2021

[15/09/1947Overijsselschdagblad-4] Εφημερίδα: Overijsselsch dagblad, 15-09-1947, Koninklijke Bibliotheek (1618–1995) (Delpher), Ανακτήθηκε 4 Απριλίου 2021

[15/9/1947HorsensSocialDemokrat-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 ^5,3 ^5,4 ^5,5 ^5,6 ^5,7 ^5,8 Εφημερίδα Horsens Social-Demokrat, 15/9/1947, σ. 3 statsbiblioteket.dk, Ανακτήθηκε 4 Απριλίου 2021

[15/9/1947EscherTageblatt-6] Εφημερίδα Escher Tageblatt, 15/9/1947, σ. 6 eluxemburgensia.lu, Ανακτήθηκε 4 Απριλίου 2021

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

π σ ε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων
AFSC	Βερολίνο 1946 Βερολίνο 1947
CISM	Βρυξέλλες 1948 Μπορντώ 1949 Πω 1950 Ρώμη 1951 Κοπεγχάγη 1952 Βρυξέλλες 1953 Τίλμπουρχ 1954 Αθήνα 1955 Δυτικό Βερολίνο 1956 Αθήνα 1957 Βρυξέλλες 1958 Ρώμη 1959 Αθήνα 1960 Βρυξέλλες 1961 Ντεν Μπος 1962 Βρυξέλλες 1963 Α Κορούνια 1964 Θεσσαλονίκη 1965 Α Κορούνια 1966 Αθήνα 1968 Πουατιέ 1969 Βιαρέτζο 1970 Τούρκου 1971 Φλωρεντία 1973 Ρίο ντε Τζανέιρο 1976 Μικέλι 1978 Αλγέρι 1979 Σάο Πάολο 1980 Αλεξάνδρεια 1984 Ρώμη 1986 Βάρεντορφ 1987 Ρώμη 1989 Καγιάανι 1990 Τουρ 1993 Ρώμη 1995¹ Ζάγκρεμπ 1999¹ Βηρυτός 2001 Τίβολι 2002 Κατάνια 2003¹ Χαϊντεραμπάντ 2007¹ Σόφια 2009 Ρίο ντε Τζανέιρο 2011¹ Μάνγκεονγκ 2015¹ Γουχάν 2019¹
¹Μέρος των Παγκόσμιων Στρατιωτικών Αγώνων Δείτε επίσης: Διασυμμαχικοί Αθλητικοί Αγώνες 1919 Ρεκόρ Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Στίβου Ενόπλων Κάτοχοι μεταλλίων (άνδρες · γυναίκες)