Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων 1947

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
2o Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων
Διοργανώτρια πόλη Βερολίνο, Γερμανία
Ημερομηνία(ες)13–14 Σεπτεμβρίου[1]
Κύριο στάδιοΟλυμπιακό Στάδιο Βερολίνου[1]
ΕπίπεδοΑνώτερο
ΕίδοςΑνοιχτός Στίβος
Μετέχουσες χώρες8[1]
Αγωνίσματα18[2][1]
Ρεκόρ11 Ρεκόρ πρωταθλήματος


Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων 1947 ή Ολυμπιακοί Αγώνες Στίβου Συμμαχικών Ενόπλων Δυνάμεων[1], ήταν η 2η[3] διοργάνωση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Στίβου Ενόπλων, που διεξήχθη υπό την εποπτεία του Αθλητικού Συμβουλίου Συμμαχικών Δυνάμεων (AFSC). Η διοργάνωση πραγματοποιήθηκε στο Ολυμπιακό Στάδιο, στο Βερολίνο μεταξύ 13 και 14 Σεπτεμβρίου του 1947.[1]

Στο πρωτάθλημα διεξήχθησαν 18 αγωνίσματα και έλαβαν μέρος αθλητές από 8 χώρες-μέλη του ΑΣΣΔ.[2][1] Η Νορβηγία συμμετείχε για πρώτη φορά.[2][1] Κατά τη διάρκεια των αγώνων καταρρίφθηκαν 11 ρεκόρ πρωταθλήματος. Η διοργανώτρια αρχή ανέδειξε τον Γιαν Κλέιν από την Ολλανδία, ως τον καλύτερο αθλητή της διοργάνωσης.[1] Τους αγώνες παρακολούθησαν 30.000 θεατές.[4]

Στον πίνακα των μεταλλίων την πρώτη θέση κατέλαβε η Δανία με 4 χρυσά μετάλλια και 7 συνολικά.[2][1] Η Γαλλία κέρδισε τη δεύτερη θέση με 3 χρυσά μετάλλια και 16 συνολικά.[2][1] Την τρίτη θέση κατέκτησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες με 3 χρυσά μετάλλια και 13 συνολικά.[2][1] Στην επίσημη βαθμολογία που δημοσιεύθηκε η Γαλλία αναδείχθηκε πρωταθλήτρια με 38 βαθμούς.[1] Τη δεύτερη θέση κατέλαβε η ομάδα των Ηνωμένων Πολιτειών με 34 βαθμούς και την τρίτη η Μεγάλη Βρετανία με 26 βαθμούς.[5][1]

Αποτελέσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1946 | 1947 | 1948 | 1949

O πρωταθλητής στα 800 μέτρα, Νιλς Χολστ-Σόρενσεν.
O πρωταθλητής στα 400 μέτρα εμπόδια, Ζακ Αντρέ.
Αγώνισμα Χρυσό Αργυρό Χάλκινο
Αγωνίσματα πίστας και δρόμου
100 μέτρα[2][1]
λεπτομέρειες
Γιαν Κλέιν
Ολλανδία (NED)
10.7 ΡΠ Μάντοκς
Μεγάλη Βρετανία (GBR)
10.8 Τζο Πέιν
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
11.0
200 μέτρα[2][1]
λεπτομέρειες
Γιαν Κλέιν
Ολλανδία (NED)
21.2 ΡΠ Τζο Πέιν
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
22.0 Ραιμόν Κραπέ
Γαλλία (FRA)
22.3
400 μέτρα[2]
λεπτομέρειες
Τζορτζ Μπέργκερ
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
49.6 Καστέλ
Γαλλία (FRA)
49.9 Λελουαργκάντ
Γαλλία (FRA)
800 μέτρα[2]
λεπτομέρειες
Νιλς Χολστ-Σόρενσεν
Δανία (DEN)
1:53.9 Μαρσέλ Μπινί
Γαλλία (FRA)
1:55.2 Drgurr
Γαλλία (FRA)
1:55.7
1500 μέτρα[2][1][6]
λεπτομέρειες
Τζοσί Μπαρτέλ
Λουξεμβούργο (LUX)
3:55.5 ΡΠ, ΕΡ Πολ Φρίντεν
Λουξεμβούργο (LUX)
4:00.6 Έμε Β. Γ. Γκρόεν
Ολλανδία (NED)
4:00.8
5000 μέτρα[2][1]
λεπτομέρειες
Τσαρλς Σμαρτ
Μεγάλη Βρετανία (GBR)
15:17.1 Αχμέντ Λαμπιντί
Γαλλία (FRA)
15:22.0 Λουσιέν Τέις
Βέλγιο (BEL)
15:40.3
110 μέτρα εμπόδια[2][5]
λεπτομέρειες
Φλέμινγκ Κίλαντερ Λάρσεν
Δανία (DEN)
15.7 Ντεριέν
Γαλλία (FRA)
15.8 Χάρις
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
15.9
400 μέτρα εμπόδια[2][1][5]
λεπτομέρειες
Ζακ Αντρέ
Γαλλία (FRA)
54.0 ΡΠ Άλφρεντ Λάρσεν
Δανία (DEN)
56.2 Πόουπ
Μεγάλη Βρετανία (GBR)
57.2
4 × 100 μέτρα σκυταλοδρομία[2]
λεπτομέρειες
Μεγάλη Βρετανία
43.1 ΡΠ Γαλλία
43.2 Ηνωμένες Πολιτείες
43.4
4 × 400 μέτρα σκυταλοδρομία[2][1][5]
λεπτομέρειες
Γαλλία
3:19.7 ΡΠ Δανία
3:23.9 Ηνωμένες Πολιτείες
3:24.6
Αγωνίσματα αλμάτων και ρίψεων
Άλμα εις ύψος[2][1][5]
λεπτομέρειες
Σίλκιρτις Νίκολς
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
1,88 μ. ΡΠ Τζον Χάνσεν
Δανία (DEN)
1,85 μ. Βαν Αβέρ
Γαλλία (FRA)
Άλμα επί κοντώ[1][5]
λεπτομέρειες
Ρούντι Στγιέρνιλντ
Δανία (DEN)
3,79 μ. ΡΠ Άγνωστος
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
Άγνωστος
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
Άγνωστος
Γαλλία (FRA)
δεν απονεμήθηκε
Άλμα εις μήκος[2][1]
λεπτομέρειες
Ρενέ Λίμπερτ
Βέλγιο (BEL)
6,96 μ. ΡΠ Μαν
Μεγάλη Βρετανία (GBR)
6,90 μ. Κραπέ
Γαλλία (FRA)
6,72 μ.
Άλμα εις τριπλούν[2][5]
λεπτομέρειες
Χόλγκερ Ντένκερ
Δανία (DEN)
13,86 μ. ΡΠ Πίτερ Γκόλντσμιθ
Μεγάλη Βρετανία (GBR)
13,74 μ. Μαρσέλ Ρουζ
Γαλλία (FRA)
13,70 μ.
Σφαιροβολία[2]
λεπτομέρειες
Τζον Τζάιλς
Μεγάλη Βρετανία (GBR)
13,74 μ. Πέρσιν
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
13,62 μ. Φαν ντερ Βελ
Ολλανδία (NED)
13,60 μ.
Δισκοβολία[2]
λεπτομέρειες
Ρεϊμόν Κίντζιγκερ
Βέλγιο (BEL)
41,48 μ. Φαν ντερ Βελ
Ολλανδία (NED)
41,38 μ. Γκιγιέ
Γαλλία (FRA)
40,90 μ.
Ακοντισμός[2][1]
λεπτομέρειες
Γουίλιαμ Τσάιναγουεθ
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
58,42 μ. ΡΠ Χάινς
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
58,10 μ.
Σφυροβολία[2]
λεπτομέρειες
Ζωρζ Μαργκό
Γαλλία (FRA)
43,40 μ. Ντομπρόφσκι
Ηνωμένες Πολιτείες (USA)
42,20 μ. Σλούτμαν
Ολλανδία (NED)
40,86 μ.

ΠΡ παγκόσμιο ρεκόρ | ΡΠΕ ρεκόρ περιοχής (Ασίας, Αφρικής, Βόρειας Αμερικής, Νότιας Αμερικής, Ευρώπης και Ωκεανίας) | ΡΠ ρεκόρ πρωταθλήματος | ΡΑ ρεκόρ αγώνων | ΕΡ εθνικό ρεκόρ | ΟΡ Ολυμπιακό ρεκόρ | ΠΚ προσωπικό καλύτερο | ΚΠ καλύτερο περιόδου | ΕΚΑ ευρωπαίος κορυφαίος αθλητής (σε μια δεδομένη περίοδο) | ΠΚΑ παγκόσμιος κορυφαίος αθλητής (σε μια δεδομένη περίοδο)

Στατιστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πίνακας μεταλλίων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Θέση Χώρα Χρυσά Αργυρά Χάλκινα Σύνολο
1 Δανία 4 3 0 7
2 Γαλλία 3 6 7 16
3 Ηνωμένες Πολιτείες 3 6 4 13
4 Μεγάλη Βρετανία 3 3 1 5
5 Ολλανδία 2 1 3 6
6 Βέλγιο 2 0 1 3
7 Λουξεμβούργο 1 1 0 2
Σύνολο (7 χώρες) 18 20 16 54

Βαθμολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η επίσημη βαθμολογία που δημοσιεύθηκε ήταν:[1][5]

Θέση Χώρα Βαθμοί
1 Γαλλία 38
2 Ηνωμένες Πολιτείες 34
3 Μεγάλη Βρετανία 26
4 Δανία 24[5] (ή 29[1])
5 Ολλανδία 16
6 Βέλγιο 11
7 Λουξεμβούργο 8
8 Νορβηγία 0

Μετέχουσες χώρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο πρωτάθλημα αγωνίστηκαν αθλητές από 8 χώρες-μέλη του Αθλητικού Συμβουλίου Συμμαχικών Δυνάμεων (AFSC).[1]

  1. Βέλγιο
  2. Γαλλία
  3. Δανία
  4. Ηνωμένες Πολιτείες
  5. Λουξεμβούργο
  6. Μεγάλη Βρετανία
  7. Νορβηγία
  8. Ολλανδία

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 Εφημερίδα Luxemburger Wort, 15/9/1947, σ. 4 eluxemburgensia.lu, Ανακτήθηκε 4 Απριλίου 2021
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 2,16 2,17 2,18 2,19 2,20 2,21 2,22 Εφημερίδα D’Unio’n, 18/9/1947, σ. 6 eluxemburgensia.lu, Ανακτήθηκε 4 Απριλίου 2021
  3. Armed Forces Sports - About CISM armedforcessports.defense.gov, Ανακτήθηκε 4 Απριλίου 2021
  4. Εφημερίδα: Overijsselsch dagblad, 15-09-1947, Koninklijke Bibliotheek (1618–1995) (Delpher), Ανακτήθηκε 4 Απριλίου 2021
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 5,7 5,8 Εφημερίδα Horsens Social-Demokrat, 15/9/1947, σ. 3 statsbiblioteket.dk, Ανακτήθηκε 4 Απριλίου 2021
  6. Εφημερίδα Escher Tageblatt, 15/9/1947, σ. 6 eluxemburgensia.lu, Ανακτήθηκε 4 Απριλίου 2021