Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων 1947
2o Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων | |
---|---|
Διοργανώτρια πόλη | ![]() |
Ημερομηνία(ες) | 13–14 Σεπτεμβρίου[1] |
Κύριο στάδιο | Ολυμπιακό Στάδιο Βερολίνου[1] |
Επίπεδο | Ανώτερο |
Είδος | Ανοιχτός Στίβος |
Μετέχουσες χώρες | 8[1] |
Αγωνίσματα | 18[2][1] |
Ρεκόρ | 11 Ρεκόρ πρωταθλήματος |
Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων 1947 ή Ολυμπιακοί Αγώνες Στίβου Συμμαχικών Ενόπλων Δυνάμεων[1], ήταν η 2η[3] διοργάνωση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Στίβου Ενόπλων, που διεξήχθη υπό την εποπτεία του Αθλητικού Συμβουλίου Συμμαχικών Δυνάμεων (AFSC). Η διοργάνωση πραγματοποιήθηκε στο Ολυμπιακό Στάδιο, στο Βερολίνο μεταξύ 13 και 14 Σεπτεμβρίου του 1947.[1]
Στο πρωτάθλημα διεξήχθησαν 18 αγωνίσματα και έλαβαν μέρος αθλητές από 8 χώρες-μέλη του ΑΣΣΔ.[2][1] Η Νορβηγία συμμετείχε για πρώτη φορά.[2][1] Κατά τη διάρκεια των αγώνων καταρρίφθηκαν 11 ρεκόρ πρωταθλήματος. Η διοργανώτρια αρχή ανέδειξε τον Γιαν Κλέιν από την Ολλανδία, ως τον καλύτερο αθλητή της διοργάνωσης.[1] Τους αγώνες παρακολούθησαν 30.000 θεατές.[4]
Στον πίνακα των μεταλλίων την πρώτη θέση κατέλαβε η Δανία με 4 χρυσά μετάλλια και 7 συνολικά.[2][1] Η Γαλλία κέρδισε τη δεύτερη θέση με 3 χρυσά μετάλλια και 16 συνολικά.[2][1] Την τρίτη θέση κατέκτησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες με 3 χρυσά μετάλλια και 13 συνολικά.[2][1] Στην επίσημη βαθμολογία που δημοσιεύθηκε η Γαλλία αναδείχθηκε πρωταθλήτρια με 38 βαθμούς.[1] Τη δεύτερη θέση κατέλαβε η ομάδα των Ηνωμένων Πολιτειών με 34 βαθμούς και την τρίτη η Μεγάλη Βρετανία με 26 βαθμούς.[5][1]
Αποτελέσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αγώνισμα | Χρυσό | Αργυρό | Χάλκινο | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Αγωνίσματα πίστας και δρόμου | ||||||
100 μέτρα[2][1] λεπτομέρειες |
Γιαν Κλέιν![]() |
10.7 ΡΠ | Μάντοκς![]() |
10.8 | Τζο Πέιν![]() |
11.0 |
200 μέτρα[2][1] λεπτομέρειες |
Γιαν Κλέιν![]() |
21.2 ΡΠ | Τζο Πέιν![]() |
22.0 | Ραιμόν Κραπέ![]() |
22.3 |
400 μέτρα[2] λεπτομέρειες |
Τζορτζ Μπέργκερ![]() |
49.6 | Καστέλ![]() |
49.9 | Λελουαργκάντ![]() |
|
800 μέτρα[2] λεπτομέρειες |
Νιλς Χολστ-Σόρενσεν![]() |
1:53.9 | Μαρσέλ Μπινί![]() |
1:55.2 | Drgurr![]() |
1:55.7 |
1500 μέτρα[2][1][6] λεπτομέρειες |
Τζοσί Μπαρτέλ![]() |
3:55.5 ΡΠ, ΕΡ | Πολ Φρίντεν![]() |
4:00.6 | Έμε Β. Γ. Γκρόεν![]() |
4:00.8 |
5000 μέτρα[2][1] λεπτομέρειες |
Τσαρλς Σμαρτ![]() |
15:17.1 | Αχμέντ Λαμπιντί![]() |
15:22.0 | Λουσιέν Τέις![]() |
15:40.3 |
110 μέτρα εμπόδια[2][5] λεπτομέρειες |
Φλέμινγκ Κίλαντερ Λάρσεν![]() |
15.7 | Ντεριέν![]() |
15.8 | Χάρις![]() |
15.9 |
400 μέτρα εμπόδια[2][1][5] λεπτομέρειες |
Ζακ Αντρέ![]() |
54.0 ΡΠ | Άλφρεντ Λάρσεν![]() |
56.2 | Πόουπ![]() |
57.2 |
4 × 100 μέτρα σκυταλοδρομία[2] λεπτομέρειες |
![]() |
43.1 ΡΠ | ![]() |
43.2 | ![]() |
43.4 |
4 × 400 μέτρα σκυταλοδρομία[2][1][5] λεπτομέρειες |
![]() |
3:19.7 ΡΠ | ![]() |
3:23.9 | ![]() |
3:24.6 |
Αγωνίσματα αλμάτων και ρίψεων | ||||||
Άλμα εις ύψος[2][1][5] λεπτομέρειες |
Σίλκιρτις Νίκολς![]() |
1,88 μ. ΡΠ | Τζον Χάνσεν![]() |
1,85 μ. | Βαν Αβέρ![]() |
|
Άλμα επί κοντώ[1][5] λεπτομέρειες |
Ρούντι Στγιέρνιλντ![]() |
3,79 μ. ΡΠ | Άγνωστος![]() Άγνωστος ![]() Άγνωστος ![]() |
δεν απονεμήθηκε | ||
Άλμα εις μήκος[2][1] λεπτομέρειες |
Ρενέ Λίμπερτ![]() |
6,96 μ. ΡΠ | Μαν![]() |
6,90 μ. | Κραπέ![]() |
6,72 μ. |
Άλμα εις τριπλούν[2][5] λεπτομέρειες |
Χόλγκερ Ντένκερ![]() |
13,86 μ. ΡΠ | Πίτερ Γκόλντσμιθ![]() |
13,74 μ. | Μαρσέλ Ρουζ![]() |
13,70 μ. |
Σφαιροβολία[2] λεπτομέρειες |
Τζον Τζάιλς![]() |
13,74 μ. | Πέρσιν![]() |
13,62 μ. | Φαν ντερ Βελ![]() |
13,60 μ. |
Δισκοβολία[2] λεπτομέρειες |
Ρεϊμόν Κίντζιγκερ![]() |
41,48 μ. | Φαν ντερ Βελ![]() |
41,38 μ. | Γκιγιέ![]() |
40,90 μ. |
Ακοντισμός[2][1] λεπτομέρειες |
Γουίλιαμ Τσάιναγουεθ![]() |
58,42 μ. ΡΠ | Χάινς![]() |
58,10 μ. | ||
Σφυροβολία[2] λεπτομέρειες |
Ζωρζ Μαργκό![]() |
43,40 μ. | Ντομπρόφσκι![]() |
42,20 μ. | Σλούτμαν![]() |
40,86 μ. |
ΠΡ παγκόσμιο ρεκόρ | ΡΠΕ ρεκόρ περιοχής (Ασίας, Αφρικής, Βόρειας Αμερικής, Νότιας Αμερικής, Ευρώπης και Ωκεανίας) | ΡΠ ρεκόρ πρωταθλήματος | ΡΑ ρεκόρ αγώνων | ΕΡ εθνικό ρεκόρ | ΟΡ Ολυμπιακό ρεκόρ | ΠΚ προσωπικό καλύτερο | ΚΠ καλύτερο περιόδου | ΕΚΑ ευρωπαίος κορυφαίος αθλητής (σε μια δεδομένη περίοδο) | ΠΚΑ παγκόσμιος κορυφαίος αθλητής (σε μια δεδομένη περίοδο) |
Στατιστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πίνακας μεταλλίων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Θέση | Χώρα | Χρυσά | Αργυρά | Χάλκινα | Σύνολο |
---|---|---|---|---|---|
1 | ![]() |
4 | 3 | 0 | 7 |
2 | ![]() |
3 | 6 | 7 | 16 |
3 | ![]() |
3 | 6 | 4 | 13 |
4 | ![]() |
3 | 3 | 1 | 5 |
5 | ![]() |
2 | 1 | 3 | 6 |
6 | ![]() |
2 | 0 | 1 | 3 |
7 | ![]() |
1 | 1 | 0 | 2 |
Σύνολο (7 χώρες) | 18 | 20 | 16 | 54 |
Βαθμολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η επίσημη βαθμολογία που δημοσιεύθηκε ήταν:[1][5]
Θέση | Χώρα | Βαθμοί |
---|---|---|
1 | ![]() |
38 |
2 | ![]() |
34 |
3 | ![]() |
26 |
4 | ![]() |
24[5] (ή 29[1]) |
5 | ![]() |
16 |
6 | ![]() |
11 |
7 | ![]() |
8 |
8 | ![]() |
0 |
Μετέχουσες χώρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στο πρωτάθλημα αγωνίστηκαν αθλητές από 8 χώρες-μέλη του Αθλητικού Συμβουλίου Συμμαχικών Δυνάμεων (AFSC).[1]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 Εφημερίδα Luxemburger Wort, 15/9/1947, σ. 4 eluxemburgensia.lu, Ανακτήθηκε 4 Απριλίου 2021
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 2,16 2,17 2,18 2,19 2,20 2,21 2,22 Εφημερίδα D’Unio’n, 18/9/1947, σ. 6 eluxemburgensia.lu, Ανακτήθηκε 4 Απριλίου 2021
- ↑ Armed Forces Sports - About CISM armedforcessports.defense.gov, Ανακτήθηκε 4 Απριλίου 2021
- ↑ Εφημερίδα: Overijsselsch dagblad, 15-09-1947, Koninklijke Bibliotheek (1618–1995) (Delpher), Ανακτήθηκε 4 Απριλίου 2021
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 5,7 5,8 Εφημερίδα Horsens Social-Demokrat, 15/9/1947, σ. 3 statsbiblioteket.dk, Ανακτήθηκε 4 Απριλίου 2021
- ↑ Εφημερίδα Escher Tageblatt, 15/9/1947, σ. 6 eluxemburgensia.lu, Ανακτήθηκε 4 Απριλίου 2021