Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων 1948
| 3o Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων | |
|---|---|
| Διοργανώτρια πόλη |  Βρυξέλλες, Βέλγιο |
| Ημερομηνία(ες) | 3–4 Σεπτεμβρίου[1][2][3] |
| Κύριο στάδιο | Στάδιο Χέιζελ[1] |
| Επίπεδο | Ανώτερο |
| Είδος | Ανοιχτός Στίβος |
| Μετέχουσες χώρες | 7[1][2][3] |
| Αγωνίσματα | 18[1] |
| Ρεκόρ | 9[1][4] Ρεκόρ πρωταθλήματος |
Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Ενόπλων 1948 ήταν η 3η[5] διοργάνωση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Στίβου Ενόπλων, που διεξήχθη υπό την εποπτεία του Διεθνούς Συμβουλίου Στρατιωτικού Αθλητισμού (CISM). Η διοργάνωση πραγματοποιήθηκε στο Στάδιο Χέιζελ, στις Βρυξέλλες μεταξύ 3 και 4 Σεπτεμβρίου του 1948.[1][4]
Στο πρωτάθλημα διεξήχθησαν 18 αγωνίσματα και έλαβαν μέρος αθλητές από 7 χώρες-μέλη του ΣΙΣΜ.[1][2][3] Κατά τη διάρκεια των αγώνων καταρρίφθηκαν 9 ρεκόρ πρωταθλήματος.[1][4] Η τελετή έναρξης θύμιζε τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου και η προσέλευση των θεατών ήταν πολύ μεγάλη.[1][2]
Στον πίνακα των μεταλλίων την πρώτη θέση κατέλαβε η Γαλλία με 6 χρυσά μετάλλια και 17 συνολικά.[1][4] Η Μεγάλη Βρετανία κέρδισε τη δεύτερη θέση με 5 χρυσά μετάλλια και 17 συνολικά.[1][4] Την τρίτη θέση κατέκτησε η Ολλανδία με 3 χρυσά μετάλλια και 8 συνολικά.[1][4]
Αποτελέσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
1946 | 1947 | 1948 | 1949 | 1950
| Αγώνισμα | Χρυσό | Αργυρό | Χάλκινο | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Αγωνίσματα πίστας και δρόμου | ||||||
| 100 μέτρα[1][4][3][2] λεπτομέρειες |
Γιαν Λάμερς Ολλανδία (NED) |
10.6 ΡΠ | Πολ Βαλέ Μεγάλη Βρετανία (GBR) |
10.8 | Ζοζέφ Στεφάν Γαλλία (FRA) |
10.9 |
| 200 μέτρα[1][4][3][2] λεπτομέρειες |
Γιαν Λάμερς Ολλανδία (NED) |
21.6 | Πολ Βαλέ Μεγάλη Βρετανία (GBR) |
21.6 | Μαρκ Λιτουντόν Γαλλία (FRA) |
22.7 |
| 400 μέτρα[1][4][3] λεπτομέρειες |
Τέρι Χίγκινς Μεγάλη Βρετανία (GBR) |
48.6 | Ντουπό Γαλλία (FRA) |
50.2 | Λις Ολλανδία (NED) |
50.3 |
| 800 μέτρα[1][4] λεπτομέρειες |
Τζοσί Μπαρτέλ Λουξεμβούργο (LUX) |
1:54.1 | Σκοτ Μεγάλη Βρετανία (GBR) |
1:55.3 | Τουντάλ Γαλλία (FRA) |
1:55.7 |
| 1500 μέτρα[1][4] λεπτομέρειες |
Τζοσί Μπαρτέλ Λουξεμβούργο (LUX) |
3:55.4 ΡΠ | Ρίτσαρντ Μόρις Μεγάλη Βρετανία (GBR) |
3:56.6 | Πολ Σέζνεκ Γαλλία (FRA) |
3:59.0 |
| 5000 μέτρα[1][4] λεπτομέρειες |
Αχμέντ Λαμπιντί Γαλλία (FRA) |
15:04.2 | Ετιέν Γκαϊλί Βέλγιο (BEL) |
15:09.8 | Ράιτ Μεγάλη Βρετανία (GBR) |
15:37.6 |
| 110 μέτρα εμπόδια[1][4][3] λεπτομέρειες |
Ντον Φίνλεϊ Μεγάλη Βρετανία (GBR) |
14.7 ΡΠ | Φαν ντερ Χούφεν Ολλανδία (NED) |
15.3 | Μπρεσιανί Γαλλία (FRA) |
15.6 |
| 400 μέτρα εμπόδια[1][4] λεπτομέρειες |
Ζακ Αντρέ Γαλλία (FRA) |
54.9 | Φαν Χαντενχόφεν Βέλγιο (BEL) |
57.7 | Μπόξλεϊ Μεγάλη Βρετανία (GBR) |
58.8 |
| 4 × 100 μέτρα σκυταλοδρομία[1][4] λεπτομέρειες |
 Μεγάλη ΒρετανίαΝάιτ Τζάκσον Ροτς Πολ Βαλέ |
42.3 ΡΠ | Γαλλία |
42.6 | Ολλανδία |
|
| 4 × 400 μέτρα σκυταλοδρομία[1][4] λεπτομέρειες |
Γαλλία Ντουπό Πετιτμπά Λεζάντρ Ζακ Αντρέ |
3:19.6 ΡΠ | Μεγάλη Βρετανία |
3:23.6 | Ολλανδία |
3:26.0 |
| Αγωνίσματα αλμάτων και ρίψεων | ||||||
| Άλμα εις ύψος[1][4] λεπτομέρειες |
Άλαν Πάτερσον Μεγάλη Βρετανία (GBR) |
1,80 μ. | Νίσεν Δανία (DEN) |
1,80 μ. | Κουίντον Γαλλία (FRA) |
1,75 μ. |
| Άλμα επί κοντώ[1][4] λεπτομέρειες |
Αλφρέντ Σεν-Ζουρ Γαλλία (FRA) |
3,70 μ. ΡΠ | Τζέιμς Ρέντπαθ Μεγάλη Βρετανία (GBR) |
3,60 μ. | Ντε Βις Βέλγιο (BEL) |
3,30 μ. |
| Άλμα εις μήκος[1][4] λεπτομέρειες |
Ρενέ Λίμπερτ Βέλγιο (BEL) |
6,83 μ. | Εφεράερτ Γαλλία (FRA) |
6,76 μ. | Φρεντ Χάμερ Λουξεμβούργο (LUX) |
6,70 μ. |
| Άλμα εις τριπλούν[1][4][3] λεπτομέρειες |
Χενκ φαν Έγκμοντ Ολλανδία (NED) |
13,73 μ. | Χάρισον Μεγάλη Βρετανία (GBR) |
13,39 μ. | Όλσεν Δανία (DEN) |
13,34 μ. |
| Σφαιροβολία[1][4] λεπτομέρειες |
Ζαν Κεμπίνσκι Γαλλία (FRA) |
13,96 μ. | Ρεϊμόν Κίντζιγκερ Βέλγιο (BEL) |
13,38 μ. | Χόντκινσον Μεγάλη Βρετανία (GBR) |
12,91 μ. |
| Δισκοβολία[1][4] λεπτομέρειες |
Ρεϊμόν Κίντζιγκερ Βέλγιο (BEL) |
43,26 μ. ΡΠ | Ζωρζ Μαργκό Γαλλία (FRA) |
42,09 μ. | Γιούαν Ντάγκλας Μεγάλη Βρετανία (GBR) |
39,91 μ. |
| Ακοντισμός[1][4][3] λεπτομέρειες |
Μόρβιλ Τσοτ Μεγάλη Βρετανία (GBR) |
61,00 μ. ΡΠ | Γιάαπ φαν ντερ Πολ Ολλανδία (NED) |
57,97 μ. | Ζαν Κεμπίνσκι Γαλλία (FRA) |
56,83 μ. |
| Σφυροβολία[1] λεπτομέρειες |
Ζωρζ Μαργκό Γαλλία (FRA) |
47,52 μ. ΡΠ | Γιούαν Ντάγκλας Μεγάλη Βρετανία (GBR) |
46,27 μ. | Χούσουμ Δανία (DEN) |
31,25 μ. |
|
ΠΡ παγκόσμιο ρεκόρ | ΡΠΕ ρεκόρ περιοχής (Ασίας, Αφρικής, Βόρειας Αμερικής, Νότιας Αμερικής, Ευρώπης και Ωκεανίας) | ΡΠ ρεκόρ πρωταθλήματος | ΡΑ ρεκόρ αγώνων | ΕΡ εθνικό ρεκόρ | ΟΡ Ολυμπιακό ρεκόρ | ΠΚ προσωπικό καλύτερο | ΚΠ καλύτερο περιόδου | ΕΚΑ ευρωπαίος κορυφαίος αθλητής (σε μια δεδομένη περίοδο) | ΠΚΑ παγκόσμιος κορυφαίος αθλητής (σε μια δεδομένη περίοδο) | ||||||
Στατιστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πίνακας μεταλλίων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Διοργανώτρια χώρα
| Θέση | Χώρα | Χρυσά | Αργυρά | Χάλκινα | Σύνολο |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 |  Γαλλία |
6 | 4 | 7 | 17 |
| 2 |  Μεγάλη Βρετανία |
5 | 8 | 4 | 17 |
| 3 |  Ολλανδία |
3 | 2 | 3 | 8 |
| 4 |  Βέλγιο |
2 | 3 | 1 | 6 |
| 5 |  Λουξεμβούργο |
2 | 0 | 1 | 3 |
| 6 |  Δανία |
0 | 1 | 2 | 3 |
| Σύνολο (6 χώρες) | 18 | 18 | 18 | 54 | |
Μετέχουσες χώρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στο πρωτάθλημα αγωνίστηκαν αθλητές από 7 χώρες-μέλη του Διεθνούς Συμβουλίου Στρατιωτικού Αθλητισμού (CISM).[1][2][3]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 Εφημερίδα Luxemburger Wort, 6/9/1948, σ. 6 eluxemburgensia.lu, Ανακτήθηκε 26 Μαρτίου 2021
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Εφημερίδα: Nieuwsblad van het Noorden, 07-09-1948, Lammers intergeallieerd sprintkampioen, Koninklijke Bibliotheek (1618–1995) (Delpher), Ανακτήθηκε 26 Μαρτίου 2021
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 Εφημερίδα: De waarheid, 07-09-1948, Voor Nederland drie eerste plaatsen bij intergeallieerde athletiek-kampioenschappen, Koninklijke Bibliotheek (1618–1995) (Delpher), Ανακτήθηκε 26 Μαρτίου 2021
- ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 4,13 4,14 4,15 4,16 4,17 4,18 4,19 4,20 4,21 4,22 Εφημερίδα Escher Tageblatt, 7/9/1948, σ. 6 eluxemburgensia.lu, Ανακτήθηκε 26 Μαρτίου 2021
- ↑ Armed Forces Sports - About CISM armedforcessports.defense.gov, Ανακτήθηκε 26 Μαρτίου 2021