Μετάβαση στο περιεχόμενο

Οκρίβας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οκρίβας
Οκρίβας
πατήστε για μεγαλύτερη εικόνα
Συντομογραφία Pic
Λατινικό όνομα Pictor
Γενική Pictoris
Έκταση 246,7 τετ. μοίρες (0,598 %)
Κατάταξη 59ος
Αριθμός άστρων
(μέγεθος ≤ 6,5)
49
Πλήρως ορατός σε γεωγραφικά πλάτη μεταξύ
26°N - 90°S

Ο Οκρίβας (λατινικά: Pictor, συντομογραφία: Pic) είναι αστερισμός που σημειώθηκε για πρώτη φορά το 1763 από τον Lacaille και ένας από τους 88 επίσημους αστερισμούς που θέσπισε η Διεθνής Αστρονομική Ένωση. Είναι νότιος αστερισμός, ορατός κατά το ήμισυ περίπου από την Ελλάδα, και συνορεύει με τους εξής αστερισμούς: Περιστερά, Γλυφείον, Δοράς, Ιπτάμενος Ιχθύς, Τρόπις και Πρύμνα. Ο LaCaille τον είχε ονομάσει αρχικώς Equuleus Pictoris, δηλαδή το τρίποδο υποστήριγμα ή «καβαλέτο» του ζωγράφου (pictor), όπου ο ζωγράφος στήνει τον πίνακα που ζωγραφίζει. Αυτό σημαίνει και η ελληνική λέξη οκρίβας ή οκρίβαντας (από το όκρις = άκρη, προεξοχή, και το ρήμα βαίνω). Επίσης, ο αστερισμός αποκλήθηκε και Pluteum Pictoris.

Οι φωτεινότεροι αστέρες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μόνο δύο αστέρες είναι φωτεινότεροι του τέταρτου μεγέθους, και κανένας δεν έχει ιδιαίτερο όνομα, παρ'όλα αυτά ο Γκουλντ του απέδιδε 67 αστέρες μέχρι έβδομου μεγέθους, ενώ ο LaCaille 14 μέχρι 5,5 μεγέθους.

  • Ο α Οκρίβαντος είναι και ο φωτεινότερος του αστερισμού, με φαινόμενο μέγεθος 3,27 και φασματικό τύπο A7 IV (λευκός υπογίγαντας).
  • Ο β Οκρίβαντος έχει φαινόμενο μέγεθος 3,85 και φασματικό τύπο A5 V. Είναι αξιοσημείωτος εξαιτίας του περιαστρικού του δίσκου (βλ.παρακάτω).
  • Ο γ έχει φαιν. μέγεθος 4,51 και φασμ. τύπο K1 III.
  • Ο δ έχει φαιν. μέγεθος 4,81 και φασμ. τύπο B3III + O9V.

Αξιοσημείωτα στον αστερισμό

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Ο αστέρας β Οκρίβαντος περιβάλλεται από περιαστρικό δίσκο, ένα δίσκο σκόνης ακτίνας 190 ως 200 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων που ακτινοβολεί έντονα στο υπέρυθρο, ένα πιθανό πλανητικό σύστημα κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του. Η ηλικία του αστέρα υπολογίζεται σε 20 ως 100 εκατομμύρια χρόνια, ενώ η απόστασή του από τη Γη σε 56 έτη φωτός και το απόλυτο μέγεθος σε 2,85.
  • Ο πάλσαρ J0437-4715 με περίοδο 5,76 χιλιοστά του δευτερολέπτου της ώρας είναι ένας από τους κοντινότερους στη Γη αστέρες νετρονίων, ίσως ο κοντινότερος, σε απόσταση 480 ετών φωτός. Αποτελεί διπλό σύστημα με λευκό νάνο και έχει ανιχνευθεί τόξο ωστικού κύματος μέσα στη διαστρική ύλη προς την κατεύθυνση προς την οποία κινείται.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]