Μικροσκόπιον (αστερισμός)
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Μικροσκόπιον | |
|---|---|
 πατήστε για μεγαλύτερη εικόνα | |
| Συντομογραφία | Mic |
| Λατινικό όνομα | Microscopium |
| Γενική | Microscopii |
| Έκταση | 209,5 τετ. μοίρες (0,508 %) Κατάταξη 66ος |
| Αριθμός άστρων (μέγεθος ≤ 6,5) |
43 |
| Πλήρως ορατός σε γεωγραφικά πλάτη μεταξύ 45°N - 90°S | |
Το Μικροσκόπιον (λατινικά: Microscopium, συντομογραφία: Mic) είναι αστερισμός που σημειώθηκε πρώτη φορά το 1763 από τον Lacaille και είναι ένας από τους 88 επίσημους αστερισμούς που θέσπισε η Διεθνής Αστρονομική Ένωση. Συνορεύει με 5 αστερισμούς, τους Αιγόκερω, Τοξότη, Ινδό, Γερανό και Νότιο Ιχθύ. Είναι αμφιφανής στην Ελλάδα, δηλαδή παρά το ότι βρίσκεται ολόκληρος στο νότιο ημισφαίριο της ουράνιας σφαίρας, είναι ορατός στο σύνολό του από την Ελλάδα τις καλοκαιρινές νύχτες, μέχρι και τον Νοέμβριο.
Μία παλαιότερη ουράνια μορφή βρισκόταν στην περιοχή του Μικροσκοπίου και ίσως το περιελάμβανε, αναφερόμενη σε γερμανικό αστρονομικό έργο του 1564 ως Neper (Τρύπανον). Ο Γερμανός αστρονόμος Christian Ludwig Ideler (1766-1846) ομοίως το ονομάζει Bohrer (τρυπάνι) και το περιγράφει ως εξής: «Κείται στην ουρά του Τοξότου και του Αιγόκερω, και έχει πολλούς αστέρες, δύο από αυτούς στην κεφαλή του τρυπάνου και τρεις στο σίδερο.» Αντιθέτως, ο Καμίλ Φλαμαριόν στο Les Etoiles αναφέρει το Neper ως τον πρόδρομο του Μονόκερω, στον χειμερινό ουρανό.
Οι φωτεινότεροι αστέρες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δεν υπάρχει στον αστερισμό αστέρας φωτεινότερος του 4,5 μεγέθους, και κανένας δεν έχει ιδιαίτερο όνομα. Παρά το γεγονός αυτό, ο Γκουλντ του απέδιδε 69 αστέρες μέχρι έβδομου μεγέθους.
- Ο α Μικροσκοπίου έχει φαινόμενο μέγεθος 4,90 (δεν είναι ο φωτεινότερος στον αστερισμό) και φασματικό τύπο G7 III.
- Ο γ Μικροσκοπίου είναι ο φωτεινότερος, με φαινόμενο μέγεθος 4,67 και φασματικό τύπο G6 III.
- Ο ε έχει φαιν.μέγεθος 4,71 και φασμ.τύπο A1 V.
- Ο θ1 έχει φαιν.μέγεθος 4,82 και ιδιόμορφο φασμ.τύπο Ap με έντονες φασματικές γραμμές χρωμίου, ευρωπίου και στροντίου.
Αξιοσημείωτα στον αστερισμό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ο αστέρας Lacaille 8760 (ή HD 202560), με φαιν.μέγεθος 6,67 και φασμ.τύπο M0 V (ερυθρός νάνος), βρίσκεται πολύ κοντά στη Γη και το Ηλιακό μας Σύστημα: Απέχει «μόλις» 12,61 έτη φωτός ή 119,3 τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα, γεγονός που τον καθιστά τον τριακοστό τρίτο κοντινότερο αστέρα (λαβαίνοντας το σύστημα του α Κενταύρου ως 3 αστέρες, τον Σείριο ως 2, κλπ.). Η απόσταση όμως αυτή αυξάνεται συνεχώς με ρυθμό 28 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο (100.800 χιλιόμετρα την ώρα). Η πολύ μεγάλη πάντως ιδία κίνηση του αστέρα, 3,452 δευτερόλεπτα του τόξου ανά έτος έναντι μόνο 1,326 του Σειρίου, φανερώνει ότι ποτέ στο παρελθόν δεν μας πλησίασε πολύ περισσότερο. Το απόλυτο μέγεθος του αστέρα είναι 8,7, δηλαδή είναι και στην πραγματικότητα πολύ αμυδρότερος του Ήλιου.
- Το Μικροσκόπιον διαθέτει και αρκετούς αμυδρούς γαλαξίες, με φωτεινότερο τον NGC 6925 (φαιν.μέγεθος 11,3).
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Microscopium (constellation) στο Wikimedia Commons
Λεξιλογικός ορισμός του Μικροσκόπιον στο Βικιλεξικό
