Νίκος Βανδώρος
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Νίκος Βανδώρος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | Νικόλαος Βανδώρος 12 Δεκεμβρίου 1924 Αθήνα |
| Θάνατος | 1 Φεβρουαρίου 2024 (99 ετών) Αθήνα |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Τόπος ταφής | Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Θρησκεία | Χριστιανός Ορθόδοξος |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Σπουδές | Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Ηθοποιός |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Θεόφιλος Βανδώρος Μαίρη Βανδώρου |
| Γονείς | Γεράσιμος Βανδώρος Μαίρη Βανδώρου |
Ο Νίκος Βανδώρος (Αθήνα, 12 Δεκεμβρίου 1924 - 1 Φεβρουαρίου 2024) ήταν Έλληνας ηθοποιός. Επίσης υπήρξε ενεργός πυροσβέστης στις τάξεις του Πυροσβεστικού Σώματος από το 1943 και για 33 χρόνια.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο πατέρας του, Γεράσιμος Βανδώρος, υπήρξε για μικρό διάστημα βαρύτονος του μελοδράματος και η μητέρα του (με το ψευδώνυμο Σόνια Ιατρίδου) εμφανίσθηκε στο θέατρο ως υψίφωνος της οπερέτας.
Ο Νίκος Βανδώρος σπούδασε στην Ανωτάτη Εμπορική Σχολή, στη μελοδραματική σχολή του Ελληνικού Ωδείου και στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Πρωτοεμφανίσθηκε στη σκηνή ως τενόρος σε οπερέτα το 1956. Στο θέατρο πρόζας άρχισε τη σταδιοδρομία του το 1958 με τον θίασο Νίκου Χατζίσκου.
Συνεργάστηκε επίσης με τους θιάσους του Δημήτρη Μυράτ, του Δημήτρη Φωτόπουλου, της Έλλης Λαμπέτη, της Σμαρούλας Γιούλη, του Διονύση Παγουλάτου, της Άννας Μαντζουράνη, του Κωστή Λειβαδέα, του Λάμπρου Κωνσταντάρα, με το «Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο» του Μάνου Κατράκη κ.ά. Στον κινηματογράφο έπαιξε σε 27 ταινίες, όπως Τζένη, Τζένη» (1965). Ερμήνευσε ρόλους και σε τηλεοπτικές σειρές (χαρακτηριστικός ο ρόλος του στη σειρά Στο κάμπινγκ).
Προσωπική ζωή και θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Απέκτησε δύο παιδιά, την Μαίρη και τον επίσης ηθοποιό Θεόφιλο, που έφυγε πρόωρα από την ζωή τον Μάρτιο 2021, σε ηλικία 61 ετών από καρκίνο.[1] Απεβίωσε τη 1η Φεβρουαρίου 2024, σε ηλικία 99 ετών, για 10 μήνες πριν γίνει 100 ετών.[2]
Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Νίκος Βανδώρος υπήρξε πρόεδρος του Σωματείου Καλλιτεχνών Επτανήσου, ενώ τιμήθηκε και με μετάλλιο από το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών. Ασχολήθηκε και με την συγγραφή θεατρικών έργων, όπως τα παιδικά Το όνειρο της Ισαβέλλας και Η αρχοντοπούλα και ο μικρός τσιγγάνος.
Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Τίτλος | Ρόλος |
|---|---|---|
| Δεκαετία 1960 | ||
| 1960 | Είμαι αθώος [3] | |
| 1963 | Συντρίμμια της ζωής | |
| Οι κατεργάρηδες | ||
| 1966 | Τζένη Τζένη [3] | Ευγενίδης |
| Το κορίτσι με τα βουρκωμένα μάτια | ||
| 1967 | Ο μοναχικός ναύτης και το κορίτσι | |
| 1968 | Θύελλα στο σπίτι των ανέμων | αστυνόμος |
| Περιφρόνα με, αγάπη μου | Νίκος | |
| 1969 | Ο θαυματοποιός | πράκτορας Ιντερπόλ #1 |
| Για την τιμή και τον έρωτα | ||
| Δεκαετία 1970 | ||
| 1970 | Γιακουμής, μια ρωμέικη καρδιά | |
| Κατηγορώ τους δυνατούς | ||
| Η λιτανεία των ηρώων | ||
| Εσένα μόνο αγαπώ | ||
| 1971 | Η χαραυγή της νίκης [4] | |
| Φλογισμένη σάρκα | ||
| Κάτω οι άντρες | ||
| Η θυσία του Αβραάμ [5] | ||
| Ζούσα μοναχός χωρίς αγάπη | παπάς | |
| Ένας υπέροχος άνθρωπος | ||
| Δύο έξυπνα κορόιδα | ||
| Αγάπησα έναν αλήτη | Νικήτας | |
| Το φρούριο των αθανάτων | ||
| Ο αήττητος | ιατροδικαστής | |
| Χρυσαυγή | ||
| 1972 | Αναζήτησις... | Λέων Χρυσός |
| Στον ίλιγγο της αμαρτίας | ||
| 1973 | Η Αλίκη της σύγχρονης γενιάς | |
| Μιρέλα, η σάρκα της ηδονής | Μουρούζης | |
| 1974 | Γυμνοί στο χιόνι [3] | δικηγόρος |
| Κολασμένες ψυχές στα δίχτυα της ηδονής | ||
| 1976 | Μαρία του Οκτώβρη | |
| 1977 | Passi di morte perduti nel buio | γκαλερίστας |
| Ερωτική υπερένταση | Λουκάς | |
| 1978 | Από πού πάνε για τη χαβούζα | εκφωνητής ειδήσεων |
| 1979 | Τα παιδιά της πιάτσας | Ιάσονας |
| Δεκαετία 1980 | ||
| 1980 | Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο [6] | |
| Ρένα, να η ευκαιρία | Ρήγας | |
| Γεύση από... Ελλάδα! | γραμματέας κλινικής | |
| Αχαριστία | ||
| 1981 | Της πολιτσμάνας το κάγκελο | διευθυντής |
| 1982 | Παγίδα στην Ελλάδα | καθηγητής Ζάτας |
| Ο ζιγκολό της Αθήνας | Βίλχελμ Στάουφ | |
| 1984 | Αδέξιος εραστής | |
| 1985 | Τα φώτα σβήσαν στις οκτώ | Βαρδάρης |
| Αθήνα - Ν. Υόρκη: Το μεγάλο κόλπο [7] | Αντώνης Δούκας | |
| 1987 | Ο κέρβερος και το δόλωμα | θείος Ορέστη |
| Ο άρχοντας της λιγούρας | Τηλέμαχος Μαγκλάρας | |
| Πρωτάρη μου... ας πρόσεχες | Σήφης Χασάπογλου | |
| Ο θερμόπληκτος κολοσσός της Αρμέξ | Θανάσης Σταματελόπουλος | |
| Η βασίλισσα της ρέγκας | Σταματίου | |
| 1988 | I Love You, Μήτσο | Παύλος |
| Λεζεντάνο, ο εκδικητής | Αγαμένονας | |
| Η σούπερ μάρκα | χρηματιστής | |
| 1989 | Ανάμεσα σε δύο αγάπες | διευθυντής νοσοκομείου |
| Ποιος παντρεύεται τη γυναίκα μου; | παραγωγός | |
| Δεκαετία 1990 | ||
| 1990 | Ένοχες σχέσεις | Παλτόγλου |
| Δεκαετία 2000 | ||
| 2002 | Δύο γάμοι και μία μοιχεία | πατέρας |
Θεατρικές Παραστάσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Όλες οι πληροφορίες προέρχονται από το έντυπο πρόγραμμα της κάθε παράστασης ή/και από σχετικά δελτία τύπου.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ "Σοκ από τον θάνατο του δημοφιλούς ηθοποιού Θεόφιλου Βανδώρου στα 60 του χρόνια", in.gr 11.03.2021
- ↑ «Πέθανε ο ηθοποιός Νίκος Βανδώρος | LiFO». www.lifo.gr. 1 Φεβρουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2024.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Νίκος Βανδώρος (Ηθοποιός)». Φίνος Φιλμ. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ Πάππος, Απόστολος (9 Οκτωβρίου 2013). «Ο ελληνικός κινηματογράφος για τον πόλεμο του 1940». Elniplex. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ «ΕΡΤ - Πρόγραμμα Τηλεόρασης & Ραδιοφώνου». ΕΡΤ. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ «ΕΡΤ - Πρόγραμμα Τηλεόρασης & Ραδιοφώνου». ΕΡΤ. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ «ΑΘΗΝΑ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΛΠΟ πληροφορίες για την ταινία». Αθηνόραμα. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2023.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Το αντίστοιχο λήμμα στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια (Χάρη Πάτση), τόμος 7, σελ. 764