Νέμανια Νέντοβιτς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Νέμανια Νέντοβιτς
No. 26 – Ερυθρός Αστέρας
ΘέσηΣούτινγκ γκαρντ / Πόιντ γκαρντ
ΠρωτάθλημαΕυρωλίγκα
Αδριατική Λίγκα
Πρωτάθλημα Σερβίας
Κύπελλο Σερβίας
Προσωπικά στοιχεία
Πλ. ΌνομαΝέμανια Νέντοβιτς
ΕθνικότηταΣέρβος
Γέννηση16 Ιουνίου 1991 (1991-06-16) (32 ετών)
Νόβα Βάρος, Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας
Ύψος191 εκατοστά
Στοιχεία καριέρας
Ντραφτ2013 / Γύρος: 1ος / Επιλογή: 30η
Ομάδα ντραφτΦοίνιξ Σανς
Αθλ. καριέρα2008 - σήμερα
Καριέρα σε συλλόγους
2008 - 2012 0 Ερυθρός Αστέρας
2012 - 2013 0 Λιέτουβος Ρίτας
2013 - 2014 0 Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς
2014 - 2015 0 Βαλένθια
2015 - 2018 0 Ουνικάχα Μάλαγα
2018 - 2020 0 Αρμάνι Μιλάνο
2020 - 2022 0 Παναθηναϊκός
2022 - 0 Ερυθρός Αστέρας
Εθνικές ομάδες
Ως παίκτης:0
2009 - 2011 0 Εθνική Σερβίας U20
2013 - 0 Εθνική Σερβίας
Διακρίσεις και βραβεύσεις
Τίτλοι
Ολυμπιακοί Αγώνες
Δεύτερη θέση 2016 Ρίο Σερβία

Ο Νέμανια Νέντοβιτς (Nemanja Nedović, προφέρεται: [němaɲa nêːdoʋitɕ], σερβικά: Немања Недовић‎‎, Νόβα Βάρος, 16 Ιουνίου 1991) είναι Σέρβος επαγγελματίας διεθνής καλαθοσφαιριστής, ο οποίος αγωνίζεται ως σούτινγκ γκαρντ / πόιντ γκαρντ για τον Ερυθρό Αστέρα.

Επαγγελματική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Νέντοβιτς ξεκίνησε να προπονείτε στην Ιταλία με την Άσκολι όταν ήταν 11 ετών. Έζησε εκεί επειδή ο πατέρας του έπαιζε επαγγελματική χειροσφαίριση στην τοπική Άσκολι Πιτσένο. Ακολούθως, προπονήθηκε για δύο χρόνια στη Νόβα Βάρος. Το 2005, μετακόμισε στον Ερυθρό Αστέρα σε ηλικία 15 ετών. Είχε επιτυχία στο πρωτάθλημα νέων, καθώς το 2008 έγινε πρωταθλητής με την ομάδα νέων του Ερυθρού Αστέρα.

Αργότερα μετακόμισε στην πρώτη ομάδα, όπου τελικά έκανε το επαγγελματικό ντεμπούτο του.[1] Στην πρώτη του σεζόν με την ομάδα, σημείωσε διψήφια νούμερα, αναγκάζοντας τη διοίκηση της ομάδας να παρατείνει συμβόλαιο μαζί του για μια ακόμη σεζόν.[2] Έμεινε στην ομάδα μέχρι τον Ιούνιο του 2012.

Λιέτουβος Ρίτας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το καλοκαίρι του 2012, υπέγραψε συμβόλαιο με τη λιθουανική Λιέτουβος Ρίτας.[3] Στην πρώτη του σεζόν στην Ευρωλίγκα με τη Ρίτας, είχε κατά μέσο όρο 9.8 πόντους, 2.5 ριμπάουντ και 2.1 ασίστ ανά αγώνα.

Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 27 Ιουνίου 2013, ο Νέντοβιτς επιλέχθηκε με την 30η συνολική επιλογή στο NBA Ντραφτ 2013 από τους Φοίνιξ Σανς. Αργότερα την ίδια νύχτα ανταλλάχθηκε στους Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς. Είναι επίσης η τελευταία επιλογή ντραφτ που ονομάστηκε από τον Ντέιβιντ Στερν στη σταδιοδρομία του ως επίτροπος του NBA.[4] Στις 9 Ιουλίου 2013 υπέγραψε με τους Ουόριορς.[5] Κατά τη διάρκεια της rookie σεζόν του, αγωνίστηκε πολλές φορές με τους Σάντα Κρουζ Ουόριορς, τη θυγατρική των Γκόλντεν Στέιτ στην NBA Development League.[6]

Τον Ιούλιο του 2014, ο Νέντοβιτς αγωνίστηκε με του Ουόριορς στο NBA Σάμερ Λιγκ 2014, όπου είχε κατά μέσο όρο 9.4 πόντους, 2.0 ριμπάουντ και 2.2 ασίστ σε πέντε αγώνες.[7] Στις 11 Νοεμβρίου 2014, αποδεσμεύτηκε από την ομάδα.[8]

Βαλένθια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 14 Νοεμβρίου 2014, ο Νέντοβιτς υπέγραψε διετές συμβόλαιο με την ισπανική Βαλένθια.[9] Σε πάνω από πέντε αγώνες της Ευρωλίγκα για τη Βαλένθια, είχε μέσο όρο 8 πόντους και 3,6 ασίστ ανά αγώνα. Τον Ιούλιο του 2015, αποχώρησε από την ομάδα.[10]

Ουνικάχα Μάλαγα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 2 Ιουλίου 2015, την ίδια μέρα που αποχώρησε από τη Βαλένθια, υπέγραψε μονοετές συμβόλαιο με την Ουνικάχα Μάλαγα.[11] Στις 30 Μαΐου 2016, υπέγραψε ένα νέο διετές συμβόλαιο με την ομάδα.[12] Τον Απρίλιο του 2017 κέρδισε το EuroCup, με την Ουνικάχα να κερδίζει τη Βαλένθια στους Τελικούς 2-1.[13] Στις 7 Ιουνίου 2017, ανανέωσε το συμβόλαιο του με την ομάδα για τη σεζόν 2017-18.[14] Στις 27 Ιουνίου 2018, ο Νέντοβιτς αποχώρησε επίσημα από την Ουνικάχα ύστερα από 3 χρόνια.[15]

Ολίμπια Μιλάνο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 27 Ιουνίου 2018, ο Νέντοβιτς υπέγραψε πολυετές συμβόλαιο με την ιταλική Ολίμπια Μιλάνο.[16] Την πρώτη σεζόν του στην Ευρωλίγκα με του Ιταλούς, την ολοκλήρωσε με 11.5 πόντους και 2.7 ασίστ ανά ματς, με καλά ποσοστά (51.7% στα δίποντα, 41.4% στα τρίποντα, 80.6% στις βολές). Η σεζόν 2019-20 δεν ξεκίνησε καλά καθώς στις 23 Αυγούστου, ο Νέντοβιτς υποβλήθηκε σε επέμβαση καθαρισμού του μηνίσκου και αυτό τον επηρέασε σημαντικά, σωματικά και ψυχολογικά. Τελικά αφού έχασε σημαντικό μέρος της χρονιάς μέτρησε 7.9 πόντους, 1.7 ασίστ, 1.2 ριμπάουντ ανά ματς σε 16:31" συμμετοχής.

Παναθηναϊκός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 13 Ιουλίου 2020, ανακοινώθηκε η συμφωνία του με τον Παναθηναϊκό.[17] Στις 22 Οκτωβρίου, αναδείχτηκε MVP της αγωνιστικής στην Ευρωλίγκα, κόντρα στη Φενέρ, στη νίκη των πράσινων με 82-68, μετρώντας 28 πόντους (2/5 δίποντα, 7/12 τρίποντα, 3/4 βολές), 3 ριμπάουντ, 3 ασίστ και 2 τάπες σε 27:57′ συμμετοχής.[18] Στις 22 Δεκεμβρίου κόντρα στη Μακάμπι Τελ Αβίβ (ήττα 89-81), πέτυχε 39 πόντους με 7/9 δίποντα, 7/13 τρίποντα και 4/5 ελεύθερες βολές σε 29:34.[19] Αυτή η εμφάνιση αποτελεί την τέταρτη κορυφαία επίδοση στην ιστορία της Ευρωλίγκα και τη δεύτερη κορυφαία επίδοση στην ιστορία του Παναθηναϊκού στη διοργάνωση.[20] Στις 13 Ιανουαρίου 2021 κόντρα στη Βιλερμπάν, πέτυχε 33 πόντους με 6/7 δίποντα, 5/10 τρίποντα και 5 ριμπάουντ με 6 ασίστ σε 28:22. Με αυτή την εμφάνιση έγινε ο πρώτος στην ιστορία του Παναθηναϊκού στην Ευρωλίγκα με δύο παιχνίδια άνω των 30 πόντων την ίδια χρονιά.[21] Επίσης αναδείχτηκε για δεύτερη φορά MVP της αγωνιστικής στην Ευρωλίγκα.[22] Ο Σέρβος γκαρντ αγωνίστηκε σε 25 ματς της Ευρωλίγκα τη σεζόν 2020-2021 έχοντας κατά μέσο όρο 16 πόντους, 3.7 ασίστ και 1.9 ριμπάουντ, με 51% ποσοστό ευστοχίας στα δίποντα, 37% στα τρίποντα και 84% στις βολές. Στις 9 Μαΐου, κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας, νικώντας τον τελικό τον Προμηθέα Πάτρας με 91-79.[23] Στις 10 Ιουνίου, κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ελλάδας, αφού ο Παναθηναϊκός κέρδισε στη σειρά των τελικών το Λαύριο με 3-1.[24]

Στις 5 Ιουλίου, ανανέωσε το συμβόλαιό του με τους «πράσινους», μέχρι το 2023.[25] Στις 26 Σεπτεμβρίου 2021, κατέκτησε το Σούπερ Καπ Ελλάδας, αφού ο Παναθηναϊκός νίκησε στον τελικό τον Προμηθέα Πατρών 92-83.[26] Στις 22 Νοεμβρίου πραγματοποίησε εξαιρετική εμφάνιση κόντρα στον Ολυμπιακό για το Πρωτάθλημα Ελλάδας, έχοντας 24 πόντους (4/4 δίποντα, 4/8 τρίποντα, 4/5 βολές) και 2 ασίστ βοηθώντας έτσι τον Παναθηναϊκό να νικήσει με 81-76 στο ΣΕΦ.[27] Στις 30 Ιανουαρίου 2022 κόντρα στον Άρη για το Πρωτάθλημα Ελλάδας (νίκη 103-83), πραγματοποίησε την καλύτερη του εμφάνιση στην Ελλάδα αφού σημείωσε 28 πόντους (2/6 δίποντα, 5/8 τρίποντα, 9/11 βολές), βελτιώνοντας το ατομικό του ρεκόρ, ενώ είχε 33 βαθμούς στην αξιολόγηση κάνοντας νέο ατομικό ρεκόρ.[28] Στις 6 Φεβρουαρίου κόντρα στη Λάρισα για το Πρωτάθλημα Ελλάδας (νίκη 86-90), σημείωσε 38 πόντους και πλησίασε το ρεκόρ των 40 πόντων του Ντόμινικ Ουίλκινς από παίκτη του Παναθηναϊκού. Ισοφάρισε τη δεύτερη μεγαλύτερη επίδοση των «πράσινων» και σημείωσε ατομικό ρεκόρ και την καλύτερη επίδοση της σεζόν 2021-22 στο Πρωτάθλημα Ελλάδας.[29] Επίσης με τα 8 τρίποντα που πέτυχε, ισοφάρισε την κορυφαία «πράσινη» επίδοση στην ιστορία του επαγγελματικού Πρωταθλήματος. Συνολικά τη σεζόν 2021-22, μέτρησε 14.3 πόντους, 3.2 ασίστ και 2.2 ριμπάουντ ανά παιχνίδι στην Ευρωλίγκα.

Επιστροφή στον Ερυθρό Αστέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 7 Ιουλίου 2022, ανακοινώθηκε η επιστροφή του στη Σερβία και στον Ερυθρό Αστέρα, έπειτα από 10 χρόνια. [30] Στις 18 Φεβρουαρίου 2023, κατέκτησε το Κύπελλο Σερβίας, αφού ο Ερυθρός Αστέρας νίκησε στον τελικό με 96-79 τη Μέγκα Μπάσκετ.[31] Επίσης, κέρδισε το βραβείο του MVP του μήνα για τον Φεβρουάριο στην Αδριατική Λίγκα καθώς μέτρησε 24.5 πόντους και 3 ασίστ κατά μέσο όρο.[32] Στην Ευρωλίγκα τη σεζόν 2022-23, μέτρησε 13.3 πόντους, 2.9 ασίστ, 1.2 ριμπάουντ και 11.2 PIR σε 27 αγώνες. Στις 11 Ιουνίου 2023, κατέκτησε το Πρωτάθλημα Σερβίας κόντρα στην FMP με 2-0 νίκες.[33]

Στις 17 Φεβρουαρίου 2024, κατέκτησε το Κύπελλο Σερβίας κόντρα στην Παρτιζάν νικώντας την στον τελικό με 85-79.[34]

Εθνική ομάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Νέντοβιτς με την Εθνική Σερβίας

Ο Νέντοβιτς ήταν μέλος της Εθνικής Σερβίας U20 το 2009, 2010 και 2011 στα αντίστοιχα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα U20. Το 2012, έπαιξε με την Εθνική ανδρών Σερβίας στα προκριματικά του Ευρωμπάσκετ 2013. Κατά τη διάρκεια του Ευρωμπάσκετ 2013, η επίδοση του Νέντοβιτς είχε πολλά σκαμπανεβάσματα, καθώς ηγήθηκε μια πολύ νεαρής και άπειρης, αλλά ωστόσο ταλαντούχας ομάδας της Σερβίας, έχοντας σπουδαίες επιδόσεις εναντίον της Λιθουανίας και ιδιαίτερα της Γαλλίας σε μία νίκη-έκπληξη με 77-65, στην οποία υπερτέρησε ενός από τα πρότυπα του, τον Τόνι Πάρκερ, σκοράροντας 17 πόντους με 5/8 τρίποντα. Η Σερβία έχασε εύκολα από την Ισπανία στους προημιτελικούς, καθώς ο Νέντοβιτς και ολόκληρη η ομάδα της Σερβίας υστέρησε επιθετικά.[35]

Εκπροσώπησε για άλλη μια φορά τη Σερβία στο Ευρωμπάσκετ του 2015, υπό τον προπονητή Αλεξάντερ Τζόρτζεβιτς, αφού δεν αγωνίστηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014.[36] Στην πρώτη φάση του τουρνουά, η Σερβία κυριάρχησε στο δύσκολο Β' Όμιλο με ρεκόρ 5-0 και στη συνέχεια απέκλεισε τη Φινλανδία και την Τσεχία στον γύρο των 16 και στους προημιτελικούς, αντίστοιχα. Ωστόσο, τους σταμάτησε η Λιθουανία στα ημιτελικά με νίκη 67-64[37] και τελικά έχασαν από την οικοδέσποινα Γαλλία στον αγώνα για το χάλκινο μετάλλιο με 81–68.[38]Σε πάνω από 9 αγώνες στη διοργάνωση, ο Νέντοβιτς είχε κατά μέσο όρο 8,4 πόντους, 2,6 ριμπάουντ και 2,4 ασίστ ανά αγώνα, με 52% στα δίποντα.[39]

Ο Νέντοβιτς εκπροσώπησε επίσης τη Σερβία στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016 όπου κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο, αφού η Σερβία έχασε από τις Ηνωμένες Πολιτείες στον τελικό αγώνα με 96-66.[40] Αγωνίστηκε στο Ευρωμπάσκετ 2022, φτάνοντας μέχρι τους 16, όπου η Σερβία αποκλείστηκε αναπάντεχα από την Ιταλία, ενώ ήταν ένα από τα φαβορί της διοργάνωσης.[41] Το 2023, ενώ βρισκόταν στην προεπιλογή της εθνικής Σερβίας για το Παγκόσμιο Κύπελλο, αποχώρησε λόγω σωματικής ανεντιμότητας, όπως ο ίδιος δήλωσε.[42]

Προφίλ παίκτη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα δυνατά σημεία του Νέντοβιτς είναι οι ικανότητες χειρισμού της μπάλας και ο ελίτ αθλητισμός, καθώς αποδείχθηκε ένας από τους καλύτερους αθλητές στην ευρωπαϊκή καλαθοσφαίριση. Είναι γνωστός για το εξαιρετικό πρώτο βήμα και μπορεί να παίξει εύκολα πάνω από το στεφάνι.[43] Αναφέρθηκε κατά τη διάρκεια του NBA Ντραφτ 2013 ως «Ο Ευρωπαίος Ντέρικ Ρόουζ» από ορισμένους αναλυτές του ESPN, λόγω του αθλητισμού του, της εκρηκτικότητας του, της ευελιξίας του, παρόμοιου μεγέθους και της ικανότητας να παίζει και τις δύο θέσεις των γκαρντ. Αφού είχε αποκτηθεί από τους Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς, ο Μαρκ Τζάκσον, ο προπονητής της ομάδας, δήλωσε ότι ο Νέντοβιτς «είναι ένας πολύ καλός αθλητής με εξαιρετικά απατηλή ταχύτητα».[44]

Στατιστικά σταδιοδρομίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

ΝΒΑ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κανονική περίοδος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος Ομάδα ΣΑ ΒΑΣ ΛΑΓ ΕΣ% 3Π% ΕΒ% ΡΑΓ ΑΑΓ ΚΑΓ ΚΑΓ ΠΑΓ
2013-14 Γκόλντεν Στέιτ 24 0 5.9 .205 .167 .875 .6 .5 .0 .0 1.1
Σταδιοδρομία 24 0 5.9 .205 .167 .875 .6 .5 .0 .0 1.1

Ευρωλίγκα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος Ομάδα ΣΑ ΒΑΣ ΛΑΓ ΕΣ% 3Π% ΕΒ% ΡΑΓ ΑΑΓ ΚΑΓ ΚΑΓ ΠΑΓ
2012–13 Λιέτουβος Ρίτας 10 5 23.3 .367 .343 .700 2.1 2.78 .8 .2 9.8 6.8
2014–15 Βαλένθια 5 2 19.3 .405 .400 1.000 1.0 3.6 1.4 .2 8.0 7.0
2015–16 Ουνικάχα Μάλαγα 23 8 15.1 .391 .279 .750 .8 1.9 .3 .1 7.4 4.8
2017–18 24 18 25.1 .429 .358 .845 2.0 4.8 .6 .1 16.8 16.7
2018–19 Αρμάνι Μιλάνο 15 7 23.5 .461 .414 .806 2.5 2.7 .8 .1 11.5 10.4
2019–20 17 3 16.5 .373 .343 .829 1.2 1.7 .3 .1 7.9 6.2
2020–21 Παναθηναϊκός 25 13 26.05 .428 .370 .835 1.9 3.7 .7 .2 16.0 14.9
2021–22 26 11 23.6 .446 .384 .853 2.2 3.2 .5 .1 14.3 13.2
2022–23 Ερυθρός Αστέρας 27 4 20.5 .390 .280 .860 1.2 2.9 .7 0 13.3 11.2
Σταδιοδρομία 172 71 21.4 .416 .348 .832 1.7 3.0 .6 .1 12.5 11.0

Τίτλοι-Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συλλογικοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ουνικάχα Μάλαγα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρμάνι Μιλάνο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Σούπερ Καπ Ιταλίας: (2018)

Παναθηναϊκός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ερυθρός Αστέρας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ατομικοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Λιθουανικό All Star Game: (2013)
  • Δεύτερη Καλύτερη Πεντάδα στο Πρωτάθλημα Ισπανίας: (2018)
  • 2x MVP της αγωνιστικής στην Ευρωλίγκα: (5η αγωνιστική, 2020/21), (19η αγωνιστική, 2020/21)
  • Πρώτος σκόρερ του τελικού στο Κύπελλο Ελλάδος: (2022)
  • MVP του μήνα στην Αδριατική Λίγκα: (Φεβρουάριος 2023)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «POVERENJE U MLADI TIM». kkcrvenazvezda.rs (στα Σερβικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2013. 
  2. ↑ «Crvena Zvezda keeps Nemanja Nedovic and Uros Nikolic». Sportando. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2013. 
  3. ↑ «Lietuvos Rytas inks Nedovic». Euroleague. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2012. 
  4. ↑ Τόμσον II, Μάρκους (27 Ιουνίου 2013). «Golden State Warriors get guard Nemanja Nedovic with 30th pick in draft». mercurynews.com. http://www.mercurynews.com/ci_23556932/golden-state-warriors-get-guard-nemanja-nedovic-30th. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2015. 
  5. ↑ Golden State Warriors Sign Nemanja Nedovic to Contract
  6. ↑ «2013-14 NBA Assignments». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2013. 
  7. ↑ «2014 Summer League Player Profile: Nemanja Nedovic». NBA.com. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2014. 
  8. ↑ «Warriors Waive Nemanja Nedovic». NBA.com. 11 Νοεμβρίου 2014. http://www.nba.com/warriors/news/nedovic-waived-20141111. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2014. 
  9. ↑ «Valencia, Nedovic agree until June of 2016». Euroleague.net. 14 Νοεμβρίου 2014. http://www.euroleague.net/news/i/144840. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2014. 
  10. ↑ «Nemanja Nedovic, Valencia Basket part ways». sportando.com. 2 Ιουλίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-07-03. https://web.archive.org/web/20150703005202/http://www.sportando.com/en/europe/spain/166791/nemanja-nedovic-valencia-basket-part-ways.html?ref=crosarka.com. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουλίου 2015. 
  11. ↑ «Nedovic, segunda incorporación del Unicaja» (στα ισπανικά). unicajabaloncesto.com. 2 Ιουλίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουλίου 2015. https://web.archive.org/web/20150704102405/http://www.unicajabaloncesto.com/noticia-9580-nedovic-segunda-incorporacion-unicaja.html. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουλίου 2015. 
  12. ↑ «Unicaja Malaga signs Nemanja Nedovic to a two-year contract extension». sportando.com. 30 Μαΐου 2016. http://www.sportando.com/en/europe/spain/200747/unicaja-malaga-signs-nemanja-nedovic-to-a-two-year-contract-extension.html. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2016. 
  13. ↑ «7DAYS EuroCup Finals, Game 3: Unicaja Malaga is the champion!». Eurocupbasketball.com. 5 Απριλίου 2017. http://www.eurocupbasketball.com/eurocup/games/results. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2017. 
  14. ↑ «Συνεχίζει στη Μάλαγα ο Νέντοβιτς (pic & vid) | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2023. 
  15. ↑ «Unicaja Malaga ufficializza l'addio di Nemanja Nedovic» (στα ιταλικά). sportando.basketball. 27 Ιουνίου 2018. https://sportando.basketball/it/spagna/acb/278916/unicaja-malaga-ufficializza-l-addio-di-nemanja-nedovic.html. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2018. [νεκρός σύνδεσμος]
  16. ↑ «Milan adds scoring punch with guard Nedovic». euroleague.net. 27 Ιουνίου 2018. http://www.euroleague.net/news/i/8u4jff7xmn7hd3dy. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2018. 
  17. ↑ «Επίσημα στον Παναθηναϊκό ο Νέντοβιτς!». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2020. 
  18. ↑ «Νέντοβιτς: MVP στην Ευρωλίγκα για πρώτη φορά! (videos)». Eurohoops. 24 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2020. 
  19. ↑ «Νέντοβιτς: Απλά ο καλύτερος παίκτης που παίζει στην Ελλάδα! (vid)». SDNA. 22 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2020. 
  20. ↑ «Νέντοβιτς: Τέταρτη κορυφαία επίδοση στην Ευρωλίγκα, δεύτερη στην ιστορία του Παναθηναϊκού! (videos)». Eurohoops. 22 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2020. 
  21. ↑ «Νέντοβιτς: Ο πρώτος στην ιστορία του Παναθηναϊκού στην Ευρωλίγκα με δύο 30άρες! (videos)». Eurohoops. 13 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2021. 
  22. ↑ «Νέντοβιτς: MVP της εβδομάδας για τα... όργια με Βιλερμπάν! (vid)». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2021. 
  23. ↑ «Παναθηναϊκός: O Βασιλιάς του Κυπέλλου! (videos)». Eurohoops. 9 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2021. 
  24. ↑ «Παναθηναϊκός: Πρωταθλητής Ελλάδος στην ημέρα του Παύλου Γιαννακόπουλου!». Eurohoops. 11 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2021. 
  25. ↑ «Παναθηναϊκός: Στα "πράσινα" για δύο ακόμα χρόνια ο Νέντοβιτς! (videos-photo)». Eurohoops. 5 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2021. 
  26. ↑ «Παναθηναϊκός για Γκίνες: 27 σερί σεζόν τίτλους και συνεχίζει!». SDNA. 26 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2021. 
  27. ↑ «Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός 76-81: Μυθικός Νέντοβιτς, μυθικό διπλό στο ΣΕΦ». www.sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2021. 
  28. ↑ «Παναθηναϊκός: Το ατομικό ρεκόρ του Νέντοβιτς στην Ελλάδα και των 25 χρόνων με τον Άρη». Eurohoops. 31 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2022. 
  29. ↑ «Παναθηναϊκός: Μετά τον Ντομινίκ Ουίλκινς, ο... Νέντοβιτς | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2022. 
  30. ↑ «Ο Νέντοβιτς στον Ερυθρό Αστέρα: Ανακοινώθηκε από τους Σέρβους». www.sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2022. 
  31. ↑ «Ερυθρός Αστέρας - Μέγκα Μπάσκετ 96-79: Κυπελλούχος Σερβίας με εμφατικό τρόπο | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2023. 
  32. ↑ «Nεμάνια Νέντοβιτς: MVP στην Aba League για τον Φεβρουάριο». Eurohoops. 22 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2023. 
  33. ↑ «FMP - Ερυθρός Αστέρας 72-82: Πρωταθλητής Σερβίας με 2-0 | Gazzetta». www.gazzetta.gr. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2023. 
  34. ↑ «Ερυθρός Αστέρας: Το… σήκωσε ο Σφαιρόπουλος σε ΝΤΕΡΜΠΑΡΑ με την Παρτιζάν». Eurohoops. 17 Φεβρουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2024. 
  35. ↑ «IMPERIOUS SPAIN ROLL PAST SERBIA». eurobasket2013.org. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2014. 
  36. ↑ «AMBITIOUS SERBIA UNVEIL POWERFUL 12-MAN SQUAD». eurobasket2015.org. 2 Σεπτεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Σεπτεμβρίου 2015. https://web.archive.org/web/20150905064710/http://www.eurobasket2015.org/en/compID_qMRZdYCZI6EoANOrUf9le2.season_2015.roundID_9322.coid_xUMkR0x,HeIT9w-vv9Ob00.articleMode_on.html. Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2015. 
  37. ↑ «LITHUANIA END SERBIAN STREAK, RETURN TO FINAL». eurobasket2015.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Σεπτεμβρίου 2015. https://web.archive.org/web/20150919004022/http://www.eurobasket2015.org/en/gameID_11664-76-A-1.html. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2015. 
  38. ↑ «FRANCE REWARD HOME SUPPORT WITH BRONZE». eurobasket2015.org. 20 Σεπτεμβρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Σεπτεμβρίου 2015. https://web.archive.org/web/20150922234352/http://www.eurobasket2015.org/en/compID_qMRZdYCZI6EoANOrUf9le2.season_2015.roundID_9322.coid_XCBBt0,vHwcDLI3DN0sTU1.articleMode_on.html. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2015. 
  39. ↑ «Player profile: Nemanja Nedovic». eurobasket2015.org. FIBA Europe. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2015. 
  40. ↑ «Rio Olympics 2016: USA beat Serbia in men's basketball to win last gold of Games». BBC Sport. 21 Αυγούστου 2016. https://www.bbc.com/sport/olympics/36727948. Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2017. 
  41. ↑ «Mamma Mia τι Ιταλία! Ταπείνωσε τους Σέρβους και είναι στους "8"! (videos)». Eurohoops. 11 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2022. 
  42. ↑ «Ο Νεμάνια Νέντοβιτς εξήγησε γιατί αποχώρησε από την Εθνική Σερβίας». Eurohoops. 11 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2023. 
  43. ↑ DraftExpressProfile: Nemanja Nedovic, Stats, Comparisons, and Outlook
  44. ↑ Σίμονς, Ράστι (13 Ιουλίου 2013). «Warriors' top pick Nedovic works with team». sfgate.com. http://www.sfgate.com/warriors/article/Warriors-top-pick-Nedovic-works-with-team-4663279.php. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2013. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Νέμανια_Νέντοβιτς&oldid=10433953"