Νάντορ Χιντεγκούτι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Νάντορ Χιντεγκούτι

1953
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης3 Μαρτίου 1922
Τόπος γέννησηςΒουδαπέστη, Ουγγαρία
Ημερ. θανάτου14 Φεβρουαρίου 2002 (79 ετών)
Τόπος θανάτουΒουδαπέστη, Ουγγαρία
Ύψος1,79 μ.
ΘέσηΕπιθετικός
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1942–1945Ελεκτρόμος ΦΚ53(27)
1945–1946Χερμιναμεζέι ΑΚ14(12)
1946–1958ΜΤΚ Βουδαπέστης314(226)
Σύνολο381(265)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1945–1958Ουγγαρία69(39)
Προπονητική καριέρα
ΠερίοδοςΟμάδα
1959–1960ΜΤΚ Βουδαπέστης
1960–1962Φιορεντίνα
1962–1963Μάντοβα ΦΚ
1963–1965Γκιόρι ΕΤΟ ΦΚ
1966ΦΚ Ταταμπάνια
1967–1968ΜΤΚ Βουδαπέστης
1968–1971Σπάρτακος Βουδαπέστης
1971–1972Σταλ Ζέσουφ
1973Έγκρι Ντόζα
1973–1980Αλ Αχλί ΣΚ
1983–1985Σαμπάμπ Αλ Αχλί Ντουμπάι
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Νάντορ Χιντεγκούτι (ουγγρικά: Nándor Hidegkuti, 3 Μαρτίου 1922 – 14 Φεβρουαρίου 2002), ήταν Ούγγρος ποδοσφαιριστής και προπονητής. Αγωνίστηκε ως κεντρικός επιθετικός κυρίως για την ΜΤΚ Βουδαπέστης και για την εθνική Ουγγαρίας της δεκαετίας του 1950.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Χιντεγκούτι άρχισε να παίζει για τη ΜΤΚ Βουδαπέστης το 1947. Με την πολιτική αλλαγή του 1949 η ΜΤΚ υπέστη αλλαγές κυρίως στο όνομά της και αρχικά έγινε Textiles SE, μετά Bástya SE, στη συνέχεια Vörös Lobogó SE και τελικά επέστρεψαν στο MTK. Η δεκαετία του 1950 αποδείχθηκε επιτυχημένη εποχή για τον σύλλογο. Ο Χιντεγκούτι αγωνίστηκε ως κεντρικός επιθετικός και με προπονητή τον Μάρτον Μπούκοβι ανταγωνίστηκε τη Χόνβεντ και κέρδισε τρεις τίτλους στο πρωτάθλημα, ένα Ουγγρικό Κύπελλο και ένα Κύπελλο Μιτρόπα. Το 1955–56, ως Vörös Lobogó SE, έπαιξαν επίσης στο πρώτο Ευρωπαϊκό Κύπελλο Πρωταθλητριών. Ο Χιντεγκούτι σκόραρε δύο φορές καθώς νίκησαν την Άντερλεχτ με 10–4 συνολικά στον πρώτο γύρο.[1]

Κατά τη δεκαετία του 1950 ήταν σημαντικό μέλος της θρυλικής Εθνικής Ουγγαρίας, που συμπεριλάμβανε παίκτες όπως οι Φέρεντς Πούσκας, Σάντορ Κότσις, Γιόζεφ Μπόζικ και Ζόλταν Τσίμπορ γνωστής ως "Μαγικοί Μαγυάροι".[2] Μεταξύ 1945 και 1958, ο Χιντεγκούτι έκανε 69 εμφανίσεις και σημείωσε 39 γκολ για την Ουγγαρία. Σκόραρε δύο φορές στο ντεμπούτο του στις 30 Σεπτεμβρίου 1945 στη νίκη 7–2 εναντίον της Ρουμανίας. Δύο χρόνια αργότερα, στις 17 Αυγούστου 1947, έκανε τη δεύτερη διεθνή του εμφάνιση και σημείωσε χατ τρικ απέναντι στη Βουλγαρία. Στις 18 Νοεμβρίου 1951 σημείωσε ένα ακόμα χατ τρικ κατά της Φιλανδίας.[3][4] Έγινε κεντρικός παίκτης στη "Χρυσή Ομάδα" αγωνιζόμενος ως "ψευδές 9" (false 9). Στη δεκαετία του 1950, η συντριπτική πλειοψηφία των ομάδων του παγκοσμίου ποδοσφαίρου χρησιμοποιουσε ακόμη τον παραδοσιακό σχηματισμό WM. Ο Χιντεγκούτι ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος που λειτούργησε διαφορετικά κάτω από τις οδηγίες τόσο του Μπούκοβι (που θεωρείται ο "πατέρας" της εφαρμογής) όσο του ομοσπονδιακού τεχνικού Γκούσταβ Σέμπες:[5][6] έρχονταν προς τα πίσω όταν αναπτυσσόταν η ομάδα επιτρέποντας στους υπόλοιπους να εκμεταλλευτούν το χώρο και κυρίως τους Πούσκας και Κότσις. Εκείνη την εποχή ήταν μία επαναστατική τακτική, που απαιτούσε από τον κεντρικό επιθετικό να έχει εξαιρετικό έλεγχο μπάλας, δεξιότητες πασαρίσματος και επίγνωση θέσης. Ήταν οι αρχές της εφαρμογής του συστήματος 4–2–4 που επικράτησε στα τέλη της δεκαετίας του 1950.[7][8]

Το 1953 ήταν από τους πρωταγωνιστές της ιστορικής νίκης των Μαγυάρων επί της Αγγλίας στο Λονδίνο με 6–3 σημειώνοντας τρία γκολ (το πρώτο στα 50 δευτερόλεπτα από την έναρξη), σε συνάντηση που τότε ονομάστηκε "αγώνας του αιώνα".[9][10][11] Ο Τζόναθαν Γουίλσον στο βιβλίο του Revolution on the Turf έγραψε: "Ήταν ο Χιντεγκούτι που κατέστρεψε την Αγγλία". Ήταν η πρώτη ήττα των Άγγλων στην έδρα τους από μια μη Βρετανική ομάδα, και ακολουθήθηκε από τη συντριβή τους στη Βουδαπέστη μετά από λίγους μήνες με 7–1. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ελσίνκι το 1952, οι "Μαγικοί Μαγυάροι" κέρδισαν εύκολα το χρυσό μετάλλιο με 5 νίκες σε ισάριθμους αγώνες, νικώντας στον ημιτελικό την κάτοχο του τίτλου Σουηδία με 6–0 (όπου σημείωσε το μοναδικό του τέρμα στη διοργάνωση) και στον τελικό τη Γιουγκοσλαβία με 2–0.[12]

Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1954 η Ουγγαρία ήταν το απόλυτο φαβορί διαθέτοντας την για πολλούς καλύτερη ομάδα όλων των εποχών σε σειρά ετών.[13][14][15] Στον αγώνα του πρώτου γύρου οι Ούγγροι είχαν συντρίψει τους Γερμανούς με 8–3 με δύο τέρματα του Χιντεγκούτι, ο οποίος σκόραρε και στους δύο αγώνες με αντίπαλο τη φιναλίστ της προηγούμενης διοργάνωσης (Βραζιλία και Ουρουγουάη).[16] Η ήττα όμως στον τελικό από τη Δυτική Γερμανία έμεινε γνωστή ως το "θαύμα της Βέρνης".[17][18][19] Οι φήμες ότι η απόδοση των Γερμανών δεν ήταν φυσική αλλά ότι οι παίκτες ήταν ντοπαρισμένοι έκαναν άμεσα την εμφάνισή τους. Μισό αιώνα αργότερα γίνονταν έρευνες για τα όσα συνέβησαν σε εκείνο τον τελικό: η γερμανική Ολυμπιακή Επιτροπή το 2010 αποκάλυψε ότι οι παίκτες είχαν ντοπαριστεί με περβιτίνη, μία μεθαμφεταμίνη επίσης γνωστή ως "φάρμακο του στρατιώτη",[20][21][22] γεγονός που αποδείχθηκε ότι βρισκόταν στα πλαίσια μακροχρόνιου προγράμματος ντόπινγκ των Γερμανών από τη δεκαετία του 1940.[23] Αξίζει να σημειωθεί ότι η FIFA καθιέρωσε το έλεγχο ντόπινγκ στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966.[24]

Ο Χιντεγκούτι ήταν από τα μέλη της ομάδας που επέστρεψαν στην πατρίδα τους με το ξέσπασμα της πολιτικής αναταραχής του 1956 και τελείωσε την καριέρα του στην ομάδα του. Το τελευταίο του παιχνίδι με την εθνική Ουγγαρίας (69 αγώνες, 39 τέρματα) ήταν στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1958 με αντίπαλο το Μεξικό στη νίκη της ομάδας του με 4–0. [25] Κατά τη διάρκεια της καριέρας του σημείωσε συνολικά 524 τέρματα σε 677 επίσημους αγώνες και συμπεριλαμβανομένων και των φιλικών 1.003.[26][27]

Μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας ασχολήθηκε με την προπονητική, προπονώντας ομάδες όπως η Φιορεντίνα, με την οποία κατέκτησε το Κύπελλο Κυπελλούχων και η Αλ Αχλί ΣΚ.[28]

Μετά το θάνατό του το 2002 η ΜΤΚ Βουδαπέστης μετονόμασε την έδρα της "Στάδιο Νάντορ Χιντεγκούτι" προς τιμήν του.[29]

Τίτλοι και διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ποδοσφαιριστής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

MTK Βουδαπέστης

Ουγγαρία

Ατομικές διακρίσεις

Προπονητής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Φιορεντίνα

Γκιόρι ΕΤΟ ΦΚ

Αλ Αχλί

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «MTK Budapest: All Fake Nines & No Fans». Ανακτήθηκε στις 2 Ιουλίου 2020. 
  2. ↑ «BRITANNICA : Magical Magyars». Ανακτήθηκε στις 2 Ιουλίου 2020. 
  3. ↑ «Nándor Hidegkuti - Goals in International Matches». Ανακτήθηκε στις 2 Ιουλίου 2020. 
  4. ↑ «FIFA : Hidegkuti's historic header». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2021. 
  5. ↑ «False nine: ancient tactical curveball still retains the power to shock». Ανακτήθηκε στις 2 Ιουλίου 2020. 
  6. ↑ «Gustav Sebes and the Magical Magyars». Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2020. 
  7. ↑ «Flashback : au temps de la fameuse domination hongrois». Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2020. 
  8. ↑ «Tactics Through Time: The Mighty Magyars». Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2021. 
  9. ↑ «1953 : Hongrie bat Angleterre match of the Century». Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2020. 
  10. ↑ «Hungary's Famous Victory». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2021. 
  11. ↑ «The end of England's football supremacy – 60 years on». Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2022. 
  12. ↑ «Olympic football tournament 1952». Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2020. 
  13. ↑ «Mighty Magyars: BBC Identifies Legedary Hungarian "Golden Team" As Best-Ever Football Team». Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2020. 
  14. ↑ «When Hungary taught the world to play football». Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2020. 
  15. ↑ «'Little fat chap' a football giant» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2020. 
  16. ↑ «Nándor Hidegkuti - Goals in International Matches». Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2021. 
  17. ↑ «FIFA : The Miracle of Berne». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2020. 
  18. ↑ «World Cup stunning moments: the Miracle of Bern». Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2021. 
  19. ↑ «Le Monde : Le Monde Mondial 1954 : le miracle allemand». Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2020. 
  20. ↑ «Παγκόσμιο Κύπελλο 1954 : Το "θαύμα" της Βέρνης». Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2020. 
  21. ↑ «Le Monde Football : les champions du monde allemands de 1954 étaient dopés». Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2020. 
  22. ↑ «West Germany's 1954 World Cup win may have been drug-fuelled, says study». Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2020. 
  23. ↑ «West Germany's culture of doping kept under wraps». Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2020. 
  24. ↑ «On this day in 1954, West Germany won their first-ever World Cup by defeating Hungary against all the odds». Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2021. 
  25. ↑ «Nándor Hidegkuti». Ανακτήθηκε στις 2 Ιουλίου 2020. 
  26. ↑ «RSSSF : Prolific Scorers Data». Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2022. 
  27. ↑ «Who scored the most goals in history?». Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2021. 
  28. ↑ «Nándor Hidegkuti : manager profile». Ανακτήθηκε στις 2 Ιουλίου 2020. 
  29. ↑ «Hidegkuti Nándor Stadion (MTK Budapest Stadion) – until 2015». Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Νάντορ_Χιντεγκούτι&oldid=9939279"