Διεθνές Κύπελλο Κεντρικής Ευρώπης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

To Διεθνές Κύπελλο Κεντρικής Ευρώπης (Coupe Internationale ή International Cup) υπήρξε μακροχρόνια και δημοφιλής διεθνής ποδοσφαιρική διοργάνωση, μεταξύ των εθνικών ομάδων της Κεντρικής Ευρωπης, η οποία διεξαγόταν από το 1927 ως το 1960 και θεωρείται ο πρόδρομος του Κυπέλλου Εθνών Ευρώπης. Εμπνευστής της διοργάνωσης υπήρξε ο θρυλικός Αυστριακός προπονητής της Βούντερτιμ (της προπολεμικής εθνικής Αυστρίας) Ούγκο Μάισλ (Hugo Meisl). Το κύπελλο που απονεμόταν ονομαζόταν αρχικά "Κύπελλο Σβέχλα" (Švehla Cup) και στην τελευταία διοργάνωση Κύπελλο Δρ. Γκέρε (Dr. Gerö Cup). Η κάθε διοργάνωση είχε μακροχρόνια διάρκεια από δύο ως πέντε χρόνια και γι' αυτό διεξήχθησαν μόνο έξι διοργανώσεις από τις οποίες η μία διακόπηκε πριν ολοκληρωθεί.

Στο ξεκίνημα του θεσμού παράλληλα με το Διεθνές Κύπελλο διεξαγόταν και το "Κύπελλο Ερασιτεχνών Κεντρικής Ευρώπης " (Coupe de l'Europe Centrale pour Amateurs ή Central European Cup for Amateurs), μία διοργάνωση για τις ερασιτεχνικές εθνικές ομάδες των ίδιων χωρών. Έγιναν δυο διοργανώσεις: 1929-1930 και 1931-1934 και διακόπηκε.

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την περίοδο του μεσοπολέμου οι χώρες της Κέντρικής Ευρώπης είχαν ήδη δημιουργήσει επαγγελματικά πρωταθλήματα και πρωτοπορούσαν στο ηπειρωτικό ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο (στα βρετανικά νησιά ο επαγγελματισμός είχε εφαρμοστεί πολλές δεκαετίες παλιότερα). Σε μια εποχή που δεν υπήρχε ακόμα η UEFA αναζητούσαν ευκαιρίες διεξαγωγής επίσημων διεθνών αγώνων πέρα από τα περιστασιακά φιλικά ματς. Με προτροπή του προπονητή της εθνικής Αυστρίας Ούγκο Μάισλ, που είχε δημιουργήσει την περίφημη Βούντερτιμ, δημιουργήθηκαν δύο διοργανώσεις, μία διασυλλογική, το Μιτρόπα Καπ, και μία για τις εθνικές ομάδες, το "Διεθνές Κύπελλο" (Coupe Internationale). Και οι δύο διοργανώσεις ξεκίνησαν το 1927 και υπήρξαν οι πρόδρομοι του Κυπέλλου Πρωταθλητριών και του Κυπέλλου Εθνών που ξεκίνησαν μεταπολεμικά.

Συμμετοχές-Σύστημα διεξαγωγής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο "Διεθνές Κύπελλο" μετείχαν οι πέντε κεντροευρωπαϊκές χώρες: Αυστρία, Ουγγαρία, Τσεχοσλοβακία, Ιταλία και Ελβετία (η μόνη με ερασιτεχνικό πρωτάθλημα), ενώ στην τελευταία διοργάνωση προστέθηκε και η Γιουγκοσλαβία. Το σύστημα διεξαγωγής, που παρέμεινε το ίδιο σε όλες τις διοργανώσεις, ήταν πρωτάθλημα δύο γύρων με αγώνες εντός-εκτός έδρας με βαθμολογία 2-1-0. Στις περιπτώσεις ισοβαθμιών ίσχυε ο μεγαλύτερος συντελεστής τερμάτων (το πηλίκο της επίθεσης προς την άμυνα).

Λόγω των πολλών αγώνων που απαιτούνταν για να ολοκληρωθεί (18 αγωνιστικές - 20 αγώνες), η κάθε διοργανώση διαρκούσε πάνω από δύο χρόνια. Οι δε δύο μεταπολεμικές κράτησαν πέντε και έξι χρόνια αντίστοιχα (στην τελευταία διεξήχθησαν 30 αγώνες λόγω της συμμετοχής και της Γιουγκοσλαβίας). Από τις έξι συνολικά διοργανώσεις που ξεκίνησαν, μία δεν ολοκληρώθηκε, έπειτα από την βίαιη προσάρτηση της Αυστρίας (το περίφημο Anschluss) από τη ναζιστική Γερμανία, το 1938.

Η καθιέρωση από την UEFA, το 1960, του Κυπέλλου Εθνών σήμανε τον τερματισμό της διοργάνωσης.

Έπαθλα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το αρχικό έπαθλο της διοργάνωσης αθλοθέτησε ο πρωθυπουργός της Τσεχοσλοβακίας Άντονιν Σβέχλα (Antonín Švehla) και προς τιμήν του ονομάστηκε "Κύπελλο Σβέχλα" (Švehla Cup). Το έπαθλο αυτό απονεμήθηκε σε όλες τις προπολεμικές διοργανώσεις.

Μετά το Β' παγκόσμιο πόλεμο η διοργάνωση δεν ξεκίνησε αμέσως. Άλλωστε η τελευταία προπολεμική είχε διακοπεί πρόωρα. Προσαρμοσμένες στα νέα γεωπολιτικά δεδομένα δύο από της χώρες της Κεντρικής Ευρώπης, η Ουγγαρία και η Τσεχοσλοβακία δήλωσαν συμμετοχή στο Βαλκανικό και Κεντροευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου 1948. Μάλιστα η Ουγγαρία προηγείτο και ήταν φαβορί για την κατάκτησή του. Η Ουγγαρία είχε μετάσχει και στο προηγούμενο του 1947, το οποίο είχε κατακτήσει. Όταν αποφασίστηκε να αναβιώσει και το "Διεθνές Κύπελλο Κεντρικής Ευρώπης", οι δύο χώρες βρέθηκαν να μετέχουν σε δύο συγγενικές διοργανώσεις. Τελικά για διάφορους λόγους η βαλκανική διοργάνωση διακόπηκε, οπότε Ουγγαρία και Τσεχοσλοβακία εντάχθηκαν στο Διεθνές Κύπελλο αλλά για να μην ταλαιπωρηθούν ο αγώνας που είχαν δώσει μεταξύ τους για το Βαλκανικό-Κεντροευρωπαϊκό πρωτάθλημα μέτρησε και στο Διεθνές Κύπελλο, σε μια πρωτότυπη οπωσδήποτε απόφαση ένας αγώνας να υπολογιστεί σε δύο διοργανώσεις.

Το 1954, με το ξεκίνημα της 6ης διοργάνωσης, απεβίωσε ξαφνικά ο Δρ. Γιόζεφ Γκέρε, πρώην πρόεδρος της Αυστρίας, πρώην διαιτητής και διευθυντής της Αυστριακής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Στη μνήμη του δημιουργήθηκε ένα νέο έπαθλο, το "Κύπελλο Δρ. Γκέρε" (Dr. Gerö Cup). Έτσι το τελευταίο Διεθνές κύπελλο 1954-1960 έφερε το όνομά του.

Δύο επαθλα κατέκτησε η Ιταλία και από ένα η Αυστρία, η Ουγγαρία και η Τσεχοσλοβακία.

Νικήτριες χώρες - Πρώτοι σκόρερ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χρονιές Νικήτριες Πρώτοι σκόρερ
1927-1930 Ιταλία 6 γκολ: Τζούλιο Λιμπονάτι, Τζίνο Ροσέτι
1931-1932 Αυστρία Αυστρία 8 γκολ: Ίστβαν Άβαρ
1933-1935 Ιταλία 7 γκολ: Γκιόργκι Σάροσι, Λέοπολντ Κιέλχολτζ
1936-1938
Διεκόπη
10 γκολ: Γκιόργκι Σάροσι
1948-1953  Ουγγαρία 10 γκολ: Φέρεντς Πούσκας
1954-1960 Τσεχοσλοβακία 7 γκολ: Λάγιος Τίχι

Οι διοργανώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύπελλο Ερασιτεχνών Κεντρικής Ευρώπης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χρονικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Κύπελλο Ερασιτεχνών δημιουργήθηκε για την διεθνή αγωνιστική διέξοδο των ερασιτεχνικών ποδοσφαιρικών ομάδων της Αυστρίας, Ουγγαρίας, Τσεχοσλοβακίας, οι οποίες εκτός από τους ολυμπιακούς αγώνες κάθε τέσσερα χρόνια, δεν είχαν άλλη ενδιάμεση διοργάνωση. Έγιναν δύο διοργανώσεις με την προσθήκη της Πολωνίας στην πρώτη και της Ρουμανίας στη δεύτερη, οι οποίες μετείχαν με τις κανονικές ομάδες τους μιας και δεν είχαν επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Αυτές αναδείχθηκαν και νικήτριες. Οι διοργανώσεις διεξάγονταν με σύστημα λίγκας, εντός και εκτός έδρας, με βαθμολογία 2-1-0.

Αναφέρεται και μια τρίτη διοργάνωση το 1934, με συμμετοχή της Ιταλίας και της Ελβετίας, χωρίς να είναι γνωστές οι αγωνιστικές λεπτομέρειες παρά μόνο η κατάταξη των ομάδων: "Εις το πρωτάθλημα Κεντρικής Ευρώπης Ερασιτεχνικών ομάδων ενίκησεν η Τσεχοσλοβακία, δευτέρα η Αυστρία, τρίτη η Ιταλία, τετάρτη η Ουγγαρία και πέμπτη η Ελβετία".[1]

Οι διοργανώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1934[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χώρα Αγ. Ν. Ισ. Ήτ. Γκολ Βαθ.
1. Τσεχοσλοβακία (ερασ.)
2. Αυστρία Αυστρία (ερασ.)
3. Ιταλία (ερασ.)
4.  Ουγγαρία (ερασ.)
5. Ελβετία Ελβετία (ερασ.)

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]