Μπολέσουαφ Λιμανόφσκι

Μπολέσουαφ Λιμανόφσκι
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	18  Οκτωβρίου 1835 Ποντγκούζε
Θάνατος	15  Φεβρουαρίου 1935 Βαρσοβία
Τόπος ταφής	Κοιμητήριο Ποβόνσκι
Χώρα πολιτογράφησης	Πολωνία
Θρησκεία	Καθολικισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Πολωνικά
Σπουδές	Πανεπιστήμιο του Λβιβ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ιστορικός κοινωνιολόγος πολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Πολωνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα
Οικογένεια
Τέκνα	Zygmunt Limanowski Mieczysław Limanowski
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχες	Ιανουαριανή Εξέγερση
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	γερουσιαστής
Βραβεύσεις	Σταυρός της Ανεξαρτησίας (Πολωνία) Διοικητής του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας
Σχετικά πολυμέσα

Ο Μπολέσουαφ Λιμανόφσκι (πολωνικά: Bolesław Limanowski, προφέρεται: [bɔˈlɛswaf limaˈnɔfskʲi]) (18 Οκτωβρίου 1835 - 15 Φεβρουαρίου 1935) ήταν Πολωνός σοσιαλιστής πολιτικός, καθώς και ιστορικός, δημοσιογράφος και υποστηρικτής του αγροτικισμού. Ήταν ένας από τους πρώτους ανθρώπους που προώθησαν σοσιαλιστικές ιδέες στην Πολωνία.

Πολιτικός ακτιβισμός

Ο Λιμανόφσκι ξεκίνησε να είναι πολιτικά ενεργός κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο Βίλνο και συνελήφθη από τη ρωσική αστυνομία το 1861 για έκφραση πατριωτικών απόψεων. Ήταν ακόμα στη φυλακή, όταν ξεκίνησε η Ιανουαριανή Εξέγερση το 1863, οπότε δεν μπορούσε να συμμετάσχει στις μάχες. Αποφυλακίστηκε το 1867, μετακόμισε στο Λβιβ, όπου εργάστηκε ως δημοσιογράφος, εκφράζοντας σοσιαλιστικές απόψεις και έγινε γραμματέας του Ρούντολφ Γκύνσμπεργκ, καθηγητή Εφαρμοσμένης Χημείας, για ένα έτος. Το 1878 μετανάστευσε στην Ελβετία, όπου έκδιδε, μαζί με τους Στανίσουαφ Μέντελσον, Κ. Ντουούσκι και Κ. Χιλντ, μία από τις πρώτες πολωνικές σοσιαλιστικές εφημερίδες, τη «Równość» (Ισότητα). Ήταν ιδρυτής της Stowarzyszenie Socjalistyczne Lud Polski (Σοσιαλιστική Ένωση «Πολωνοί»), στόχος της οποίας ήταν να αγωνιστεί για την ανεξαρτησία της Πολωνίας και του σοσιαλισμού. Οι απόψεις του υποστηρίχθηκαν από τον ίδιο τον Φρίντριχ Ένγκελς, ο οποίος επέλεξε την ανεξαρτησία της Πολωνίας (αλλά άλλαξε γνώμη αργότερα), και με τον οποίο ο Λιμανόφσκι ήταν σε επαφή.

Τον Νοέμβριο του 1892 συμμετείχε σε μια συνάντηση Πολωνών σοσιαλιστών από το ρωσικό διαμέρισμα που πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι. Ως ο παλαιότερος συμμετέχων, έγινε πρόεδρος των συνομιλιών. Έγινε ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Πολωνικού Σοσιαλιστικού Κόμματος (ΠΣΚ) που ιδρύθηκε εκεί. Μετά τη διαίρεση του Κόμματος, υποστήριξε το Πολωνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα - Επαναστατική Παράταξη, με επικεφαλής τον Γιούζεφ Πιουσούτσκι. Ο Λιμανόφσκι ήταν υποστηρικτής του πολωνικού έθνους και δεν αποδέχθηκε ποτέ τον διεθνισμό των ριζοσπαστικών αριστερών οργανώσεων και των κομμουνιστών.

Γερουσιαστής της ανεξάρτητης Πολωνίας

Ήταν παρών στην Πολωνία τα δύσκολα πρώτα χρόνια της ανεξαρτησίας. Το 1922 εξελέγη γερουσιαστής για πρώτη φορά. Μετά το πραξικόπημα του Πιουσούτσκι το 1926, ο Λιμανόφσκι υποστήριξε έντονα τη δημοκρατία και αντιτάχθηκε στην αυταρχική κυβέρνηση της Σανάτσια. Παρά την ηλικία του, παρέμεινε ενεργός και υπηρετούσε ως γερουσιαστής μέχρι το θάνατό του σε ηλικία 99 ετών.

Πολιτική σκέψη

Ο Λιμανόφσκι (αριστερά) στη Γερουσία.

Ο Λιμανόφσκι ήταν ο πρώτος Πολωνός σοσιαλιστής συγγραφέας και πολιτικός στοχαστής. Στα έργα του, πάντα εξέφραζε ότι ο κύριος στόχος κάθε πολωνικού πολιτικού κόμματος είναι η Πολωνία να ανακτήσει την ανεξαρτησία της. Είδε μια ισχυρή σχέση μεταξύ ενός αγώνα για την εθνική κυριαρχία και των κοινωνικών μεταρρυθμίσεων. Ως ιστορικός, εστίασε την προσοχή του ειδικά στην Πολωνία κατά τη διάρκεια και μετά την εποχή των διαμελισμών - εθνικές εξεγέρσεις, επαναστάσεις και ανάπτυξη της σύγχρονης πολιτικής σκέψης και των πολιτικών κομμάτων. Για τα επιτεύγματά του σε αυτόν τον τομέα, του απονεμήθηκε ο τίτλος του επίτιμου καθηγητή του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας το 1934.

Αγροτικισμός

Αν και δεν ήταν ο επίσημος εκπρόσωπος του κόμματός του για τα αγροτικά θέματα, σκέφτηκε βαθιά τον αγροτικισμό και εκπόνησε ένα εκλεκτικό πρόγραμμα που ταίριαζε στις πολωνικές συνθήκες. Η πρακτική του εμπειρία ως διευθυντής αγροκτήματος σε συνδυασμό με τις σοσιαλιστικές ιδέες, τον «ενιαίο φόρο» και τις σλαβικές κοινότητες διαμόρφωσαν τον κόσμο του. Πρότεινε μια μορφή αγροτικού σοσιαλισμού με μεγάλες κρατικές φάρμες για την αντιμετώπιση της αναποτελεσματικότητας των πολύ μικρών χωραφιών. Στην ανεξάρτητη Πολωνία υπερασπίστηκε την απαλλοτρίωση κτημάτων των γαιοκτημόνων. Η παρατήρησή του σχετικά με τον ατομικισμό των αγροτών τον έπεισε ότι η Πολωνία πρέπει να συνδυάσει τον εθελοντικό κολεκτιβισμό και την ατομική κατοχή της μισθωμένης γης. Ο πραγματισμός του άφησε περιθώριο ακόμη και για ιδιοκτησία ιδιωτών αγροτών, παρά τον μαρξισμό του.

Έργα

• O kwestii robotniczej (Στο θέμα των εργαζομένων) (1871)
• Historia demokracji polskiej w epoce porozbiorowej (Η ιστορία της πολωνικής δημοκρατίας στην περίοδο μετά τους διαμελισμούς) (1901)
• Demokracja w Polsce (Δημοκρατία στην Πολωνία) (1903)
• Εμίλια Πλάτερ (1910)
• Studwudziestoletnia walka narodu polskiego o niepodległość (Η μάχη των 120 χρόνων του πολωνικού έθνους για ανεξαρτησία) (1916)
• Rozwój polskiej myśli socjalistycznej (Πρόοδος της Πολωνικής Σοσιαλιστικής Σκέψης) (1929)
• Pamiętniki (Απομνημονεύματα) (1961)

Περαιτέρω ανάγνωση

• Κ.Τ. Κόταμ, «Boleslaw Limanowski, A Polish Theoretician of Agrarian Socialism», Slavonic and East European Review, Ιανουάριος 1973, Vol. 51 Τεύχος 122, σελ. 58-74