Το μπάντο είναι ένα ομαδικό άθλημα που σχετίζονται με το χόκεϊ, το χέρλινγκ, το σίντι, και το μπάντι, ενώ καταγράφηκε για πρώτη φορά στην Ουαλία τον δέκατο όγδοο αιώνα.[1] Το παιχνίδι διεξάγεται σε ένα μεγάλο γήπεδο μεταξύ των ομάδων, ενώ κάθε μία από αυτές διαθέτει μέχρι τριάντα παίκτες εξοπλισμένους με ένα μπάντο, το οποίο είναι ραβδί που μοιάζει με αυτό που χρησιμοποιείται στο χόκεϊ επί χόρτου.[1] Αν και δεν υπάρχουν γνωστοί επίσημοι κανόνες, ο στόχος του παιχνιδιού είναι το λάχτισμα της μπάλας ανάμεσα σε δύο σημεία που χρησιμοποιούνται ως στόχοι σε κάθε άκρο του γηπέδου .[1] Ηταν ιδιαίτερα δημοφιλές στην Γκλαμόργκαν το δέκατο ένατο αιώνα, όμως εξαλήφθηκε μέχρι το τέλος του αιώνα. Τώρα, ως άθλημα της μειονότητας, το παιχνίδι διεξάγεται ακόμη στα μέρη της Ουαλίας, ως παράδοση του Πάσχα.
