Μεσολακκιά Σερρών
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Συντεταγμένες: 40°49′52″N 23°55′57″E / 40.83111°N 23.93250°E
| Μεσολακκιά | |
|---|---|
  Μεσολακκιά | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Κεντρικής Μακεδονίας |
| Δήμος | Αμφίπολης |
| Δημοτική Ενότητα | Αμφίπολης |
| Γεωγραφία και στατιστική | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Μακεδονίας |
| Νομός | Σερρών |
| Πληθυσμός | 16 (2011) |
Η Μεσολακκιά (Βυζαντινά Ελληνικά: Λουκκοβικεία) ή αλλιώς Λακκοβίκια, κατ' άλλους Λακκοβήκια είναι χωριό του Παγγαίου όρους στον Νομό Σερρών που χρονολογείται από τον 10ο αιώνα. Σήμερα είναι εγκαταλελειμμένο, με τους κάτοικους του να μοιράζονται μεταξύ Παλαιοκώμης και Νέας Μεσολακκιάς.
Κοινότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Μεσολακκιά | |
|---|---|
|
| |
| Διοίκηση | |
| Κοινοτάρχης | Βασίλης Τσέλιος |
| Έδρα | Μεσολακκιά |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Μακεδονία 
|
| Περιφέρεια | Κεντρικής Μακεδονίας |
| Νομός | Σερρών |
| Δήμος | Αμφίπολης |
| Δημοτική Ενότητα | Αμφίπολης |
| Αρ. κοιν. διαμερισμάτων | • Κοινοτικό Διαμέρισμα Μεσολακκιάς • Κοινοτικό Διαμέρισμα Νέας Μεσολακκιάς |
| Πληροφορίες | |
| ΈτοςΊδρυσης | 1920 |
| Μόνιμος πληθυσμός | 341 (2011) |
| Τηλεφωνικός κωδικός | 23220 |
Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ίδρυση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Λακκοβικιώτες (Μεσολακκιώτες) πιθανότατα είναι απόγονοι των αρχαίων Αμφιπολιτών, οι οποίοι τον 18ο-19ο αιώνα αναμείχθηκαν με Ηπειρώτες που κατέφθασαν κυνηγημένοι από τους Τσάμηδες μετά από κάποιο κίνημα. Η τοποθεσία του χωριού είναι ιδιαιτέρως κρυφή, όμως το ότι χτίστηκε κοντά στο αρχαίο υδραγωγείο της Αμφίπολης καθώς και κοντά σε ένα από τα λατομεία της, συνηγορούν στην συγγένεια των κατοίκων με τους Αμφιπολίτες. Οι λόγοι που ανάγκασαν τους Λακκοβικιώτες να επιλέξουν ένα τόσο αφιλόξενο σημείο πρέπει να είναι ο φόβος των επιδρομών και της ελονοσίας, μιας και την εποχή εκείνη υπήρχε ακόμα η λίμνη-βάλτος του Αχινού. Σε έγγραφο του 13ου αιώνα αναφέρεται ως «χωρίον της Λουκκοβικείας».
Τουρκοκρατία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας και μέχρι το α΄ τέταρτο του 20ού αιώνα ο οικισμός γνώρισε μεγάλη ακμή καθώς οι κάτοικοί του ήταν ιδιαίτερα εργατικοί και προοδευτικοί. Η εγγύτητα δε, του χωριού με το λιμάνι του Τσαγεζίου το κατέστησε σημαντικό εμπορικό κέντρο.
Βαλκανικοί και Παγκόσμιοι πόλεμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Όλα άλλαξαν κατά την διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων όταν οι κάτοικοι βρέθηκαν μέσα στη δίνη του πολέμου, ενώ κατόπιν ξέσπασε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος κατά τον οποίο οι Βούλγαροι κατακτητές λήστεψαν τους Λακκοβικιώτες, πήραν ομήρους τους άνδρες και έκαψαν το χωριό. Με τη λήξη του πολέμου πολλοί χωριανοί δεν επέστρεψαν ζωντανοί. Ακολούθησε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και ο Εμφύλιος που έθεσαν σε δοκιμασία την επιβίωση του οικισμού.
Νεότερη περίοδος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παρ' όλ' αυτά η ζωή συνέχισε τον δρόμο της στα Λακκοβίκια μέχρι την δεκαετία του 1960, οπότε και εγκαταλείφθηκε οριστικά για να δημιουργηθεί η κοινότητα της Νέας Μεσολακκιάς. Σήμερα το χωριό αποτελεί σημείο αναφοράς και συνδετικό κρίκο για όλους όσους έλκουν την καταγωγή τους από εκεί, ενώ γίνονται προσπάθειες αξιοποίησής του.
Προσωπικότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Γεννήθηκαν στην Μεσολακκιά
- Βασίλειος Γοργίας, Έλληνας πράκτορας Μακεδονομάχος (Γ' τάξεως)
- Νικόλαος Κάλιος, Έλληνας πράκτορας Μακεδονομάχος (Γ' τάξεως)
- Άγγελος Σταμπουλής ή Καλόγερος, Έλληνας πράκτορας Μακεδονομάχος (Γ' τάξεως)
- Άγγελος Τσέλλιος, Έλληνας διδάσκαλος και πράκτορας Μακεδονομάχος (Γ' τάξεως)
- Τσιάμης ή Ηλιάδης, Έλληνας οπλίτης Μακεδονομάχος
- Κωνσταντίνος Φραγκάλας, Έλληνας οπλίτης Μακεδονομάχος
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Μαργαρίτης Δήμιτσας, Αρχαία γεωγραφία της Μακεδονίας, 1874
- Πρακτικά Μονής Ιβήρων, Τόμος Β΄, Actes D' Iviron, Lefort Oikonomides Papachryssanthou, Kravari Metreveli
- Αστέριος Γούσιος, Η κατά το Παγγαίον χώρα, 1894
- Στ. Μερτζίδης, Αι χώραι του παρελθόντος και αι εσφαλμέναι τοποθετήσεις
- Λένος Μαυρομάτης, La pronoia D'Alexis Comnene Raoul Aprevista, 1885, Σερραϊκά Σύμμεικτα
- Κυριάκος Παπακυριακού, Ιστορία του νομού Σερρών από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι της απελευθερώσεως του 1912 - 1913
- Ιωάννης Τσαρουχάς & Νικόλαος Μπονόβας, Τα μετόχια Γενίκιοϊ, Αγιάσματ(ι), Προβίστα της Μονής Παντοκράτορος Αγίου Όρους στην περιοχή Σερρών
- C. W. Blegen, Diary 6 November to 3 December 1918, Αρχεία Ερυθρού Σταυρού
- Γενικόν επιτελείον Στρατού, Διεύθυνσις Ιστορίας, Ο Μακεδονικός Αγών και τα εις Θράκην γεγονότα, 1979
- Ιάσων Χανδρινός, Ο Δεύτερος Βαλκανικός Πόλεμος, Εκδόσεις εφημερίδας "ΕΘΝΟΣ"
- Βασιλική Κράβαρη, Αρχεία Μονής Παντοκράτορα
- Σόλων Ν. Γρηγοριάδης, Φοβερά Ντοκουμέντα: Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι, Εκδόσεις εφημερίδας "Τα Νέα"
- Απομνημονεύματα Αθανασίου Ι. Παλαμήδου, Η απελευθέρωση του Παγγαίου
- Μάγδα Παρχαρίδου, Αναγνώστου χειρόγραφη πρόθεση του 18ου αιώνα από τη Μονή Εικοσιφοίνισσας, 2009
- Φ. Σκαλίδης, Κοντά στις ρίζες των Ελλήνων
- Νικόλαος Ζήκος, Ο ναός των Αγίων Θεοδώρων στα Λακκοβίκεια Σερρών, Πατριαρχικό Ίδρυμα Πατερικών Μελετών
- Report of the Greek University Commision, The atrocities and devastations commited by the Bulgarians in Eastern Macedonia, Oxford University, 1919
- Ευάγγελος Γιόρτσιος, Τα Λακκοβήκια του Παγγαίου
| ||||||||||||||||||||
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα χωριό της Ελλάδας χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |