Κοπάνη Ιωαννίνων
Συντεταγμένες: 39°28′30.7″N 20°50′48.1″E / 39.475194°N 20.846694°E
| Κοπάνη | |
|---|---|
  Κοπάνη | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Ηπείρου |
| Περιφερειακή Ενότητα | Ιωαννίνων |
| Δήμος | Δήμος Δωδώνης |
| Δημοτική Ενότητα | Αγίου Δημητρίου |
| Κοινότητα | Κοπάνης |
| Γεωγραφία και στατιστική | |
| Νομός | Ιωαννίνων |
| Υψόμετρο | 500 μέτρα |
| Πληθυσμός | 350 (2011) |
| Ταχ. κωδ. | 455 00 |
| Τηλ. κωδ. | 2654 |
Η Κοπάνη είναι ορεινό χωριό του Νομού Ιωαννίνων της Ηπείρου σε υψόμετρο 500 μέτρα.[1] Υπάγεται στο δήμο Δωδώνης ενώ παλαιότερα ανήκε στο Δήμο Αγίου Δημητρίου[2] και απέχει 30 χιλιόμετρα νότια - νοτιοδυτικά των Ιωαννίνων. Το Τοπικό Διαμέρισμα Κοπάνης βρίσκεται στις υπώρειες του Ολύτσικα (Τόμαρος) και καταλαμβάνει το βορειοδυτικό άκρο του Δήμου Αγίου Δημητρίου, ως τα όρια των Δήμων Δερβιζιάνων και Δωδώνης. Στην κοιλάδα, μεταξύ Κοπάνης και Θεριακησίου, όπου βρίσκονται και οι νερόμυλοι, διέρχονταν στα αρχαία χρόνια η Ιερά Οδός προς το Μαντείο της Δωδώνης.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο οικισμός της Κοπάνης είναι από τους παλαιότερους της Ηπείρου, αφού αναφέρεται (με το Κουφοβό) στο Χρυσόβουλλο Ανδρονίκου Β΄του Παλαιολόγου του 1319.[3] «Οι Καστρινοί Ιωαννίται... κατέχωσι... τα χωρία την Κοπάνην και τον Κρεχοβόν...»
Η Κοπάνη, μετά τον Αλή πασά, έγινε δημόσιο κτήμα (ιμπλιάκι) τουρκικό γι' αυτό μετά την απελευθέρωση (1913) αποδεσμεύτηκε από το ελληνικό δημόσιο.
Αναγνωρίστηκε ως κοινότητα το 1919 και ο πληθυσμός της εξελίχθηκε ως εξής: 1920 κατ. 445, 1928 κατ. 512, 1940 κατ. 616, 1951 κατ. 720, 1991 κατ. 357, πληθυσμό με τον οποίο συνενώθηκε στο Δήμο Αγίου Δημητρίου. Το σχολείο της: Το 1914 μαθ. 84, 1928 μαθ. 69, 1938 μαθ. 107, 1950 μαθ. 134, 1957 μαθ. 120. Έως το έτος 2007 λειτουργούσε μονοθέσιο Δημοτικό Σχολείο και Νηπιαγωγείο.
Παλιότερα, η κύρια απασχόληση των κατοίκων ήταν η γεωργία και η κτηνοτροφία. Τις τελευταίες τρισήμισι δεκαετίες οι νέοι στράφηκαν προς τα αστικά επαγγέλματα, τις τέχνες, τα γράμματα, τις επιστήμες. Συγχρόνως, βέβαια, πολλοί Κοπανιώτες ξενιτεύτηκαν, μετανάστευσαν στο εσωτερικό και το εξωτερικό αναζητώντας καλύτερες συνθήκες διαβίωσης.
Λαογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι κάτοικοι διασώζουν και τηρούν αρκετά από τα λατρευτικά και άλλα έθιμα της περιοχής τους (αποκριάτικα, "Λάζαρος", τραγούδια της Λαμπρής, συνήθειες αγροτικής και ποιμενικής ζωής).
Το πανηγύρι του χωριού γίνεται στις 20 Ιουλίου (Προφήτη Ηλία).
Μνημεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ο Άγιος Νικόλαος, άλλοι ναοί και εξωκλήσια.[3]
- Ο μύλος Κοπάνης στην κοιλάδα του Λούρου, όπου παλιότερα τα λεγόμενα «Ξαμύλια». Τον μύλο της Κοπάνης έφτιαξε ο Ιωάννης Χ. Τζιαφέρης και τον αφιέρωσε στα 1832[3] στην εκκλησία, η οποία εισέπραττε 30 λίρες το χρόνο.
Σύλλογοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Φιλοπρόοδος Κίνησις Κοπάνης, Ιωάννινα 1978.
- Αδελφότητα Κοπάνης «Ο Προφήτης Ηλίας» Αθήναι 1976.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 97, τομ. 18.
- ↑ «Διοικητικές Μεταβολές Δήμων και Κοινοτήτωνwebsite=ΕΕΤΑΑ». Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2019.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Ἱερός Ναός Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Κοπάνης». Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2019.
| |||||||||||||||||
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα χωριό της Ελλάδας χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |