Κλοντιόνε
| Κλοντιόνε | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Chlogio, Clodio, Cloio (Λατινικά) και Clodion «le Chevelu» (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 393 (περίπου) |
| Θάνατος | 448 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Μεροβαίος[1] Clodebaud |
| Γονείς | Θεοδέμηρ (Φράγκος βασιλιάς) |
| Συγγενείς | Θεοδέμηρ (Φράγκος βασιλιάς) (ίσως είναι πατέρας)[2] και Pharamond (ίσως είναι πατέρας)[2] |
| Οικογένεια | Μεροβίγγειοι |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Βασιλέας των Φράγκων (άγνωστη τιμή) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Κλοντιόνε (Clodione ή Clodio, πέθανε το 450) θεωρείται ο πρώτος Βασιλιάς των Σαλιων Φράγκων και ο γενάρχης της Οικογένειας των Μεροβίγγειων (Merovingi). Στην εποχή του οι Φράγκοι επιτέθηκαν και κατέλαβαν Ρωμαϊκά εδάφη στη Βαλλωνική Περιοχή, έφτασαν νότια μέχρι τον ποταμό Σομ δημιουργώντας μία βάση μέσα στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Δεν υπάρχουν καθόλου πληροφορίες σχετικά με την καταγωγή του αλλά έχει γίνει αποδεκτό ότι προέρχεται από τους Σαλίους των Ρωμαϊκών πηγών του 4ου αιώνα. Υπάρχουν διάφοροι θρύλοι σχετικά με τον Κλοντιόνε. Λέγεται, ότι το γένος του καταγόταν από τους Αρκαδείς της αρχαίας Ελλάδας, ενώ μία άλλη θεωρία θέλει τον Κλοντιόνε να είναι απόγονος του Πρίαμου βασιλιά της Τροίας.
Ιστορικές αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Γρηγόριος Τουρώνης γράφει ότι επιτέθηκαν από ένα κάστρο με το όνομα "Ντούισμπουργκ" στην άκρη της "Θουριγγικής γης", η τοποθεσία σχετίζεται με το Ντούισμπουργκ στον Ρήνο ή το Ντούισμπουργκ στην Περιοχή των Βρυξελλών ή την Ντίεστ στο Βέλγιο.[3] Οι δύο τελευταίες τοποθεσίες έχουν τη μεγαλύτερη πιθανότητα αφού βρίσκονται πολύ κοντά στη Βαλλωνία, την περιοχή που εμφανίστηκαν οι Σάλιοι. Η φράση "Θουριγγική γη" πιθανότατα είναι ένα ορθογραφικό σφάλμα του Γρηγορίου, πιθανότατα θα εννοούσε το Τόνγκερεν που έχει μεγάλη λεκτική ομοιότητα με τη Θουριγγία. Οι Φράγκοι είναι γνωστό ότι είχαν εγκατασταθεί αρχικά στην ανατολική όχθη του Ρήνου και στη συνέχεια μετακινήθηκαν στη δεξιά όπου βρισκόταν η Θουριγγία.[3][4] Ο Γρηγόριος Τουρώνης γράφει :
"Οι Φράγκοι με προέλευση από την Παννονία εγκαταστάθηκαν στις όχθες του Ρήνου, διέσχισαν τον ποταμό και πέρασαν τη Θουριγγία, τοποθέτησαν σε κάθε περιοχή μακρυμάλληδες βασιλείς από τις πιο ευγενείς οικογένειες. Ο Κλοντιόνε, ένας άντρας πολύ ψηλής καταγωγής με μεγάλες ικανότητες ήταν ένας από αυτούς, κυβερνούσε από το κάστρο του Ντούισμπουργκ στη Θουριγγική γη. Οι Ρωμαίοι κατείχαν την περιοχή μέχρι τον Λίγηρα, ο Κλοντιόνε έστειλε κατασκόπους στο Καμπραί για να μάθουν τα μυστικά των Ρωμαίων, στη συνέχεια τους συνέτριψε, κατέλαβε την πόλη, τις γύρω περιοχές και έφτασε μέχρι τον Σομ. Πολλοί πιστεύουν ότι ο Μεροβαίος και ο γιος του Χιλδέριχος Α΄ κατάγονταν από τον Κλοντιόνε".[5]
Δύο έργα που έχουν γραφτεί μετά τον Γρηγόριο η "Βιβλιοθήκη της Ιστορίας των Φράγκων" και "Τα Χρονικά του Φρεντεγκάρ" προσθέτουν περισσότερες λεπτομέρειες αλλά θεωρούνται λιγότερο αξιόπιστα. Στα έργα αυτά επιβεβαιώνεται ότι ο Κλοντιόνε κατέλαβε από τους Ρωμαίους μία περιοχή που ξεκινούσε από τις Βρυξέλλες μέχρι τον ποταμό Σομ, πριν μετακινηθεί στο Καμπραί κατέλαβε το Τουρναί. Σχετικά με την καταγωγή του η "Βιβλιοθήκη της Ιστορίας των Φράγκων" γράφει ότι πατέρας του ήταν ο Φάραμοντ γνωστός από μετέπειτα πηγές σαν γιος ενός άλλου Φράγκου βασιλιά του Μάρκομερ, μητέρα του ήταν η Αργκόττα. Τα "Τα Χρονικά του Φρεντεγκάρ" με τα οποία συμφωνεί ο Γρηγόριος Τουρώνης γράφουν ότι πατέρας του ήταν ο Χλωδίων, γιος ενός άλλου Φράγκου βασιλιά του Θευδέμηρου που εκτελέστηκε μαζί με τη μητέρα του από τους Ρωμαίους. Οι θρύλοι συνδέονται με τη Ρωμαϊκή ιστορία και θεωρούνται αναξιόπιστοι. Δεν γνωρίζουμε πολλά για τους πρώτους βασιλείς. Από τα λίγα στοιχεία που έχουμε, μπορούμε να μιλήσουμε για μία Φυλή, που ανήκε στα Γερμανικά φύλα, έφτασε και εγκαταστάθηκε στην αριστερή όχθη του Ρήνου και μαζί με άλλες φυλές διαχωρίστηκε από τους Γερμανούς, δημιουργώντας τα Γαλλικά φύλα. Μία από αυτές τις φυλές ονομαζόταν Σάλιοι (Salii) και ένα κομμάτι τους οι Ρωμαίοι το ονόμαζαν "Φρανκί" από το "Αφφρανκατί", που σημαίνει "ελεύθεροι". Αυτή η φυλή λέγεται, ότι είχε ήδη έναν βασιλιά (431) και είχε αρχίσει να αφομοιώνει άλλα φύλα.
Οι διάδοχοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Φλάβιος Αέτιος αρχηγός των Ρωμαϊκών δυνάμεων στη Γαλατία επιτέθηκε και νίκησε τους Φράγκους του Κλοντιόνε σε ένα χωριό κοντά στο Αρτουά.[6] Το γεγονός έγινε γνωστό επειδή στο πεδίο της μάχης βρισκόταν ο μελλοντικός αυτοκράτορας Μαϊοριανός, εορτάστηκε με πανηγυρικό που έγραψε ο Σιντόνιους Απολλιναριος για τον Αέτιο. Ο ύμνος γράφει ότι ο Κλοντιόνε είχε κατακτήσει τη γη των Ατριβάτων Γαλατών βόρεια από τον ποταμό Σομ, περιείχε το Τουρναί και το Καμπραί.[7] Ο Γρηγόριος Τουρώνης καταγράφει της λαϊκές παραδόσεις ότι ο Κλοντιόνε ήταν ο προπάτορας της Μεροβίγγειας δυναστείας αν και ο γιος του Μεροβαίου Χιλδέριχος Α΄ σχετίζεται μόνο με λίγες αναφορές για τη Ρωμαϊκή βόρεια Γαλατία. Ο γιος του Κλόβις Α΄ κατάφερε να κατακτήσει και να βασιλεύσει σε όλες τις περιοχές που θα γίνουν γνωστές αργότερα ως βασίλειο των Φράγκων. Ο Γρηγόριος Τουρώνης καταγράφει πολλούς βασιλείς, τονίζει όμως ότι ανήκαν όλοι στην ίδια μεγάλη οικογένεια, το ίδιο και ο Κλοντιόνε. Οι "Πράξεις των επισκόπων του Καμπραί" περιγράφουν τη συνάντηση του Κλόβις Α΄ με τον ανταγωνιστή και συγγενή μέσω της μητέρας του Ραγκανάρ βασιλιά του Καμπραί, η Θουριγγή πριγκίπισσα Μπασίνα της Θουριγγίας είχε παντρευτεί τον Χιλπέριχο Α΄ όταν εξορίστηκε από τη Γαλατία. Ο Κλόβις Α΄ ήταν εξοργισμένος με τον Ραγκανάρ επειδή πήγε να τον βοηθήσει αλλά του απαγόρευσε την είσοδο στην πόλη, ο Κλόβις Α΄ τον ρώτησε : "Γιατί ταπεινώσατε την οικογένεια μας επιτρέποντας στον εαυτό σας να δεσμευτεί; Θα ήταν καλύτερο να πεθάνετε". Τότε ο Κλόβις Α΄ θανάτωσε τον Ραγκανάρ με ένα τσεκούρι, κατόπιν πλησίασε τον αδελφό του Ρίτσαρ και του είπε "Άν είχες βοηθήσει τον αδελφό σου δεν θα είχε δεσμευτεί", τον σκότωσε με τον ίδιο τρόπο.
Η εισβολή του Αττίλα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Πρίσκος ένας Ρωμαίος ιστορικός της εποχής του γράφει ότι είδε στη Ρώμη "έναν νέο χωρίς χνούδι ακόμη στα μάγουλά του, με ξανθά μαλλιά χυτά ως τους ώμους του, που ο Αέτιος τον είχε κάνει υιοθετημένο γιο του". Ο Πρίσκος αναφέρει ότι η αφορμή που ο Αττίλας ισχυρίστηκε για να κάνει πόλεμο με τους Φράγκους ήταν ο θάνατος τού ηγεμόνα τους και πως όταν οι δύο γιοί εκείνου διαφώνησαν για τη διαδοχή, ο μεγαλύτερος συμμάχησε με τον Αττίλα και ο νεότερος με τον Αέτιο. Επειδή ο Κλοντιόνε απεβίωσε λίγο πριν την εισβολή τού Αττίλα, φαίνεται πως ο Μεροβαίος ήταν πράγματι ο γιος τού Κλοντιόνε.[8] Μία άλλη αντίθετη άποψη αναφέρει ότι οι Φράγκοι που αναφέρονται σε αυτή την ιστορία ήταν οι Φράγκοι του Ρήνου με τους οποίους ο Αέτιος είχε αλληλεπιδράσεις.[9]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 47-49. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ 2,0 2,1 www
.rootsweb .ancestry .com /~medieval /charladdend .htm. - ↑ 3,0 3,1 http://books.google.be/books?id=lExMAAAAcAAJ&pg=PA1000
- ↑ Ulrich Nonn, Die Franken, σσ.79-83
- ↑ Gregory of Tours, The History of the Franks, Lewis Thorpe translation, Penguin. Section II.9. σ.125
- ↑ https://books.google.gr/books?id=f_PgAwAAQBAJ&pg=PA37&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false
- ↑ https://archive.org/stream/L296SidoniusI12PoemsLetters/L296-Sidonius%20I%3A1-2%20Poems%20Letters#page/n157/mode/2up/
- ↑ https://books.google.gr/books?id=Rz-VCwAAQBAJ&pg=PA23&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false
- ↑ Ulrich Nonn, Die Franken, σ.86
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Γρηγόριος Τουρώνης, "Ιστορία των Φράγκων"
- Freiherren von Richthofen, "Review of "Der lex Salica und der lex Anglorum et Werinorum Alter und Heimat, von Hermann Muller, ordentlichem Professor der Rechte zu Wurzburg" Wurzburg, 1840"
- MacDowall, Simon (20 September 2015). Catalaunian Fields AD 451: Rome's Last Great Battle
- Ulrich Nonn, Die Franken
- Wood, Ian (23 June 2014). The Merovingian Kingdoms 450 - 751