Κερασίτσα Αρκαδίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτή είναι μια παλιά έκδοση της σελίδας, όπως διαμορφώθηκε από τον Αρκάς (συζήτηση | συνεισφορές) στις 11:50, 2 Απριλίου 2021. Μπορεί να διαφέρει σημαντικά από την τρέχουσα έκδοση.

Συντεταγμένες: 37°27′05″N 22°24′32″E / 37.451457°N 22.408990°E / 37.451457; 22.408990

Κερασίτσα Αρκαδίας
Η πλατεία Γρηγορίου Λαμπράκη
Κερασίτσα Αρκαδίας is located in Greece
Κερασίτσα Αρκαδίας
Κερασίτσα Αρκαδίας
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα[1]
ΠεριφέρειαΠελοποννήσου
ΔήμοςΤρίπολης
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΠελοπόννησος
ΝομόςΑρκαδίας
Υψόμετρο691 μ.
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας220 12
Τηλ. κωδικός271

Η Κερασίτσα είναι οικισμός του νομού Αρκαδίας της Πελοποννήσου. Είναι κτισμένη στον κάμπο της Τεγέας σε υψόμετρο 691 μέτρων και βρίσκεται 10 χλμ νότια από την, πρωτεύουσα του νομού, Τρίπολη.[2] Σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής του 2011 ο πληθυσμός της ανέρχεται στους 317 μόνιμους κατοίκους,[3] οι οποίοι ασχολούνται κυρίως με τις αγροτικές εργασίες και με το εμπόριο.[2]

Γενικά και ιστορικά στοιχεία

Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας η Κερασίτσα αποτελούσε ελεύθερο χωριό και όχι τσιφλίκι.[4] Μετά την ανεξαρτησία πολλές οικογένειες την εγκατέλειψαν για να εγκατασταθούν στους Καλλιανούς της ορεινής Κορινθίας,[5] ενώ το 1851, σύμφωνα με τη στατιστική που είχε στη διάθεσή του ο Ιάκωβος Ρίζος Ραγκαβής, ο πληθυσμός της ανερχόταν στους 321 κατοίκους (69 οικογένειες), οι οποίοι ασχολούνταν με τη γεωργία.[6] Τα επόμενα χρόνια, παρά τη γειτνίασή της με την Τρίπολη, η Κερασίτσα βρισκόταν σε απομόνωση μέχρι το 1888, έτος κατά το οποίο ξεκίνησε η κατασκευή του δρόμου Τριπόλεως - Σπάρτης που έδωσε ώθηση στην κοινωνική και οικονομική ζωή του χωριού.[7] Αργότερα, το 1928, εμφανίζεται να διαθέτει πληθυσμό 545 κατοίκων και δημοτικό σχολείο,[8] ενώ το 1998 κηρύχθηκε (από κοινού με άλλα χωριά της ευρύτερης περιοχής) παραδοσιακός οικισμός.[9]

Δρόμος του χωριού

Διοικητικά, το 1835 προσαρτήθηκε στον δήμο Τεγέας όπου παρέμεινε μέχρι το 1912, όταν κηρύχτηκε έδρα κοινότητας της επαρχίας Μαντινείας. Το 1997 υπήχθη στον καποδιστριακό δήμο Τεγέας ενώ από το 2011 υπάγεται στον δήμο Τρίπολης.[3]

Στην Κερασίτσα γεννήθηκαν οι πολιτικοί Γρηγόρης Λαμπράκης και Θεόδωρος Λαμπράκης (αδελφός του προηγούμενου) και ο ποιητής Μήτσος Κατσίνης (1918 - 2000).[10][11]

Απογραφές πληθυσμού

Απογραφή 1928 1940 1951 1961 1971 1981 1991 2001 2011
Πληθυσμός 545[8] 558[12] 489[12] 443[12] 345[12] 324[12] 316[12] 312 317[3]

Παραπομπές

  1. (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
  2. 2,0 2,1 «Κερασίτσα». arcadia.ceid.upatras.gr. University of Patras - The Arcadia Project and Portal. 13 Ιουλίου 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2016. 
  3. 3,0 3,1 3,2 «Κερασίτσα (η) Δήμου Τρίπολης Τοπική Κοινότητα Κερασίτσης. Αρκαδία – Πελοπόννησος». dhmos.gr. Δήμοι, πόλεις και χωριά Ελλάδας. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2016. [νεκρός σύνδεσμος]
  4. Περιοδικό Τα Ιστορικά, εκδοτικός οίκος Μέλισσα, τεύχος 33, 2000, σελ. 244.
  5. Αρχείον Κορινθιακών Μελετών, τόμος 1ος, Ένωσις Κορινθίων, 1971, σελ. 415.
  6. Ιακώβου Ρ. Ραγκαβή, Τα Ελληνικά. ήτοι περιγραφή γεωγραφική, ιστορική, αρχαιολογική και στατιστική της αρχαίας και νέας Ελλάδος, Εκ του τυπογραφείου Κ. Αντωνιάδου, Εν Αθήναις, 1853, τόμος δεύτερος, σελ. 714 - 715.
  7. Νικολάου Δ. Μωραΐτη, Ιστορία της Τεγέας. Από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι των καθ' ημάς, 1932, σελ. 526.
  8. 8,0 8,1 Σύγχρονος Εγκυκλοπαιδεία Ελευθερουδάκη, έκδοσις πέμπτη, εκσυγχρονισμένη δια συμπληρώματος κατά τόμον, Εγκυκλοπαιδικαί Εκδόσεις Ν. Νίκας και ΣΙΑ Ε.Ε., Αθήναι, τόμος 14ος, σελ. 526.
  9. Αλεξάνδρα Λάππα, Διαχείριση πολιτισμικής κληρονομιάς: η περίπτωση των μεταβυζαντινών και νεότερων κοσμικών μνημείων στην Αρκαδία, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, Διδακτορική διατριβή, Αθήνα 2016, σελ. 260.
  10. Ειρήνη Σαββίδου, Τα πουλιά στην ελληνική ποίηση. Από τον Όμηρο μέχρι σήμερα, εκδόσεις Κρήνη, Αθήνα, 1991, σελ. 509.
  11. Γιαννικόπουλος, Ηλίας. «Η Συμβολή των Αρκάδων στη Νεοελληνική Ποίηση». arcadians.gr. Αρκάδες εσμέν. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2016. 
  12. 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 12,5 Μιχαήλ Σταματελάτος - Φωτεινή Βάμβα-Σταματελάτου, Επίτομο Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδος, Ερμής, Αθήνα 2001, σελ. 340.