Καζούο Ισιγκούρο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Καζούο Ισιγκούρο
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση8  Νοεμβρίου 1954[1][2][3]
Ναγκασάκι[4][5]
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο (από 1982)[6][7]
Ιαπωνία (1954–1982)
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[8][9]
Ιαπωνικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Κεντ (1974–1979)[10]
Πανεπιστήμιο Ανατολικής Αγγλίας (1979–1980)[10]
Woking County Grammar School for Boys (1966–1973)[10]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμυθιστοριογράφος
συγγραφέας[11][12][13]
σεναριογράφος
δημιουργός γραπτών έργων[14]
συγγραφέας έργων επιστημονικής φαντασίας
στιχουργός
τραγουδοποιός
συμμετέχων ή συμμετέχουσα σε διεθνή φόρουμ
ΕργοδότηςLondon Cyrenians Housing (1979–1981)[10]
Αξιοσημείωτο έργοAn Artist of the Floating World
Τα Απομεινάρια μιας Μέρας
When We Were Orphans
Μη μ' αφήσεις ποτέ
Η Κλάρα και ο ήλιος
A Pale View of Hills
Επηρεάστηκε απόΜάργκαρετ Άτγουντ
Μαρσέλ Προυστ
Φιόντορ Ντοστογιέφσκι
Περίοδος ακμής1981
Οικογένεια
ΣύζυγοςLorna MacDougall (από 1986)[15]
ΤέκναNaomi Ishiguro[16]
ΓονείςShizuo Ishiguro και Shizuko Ishiguro
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΛογοτεχνικά βραβεία Κόστα (1986)
Αξιωματικός του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (1995)
βραβείο Μπούκερ (1989)[17]
Helmerich Award (2013)
Εταίρος της Βασιλικής Εταιρίας Τεχνών
Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας (2017)[18]
Ιππότης του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων (1998)
Εταίρος της Βασιλικής Εταιρείας Λογοτεχνίας (1989)
μετάλλιο Μπόντλι (2019)[19]
Knight Bachelor (2018)
Τάγμα του Ανατέλλοντος Ηλίου
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Καζούο Ισιγκούρο (ιαπωνικά : カズオ・イシグロ ή 石黒 一雄 ; 8 Νοεμβρίου 1954) είναι Βρετανός μυθιστοριογράφος, σεναριογράφος και συγγραφέας μικρών ιστοριών. Γεννήθηκε στο Ναγκασάκι της Ιαπωνίας· η οικογένειά του μετακόμισε στην Αγγλία το 1960, όταν ήταν πέντε ετών. Ο Ισιγκούρο αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Kentwith με πτυχίο στην αγγλική φιλολογία και την φιλοσοφία το 1978 και έλαβε το μεταπτυχιακό του στην δημιουργική γραφή από το Πανεπιστήμιο της Ανατολικής Αγγλίας το 1980.

Ο Ισιγκούρο είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς σύγχρονους συγγραφείς φαντασίας στον αγγλόφωνο κόσμο, έχοντας λάβει τέσσερις υποψηφιότητες για το Βραβείο Μπούκερ και έχοντας κερδίσει ένα βραβείο το 1989 για το μυθιστόρημά του Τα Απομεινάρια μιας Μέρας (The Remains of the Day). Το μυθιστόρημά του το 2005 Never Let Me Go θεωρήθηκε από το περιοδικό Time ως το καλύτερο μυθιστόρημα της χρονιάς και το ίδιο περιοδικό το συμπεριέλαβε στην λίστα με τα 100 Καλύτερα Μυθιστορήματα, γραμμένα στην Αγγλική Γλώσσα από το 1923 έως το 2005. Το έβδομο μυθιστόρημά του The Buried Giant δημοσιεύτηκε το 2015.

Το 2008 η εφημερίδα The Times κατέταξαν τον Ισιγκούρο στον 32η θέση στην λίστα με τους "50 καλύτερους Βρετανούς συγγραφείς από το 1945". Το 2017 το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας απονεμήθηκε στον Ισιγκούρο ...ο οποίος στα μυθιστορήματά του, που χαρακτηρίζονται από μεγάλη συναισθηματική δύναμη, έχει αποκαλύψει την άβυσσο πίσω από το αίσθημα αυταπάτης των ανθρώπων απέναντι στην σύνδεσή τους με τον κόσμο.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ισιγκούρο γεννήθηκε στο Ναγκασάκι στις 8 Νοεμβρίου 1954 και είναι ο γιος του Σίζουο Ισιγκούρο, ωκεανογράφου, και της συζύγου του Σιζούκο. Το 1960 η οικογένειά του, μαζί με τις δυο αδεlφές του, μετακόμισε στο Γκίλφορδ του Σάρεϊ, προκειμένου ο πατέρας του να μπορέσει να ξεκινήσει το ερευνητικό έργο στο Εθνικό Ινστιτούτο Ωκεανογραφίας. Φοίτησε στο δημοτικό σχολείο του Stoughton και συνέχισε στην Σχολή Γραμμάτων (Woking County Grammar School) στο Σάρεϊ. Μετά την αποφοίτησή του από το σχολείο, αφιέρωσε ένα έτος για να ταξιδέψει στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον Καναδά, κατά την διάρκεια του οποίου έγραφε σε μια εφημερίδα και έστελνε ηχογραφήσεις του σε εταιρείες παραγωγής.

Το 1974 ξεκίνησε σπουδές στο Πανεπιστήμιο Κεντ στο Canterbury και αποφοίτησε το 1978 με πτυχίο στην αγγλική φιλολογία και φιλοσοφία. Αφού πέρασε ένα χρόνο γράφοντας έργα φαντασίας, ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Ανατολικής Αγγλίας, όπου σπούδασε μαζί με τον Μάλκολμ Μπράντμπερι και την Άντζελα Κάρτερ και έλαβε το μεταπτυχιακό του στην δημιουργική γραφή το 1980. Έγινε Άγγλος πολίτης το 1982.

Το 2017 ο Ισιγκούρο έλαβε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας επειδή "στα μυθιστορήματά του προέβαλλε μια μεγάλη συναισθηματική δύναμη και έχει αποκαλύψει την άβυσσο πέρα από το αίσθημα αυταπάτης των ανθρώπων, απέναντι στην σύνδεσή τους με τον έξω κόσμο". Ως απάντηση στην λήψη αυτού του βραβείου, ο Ισιγκούρο ανέφερε: "Είναι μια εξαιρετική τιμή, κυρίως επειδή σημαίνει ότι είμαι στα χνάρια των μεγαλύτερων συγγραφέων που έχουν ζήσει, έτσι είναι ένας σπουδαίος έπαινος. Ο κόσμος βρίσκεται σε μια αρκετά αβέβαιη στιγμή και ελπίζω ότι όλα τα βραβεία Νόμπελ μπορούν να γίνουν η δύναμη για κάτι θετικό στον κόσμο, όπως αυτός είναι αυτήν την στιγμή."

Χαρακτηριστικά της λογοτεχνίας του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ορισμένα από τα μυθιστόρημά του τοποθετούνται χρονικά στο παρελθόν. Το Never Let Me Go έχει χαρακτηριστικά επιστημονικής φαντασίας και ένα φουτουριστικό τόνο· ωστόσο, τοποθετείται στις δεκαετίες του 1980 και του 1990 και έτσι λαμβάνει χώρα σε έναν αρκετά γνωστό παράλληλο κόσμο. Το τέταρτο μυθιστόρημά του, The Unconsoled, λαμβάνει χώρα σε μια πόλη της Κεντρικής Ευρώπης, που δεν κατονομάζεται. Το The Remains of the Day τοποθετείται στην εξοχική κατοικία ενός Άγγλου άρχοντα κατά την περίοδο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Το μυθιστόρημα An Artist of the Floating World τοποθετείται σε μια ιαπωνική πόλη, που δεν ονομάζεται, κατά την περίοδο της ανασυγκρότησης, μετά την υποταγή της Ιαπωνίας το 1945. Ο αφηγητής αναγκάζεται να συμβιβαστεί με τον ρόλο του στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Βρίσκει τον εαυτό του να είναι κατηγορούμενος από την νέα γενιά, η οποία τον κατηγορεί πως έπαιξε ρόλο στην λανθασμένη εξωτερική πολιτική της Ιαπωνίας και αναγκάζεται να αντιμετωπίσει τα ιδανικά του σύγχρονου κόσμου, όπως αυτά εκπροσωπούνται από τον εγγονό του. Ο Ισιγκούρο δήλωσε για την επιλογή του χρόνου πλοκής στο μυθιστόρημά του: "Προπολεμικά και μεταπολεμικά σκηνικά τείνουν να με προσελκύουν, επειδή με ενδιαφέρουν τα ιδανικά και οι αξίες που προβάλλονται σε αυτά τα σκηνικά και επειδή οι άνθρωποι οφείλουν να αντιμετωπίζουν την ιδέα, ότι τα ιδανικά τους δεν ήταν ακριβώς αυτά που πίστευαν πριν ξεσπάσουν τα εν λόγω σκηνικά".

Τα μυθιστορήματά του (με εξαίρεση το The Buried Giant) είναι γραμμένα σε πρώτο πρόσωπο και οι αφηγητές συχνά εμφανίζουν ανθρώπινες αποτυχίες. Η τεχνική του Ισιγκούρο είναι να επιτρέπει σε αυτούς τους χαρακτήρες να αποκαλύπτουν τα σφάλματά τους σιωπηρά, κατά την διάρκεια της αφήγησης. Έτσι ο συγγραφέας παρουσιάζει ένα αίσθημα του πάθους, επιτρέποντας στον αναγνώστη να δει τα ελαττώματα του αφηγητή, ενώ ταυτόχρονα έλκεται και συμπάσχει με αυτόν. Αυτό το πάθος προέρχεται συχνά από τις πράξεις του αφηγητή ή συχνότερα από την αδράνειά του. Στο The Remains of the Day ο μπάτλερ Στήβενς αδυνατεί να ενεργήσει πάνω στα ρομαντικά συναισθήματά του απέναντι στην οικονόμο κυρία Κέντον, επειδή δεν μπορεί να συμβιβάσει τον ρόλο του ως υπηρέτη με την προσωπική του ζωή.

Τα μυθιστορήματα του Ισιγκούρο συνήθως ολοκληρώνονται χωρίς καμιά επίλυση. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι χρακτήρες του, ανήκουν στο παρελθόν και παραμένουν ανεπίλυτα. Έτσι ο Ισιγκούρο ολοκληρώνει πολλά από τα μυθιστορήματά του με έναν τόνο μελαγχολικής παραίτησης. Οι χαρακτήρες του αποδέχονται το παρελθόν τους και το τι έχουν κάνει, ανακαλύπτοντας τυπικά ότι αυτή η συνειδητοποίηση φέρνει την άνεση και το τέλος της ψυχικής αγωνίας. Ο Ισιγκούρο αναφέρει μεταξύ των επιρροών του τον Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι και τον Μαρσέλ Προυστ. Τα έργα του έχουν συγκριθεί με αυτά των Τζέιν Ώστεν και Χένρυ Τζέιμς, αν και ο ίδιος ο Ισιγκούρο απορρίπτει αυτές τις συγκρίσεις.

Ο Ισιγκούρο και η Ιαπωνία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ισιγκούρο γεννήθηκε στην Ιαπωνία και έχει ιαπωνικό όνομα (τα ονόματα στο επίθετο Ισιγκούρο σημαίνουν "πέτρα" και "μαύρο" αντίστοιχα). Τα δυο πρώτα μυθιστορήματά του τοποθετούνται σκηνικά στην Ιαπωνία· ωστόσο, σε αρκετές συνεντεύξεις του, έπρεπε να διευκρινίσει στο ευρύ κοινό, ότι έχει μια ελάχιστη εξοικείωση με την ιαπωνική γραφή και ότι τα έργα του παρουσιάζουν μικρή ομοιότητα με την ιαπωνική φαντασία. Σε μια συνέντευξή του το 1990 είπε: "Εάν έγραφα βιβλία, χρησιμοποιώντας ψευδώνυμο και έβαζα κάποιον άλλον να ποζάρει με σακάκι για την φωτογραφία, είμαι σίγουρος ότι κανένας δεν θα σκεφτόταν να πει Αυτός ο τύπος μου θυμίζει εκείνον τον Ιάπωνα συγγραφέα". Παρόλο που το γράψιμό του είχε μια μακρινή επιρροή από ορισμένους Ιάπωνες συγγραφείς, ο Ισιγκούρο υπογράμμισε ότι οι ιαπωνικές ταινίες, ειδικά των Yasujiro Ozu και Mikio Naruse, έχουν δώσει μια σημαντικότερη επιρροή στον Ισιγκούρο.

Ο Ισιγκούρο εγκατέλειψε την Ιαπωνία το 1960 σε ηλικία 5 ετών και δεν επέστρεψε εκεί μέχρι το 1989, σχεδόν 30 χρόνια αργότερα, συμμετέχοντας στο Πρόγραμμα του Ιαπωνικού Ιδρύματος. Σε μια συνέντευξη με τον Kenzaburō Ôe, ο Ισιγκούρο ομολόγησε, ότι τα ιαπωνικά σκηνικά στα δυο πρώτα μυθιστορήματά του ήταν φανταστικά: "Μεγάλωσα με μια πολύ ισχυρή εικόνα αυτής της άλλης χώρας στο κεφάλι μου, μια πολύ σημαντική άλλη χώρα, με την οποία είχα έναν ισχυρό συναισθηματικό δεσμό. Στην Αγγλία όλη την ώρα κατασκεύαζα αυτήν την εικόνα στο μυαλό μου, μια φανταστική Ιαπωνία".

Σε μια συζήτηση για την ιαπωνική κληρονομιά του και την επιρροή της στην ανατροφή του, ο συγγραφέας δήλωσε: "Δεν μοιάζω ακριβώς με τους Άγγλους, επειδή έχω ανατραφεί από Ιάπωνες γονείς σε ένα ιαπωνικό σπίτι. Οι γονείς μου δεν συνειδητοποίησαν ότι θα μέναμε σε αυτήν την χώρα για τόσο πολύ καιρό, έτσι αισθάνθηκαν υπεύθυνοι να με κρατήσουν σε επαφή με τις ιαπωνικές αξίες. Έχω ένα ξεχωριστό υπόβαθρο. Σκέφτομαι διαφορετικά, τα ιδανικά μου είναι ελαφρώς διαφορετικά". Όταν ρωτήθηκε σε τι βαθμό αναγνωρίζει τον εαυτό του ως Ιάπωνα ή ως Άγγλο, ο συγγραφέας επιμένει: "Οι άνθρωποι δεν είναι τα δύο τρίτα από ένα πράγμα και το υπόλοιπο από κάτι άλλο. Η ιδιοσυγκρασία, η προσωπικότητα ή η γενική εικόνα δεν διαχωρίζονται κατ' αυτόν τον τρόπο. Τα χαρακτηριστικά δεν διαχωρίζονται με σαφή τρόπο. Καταλήγεις να είσαι ένα αστείο ομοιογενές μείγμα. Αυτό είναι κάτι, που θα γίνει πιο συνηθισμένο προς το τέλος του αιώνα - άνθρωποι με μικτό πολιτιστικό υπόβαθρο και μικτό φυλετικό υπόβαθρο. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο υφίσταται ο κόσμος".

Άλλα έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ισιγκούρο έχει συνθέσει πολλά τραγούδια για την τραγουδίστρια της τζαζ Στέισι Κεντ, μαζί με τον σαξοφωνίστα σύζυγο της Κεντ, Τζιμ Τόμλισον. Ο Ισιγκούρο έχει γράψει στίχους για τον δίσκο Breakfast on the Morning Tram το 2007 (για το οποίο έλαβε βραβείο Γκράμμυ), για τον δίσκο Dreamer in Concert το 2011, για τον δίσκο The Changing Lights το 2013 και για τον δίσκο I Know I Dream το 2017. Ο Ισιγκούρο έγραψε επίσης τους στίχους στον δίσκο της Κεντ In Love Again το 2003. Ο Ισιγκούρο πρωτοσυνάντησε την Κεντ, αφότου επέλεξε την ηχογράφηση, που έκανε η ίδια για το τραγούδι They Can't Take That Away from Me ως ένα από τα Desert Island Discs του το 2002 και η Κεντ του ζήτησε να γράψει για αυτήν. Ο Ισιγκούρο είπε για το λυρικό του γράψιμο ότι "... με ένα τραγούδι σε πρώτο πρόσωπο, το νόημα δεν πρέπει να είναι αυτόνομο στην συνολική παραγωγή. Πρέπει να είναι λοξό και μερικές φορές πρέπει να το διαβάζετε ανάμεσα στις γραμμές" και ότι αυτή η συνειδητοποίηση είχε μια "τεράστια επιρροή" στην συγγραφική φαντασία του.

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ισιγκούρο είναι παντρεμένος με την Λόρα ΜακΝτούγκαλ, κοινωνική λειτουργό, από το 1986. Συναντήθηκαν στο Φιλανθρωπικό Ίδρυμα για αστέγους στο Νότινγκ Χιλ, όπου ο Ισιγκούρο εργαζόταν ως εργάτης επάνω στην επανεγκατάσταση πίσω στο σπίτι. Κατοικούν στο Λονδίνο με την κόρη τους Ναόμι.

Ο Ισιγκούρο έχει γράψει μια γνωμοδότηση, η οποία επικρίνει την άνοδο των εγκλημάτων μίσους στην Βρετανία, ως αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος το 2016 με θέμα την υποψηφιότητα της Μεγάλης Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1982: Winifred Holtby Memorial Prize for A Pale View of Hills
  • 1983: Published in the Granta Best Young British Novelists issue
  • 1986: Whitbread Prize for An Artist of the Floating World
  • 1989: Booker Prize for The Remains of the Day
  • 1993: Published in the Granta Best Young British Novelists issue
  • 1995: OBE
  • 1998: Chevalier de l'Ordre des Arts et des Lettres
  • 2005: Time magazine names Never Let Me Go on its list of the 100 greatest English language novels since the magazine formed in 1923.
  • 2008: The Times named Ishiguro among "The 50 greatest British writers since 1945".
  • 2017: Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας

Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μυθιστορήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • A Pale View of Hills (1982)
  • An Artist of the Floating World (1986)
  • The Remains of the Day (1989)
  • The Unconsoled (1995)
  • When We Were Orphans (2000)
  • Never Let Me Go (2005)
  • The Buried Giant (2015)

Σενάρια για την τηλεόραση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • A Profile of Arthur J. Mason (Television film for Channel 4) (1984)
  • The Gourmet (Television film for Channel 4) (1987)
  • The Saddest Music in the World (2003)
  • The White Countess (2005)

Έργα μικρού μήκους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Introduction 7: Stories by New Writers (Faber and Faber, 1981): ‘A Strange and Sometimes Sadness’, ‘Waiting for J’ and ‘Getting Poisoned’
  • "The Summer After the War" (Granta 7, 1983)
  • "A Family Supper" (in Firebird 2 : Writing Today, 1983)
  • "A Village After Dark" (The New Yorker, 2001)
  • Nocturnes: Five Stories of Music and Nightfall (Faber and Faber, 2009)

Στίχοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • "The Ice Hotel", ""I Wish I Could Go Travelling Again", "Breakfast on the Morning Tram" and "So Romantic" on Stacey Kent's 2007 album Breakfast on the Morning Tram, and "The Summer We Crossed Europe In the Rain", "Waiter, Oh Waiter", and "The Changing Lights" on Kent's 2013 album The Changing Lights.

Προσαρμογές σε ταινίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • The Remains of the Day, σκηνοθεσία του James Ivory (1993)
  • The White Countess, σκηνοθεσία του James Ivory (2005)
  • Never Let Me Go, σκηνοθεσία του Mark Romanek (2010)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm0410958. Ανακτήθηκε στις 17  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 (Αγγλικά) SNAC. w6hh6scc. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 (Αγγλικά) Internet Speculative Fiction Database. 51941. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. www.independent.co.uk/arts-entertainment/books/features/kazuo-ishiguro-the-writers-musical-shortstory-collection-belies-his-love-for-warrior-tales-1680747.html.
  5. articles/5szmQry0mv1SdFX9pDmr5jc/kazuo-ishiguro-the-giant-awakens.
  6. www.bbc.co.uk/blogs/radio4/authors/Joby_Waldman.
  7. www.nytimes.com/books/00/09/24/reviews/000924.24gorra2t.html.
  8. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb120133037. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  9. CONOR.SI. 45564515.
  10. 10,0 10,1 10,2 10,3 books/2005/feb/19/fiction.kazuoishiguro.
  11. www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/00111619.2012.656209.
  12. The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/133581. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  13. books/audio/2015/jan/16/kazuo-ishiguro-the-remains-of-the-day-books-podcast.
  14. www.nytimes.com/aponline/2009/11/08/us/AP-History.html.
  15. books/2017/oct/08/my-friend-kazuo-ishiguro-artist-without-ego-nobel-prize-robert-mccrum.
  16. books.google.es/books?id=pA97FQFfVwIC&pg=PR12&lpg=PR12&dq=%221992+Daughter%2C+Naomi%2C+born+in+March%22&source=bl&ots=bEHc2NZvNl&sig=bWBlKD4BaVQrG5E3gtSWSbAqfCQ&hl=es&sa=X&ved=0ahUKEwj6y-Chk_PYAhWQ6aQKHezJAuoQ6AEIMzAB#v=onepage&q=%221992%20Daughter%2C%20Naomi%2C%20born%20in%20March%22&f=false.
  17. thebookerprizes.com/fiction/backlist/1989.
  18. «Nobel Prize in Literature 2017». Ανακτήθηκε στις 5  Οκτωβρίου 2017.
  19. www.oxfordmail.co.uk/news/17557335.oxford-literary-festival-brings-out-the-stars/. Ανακτήθηκε στις 23  Απριλίου 2019.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συνεντεύξεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προφίλ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]