Ίμρε Κέρτες

Ίμρε Κέρτες
Ο Ίμρε Κέρτες
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Kertész Imre (Ουγγρικά)
Γέννηση	9 Νοεμβρίου 1929 (1929-11-09) Βουδαπέστη, Ουγγαρία
Θάνατος	31 Μαρτίου 2016 (86 ετών) Βουδαπέστη, Ουγγαρία
Αιτία θανάτου	νόσος του Πάρκινσον
Τόπος ταφής	Fiumei Street Cemetery
Εθνικότητα	Ούγγρος, εβραϊκής καταγωγής
Χώρα πολιτογράφησης	Ουγγαρία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Ουγγρικά
Ομιλούμενες γλώσσες	Ουγγρικά Γερμανικά
Σπουδές	Madách Imre High School (έως 1948)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	συγγραφέας μεταφραστής μυθιστοριογράφος δημοσιογράφος σεναριογράφος δημιουργός γραπτών έργων
Αξιοσημείωτο έργο	Fatelessness Liquidation
Οικογένεια
Σύζυγος	Albina Vas (έως 1995) Magda Ambrus (1996–2016)
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Βραβείο Χέρντερ, 2000, Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας,2005
Σχετικά πολυμέσα

Ο Ίμρε Κέρτες (Imre Kertész, 9 Νοεμβρίου 1929 - 31 Μαρτίου 2016) ήταν Ούγγρος συγγραφέας εβραϊκής καταγωγής, επιζών του Ολοκαυτώματος, που βραβεύτηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2002 καθώς με το έργο του «αναδεικνύει την εύθραυστη ατομική εμπειρία απέναντι στη βάρβαρη αυθαιρεσία της ιστορίας».

Βιογραφία

Ο Κέρτες γεννήθηκε το 1929 στη Βουδαπέστη. Το 1944, σε ηλικία 14 ετών, συνελήφθη και στάλθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς και αργότερα στο Μπούχενβαλντ. Μετά την απελευθέρωση, ο Κέρτες εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε μια εφημερίδα, αλλά απολύθηκε το 1951 μετά την επικράτηση του κομμουνιστικού καθεστώτος. Έζησε πολλά χρόνια στη Γερμανία, όπου εργάστηκε ως μεταφραστής (μετέφρασε στα ουγγρικά έργα των Φρόυντ, Νίτσε, Χόφμανσταλ, Σνίτσλερ, Βίντγκενσταϊν κ.ά.). Προς τα τέλη της δεκαετίας του 1980 άρχισε να ξαναγράφει και να εκδίδει μυθιστορήματα. Έζησε στο Βερολίνο, ωστόσο συνέχισε να γράφει στα ουγγρικά και να συνεργάζεται με εκδοτικούς οίκους της Ουγγαρίας.

Το έργο του

Το έργο του Το μυθιστόρημα ενός ανθρώπου δίχως πεπρωμένο (1975), στο οποίο περιγράφεται η εμπειρία ενός δεκαπεντάχρονου παιδιού στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ορισμένοι υποστήριξαν ότι είναι αυτοβιογραφικό, ο ίδιος όμως το αρνήθηκε, αν και είναι εμπνευσμένο από τα προσωπικά του βιώματα. Το βιβλίο αυτό χαρακτηρίστηκε από Γερμανούς κριτικούς ως ένα από τα σημαντικότερα βιβλία του αιώνα μας και έκανε γνωστό τον Κέρτες.

Άλλα έργα του, που μεταφράστηκαν και στα Ελληνικά: Το φιάσκο (1988), Η αγγλική σημαία (1990), Καντίς για ένα αγέννητο παιδί (1990), Ημερολόγιο της γαλέρας (1992), Εγώ, ένας άλλος (1997), Εκκαθάριση, Φάκελος Κ. Εξέδωσε επίσης συλλογές δοκιμίων (Το Ολοκαύτωμα ως πολιτισμός (1993) και Η εξόριστη γλώσσα (2001)) και έγραψε ένα μυθιστορηματικό ημερολόγιο σε δύο μέρη που καλύπτει τις περιόδους από το 1961 έως το 1991 και το από το 1991 μέχρι το 1995.

Βραβεύσεις

Τον Οκτώβριο του 2002 βραβεύτηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του. Σύμφωνα με την Σουηδική Ακαδημία, ο Ίμρε Κέρτες «εξερευνά τις πιθανότητες του να συνεχίσει κανείς να ζει και να σκέφτεται ως άτομο σε μια εποχή που η υποταγή του ανθρώπου σε κοινωνικές δυνάμεις γίνεται ολοκληρωτική». Για τον Κέρτες, το Άουσβιτς αποτελεί την απόλυτη αλήθεια σχετικά με την ανθρώπινη εξαθλίωση στην σύγχρονη εποχή.

Πηγές

• Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, τόμος 28.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• "ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΙΔΕΕΣ" Εφημερίδα "Ελευθερία" Λάρισας. Γράφει η Γιώτα Λαγουδάκου: "Ιμρε Κέρτες: το Άουσβιτς είναι παντού". http://www.eleftheria.gr/m/%CF%80%CF%81%CF%8C%CF%83%CF%89%CF%80%CE%B1/item/156783-%C2%AB%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B2%CE%B9%CF%84%CF%82-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%8D%C2%BB.html Υπεύθυνος σειράς Αχιλλέας Ε. Κούμπος
• «Ο Ιμρε Κέρτες στην Αθήνα». Η Καθημερινή. 12 Μαΐου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-02-17. https://web.archive.org/web/20120217180145/http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_12/05/2007_226818. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2010. 
• Πιμπλής, Μανώλης (12 Μαΐου 2007). «"Μου ήταν απαραίτητο το Άουσβιτς!"». Τα Νέα. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-02-18. https://web.archive.org/web/20100218043033/http://www.tanea.gr/default.asp?pid=30&ct=19&enthDate=12052007. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2010.