Ιωάννης Α΄ του Παντιέβρ
| Ιωάννης Α΄ του Παντιέβρ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 5 Φεβρουαρίου 1345 Jugon-les-Lacs |
| Θάνατος | 16 Ιανουαρίου 1404 Lamballe |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Μαργαρίτα του Κλισόν |
| Τέκνα | Ολιβιέ του Παντιέβρ Ιωάννης Β΄ του Παντιέβρ Γουλιέλμος του Λιμόζ Charles de Châtillon, Baron d'Avaugour[1] |
| Γονείς | Κάρολος του Μπλουά και Ιωάννα του Παντιέβρ |
| Αδέλφια | Μαρία του Μπλουά |
| Οικογένεια | Οίκος του Σατιγιόν |
| Θυρεός | |
 | |
Ο Ιωάννης Α', γαλλ.: Jean I de Penthièvre, (5 Φεβρουαρίου 1345 – 16 Ιανουαρίου 1404) από τον Οίκο του Σατιγιόν, ήταν κόμης του Παντιέβρ και υποκόμης του Λιμόζ από το 1364 έως το 1404, και ο διεκδικητής του δουκάτου της Βρετάνης.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στο Ζυργκόν-λε-Λακ στη Βρετάνη, ενώ οι γονείς του, Ιωάννα του Παντιέβρ και Κάρολος του Μπλουά, [2] κυβερνούσαν το δουκάτο της Βρετάνης. Η Ιωάννα κανόνισε να παντρέψει τον Ιωάννη με τη Μαργαρίτα των Ανζού, κόρη του Εδουάρδου Γ' της Αγγλίας, αλλά ο Ερρίκος του Γκρόσμοντ, 1ος δούκας του Λάνκαστερ, σύμμαχος των Μονφόρ, διέκοψε τις διαπραγματεύσεις. Ο Εδουάρδος Γ΄ του πρόσφερε για σύζυγο τη Φιλίππα του Λάνκαστερ, αλλά η μητέρα του Ιωάννα αρνήθηκε. Το 1356, ο Ιωάννης δόθηκε στους Άγγλους ως όμηρος, και κρατήθηκε στο κάστρο Γκλώστερ υπό τη φροντίδα του Ρόμπερτ ντε Βερ, δούκα της Ιρλανδίας και κόμη της Οξφόρδης για σχεδόν 25 χρόνια.
Μετά το τέλος το 1380 τού Καρόλου Ε' της Γαλλίας, ο οποίος υποστήριξε την αξίωση του Παντιέβρ κατά των Moνφόρ, ο Ιωάννης και η μητέρα του διαπραγματεύτηκαν τη δεύτερη συνθήκη του γκεράντ στις 14 Απριλίου 1381, στην οποία παραιτήθηκε από την αξίωσή του στο δουκάτο της Βρετάνης, με αντάλλαγμα ουσιαστική αποζημίωση. Ο Ιωάννης αφέθηκε ελεύθερος με την οικονομική βοήθεια του Oλιβιέ ντε Κλισόν, ο οποίος πλήρωσε τα λύτρα των 60.000 φράγκων, και του πρόσφερε για σύζυγο τη μικρότερη κόρη του, Mαργαρίτα. Στις 6 Ιανουαρίου 1384 ο Ιωάννης μεταβίβασε τη διαχείριση όλων των εδαφών του στη Βρετάνη και τη Λιμόζ στον Κλισόν, ο οποίος με τη σειρά του τη μεταβίβασε στον Ζαν Ρολάν το 1387.
Ο Γάλλος χρονικογράφος Ζαν Φρουασάρ αφηγείται, πώς το 1391 ο εξάδελφος του Ιωάννη Ιωάννης Δ', δούκας της Βρετάνης κατήγγειλε την αξίωση του Παντιέβρ για τον θρόνο της Βρετάνης, γράφοντας:
Αυτός ο κόμης του Παντιέβρ, ο εξάδελφός μας, γράφει και ονομάζει τον εαυτό του Ιωάννη της Βρετάνης και έφερε τον θυρεό της Βρετάνης, σαν να ήταν ο κληρονόμος. Θέλουμε να αυτοαποκαλείται Ιωάννης, επειδή είναι το όνομά του, και κόμης του Παντιέβρ, αλλά δεν θέλουμε να υιοθετήσει την ερμίνα ή να ονομαστεί Ιωάννης του Μπλουά ή Σατιγιόν ή οτιδήποτε άλλο. Και αν δεν το κάνει, θα τον αναγκάσουμε να το κάνει και θα του πάρουμε τη γη του, διότι την έχει με πίστη και σεβασμό για εμάς. Επίσης όσον αφορά την κληρονομιά της Βρετάνης, δεν πρέπει ποτέ να σκεφτεί ότι το δουκάτο θα επιστρέψει σε αυτόν, διότι έχουμε γιους και κόρες που θα είναι οι κληρονόμοι μας. Αν πάει αλλού, είναι επειδή η γραμμή μας τελείωσε.[2]
Το 1392, σε μια συνάντηση στο Tουρ, ο Ιωάννης παραιτήθηκε από το δικαίωμα της οικογένειάς του να φέρει τον θυρεό της Βρετάνης. Αυτό επιβεβαιώθηκε αργότερα στο Guingamp στις 25 Οκτωβρίου 1395. Κληρονόμησε τα εδάφη των Aβέν: Landrecies, Nouvion-en-Thiérache και μερικά εδάφη στη Φλάνδρα μετά το τέλος του εξαδέλφου του, Γκυ Β΄ κόμη του Μπλουά, το 1397. Τρία χρόνια αργότερα, κληρονόμησε περαιτέρω περιουσία από τον αδελφό του, Ερρίκο, ο οποίος απεβίωσε στην Αγγλία.
Ο Ιωάννης απεβίωσε το 1404 στο Λαμπάλ της Βρετάνης. Τον διαδέχθηκε ο μεγαλύτερος γιος του, Ολιβιέ. Μοιράστηκε με τα τρία αδέλφια του την οικογενειακή κληρονομιά: ο Ολιβιέ έλαβε τον Παντιέβρ, ο Ιωάννης τα εδάφη του Αίγκλ στη Νορμανδία, ο Κάρολος την κυριότητα του Αβωγκούρ, και ο Γουλιέλμος την επαρχία του Λιμόζ. [3]
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νυμφεύτηκε τη Mαργαρίτα του Κλισόν (Clisson), κόρη του Oλιβιέ του Κλισόν, κοντόσταυλου της Γαλλίας, [4] στο Moνκοντούρ στις 20 Ιανουαρίου 1387. Είχαν:
- Oλιβιέ κόμης του Παντιέβρ και κύριος του Αβέν (Avesnes) [4] (απεβ. το 1433 χωρίς νόμιμους απογόνους)
- Ιωάννης κύριος του Αιγκλ (απεβ. το 1454 χωρίς απογόνους)
- Κάρολος, βαρόνος του Avaugour, μέσω της κόρης του οποίου, Νικόλ, συνέχισαν οι ηγεμόνες του Penthièvre
- Γουλιέλμος (απεβ. 1455), υποκόμης του Λιμόζ.
- Ιωάννα, παντρεύτηκε το 1458 τον Ιωάννη Γ' ντε Αρπεντάν, κύριο του Μπελβίλ και του Μονταιγκύ ως η 2η σύζυγός του (πρώτη σύζυγός του ήταν η Μαργαρίτα, φυσική (νόθη) κόρη του Καρόλου ΣΤ' της Γαλλίας).
- Mαργαρίτα του Σατιγιόν, σύζυγος του Γκυγιώμ ντε Φαγιέλ.
Πρόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Πρόγονοι του Ιωάννη Α΄ κόμη του Παντιέβρ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ Hereford Brooke George, Genealogical Tables Illustrative of Modern History, (Oxford Clarendon Press, 1875), table XXVI
- ↑ Leguay & Martin 1997, σελ. 98, 446.
- ↑ 4,0 4,1 Smith 1995, σελ. 149.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Froissart, Jean (1825). Chronicles of Froissart. 12.
- Leguay, J. P.· Martin, H. (1997). Fastes et malheurs de la Bretagne ducale 1213-1532. Rennes: Editions Ouest-France Université.
- «Brittany». Brittany.