Ιωάννα του Παντιέβρ
| Ιωάννα του Παντιέβρ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Jeanne de Penthièvre (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 1319[1] Γκενγκάν |
| Θάνατος | 10 Σεπτεμβρίου 1384[1] Γκενγκάν[1] |
| Τόπος ταφής | Γκενγκάν[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Θρησκεία | Χριστιανισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Παλαιά Γαλλικά[2] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Κάρολος του Μπλουά (από 1337)[3] |
| Τέκνα | Μαρία του Μπλουά Ιωάννης Α΄ του Παντιέβρ Margaret of Châtillon[4] |
| Γονείς | Γκυ του Παντιέβρ και Ιωάννα του Αβωγκούρ |
| Οικογένεια | Κατάλογος κόμητων του Ντρε και Οίκος του Ντρε |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Αντιβασιλέας |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Ιωάννα του Παντιέβρ, γνωστή ως η Κουτσή, (π. 1319 - 10 Σεπτεμβρίου 1384), ήταν Δούκισσα της Βρετάνης, Κυρία του Μαγιέν[5], του Αβωγκούρ, του Λ'Αιγκλ και του Σατλωντρέν, Κόμισσα του Παντιέβρ και του Γκοελό, Υποκόμισσα του Λιμόζ. Ήταν κόρη του Γκυ της Βρετάνης, Υποκόμη του Λιμόζ και μετέπειτα Κόμη του Παντιέβρ, και της Ιάννας, Κυρίας του Αβωγκούρ και Κόμισσας του Γκοελό.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γάμος και απόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παντρεύτηκε στις 4 Ιουνίου 1337 τον Κάρολο των Σατιγιόν διεκδικητή δούκα της Βρετάνης, ανιψιό του Φιλίππου ΣΤ΄ των Βαλουά της Γαλλίας, με τον οποίο απέκτησε τους παρακάτω απογόνους:
- Μαργαρίτα, (1340; - μετά το 1354), παντρεύτηκε το 1351 με τον Σαρλ ντε Λα Σερντά (απεβ. 1354), Κόμη του Ανγκουλέμ.
- Μαρία (1343; - 1404), κόμισσα του Γκιζ, παντρεύτηκε το 1360 με τον Λουδοβίκο, δούκα του Ανζού (1339 - 1384), κόμη του Μαιν, της Προβηγκίας και του Φορκαλκιέ.
- Ιωάννης Α΄ (5 Φεβρουαρίου 1345 - 1404), κόμης του Παντιέβρ, υποκόμης του Λιμόζ.
- Γκυ, γενν. προ του 1347, στάλθηκε ως όμηρος στην Αγγλία, όπου και απεβίωσε το 1385.
- Ερρίκος, μετά το 1356 - 1400.
- Κάρολος, απεβ. πριν το 1364.
Ήταν με την ευκαιρία τού μεταξύ τους γάμου, που έκανε για πρώτη φορά την εμφάνισή του ο διάσημος στρατιωτικός Μπερτράν ντυ Γκεκλέν.
Διεκδικήτρια του Δουκάτου της Βρετάνης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Διεκδίκησε με ένοπλα μέσα τα δικαιώματά της επί της διαδοχής στην ηγεσία της Βρετάνης απέναντι στον θείο της, Ιωάννη του Μονφόρ, σύζυγο της Ιωάννας της Φλάνδρας, πράγμα που οδήγησε στο ξέσπασμα του πολέμου της διαδοχής της Βρετάνης. Κινητοποιώντας τον σύζυγό της, Κάρολο του Μπλουά, αρνήθηκε συμβιβασμό ο οποίος θα έθετε τέλος με ειρηνικό τρόπο στον πόλεμο, μέσω του διαμοιρασμού της Βρετάνης, ο οποίος θα της εξασφάλιζε την κυριαρχία επί του βόρειου τμήματος της τελευταίας. Προκειμένου να θέσει ένα τέλος στην σύγκρουση, ο Κάρολος του Μπλουά επιτέθηκε εναντίον των εχθρικών στρατευμάτων στο Ωραί, όπου και ο ίδιος σκοτώθηκε το 1364.
Μετά την συγκεκριμένη ήττα, υποχρεώθηκε, μέσω της πρώτης συνθήκης της Γκεράντ, σε παραίτηση από την κυριαρχία της επί των εδαφών της Βρετάνης, διατηρώντας, ωστόσο, τον δουκικό τίτλο για το υπόλοιπο της ζωής της. Στις 9 Ιουλίου 1369, η Ζαν έθεσε την Υποκομητεία της Λιμόζ, την οποία ο Ντυ Γκεκλάν είχε απαλλάξει από την αγγλική κατοχή, υπό τον έλεγχο του Καρόλου Ε΄, ο οποίος και της ανέθεσε την διοίκησή της στην διάρκεια της ίδιας ημέρας[6], ενώ στην συνέχεια, στις 13 Ιανουαρίου 1380, μέσω βασιλικής επιστολής εκχώρησης προνομίων[7]. Ορισμένοι αναφέρουν πως ανέκτησε τον έλεγχο της Υποκομητείας το 1371, ωστόσο, στην πραγματικότητα, έλαβε μονάχα ορισμένα εδάφη στην περιοχή της Λιμόζ, συγκεκριμένα επί της Πλατείας της Λα Μοτ, έπειτα από την παράδοση του Κάστρου της Λιμόζ στον Κάρολο Ε΄).
Ύστερα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1379, ενώ ο Ιωάννης Δ΄ υποχρεώθηκε σε εκ νέου εξορία στην Αγγλία, η ίδια εξεγέρθηκε ενάντια στον Βασιλέα της Γαλλίας, Κάρολο Ε΄, ο οποίος επιθυμούσε την ενσωμάτωση της Βρετάνης στα εδάφη του, αδιαφορώντας για τα δικαιώματα της ίδιας, καθώς και των υιών της επί της περιοχής. Ήταν μεταξύ των ηγετών των Βρετόνων οι οποίοι ανακάλεσαν τον Ιωάννη Δ΄ από την αγγλική εξορία του, ενώ στην συνέχεια τον υποδέχτηκαν κατά την άφιξή του.
Μετά το τέλος του Καρόλου Ε΄, υπέγραψε στις 15 Ιανουαρίου 1381 την δεύτερη συνθήκη της Γκεράντ, μέσω της οποίας η ίδια λάμβανε σταθερό χρηματικό εισόδημα και δυνατότητα για τους απογόνους της να θέσουν υπό τον έλεγχό τους το Δουκάτο, εφόσον ο Ιωάννης Δ΄ απεβίωνε χωρίς απογόνους. Το ζήτημα της διαδοχής είχε, πλέον, επιλυθεί.
Ετάφη εντός του χοροστασίου της εκκλησίας των Ελασσόνων Αδελφών του Γκενγκάν.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 «Dukes of Brittany 1213-1514 (Dreux-Caret)». (Αγγλικά) Foundation for Medieval Genealogy. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2020.
- ↑ p353.htm#i3527. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Από το 1331. Μια σφραγίδα χρονολογούμενη από το 1351, όπου χαρακτηρίζεται ως Δούκισσα της Βρετάνης και Κυρία του Μαγιέν περιλαμβάνεται στην συλλογή Κλαιραμπώ, στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας, καταγεγραμμένη από τον Ζερμάν Ντεμαί, n°1516.
- ↑ Arch Hist 7, p. 331
- ↑ Δείτε AD64 E 632
|