Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ιωάννης Β΄ του Παντιέβρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιωάννης Β΄ του Παντιέβρ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση15ος αιώνας
Θάνατος1454
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςMarguerite de Chauvigny
ΓονείςΙωάννης Α΄ του Παντιέβρ και Μαργαρίτα του Κλισόν
ΑδέλφιαΟλιβιέ του Παντιέβρ
Γουλιέλμος του Λιμόζ
ΟικογένειαΟίκος του Σατιγιόν
Θυρεός

Ο Ιωάννης Β', γαλλ.: Jean de Penthièvre ή Jean de L'Aigle (απεβ. το 1454) από τον Οίκο του Σατιγιόν, ήταν κόμης του Παντιέβρ από το 1433 μέχρι το τέλος του· κόμης του Περιγκόρ από το 1437· και κύριος του Λ'Αιγκλ.

Ήταν ο δεύτερος γιος του Ιωάννη Α' κόμη του Παντιέβρ και της συζύγου του, Mαργαρίτας του Κλισόν, κόρης του Ολιβιέ Ε΄ του Κλισόν. Του δόθηκε η κυριότητα του Λ'Αιγκλ στη Νορμανδία μετά το τέλος τού πατέρα του το 1404. Όταν τα αδέλφια του απήγαγαν τον Ιωάννη Δ΄ δούκα της Βρετάνης το 1420, ο Ιωάννης Β΄ διαπραγματεύτηκε την απελευθέρωση τού δούκα, υπό τον όρο ότι ο μικρότερος αδελφός του, Γουλιέλμος, θα απελευθερωνόταν από την αιχμαλωσία. Ο δούκας συμφώνησε, αλλά στη συνέχεια αρνήθηκε να συνεργαστεί, ισχυριζόμενος ότι η συμφωνία του έγινε σε κατάσταση καταναγκασμού. Ο Γουλιέλμος παρέμεινε αιχμάλωτος μέχρι το 1448. [1]

Μετά το τέλος του αδελφού του Ολιβιέ το 1433, ο Ιωάννης Β΄ διαδέχθηκε τους κληρονομικούς τίτλους της οικογένειάς του στη Βρετάνη, συμπεριλαμβανομένης της αξίωσης της οικογένειας για το δουκάτο της Βρετάνης. Το 1437 αγόρασε επίσης την κομητεία του Περιγκόρ από τον Κάρολο Α΄ δούκα της Ορλεάνης. Μπήκε στην κατοχή των βρετονικών εδαφών του μόνο το 1448, αφού συμφιλιώθηκε με τον Φραγκίσκο Α' δούκα της Βρετάνης. [2] Κατά τη διάρκεια των τελικών εκστρατειών του Εκατονταετούς Πολέμου, υπηρέτησε ως υποστράτηγος για τον Κάρολο Ζ' της Γαλλίας στην Ακουιτανία μεταξύ 1450 και 1451, και διακρίθηκε στη μάχη του Καστιγιόν το 1453. [2]

Νυμφεύτηκε τη Mαργαρίτα ντε Σωβινύ, κυρία του Σαιν-Σαρτιέ, αλλά απεβίωσε άτεκνος το 1454. [2] Στη διαθήκη του όρισε την ανιψιά του και κληρονόμο του, Nικόλ, να τον διαδεχτεί στο Παντιέβρ, ενώ ο αδελφός του Γουλιέλμος υποκόμης του Λιμόζ, τον διαδέχθηκε στο Περιγκόρ.