Ολιβιέ του Παντιέβρ
| Ολιβιέ του Παντιέβρ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1387 (περίπου) |
| Θάνατος | 28 Σεπτεμβρίου 1433 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Isabelle of Burgundy Jeanne de Lalaing |
| Σύντροφος | NN |
| Τέκνα | Marguerite bâtarde de Bretagne[1] |
| Γονείς | Ιωάννης Α΄ του Παντιέβρ και Μαργαρίτα του Κλισόν |
| Αδέλφια | Ιωάννης Β΄ του Παντιέβρ Γουλιέλμος του Λιμόζ |
| Οικογένεια | Οίκος του Σατιγιόν |
| Θυρεός | |
 | |
Ο Ολιβιέ, γαλλ.: Olivier de Penthièvre (απεβ. στις 28 Σεπτεμβρίου 1433) από τον Οίκο του Σατιγιόν ήταν κόμης του Παντιέβρ και κύριος του Aβέν από το 1404 μέχρι το τέλος του.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν ο πρωτότοκος γιος και κληρονόμος του Ιωάννη Α' κόμη του Πεντιέβρ και της Μαργαρίτας του Κλισόν, κόρης του Ολιβιέ Ε΄του Κλισόν [2]. Ήταν εγγονός της Ιωάννας δούκισσας της Βρετάνης και του συζύγου της, Κάρολου του Μπλουά, καθιστώντας τον τον μεγαλύτερο διεκδικητή του βρετονικού θρόνου στον κλάδο Παντιέβρ. Το 1411 ο Ολιβιέ εντάχθηκε στους Αρμανιάκ στον Εμφύλιο Πόλεμο Αρμανιάκ-Βουργουνδίας, παρά το γεγονός ότι ήταν νυμφευμένος με την Ισαβέλλα, κόρη του Ιωάννη δούκα της Βουργουνδίας. Με αυτή την ιδιότητα, πολέμησε μαζί με τον Λουδοβίκο Β΄ δούκα του Ανζού, στην πολιορκία του Μπουρζ το 1412. [3]
Αν και ο πατέρας και η γιαγιά του είχαν εγκαταλείψει την αξίωση της οικογένειας στη Βρετάνη το 1381, η Mαργαρίτα και οι γιοι της Ολιβιέ και Κ¨αρολος του Αβωγκούρ σχεδίασαν να καταλάβουν το δουκάτο. Το 1420 κάλεσαν τον Ιωάννη Ε' δούκα της Βρετάνης σε ένα πάρτι στο Σαμτοσώ, όπου τον συνέλαβαν και τον απείλησαν με θάνατο, αν δεν εγκατέλειπε τον δουκικό θρόνο. [4] Ο Γάλλος δελφίνος και αντιβασιλιάς Κάρολος (Ζ΄) επέτρεψε να διαδραματιστούν τα γεγονότα, παρά τις κατακραυγές από μέσα και έξω από τη Γαλλία. Αφού κράτησε τον δούκα για πέντε μήνες, ο αδελφός τού Ολιβιέ Ιωάννης Β΄ του Λ'Αιγκλ, η Ιωάννα δούκισσα της Βρετάνης, και η αριστοκρατία της Βρετάνης διαπραγματεύτηκαν την απελευθέρωσή του τον Φεβρουάριο του 1421 [5] [6]
Αψηφώντας τις συμφωνίες που έγιναν, ενώ βρισκόταν σε αιχμαλωσία, ο Ιωάννης Ε΄ συγκέντρωσε τις Τάξεις της Βρετάνης και τους έπεισε να καταδικάσουν τον Oλιβιέ σε θάνατο, και να δημεύσουν όλα τα εδάφη του στη Βρετάνη. [6] Ο κόμης υποχώρησε πρώτα στη Λιμόζ και μετά στο Αβέν του Αινώ. Ενώ εκεί, νυμφεύτηκε τη δεύτερη σύζυγό του, Ιωάννα, κόρη του Σίμωνα Δ΄ ντε Λαλαίνγκ κυρίου του Κιεβραίν (απεβ. 1467). Απεβίωσε στο Aβέν το 1433 χωρίς νόμιμους απογόνους, και τον διαδέχθηκε ο αδελφός του, Ιωάννη Β΄. [7]
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύτηκε ως πρώτη σύζυγό του στις 22 Ιουλίου 1406 στο Aράς την Iσαβέλλα, κόρη του Ιωάννη, δούκα της Βουργουνδίας. [8] Απεβίωσε άτεκνη το 1412.
Το 1428, ο Oλιβιέ παντρεύτηκε ως δεύτερη σύζυγό του την Ιωάννα ντε Λαλαίνγκ, [7] κόρη του Σίμωνα Δ΄ ντε Λαλαίνγκ, κυρίου του Κιεβραίν. Απεβίωσε το 1467 χωρίς απογόνους.
Πρόγονοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]| Πρόγονοι του Ολιβιέ κόμη του Παντιέβρ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Βιβλιογραφικές αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Leo van de Pas: (αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ Bruel 1905, σελ. 229.
- ↑ Sumption 2015, σελ. 320.
- ↑ Jones 1988, σελ. 282, 342-343.
- ↑ Juvénal des Ursins (1836).
- ↑ 6,0 6,1 de Saint-Alais (1818).
- ↑ 7,0 7,1 Bulletin de la Société 1996, σελ. 135.
- ↑ Vaughan 2005, σελ. 245.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Περαιτέρω ανάγνωση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- De Guibours, Anselme (1726–1733). Histoire généalogique et chronologique de la maison royale de France, des pairs, grands officiers de la Couronne, de la Maison du Roy et des anciens barons du royaume. 6. Paris. σελ. 104. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2018.