Ερρίκος Γ΄ της Βαυαρίας
| Ερρίκος Γ΄ της Βαυαρίας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 940 (περίπου) ή 943 Βαυαρία |
| Θάνατος | 5 Οκτωβρίου 989 ή 989[1] |
| Τόπος ταφής | Niederaltaich Abbey |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Μπέρτολντ της Βαυαρίας[2] |
| Οικογένεια | Οίκος των Λεοπολδιδών |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | δούκας της Βαυαρίας (983–985) |
Ο Ερρίκος Γ΄ o Nεότερος, γερμ.: Henrik III von Bayern (π. 940 – 5 Οκτωβρίου 989) από τον Οίκο των Λεοπολδιδών, ήταν ο πρώτος δούκας της Καρινθίας από το 976 έως το 978, δούκας της Βαυαρίας από το 983 έως το 985 και πάλι δούκας της Καρινθίας από το 985 έως το 989 [3].
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν ο μόνος επιζών γιος του Μπέρτολντ δούκα της Βαυαρίας, ο οποίος τη στιγμή της γέννησής του ήταν πιστός υποστηρικτής της βασιλικής δυναστείας των Οθωνιδών, οποία καταγόταν από τη Σαξονία. Το 921 ο θείος του Ερρίκου, ο Αρνούλφος, μετά από δύο χρόνια αγώνα, είχε επιτέλους αναγνωρίσει την επικυριαρχία του Ερρίκου Α΄ ως βασιλιά της Γερμανίας με αντάλλαγμα μία ορισμένη αυτονομία για το δουκάτο του της Βαυαρίας. Ωστόσο, αυτή την εξαιρετική ιδιότητα, την αρνήθηκε ο γιος και διάδοχος τού Ερρίκου Α΄, ο Όθωνας Α', ο οποίος το 938, τον γιο τού Αρνούλφου και διάδοχο δούκα Έμπερχαρντ τον εκτόπισε και τον απέκλεισε από το δουκάτο. Ο Όθωνας Α΄ διόρισε δούκα τον μικρότερο αδελφό τού Aρνούλφου, τον Μπέρτολντ, αφού εκείνος ορκίστηκε πίστη και αποκήρυξε τα Βαυαρικά προνόμια.
Ο δούκας Μπέρτολντ παρέμεινε πιστός υποτελής του βασιλιά, ωστόσο, ο γιος του Ερρίκος (Γ΄) ήταν ακόμη ανήλικος μετά το τέλος τού πατέρα του το 947 και ο Όθωνας Α΄ βρήκε την ευκαιρία να παραχωρήσει το Βαυαρικό δουκάτο στον μικρότερο, δικό του αδελφό Ερρίκο Α΄. Καθώς ο Ερρίκος Α΄ περί το 937 είχε νυμφευτεί την Ιουδήθ δούκισσα της Βαυαρίας, κόρη του αποβιώσαντος δούκα Aρνούλφου, μπορούσε να εγείρει αξιώσεις για τον δουκικό τίτλο.
Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αφού ενηλικιώθηκε, ο Ερρίκος (Γ΄) περίμενε υπομονετικά, αν και φαινόταν ότι η Βαυαρία είχε τελικά χαθεί για τους Λουδοβικίδες, όταν μετά τον τέλος του δούκα Ερρίκου Α΄ των Οθωνιδών το 955 τον διαδέχτηκε ο τετράχρονος γιος του Ερρίκος Β΄ υπό την κηδεμονία της μητέρας του Ιουδήθ. Με την ενηλικίωσή του, ο Ερρίκος Β΄ δούκας της Βαυαρίας αύξησε τη δύναμή του: το 954 η αδελφή του Χάντβιχ παντρεύτηκε τον Μπούρχαρντ Γ΄ δούκα της Σουαβίας, το 972 νυμφεύτηκε ο ίδιος τη Γκίζελα της Βουργουνδίας, ανιψιά τής συζύγου τού Όθωνα Α΄, της Αδελαΐδας της Ιταλίας. Τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν μετά το τέλος του Όθωνα Α΄ στις 7 Μαΐου 973, ακολουθούμενο από το τέλος τού κουνιάδου τού Ερρίκου Β΄, Μπούρχαρντ Γ΄ δούκα της Σουαβίας στις 12 Νοεμβρίου. Ο δούκας Ερρίκος Β΄, μη ικανοποιημένος με τη Βαυαρία, προέβαλε αξιώσεις στο δουκάτο του Μπούρχαρντ Γ΄ της Σουαβίας., εκμεταλλευόμενος τις δυσκολίες του νέου βασιλιά, εξαδέλφου του Όθωνα Β΄, για να εγκαθιδρύσει την κυριαρχία του. Τα αιτήματά του απορρίφθηκαν, όταν ο Όθωνας Β΄ έδωσε τη Σουαβία ως φέουδο στον ανιψιό του Όθωνα Α΄, γιο του αποβιώσαντος Λιούντολφ δούκα της Σουαβίας.
Τον επόμενο χρόνο ο Ερρίκος Β΄ δούκας της Βαυαρίας εξεγέρθηκε ανοιχτά εναντίον του εξαδέλφου του Όθωνα Β΄, υποστηριζόμενος από Βαυαρούς και Σάξονες ευγενείς, και μάλιστα έλαβε την υποστήριξη του Μπολέσλαου Β΄ δούκα της Βοημίας και του Μιέσκο Α΄ της Πολωνίας. Ο βασιλιάς Όθωνας Β΄ έπρεπε να αγωνιστεί για την εξουσία του, τελικά το 976 βάδισε εναντίον της πρωτεύουσας της Βαυαρίας Ρέγκενσμπουργκ και κήρυξε τον δούκα Ερρίκο Β΄ έκπτωτο.
Δούκας της Καρινθίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τώρα ο ασθενής Ερρίκος (Γ΄) των Λεοπολδιδών κέρδισε τελικά κάποια αποζημίωση, όταν ο βασιλιάς βρήκε την ευκαιρία να αναδιατάξει τα νοτιοανατολικά Γερμανικά εδάφη του. Απέσπασε το έδαφος της πρώην μαρκιωνίας της Καρινθίας από τη Βαυαρία και ο Ερρίκος (Γ΄) δέχθηκε το νεοσύστατο δουκάτο της Καρινθίας (ως Ερρίκος Α΄), συμπεριλαμβανομένης της κυριαρχίας στις μαρκιωνίες της Στυρίας, της Καρνιόλας και της Ιστρίας, καθώς και της Ιταλικής μαρκιωνίας της Βερόνας (ο πατέρας του, Μπέρτολντ, είχε ήδη λάβει τον τίτλο του δούκα της Καρινθίας από τον βασιλιά Ερρίκο Α΄ της Γερμανίας το 927). Το μειωμένο Βαυαρικό δουκάτο πέρασε στον πιστό Οθωνίδη Όθωνα Α΄ δούκα της Σουαβίας, ενώ στον Λεοπόλδο κόμη του Μπάμπενμπεργκ ανατέθηκε το υπόλοιπο Βαυαρικό μαργκραβάτο της Αυστρίας.
Ωστόσο το 978 ο ίδιος ο Ερρίκος ο Νεότερος αποκλείστηκε, πιθανότατα επειδή τώρα είχε συμμετάσχει στην εξέγερση κατά του βασιλιά Όθωνα Β΄ στον Πόλεμο των Τριών Ερρίκων, που υποκινήθηκε από τον προκάτοχό του, τον έκπτωτο δούκα Ερρίκο Β΄ και τον Ερρίκο Α΄ επίσκοπο του Άουγκσμπουργκ κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του βασιλιά κατά της Βοημίας. Μαζί με τις δυνάμεις του δούκα Μπολεσλάου Β΄ κατέλαβαν τη Βαυαρική πόλη Πάσαου, αλλά ηττήθηκαν από τα στρατεύματα του Όθωνα. Στη Αυτοκρατορική Συνέλευση (Dieta), που έγινε το Πάσχα στο Μαγδεβούργο, ο βασιλιάς καθαίρεσε τον Ερρίκο τον Νεότερο και έδωσε ως φέουδο στον ανιψιό του Όθωνα του Βορμς των Σαλίων το δουκάτο της Καρινθίας. Όλα τα δουκάτα της Νότιας Γερμανίας — Σουαβία, Βαυαρία και Καρινθία — κρατούντο τότε από τους συγγενείς του βασιλιά.
Μετέπειτα έτη και το τέλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αδυνατισμένος από την ήττα του ενάντια στους Σικελούς Kαλβίδες στη μάχη του Στύλο το 982, ο βασιλιάς Όθωνας Β΄, μετά το τέλος του Όθωνα Α΄ δούκα της Σουαβίας και της Βαυαρίας, ανακάλεσε τον Ερρίκο τον Νεότερο από την εξορία το 983 και τον όρισε ως δούκα της Βαυαρίας (ως Ερρίκο Γ΄) στην Βασιλική Συνέλευση (Dieta) της Βερόνας. Εντούτοις, η κυριαρχία του παρέμενε ακόμη αμφισβητούμενη από τον Ερρίκο Β΄ και μετά τον τέλος του βασιλιά την ίδια χρονιά, η βασίλισσα Θεοφανώ, για λογαριασμό της διαδοχής τού ανήλικου γιου της Όθωνα Γ΄, συμφιλιώθηκε τελικά μαζί του το 985. Έτσι ο δούκας Ερρίκος Γ΄ έπρεπε να αποκηρύξει τη Βαυαρία για χάρη του Ερρίκου Β΄ και του δόθηκε ξανά το δουκάτο της Καρινθίας, το οποίο ο Όθωνας του Βορμς αναγκάστηκε να του το παραχωρήσει.
Όταν ο Ερρίκος ο Νεότερος απεβίωσε χωρίς απογόνους το 989, ο Οίκος των Λουδοβικιδών εξέλιπε. Τον διαδέχθηκε στην Καρινθία και τη Βερόνα ο Ερρίκος Β΄, ο οποίος ένωσε έτσι για άλλη μία φορά τις κτήσεις της Βαυαρίας και της Καρινθίας υπό την κυριαρχία του. Ο Ερρίκος ο Νεότερος τάφηκε στο αβαείο Nήντεραλταϊχ.
Παραπομπές σε πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ p15060.htm#i150598.
- ↑ 2,0 2,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Reindel, Kurt (1969). Neue Deutsche Biographie (NDB), Band 8. Berlin: Duncker & Humblot. σελ. 341. ISBN 3-428-00189-3.
|