Ιερός Συνασπισμός (1684)
Ιερός Συνασπισμός (γερμανικά: Heilige Liga) ή Ιερός Συνασπισμός του Λιντς[1] ήταν μια συμμαχία που οργανώθηκε το 1684 από τον Πάπα Ιννοκέντιο ΙΑ΄, με σκοπό να αντιμετωπισθεί η Οθωμανική Αυτοκρατορία στην επιδίωξή της να επεκταθεί στην κεντρική Ευρώπη. Ο πόλεμος, που ακολούθησε αναφέρεται συνήθως ως Μεγάλος Τουρκικός Πόλεμος (γερμανικά: Der Große Türkenkrieg) ή Αυστρο-οθωμανικός πόλεμος (1683-1699). Αρχικώς τα μέλη του συνασπισμού ήταν εκτός από τα Παπικά Κράτη, η Τοσκάνη, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Σαβοΐα, η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία υπό τον Αψβούργο αυτοκράτορα Λεοπόλδο Α΄, η Πολωνολιθουανική Κοινοπολιτεία υπό τον Ιωάννη Γ΄ Σομπιέσκι και η Δημοκρατία της Βενετίας. Η Ρωσία την εποχή εκείνη της συμβασιλείας του Ιβάν Ε΄ και του Πέτρου Α΄ Αλεξέγεβιτς προσχώρησε στο Συνασπισμό δύο χρόνια αργότερα, το 1686.
Στην οργάνωση του Συνασπισμού ο Πάπας Ιννοκέντιος είχε τη βοήθεια του καπουτσίνου μοναχού Μάρκο ντ'Αβιάνο, τον οποίο ο πάπας είχε διορίσει ως προσωπικό του απεσταλμένο στον αυτοκράτορα Λεοπόλδο Α΄.
Ο Συνασπισμός του Λιντς συμμετέσχε στην αντιμετώπιση των Οθωμανών από τη δεύτερη πολιορκία της Βιέννης το 1683 μέχρι και τη μάχη της Ζέντα το 1697[2]. Ουσιαστικά σταμάτησε την προέλαση των Τούρκων στην κεντρική Ευρώπη. Ο συνασπισμός διατηρήθηκε μέχρι το 1699 και διαλύθηκε, αφού επετεύχθη ο σκοπός του, με τη Συνθήκη του Κάρλοβιτς, η οποία ήταν μια διεθνής συνθήκη ειρήνης που υπογράφηκε στις 26 Ιανουαρίου 1699 στο Σρέμσκι Καρλόβτσι, μετά από δίμηνη διαπραγμάτευση. Η συνθήκη αυτή είχε σημαντική επίπτωση στον Ελληνισμό, καθώς διευκόλυνε, στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, τη διασπορά των Ελλήνων στη Νοτιοανατολική και την Κεντρική Ευρώπη[3]. Στα πλαίσια του Μεγάλου Τουρκικού Πολέμου, η Βενετία κατέλαβε την Πελοπόννησο στον Πόλεμο του Μωρέως, και εγκαθίδρυσε το βραχύβιο «Βασίλειο του Μωρέα».
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Χασιώτης, Ι. Κ. : Οι πόλεμοι του Ιερού Συνασπισμού του Linz και οι Έλληνες (1684-1699), στην Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Τομ. ΙΑ΄, (περίοδος 1669-1821), σελ.13-38.
- ↑ Georges Castelan: Η Χριστιανική ανακατάκτηση και η προώθηση των Αψβούργων. Στο: Ιστορία των Βαλκανίων (μεταφρ: Β. Αλιφέρη), Γκοβόστης Εκδοτική, ISBN 960-270-609-0, Αθήνα, 1991, σελ.267-274
- ↑ Χασιώτης, Ι. Κ. : Μεταξύ Οθωμανικής Κυριαρχίας και Ευρωπαϊκής Πρόκλησης, University Studio Press, ISBN 960-12-0912-3, Θεσσαλονίκη 2001, σελ. 162.