Μετάβαση στο περιεχόμενο

Θουκυδίδης Π. Βαλεντής

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Θουκυδίδης Βαλεντής
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Θουκυδίδης Βαλεντής (Ελληνικά)[1]
Γέννηση1  Νοεμβρίου 1908[1][2]
Κάιρο[1]
Θάνατος4  Απριλίου 1982[1][2]
Αθήνα[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα[1]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
ΣπουδέςΕθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (1925–1930)[1]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααρχιτέκτονας[1]
καθηγητής[1]
ΕργοδότηςΑριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Ο Θουκυδίδης Π. Βαλεντής (Κάιρο, 1 Νοεμβρίου 1908 - Αθήνα, 4 Απριλίου 1982) ήταν σημαντικός Έλληνας αρχιτέκτονας και πανεπιστημιακός[3][4].

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1908 στο Κάιρο της Αιγύπτου από Έλληνες γονείς και φοίτησε στην Αμπέτειο Σχολή της γενέτειράς του. Το 1925 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και εισήχθη στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο αποφοιτώντας το 1930[5]. Ακολούθως, ξεκίνησε την επαγγελματική του δραστηριότητα από το Υπουργείο Παιδείας, εκπονώντας μελέτες για την κατασκευή νέων σχολικών κτιρίων[5] ως μέλος μιας ομάδας αρχιτεκτόνων στην οποία συγκαταλέγονταν οι Δημήτρης Πικιώνης, Πάτροκλος Καραντινός, Ιωάννης Δεσποτόπουλος κ.ά[6].

Τα επόμενα χρόνια μέχρι και το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου αρχικά συνεργάστηκε με τον συμφοιτητή του Πολύβιο Μιχαηλίδη και αργότερα προσλήφθηκε στη Διεύθυνση Δημοσίων Έργων του Υπουργείου Αεροπορίας[5]. Το 1934 συμμετείχε μαζί με άλλους αρχιτέκτονες της νεότερης γενιάς στην ονομαζόμενη Πρώτη Αρχιτεκτονική Έκθεση που διοργανώθηκε στην Αθήνα[7]. Χαρακτηριστικά έργα του Βαλεντή για αυτήν την περίοδο αποτελούν η διώροφη κατοικία Χατζηαντωνίου στην Αθήνα, η έπαυλη Κυριακόπουλου στη Νέα Σμύρνη και η πολυκατοικία των αδελφών Μιχαηλίδη στα Εξάρχεια[8].

Με το ξέσπασμα του Ελληνοϊταλικού Πολέμου ασχολήθηκε με τη μελέτη και κατασκευή στρατιωτικών υποδομών[5]. Το 1943 διορίστηκε επιμελητής στην έδρα Οικοδομικής της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Μετσόβιου[5] και το επόμενο έτος παντρεύτηκε την Ελένη Χριστοδούλου, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά. Μεταπολεμικά, μετέβη το 1946 για ολιγόμηνη μετεκπαίδευση στην Αγγλία μετά από πρόσκληση του Βρετανικού Συμβουλίου[5], ενώ το 1947 ανέλαβε τον σχεδιασμό το μεγάρου του Μετοχικού Ταμείου Αεροπορίας στην Αθήνα[9]. Παρέμεινε στο Υπουργείο Αεροπορίας μέχρι το 1960, έχοντας ενδιάμεσα αποσπαστεί για μια διετία στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων[10]. Τα επόμενα χρόνια ασχολήθηκε κυρίως με τη μελέτη κτιρίων για στέγαση επαγγελματικών χώρων[5].

Το 1961 εξελέγη μόνιμος καθηγητής στην έδρα της Κτιριολογίας της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ. Το 1965 επέστρεψε στην Αθήνα όπου εξελέγη καθηγητής στον ίδιο τομέα του ΕΜΠ μέχρι και τη συνταξιοδότησή του το 1974. Μερικά από τα έργα στα οποία συμμετείχε εκείνο το χρονικό διάστημα, κυρίως με την ιδιότητα του συμβούλου, είναι τα κτίρια του ΟΤΕ στη Θεσσαλονίκη και του Πολεμικού Μουσείου στην Αθήνα[11]. Απεβίωσε στην Αθήνα την 4η Απριλίου του 1982[5].

Ο Βαλεντής αναφέρεται ως ένας από τους εκπροσώπους της αρχιτεκτονικής γενιάς του ’30[12][13], καθώς και από τους πρωτεργάτες του μοντερνισμού στην Ελλάδα[14].

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 www.timesnews.gr/%CE%B8%CE%BF%CF%85%CE%BA%CF%85%CE%B4%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%82-%CE%B2%CE%B1%CE%BB%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%AE%CF%82-%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CE%AD%CE%BD%CE%B8%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CE%B5%CF%85/.
  2. 2,0 2,1 2,2 «Valentis, Thoukididis» 13  Δεκεμβρίου 2017.
  3. Κυδωνιάτου, Σόλωνος Π. (Χριστούγεννα 1984). «Εκατόν πενήντα χρόνια αθηναϊκής αρχιτεκτονικής». Νέα Εστία (Αθήναι) (1379): 246. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2023-05-24. https://web.archive.org/web/20230524204528/http://www.ekebi.gr/magazines/ShowImage.asp?file=141534&code=7578. Ανακτήθηκε στις 2023-05-24. 
  4. Βασιλείου, Ι. (1 Δεκεμβρίου 1979). «Αντώνη Κ. Αντωνιάδη: «Σύγχρονη Ελληνική Αρχιτεκτονική»». Νέα Εστία (Αθήναι) (1258): 1668. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2023-05-24. https://web.archive.org/web/20230524204513/http://www.ekebi.gr/magazines/ShowImage.asp?file=131545&code=2468. Ανακτήθηκε στις 2023-05-24. 
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 5,7 Φωκαΐδης, Πέτρος (2007). «Χαμένες επαφές και λανθάνοντα αρχεία. Οι απόφοιτοι του 1930». Στο: Τουρνικιώτης, Παναγιώτης. Ελληνική Μοντέρνα Αρχιτεκτονική. Θεματικές τομές και τεκμηρίωση μιας δημιουργικής εποχής: Η δεκαετία του 1930. Αθήνα: Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο - Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών. σελ. 165. 
  6. Γιακουμάτος, Αντρέας (1997). Πάτροκλος Καραντινός. 1903-1976. Θεσσαλονίκη: ΑΠΘ-Διδακτορική Διατριβή. σελ. 28. 
  7. Γιακουμάτος (1997). σελ. 58.
  8. Φωκαΐδης (2007). σελ. 136.
  9. Φεσσά-Εμμανουήλ, Ελένη (2001). Δοκίμια για τη νέα ελληνική αρχιτεκτονική. Αθήνα. σελ. 155. 
  10. «Η αρχιτεκτονική ματιά του Θουκυδίδη Βαλεντή». makthes.gr. Μακεδονία. 8 Ιανουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2023. 
  11. Φεσσά-Εμμανουήλ (2001). σελ. 285.
  12. Φεσσά-Εμμανουήλ (2001). σελ. 39, 155.
  13. Φεσσά-Εμμανουήλ, Ελένη· Μαρμαράς, Εμμανουήλ Β. (2005). 12 Έλληνες αρχιτέκτονες του Μεσοπολέμου. Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης. σελ. 168. 
  14. Ρηγόπουλος, Δημήτρης (9 Ιανουαρίου 2008). «Μοντέρνος και επίκαιρος». kathimerini.gr. Η Καθημερινή. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2023. 

Περαιτέρω ανάγνωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Τσιτιρίδου, Σοφία· Σαχανά, Χρύσα· Στεφανίδου, Αιμιλία· Σαμουηλίδου, Αλίκη, επιμ. (2007). Ο αρχιτέκτονας Θουκυδίδης Π. Βαλεντής. Αθήνα: Εκδόσεις Νήσος. ISBN 978-960-8392-46-5.