Ερβέβιος Φραγκόπουλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ερβέβιος Φραγκόπουλος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση11ος αιώνας
Θάνατος11ος αιώνας
Συνθήκες θανάτουθανατική ποινή
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμισθοφόρος
ιππότης
στρατιωτικός[1]
Περίοδος ακμής11ος αιώνας[2]

Ο Ερβέ(βιος), λατιν: Ervevius, γαλλ. Hervé, ιταλικά: Erveo‎‎), που ονομάστηκε Φραγκόπουλος (i.e. Φράγκος), ήταν Νορμανδός μισθοφόρος, στρατηγός στη Ρωμαϊκή υπηρεσία κατά τη δεκαετία του 1050.

Σφραγίδα με επιγραφή: Ο [ΑΓΙΟC] ΠΕΤΡΟ' / ΕΡΒΕΒΙΩ ΜΑΓΙCΤΡΩ, ΒΕCΤΗ S CΤΡΑΤΗΛΑΤΗ ΤΗ' ΑΝΑΤΟΛΗ' ΤΩ ΦΡΑΓΟΠΩ[ΛΩ].

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με τον Αμάτους του Μοντεκασίνο, ο Ερβέ και άλλοι Νορμανδοί μισθοφόροι πολέμησαν για τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία υπό τον Γεώργιο Μανιάκη εναντίον των Μουσουλμάνων στη Σικελία το 1038-1040. [3] Μεταξύ των ετών 1040 και 1043 συμμετείχε στην εκστρατεία εναντίον των Ελλήνων της Απουλίας και έλαβε την πόλη Αβελλίνο (1042/3). Περί το 1050 εμφανίζεται ως ηγέτης των Νορμανδών μισθοφόρων υπό τον Νικηφόρο Βρυέννιο τον Πρεσβύτερο και ενός από τους δύο επικεφαλής υποδιοικητές της Ελλάδας. Την ίδια χρονιά, ο ίδιος και ο Κατακαλών Κακαυμένος ηττήθηκαν από τους Πετσενέγκους κοντά στον Δούναβη.

Το 1056 ζήτησε τον ανώτερο αυλικό τίτλο του μαγίστρου από τον Αυτοκράτορα Μιχαήλ ΣΤ΄ Στρατιωτικό (β. 1056-1057). Όταν αυτός αρνήθηκε, ο Ερβέ αποσύρθηκε στο κτήμα του στο Θέμα των Αρμενιακών. Από εκεί συγκέντρωσε έναν αριθμό 300 Νορμανδών και την άνοιξη του 1057 βάδισε στην ανατολική Μικρά Ασία, γύρω από τη λίμνη Βαν. [3] Εκεί πιθανότατα σκόπευε να δημιουργήσει ένα κράτος για τον εαυτό του και εισήλθε σε πολέμους με τους Αρμένιους και τους Σελτζούκους. [4] Μετά την αρχική επιτυχία, αιχμαλωτίστηκε από τον Αμπού Νασρ, εμίρη του Aχλάτ.

Ο Ερβέ απεστάλη πίσω στην Κωνσταντινούπολη σιδηροδέσμιος, αλλά εκεί φαίνεται πως συμφιλιώθηκε με τον Αυτοκράτορα των Ρωμαίων: μία σφραγίδα του που διασώθηκε, καταγράφει πως είχε λάβει τον τίτλο τού μαγίστρου και τις θέσεις τού βεστιαρίου και του στρατηλάτη της Ανατολής, στον στρατό του Αυτοκράτορα Ισαακίου Α΄ Κομνηνού (β. 1057-1059). [3] Ωστόσο γύρω στο 1063 ο Ματθαίος της Έδεσσας καταγράφει ότι οι Τούρκοι της Άμιδας δωροδόκησαν έναν «Φρανκάβολ», για να αποφύγουν τη μάχη. Το αν ήταν πράγματι ο Ερβέ είναι αβέβαιο, αλλά εκτελέστηκε από τον Αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Ι΄ Δούκα (β. 1059-1067) λίγο μετά. Ήταν πιθανώς ο ιδρυτής της οικογένειας της ύστερης Βυζαντινής οικογένειας Φραγκοπούλου. [5]

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  2. Ανακτήθηκε στις 3  Μαρτίου 2021.
  3. 3,0 3,1 3,2 Kazhdan 1991.
  4. Gravett & Nicolle 2006.
  5. Kazhdan 1991.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]