Λουντοβίκο Αριόστο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ignoto (συζήτηση | συνεισφορές)
6.268 επεξεργασίες
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2: Γραμμή 2:


{{Πληροφορίες συγγραφέα
{{Πληροφορίες συγγραφέα
|όνομα = Λοντοβίκο Αριόστο
|όνομα = Λουντοβίκο Αριόστο
|εικόνα = Vincenzo Catena 016 detail.jpg
|εικόνα = Vincenzo Catena 016 detail.jpg
|λεζάντα =
|λεζάντα =
Γραμμή 20: Γραμμή 20:


[[Αρχείο:Ariosto.jpg|thumb|right|180 px|Άγαλμα του Αριόστο στο [[Ρέτζιο]].]]
[[Αρχείο:Ariosto.jpg|thumb|right|180 px|Άγαλμα του Αριόστο στο [[Ρέτζιο]].]]
Ο '''Λοντοβίκο Αριόστο''' ([[8 Σεπτεμβρίου]] [[1474]] - [[6 Ιουλίου]] [[1533]]) ήταν [[Ιταλοί|Ιταλός]] [[ποιητής]] και κωμωδιογράφος της [[Αναγέννηση]]ς. Θεωρείται ο κύριος εκπρόσωπος της ''[[commedia erudita]]''.
Ο '''Λουντοβίκο Αριόστο''' ([[8 Σεπτεμβρίου]] [[1474]] - [[6 Ιουλίου]] [[1533]]) ήταν [[Ιταλοί|Ιταλός]] [[ποιητής]] και κωμωδιογράφος της [[Αναγέννηση]]ς. Είναι περίφημος για το έπος του Orlando furioso (Ορλάνδος μαινόμενος)


== Βίος ==
== Βίος ==
Γεννήθηκε στο [[Ρέτζιο (Λομβαρδία)|Ρέτζιο]] της [[Λομβαρδία|Λομβαρδίας]] και ήταν γιος του Νικκολό Αριόστο, διοικητή της τοπικής [[Ακρόπολις|ακρόπολης]]. Ο Νικκολό Αριόστο ανάγκασε το γιο του να μελετήσει [[Νομικά]] ενάντια στις επιθυμίες του. Όταν ο Λοντοβίκο ήταν ελεύθερος να ενεργήσει σύμφωνα με τη θέλησή του, μελέτησε τους κλασικούς με τον [[Γκρεγκόριο ντε Σπολέτο]] (Gregorio de Spoleto) από τον οποίο έμαθε τα [[Λατινική γλώσσα|Λατινικά]]. O Γκρεγκόριο ωστόσο έφυγε σύντομα για το [[Παρίσι]], στερώντας από τον Λοντοβίκο την ευκαιρία να μελετήσει τα [[Αρχαία ελληνική γλώσσα|Ελληνικά]], δεδομένου ότι αμέσως μετά τον θάνατο του πατέρα του εκείνος έπρεπε να διαχειριστεί όλα τα οικογενειακά θέματα συμπεριλαμβανομένης της υποστήριξης των εννέα αμφιθαλών αδελφών του, ένας από τους οποίους μάλιστα ήταν ακρωτηριασμένος.
Γεννήθηκε στο [[Ρέτζο νελλ’Εμίλια]] και ήταν γιος του Νικκολό Αριόστο, φρουράρχου της πόλης. Ο Νικκολό Αριόστο ανάγκασε το γιο του να μελετήσει [[Νομικά]] ενάντια στις επιθυμίες του. Όταν ο Λοντοβίκο ήταν ελεύθερος να ενεργήσει σύμφωνα με τη θέλησή του, μελέτησε τους κλασικούς με τον [[Γκρεγκόριο ντα Σπολέτο]] (Gregorio da Spoleto) από τον οποίο έμαθε τα [[Λατινική γλώσσα|Λατινικά]]. O Γκρεγκόριο ωστόσο έφυγε σύντομα για το [[Παρίσι]], στερώντας από τον Λοντοβίκο την ευκαιρία να μελετήσει τα [[Αρχαία ελληνική γλώσσα|Ελληνικά]], δεδομένου ότι αμέσως μετά τον θάνατο του πατέρα του εκείνος έπρεπε να διαχειριστεί όλα τα οικογενειακά θέματα συμπεριλαμβανομένης της υποστήριξης των εννέα αδελφών του, ένας από τους οποίους μάλιστα ήταν ακρωτηριασμένος.


Κατόρθωσε να συνθέσει μερικές κωμωδίες και λυρική [[ποίηση]] που τον βοήθησαν να κερδίσει την προστασία του καρδινάλιου [[Ιππόλιτο ντ' Έστε]] (Ippolito d' Este), αδελφού του Δούκα της Φεράρα (συζύγου της [[Λουκρητία Βοργία|Λουκρητίας Βοργία]]). Η φιλαργυρία του καρδιναλίου σύντομα οδήγησε τον Αριόστο στην υπηρεσία του γενναιόδωρου [[Αλφόνσο Α΄, Δούκας της Φερράρα|Αλφόνσο Α΄]], Δούκα της [[Φερράρα]]. Ο δούκας τον έστειλε σε διάφορες ατυχείς διπλωματικές αποστολές -στη μία τον συνέλαβαν και σε κάποια άλλη ο [[Πάπας]] παρ' ολίγο να τον εκτελέσει.
Κατόρθωσε να συνθέσει μερικές κωμωδίες και λυρική [[ποίηση]] που τον βοήθησαν να κερδίσει την προστασία του καρδινάλιου [[Ιππόλιτο ντ' Έστε]] (Ippolito d' Este), αδελφού του Δούκα της Φεrράρας (συζύγου της [[Λουκρητία Βοργία|Λουκρητίας Βοργία]]). Η φιλαργυρία του καρδιναλίου σύντομα οδήγησε τον Αριόστο στην υπηρεσία του γενναιόδωρου [[Αλφόνσο Α΄, Δούκας της Φερράρας|Αλφόνσο Α΄]], Δούκα της [[Φερράρα]]ς. Ο δούκας τον έστειλε σε διάφορες ατυχείς διπλωματικές αποστολές -στη μία τον συνέλαβαν και σε κάποια άλλη ο [[πάπας]] παρ' ολίγο να τον εκτελέσει.


Διορίστηκε τελικά έπαρχος της Γκαρφανιάνα στα [[Απέννινα όρη]]. Αποχωρώντας από την ενεργό δράση και τα αξιώματα, παντρεύτηκε την δεκατεσσάρων ετών ερωμένη του και έγραψε κωμωδίες, τις παραστάσεις των οποίων επιτηρούσε προσωπικά. Βοήθησε επίσης να χτιστεί [[θέατρο]] στη Φερράρα και εξέδωσε το γνωστότερο έργο του, το ρομαντικό επικό ποίημα, ''[[Ορλάνδος μαινόμενος (Αριόστο)|Orlandο furioso]]'', (Μαινόμενος Ορλάνδος).
Διορίστηκε τελικά έπαρχος της Γκαρφανιάνα στα [[Απέννινα όρη]]. Αποχωρώντας από την ενεργό δράση και τα αξιώματα, παντρεύτηκε την δεκατεσσάρων ετών ερωμένη του και έγραψε κωμωδίες, τις παραστάσεις των οποίων επιτηρούσε προσωπικά. Βοήθησε επίσης να χτιστεί [[θέατρο]] στη Φερράρα και εξέδωσε το γνωστότερο έργο του, το ρομαντικό επικό ποίημα, ''[[Ορλάνδος μαινόμενος (Αριόστο)|Orlandο furioso]]'', (Μαινόμενος Ορλάνδος).
Γραμμή 31: Γραμμή 31:
== Εργογραφία ==
== Εργογραφία ==
{{commonscat}}
{{commonscat}}
Περιφημότερο έργο του Αριόστο είναι το ιπποτικό [[έπος]] του, ''Orlandο furioso'' (Ορλάνδος μαινόμενος ).
⚫
Ο Αριόστο έγραψε πέντε κωμωδίες που ανήκουν στα [[εννοιολογικό πλαίσιο|συμφραζόμενα]] της ''commedia erudita'':

⚫
Ο Αριόστο έγραψε και πέντε κωμωδίες που ανήκουν στο είδος της [[Κομέντια ερουντίτα]]:


#''La cassaria'' (Το σεντούκι) 1508, η πρώτη ιδιωματική κωμωδία που παρουσιάστηκε σε αυλή στην Ιταλία και θεωρείται αληθινή αρχή της λόγιας κωμωδίας.
#''La cassaria'' (Το σεντούκι) 1508, η πρώτη ιδιωματική κωμωδία που παρουσιάστηκε σε αυλή στην Ιταλία και θεωρείται αληθινή αρχή της λόγιας κωμωδίας.
#''I suppositi'' (Οι Υποκριτές) 1509, όπου σατιρίζει ήθη και ανώτερους υπαλλήλους
#''I suppositi'' (Οι Υποτιθέμενοι) 1509, όπου σατιρίζει ήθη και ανώτερους υπαλλήλους
#''Il Negromante'' (Ο νεκρομάντης) 1520
#''Ο Τσαρλατάνος''
#''Gli studenti'' (Οι Σπουδαστές) 1518-19
#''Οι Σπουδαστές''
#''La Iama'' (Ο προαγωγός) το 1528, στο οποίο σατιρίζονται δευτερεύοντες δημοτικοί υπάλληλοι και απεικονίζεται ζωντανά η καθημερινή ζωή της Φερράρα.
#''La Lena'' (Η προαγωγός) 1528, στο οποίο σατιρίζονται δευτερεύοντες δημοτικοί υπάλληλοι και απεικονίζεται ζωντανά η καθημερινή ζωή της Φερράρα.

#Το [[έπος|επικό]] ποίημα, ''Orlandο furioso'' (Μαινόμενος Ορλάνδος).




Έκδοση από την 22:02, 21 Ιουλίου 2016

 Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 16/06/2012.
Λουντοβίκο Αριόστο
ΌνομαΛουντοβίκο Αριόστο
Γέννηση8 Σεπτεμβρίου 1474
Ρέτζιο Εμίλια, Ιταλία
Θάνατος6 Ιουλίου 1533 (58 ετών)
Φερράρα, Ιταλία
Επάγγελμα/
ιδιότητες		ποιητής[1][2][3] και θεατρικός συγγραφέας
ΕθνικότηταΙταλική
Σχολές φοίτησηςΠανεπιστήμιο της Φερράρας
ΕίδηΈπος
Αξιοσημείωτα έργαΜαινόμενος Ορλάνδος
ΤέκναVirginio Ariosto
Commons page Πολυμέσα σχετικά με τoν συγγραφέα
δεδομένα (π • σ • ε )
Άγαλμα του Αριόστο στο Ρέτζιο.

Ο Λουντοβίκο Αριόστο (8 Σεπτεμβρίου 1474 - 6 Ιουλίου 1533) ήταν Ιταλός ποιητής και κωμωδιογράφος της Αναγέννησης. Είναι περίφημος για το έπος του Orlando furioso (Ορλάνδος μαινόμενος)

Βίος

Γεννήθηκε στο Ρέτζο νελλ’Εμίλια και ήταν γιος του Νικκολό Αριόστο, φρουράρχου της πόλης. Ο Νικκολό Αριόστο ανάγκασε το γιο του να μελετήσει Νομικά ενάντια στις επιθυμίες του. Όταν ο Λοντοβίκο ήταν ελεύθερος να ενεργήσει σύμφωνα με τη θέλησή του, μελέτησε τους κλασικούς με τον Γκρεγκόριο ντα Σπολέτο (Gregorio da Spoleto) από τον οποίο έμαθε τα Λατινικά. O Γκρεγκόριο ωστόσο έφυγε σύντομα για το Παρίσι, στερώντας από τον Λοντοβίκο την ευκαιρία να μελετήσει τα Ελληνικά, δεδομένου ότι αμέσως μετά τον θάνατο του πατέρα του εκείνος έπρεπε να διαχειριστεί όλα τα οικογενειακά θέματα συμπεριλαμβανομένης της υποστήριξης των εννέα αδελφών του, ένας από τους οποίους μάλιστα ήταν ακρωτηριασμένος.

Κατόρθωσε να συνθέσει μερικές κωμωδίες και λυρική ποίηση που τον βοήθησαν να κερδίσει την προστασία του καρδινάλιου Ιππόλιτο ντ' Έστε (Ippolito d' Este), αδελφού του Δούκα της Φεrράρας (συζύγου της Λουκρητίας Βοργία). Η φιλαργυρία του καρδιναλίου σύντομα οδήγησε τον Αριόστο στην υπηρεσία του γενναιόδωρου Αλφόνσο Α΄, Δούκα της Φερράρας. Ο δούκας τον έστειλε σε διάφορες ατυχείς διπλωματικές αποστολές -στη μία τον συνέλαβαν και σε κάποια άλλη ο πάπας παρ' ολίγο να τον εκτελέσει.

Διορίστηκε τελικά έπαρχος της Γκαρφανιάνα στα Απέννινα όρη. Αποχωρώντας από την ενεργό δράση και τα αξιώματα, παντρεύτηκε την δεκατεσσάρων ετών ερωμένη του και έγραψε κωμωδίες, τις παραστάσεις των οποίων επιτηρούσε προσωπικά. Βοήθησε επίσης να χτιστεί θέατρο στη Φερράρα και εξέδωσε το γνωστότερο έργο του, το ρομαντικό επικό ποίημα, Orlandο furioso, (Μαινόμενος Ορλάνδος).

Εργογραφία

Περιφημότερο έργο του Αριόστο είναι το ιπποτικό έπος του, Orlandο furioso (Ορλάνδος μαινόμενος ).

Ο Αριόστο έγραψε και πέντε κωμωδίες που ανήκουν στο είδος της Κομέντια ερουντίτα:

  1. La cassaria (Το σεντούκι) 1508, η πρώτη ιδιωματική κωμωδία που παρουσιάστηκε σε αυλή στην Ιταλία και θεωρείται αληθινή αρχή της λόγιας κωμωδίας.
  2. I suppositi (Οι Υποτιθέμενοι) 1509, όπου σατιρίζει ήθη και ανώτερους υπαλλήλους
  3. Il Negromante (Ο νεκρομάντης) 1520
  4. Gli studenti (Οι Σπουδαστές) 1518-19
  5. La Lena (Η προαγωγός) 1528, στο οποίο σατιρίζονται δευτερεύοντες δημοτικοί υπάλληλοι και απεικονίζεται ζωντανά η καθημερινή ζωή της Φερράρα.


Καθιερωμένοι όροι
  1. ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 13  Φεβρουαρίου 2015. 500313522. Ανακτήθηκε στις 14  Μαΐου 2019.
  2. ↑ Ιστορικό Αρχείο Ρικόρντι. 12880. Ανακτήθηκε στις 3  Δεκεμβρίου 2020.
  3. ↑ BeWeB. 1264. Ανακτήθηκε στις 13  Φεβρουαρίου 2021.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Λουντοβίκο_Αριόστο&oldid=5946522"