Εθνικό Τυπογραφείο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Εθνικό Τυπογραφείο

Το τυπογραφείο στην οδό Καποδιστρίου 34, στην Αθήνα
Γενικές πληροφορίες
Σύσταση20 Οκτωβρίου 1825, πριν 198 έτη (1825-10-20) (Τυπογραφία της Διοικήσεως)
ΈδραΚαποδοστρίου 34, Αθήνα
Ειδικός ΓραμματέαςΔημήτριος Γεωργίκος
ΥπαγωγήΠρωθυπουργός της Ελληνικής Δημοκρατίας
Ιστότοποςet.gr

Το Εθνικό Τυπογραφείο είναι δημόσια υπηρεσία που υπάγεται απευθείας στον Πρωθυπουργό της Ελληνικής Δημοκρατίας. Αποτελεί ενιαίο διοικητικό τομέα στον οποίο προΐσταται Ειδικός Γραμματέας με βαθμό 2ο της Κατηγορίας Ειδικών θέσεων. Οι τυπογραφικές του μονάδες λειτουργούν σε δύο βάρδιες (πρωί - απόγευμα), ενώ οι διοικητικές του υπηρεσίες, καθώς και τα τμήματα εξυπηρέτησης των πολιτών (πώληση Φ.Ε.Κ. και αντιγράφων, πληροφορίες, συνδρομητές κ.λπ.) λειτουργούν μόνο τις πρωινές ώρες.

Στεγάζεται σε ιδιόκτητο παραδοσιακό κτίριο επί της οδού Καποδοστρίου 34 στην Αθήνα, όπου λειτουργούν όλες οι διοικητικές υπηρεσίες κι οι μονάδες παραγωγής, αλλά και τα τμήματα εξυπηρέτησης των πολιτών.

Αρμοδιότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Εθνικό Τυπογραφείο είναι τεχνική παραγωγική μονάδα γραφικών τεχνών και η γενική του αρμοδιότητα συνίσταται στην έκδοση και κυκλοφορία της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως καθώς και στην κάλυψη των εκτυπωτικών αναγκών των δημοσίων υπηρεσιών. Ειδικότερα, το Εθνικό Τυπογραφείο είναι αρμόδιο για:

  • Την παραγωγή και κυκλοφορία όλων των τευχών της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως και των κειμένων νομοθετικής λειτουργίας.
  • Την εκτύπωση γενικού τύπου εντύπων, που χρησιμοποιούνται από τις δημόσιες υπηρεσίες, με τον επίσημο τίτλο τους.
  • Ομοίως την παραγωγή εντύπων και εκδόσεων που χρειάζονται για την εξυπηρέτηση των αναγκών των υπηρεσιών του πρωθυπουργού, των Υπουργείων ή των δημοσίων υπηρεσιών.
  • Την εκτύπωση και βιβλιοδεσία του διαρκούς Κώδικα Νομοθεσίας.
  • Την παραγωγή εκδόσεων διδακτικού ή εκπαιδευτικού χαρακτήρα, καθώς και τις ετήσιες εκθέσεις πεπραγμένων των Ανεξάρτητων Διοικητικών Αρχών.
  • Την επιμέλεια και παραγωγή εκδόσεων που κρίνεται από τον υπoυργό Εσωτερικών ότι εξυπηρετούν εθνικούς ή κοινωνικούς σκοπούς.

Οι δραστηριότητες του Εθνικού Τυπογραφείου είναι δυνατόν να επεκτείνονται -στην περίπτωση αυτή απαιτείται η έκδοση σχετικού Προεδρικού Διατάγματος- προκειμένου να καλυφθούν ανάγκες του Δημοσίου και του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα.

Οργάνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Εθνικό Τυπογραφείο διαρθρώνεται, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κεφαλαίου Β' του Προεδρικού Διατάγματος αριθ. 188/1996 "Οργανισμός Εθνικού Τυπογραφείου" (Φ.Ε.Κ. 146/Α'/1996), από τις ακόλουθες κατά βάρδια λειτουργίας οργανικές μονάδες:

Οργανικές μονάδες πρωινής (α΄) βάρδιας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Διεύθυνση Α΄ Προγραμματισμού Παραγωγής
  • Διεύθυνση Β΄ Φωτοστοιχειοθεσίας
  • Διεύθυνση Γ΄ Εκτυπώσεων – Βιβλιοδεσίας
  • Διεύθυνση Δ΄ Ανθρώπινου δυναμικού
  • Διεύθυνση Ε΄ Διαχείρισης
  • Διεύθυνση ΣΤ΄ Τεχνικής υποστήριξης
  • Διεύθυνση Ζ΄ Πληροφορικής
  • Διεύθυνση Η΄ Προώθησης Εκδόσεων
  • Αυτοτελές Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Σχέσεων με τους πολίτες

Οργανικές μονάδες δεύτερης (β΄) βάρδιας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Διεύθυνση Θ΄ Φωτοστοιχειοθεσίας
  • Διεύθυνση Ι΄ Εκτυπώσεων - Βιβλιοδεσίας

Προσωπικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι οργανικές θέσεις του Εθνικού Τυπογραφείου είναι 420 και κατανέμονται σε διάφορους κλάδους και ειδικότητες. Από αυτές οι 23 υπάγονται σε κλάδους Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης, οι 203 σε κλάδους και ειδικότητες Τεχνολογικής Εκπαίδευσης, οι 110 σε κλάδους και ειδικότητες Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, οι 45 σε κλάδους Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης. Ακόμη, υπάρχουν 23 θέσεις, που κατανέμονται σε προσωρινούς τεχνικούς κλάδους, καθώς και 40 θέσεις προσωπικού με σχέση εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου.

Επιτροπή Λειτουργικής και Οργανωτικής Ανάπτυξης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο Εθνικό Τυπογραφείο λειτουργεί Επιτροπή Λειτουργικής και Οργανωτικής Ανάπτυξης που έχει ως κύρια αρμοδιότητα την παρακολούθηση του εκσυγχρονισμού της υπηρεσίας, την ανάπτυξη του προσωπικού και των εργασιακών σχέσεων και τη βελτίωση των παρεχομένων υπηρεσιών. Επίσης η προαναφερόμενη Επιτροπή ασχολείται με εισηγήσεις ή προτάσεις που κατατίθενται σ΄ αυτήν και αφορούν την κύρια αρμοδιότητά της ή συναφή με αυτή θέματα καθώς και με κάθε άλλο θέμα που σχετίζεται με την ανάπτυξη της υπηρεσίας και του προσωπικού.

Η Επιτροπή συγκροτείται από τον ειδικό γραμματέα, ως πρόεδρο, τον διευθυντή Ανθρώπινου Δυναμικού, τον διευθυντή Προγραμματισμού Παραγωγής και έναν εκπρόσωπο του Δ.Σ. του Συλλόγου Προσωπικού Εθνικού Τυπογραφείου. Κατά την κρίση του ειδικού γραμματέα είναι δυνατόν να συμμετέχει στις συνεδριάσεις της και οποιοσδήποτε άλλος υπηρεσιακός παράγοντας ανάλογα με τη φύση του εξεταζόμενου θέματος.

Τα θέματα της ημερήσιας διάταξης εισηγείται προς την Επιτροπή ο διευθυντής Ανθρώπινου Δυναμικού, ο οποίος έχει και την ευθύνη τήρησης πρακτικών συνεδριάσεων και έκδοσης ετήσιας έκθεσης πεπραγμένων.

Πληροφοριακό Σύστημα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο Εθνικό Τυπογραφείο λειτουργεί από το 1996 ολοκληρωμένο πληροφοριακό σύστημα και βάσεις δεδομένων, οι πληροφορίες των οποίων ανήκουν στην αποκλειστική του κατοχή και διαχείριση. Όλα τα φύλλα της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως εκδίδονται, κυκλοφορούν κι αρχειοθετούνται και σε ψηφιακή μορφή.

Ιστορικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι ιστορικές ρίζες του Εθνικού Τυπογραφείου φτάνουν στα πρώτα χρόνια της Επανάστασης του 1821. Την περίοδο εκείνη, η δημιουργία, η οργάνωση τυπογραφείου κι η έκδοση εφημερίδας αποτελούσε ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα για τις διοικητικές Αρχές του επαναστατημένου γένους, εφόσον ο έντυπος λόγος ως μέσο εξωτερίκευσης και γνωστοποίησης των αποφάσεών τους αναγνωρίστηκε από το πρώτο κιόλας συνταγματικού περιεχομένου κείμενο (Προσωρινόν Πολίτευμα της Ελλάδος), το 1822. Η συμβολή των φιλελλήνων και των φιλελληνικών οργανώσεων της Ευρώπης διαδραμάτισε αποφασιστικό ρόλο στην προσπάθεια αυτή και συνέβαλε στη σχεδόν ταυτόχρονη με την ανάπτυξη του επαναστατικού κινήματος δημιουργία τυπογραφικών πυρήνων αρχικά στην Καλαμάτα, το Μεσολόγγι και τα Ψαρρά και στη συνέχεια στην Αθήνα, στην Ύδρα, στην Αίγινα, στο Ναύπλιο.

Τότε εκδόθηκαν οι εφημερίδες Σάλπιγξ Ελληνική (πρώτη έντυπη εφημερίδα σε ελληνικό έδαφος), Ελληνικά Χρονικά, Φίλος του Νόμου, Απόλλων, Εφημερίς των Αθηνών, Γενική Εφημερίς της Ελλάδος κ.ά.

Μετά την οργανωτική ανασυγκρότηση και το ενδιαφέρον του πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδας, του Ιωάννη Καποδίστρια, για την ανάπτυξη της τυπογραφίας της Κυβερνήσεως, η βαυαρική διοίκηση που επιβλήθηκε από το μοναρχικό καθεστώς του Όθωνα με την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας, βρήκε σε λειτουργία τον τυπογραφικό μηχανισμό, τον οποίο αμέσως προσάρμοσε στα πρότυπα κρατικής οργάνωσης που δημιουργήθηκε υπό τον τίτλο «Βασιλικόν Τυπογραφείον» (1833).

Έκτοτε, το μεν τυπογραφείο ως οργάνωση παρακολουθεί και προσαρμόζεται στην ανάπτυξη του διοικητικού συστήματος, εμφανίζοντας όλες τις τυπικές παθολογίες του σε οργανωτικό και λειτουργικό επίπεδο, η δε Εφημερίς της Κυβερνήσεως, το επίσημο κρατικό έντυπο που εκδόθηκε απ' αυτό, από όργανο δημοσιοποίησης των κρατικών πράξεων, μετεξελίχθηκε από την αναθεώρηση του Συντάγματος το 1911 σε αναγκαίο μέσο νομιμοποίησής τους.

Ως σημαντικά γεγονότα για το Εθνικό Τυπογραφείο σ' αυτή την πολύχρονη διαδρομή του μέχρι σήμερα, θα μπορούσαν να αναφερθούν:[1]

  • Η ίδρυση του "Τυπογραφείου της Διοικήσεως" στο Ναύπλιο, με τη βοήθεια του Γάλλου φιλέλληνα τυπογράφου Ντιντό (1825).
  • Η μετονομασία του "Τυπογραφείου της Διοικήσεως" σε "Τυπογραφείον της Κυβερνήσεως" και η μεταφορά του στον Πόρο (1827).
  • Η μετονομασία του "Τυπογραφείου της Κυβερνήσεως" σε "Εθνική Τυπογραφία" (1827).
  • Η μετονομασία της "Εθνικής Τυπογραφίας" σε "Βασιλική Τυπογραφία", με την άφιξη του Όθωνα και η μεταφορά στο Ναύπλιο (1833).
  • Η μεταφορά του από το Ναύπλιο στην Αθήνα, στο κτίριο επί της συμβολής των οδών Σταδίου και Σανταρόζα (Παλιά Βουλή) (1835).
Το Βασιλικόν Τυπογραφείον
  • Η ανάθεση της διεύθυνσής του στον Αλέξανδρο-Ρίζο Ραγκαβή (1841), ο οποίος επέκτεινε τις εκδοτικές δραστηριότητες πέραν της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως και στην έκδοση αξιόλογων βιβλίων (Ελληνική χρηστομάθεια, Χημεία Λάνδερερ, Γεωργική και οικιακή οικονομία κ.ά.).
  • Η μετονομασία του σε «Εθνικόν Τυπογραφείον» μετά την έξωση του Όθωνα (1862), ονομασία που διατηρείται μέχρι σήμερα.
  • Ο οργανωτικός και μηχανολογικός εκσυγχρονισμός του, που πραγματοποιήθηκε την περίοδο του Χαριλάου Τρικούπη (1882-1893).
  • Η εισαγωγή στην παραγωγική διαδικασία των μονοτυπικών μηχανών (περίπου 1900).
  • Η μεταστέγασή του σε κτίριο που ανεγέρθηκε για τον σκοπό αυτό επί της οδού Καποδιστρίου, χώρος όπου στεγάζεται και λειτουργεί μέχρι σήμερα (1905).
  • Η εισαγωγή στην παραγωγική διαδικασία των λινοτυπικών μηχανών (περίπου 1910).
  • Η δημιουργία για πρώτη φορά κλάδων «τεχνικού προσωπικού» (θερμαστής, σιδηρουργός μηχανικός, γαλβανοπλάστης, στιχοτυπωτής, μονοτυπωτής, πιεστής, χαρτοθέτης, βιβλιοδέτης κ.ά.).
  • Η επέκταση των κτιριακών του εγκαταστάσεων και προς το όπισθεν (προς την οδό Σολωμού) οικοδομικό τετράγωνο (1925).
  • Η ίδρυση και λειτουργία στις εγκαταστάσεις του σχολής τυπογραφίας για την εξειδίκευση και πρόσληψη τυπογράφων (1952).
  • Η σύσταση θέσης γενικού διευθυντή κι η πλήρης οργανωτική και διοικητική του αυτοτέλεια από το Υπουργείο Προεδρίας της Κυβερνήσεως (1975).
  • Η εισαγωγή στις εκτυπώσεις των ταχυπιεστηρίων όφσετ (1984).
  • Η συγκρότηση όλων των διευθύνσεών του σε ενιαίο διοικητικό τομέα κι η σύσταση θέσης ειδικού γραμματέα. Για πρώτη φορά ο διοικητικός προϊστάμενος δεν προέρχεται από την υπαλληλική ιεραρχία, αλλά είναι πολιτικό πρόσωπο (1985).
  • Η εφαρμογή της ηλεκτρονικής τυπογραφίας στην επεξεργασία των εγγράφων κι η κατάργηση των λινοτυπικών και μονοτυπικών μηχανών (1990).
  • Η υλοποίηση προγράμματος εκσυγχρονισμού, χρηματοδοτούμενου από πόρους του προγράμματος «Κλεισθένης» (1996-2000).
  • Η πλήρης αποκατάσταση κι ανακατασκευή του κτιρίου, μετά τις σοβαρές βλάβες που προκλήθηκαν στις κτιριακές εγκαταστάσεις από τον σεισμό της Αθήνας του Σεπτεμβρίου 1999 (2000-2004).
  • Η έκδοση του Νόμου 3469, που ρυθμίζει όλα τα θέματα που αφορούν το Εθνικό Τυπογραφείο και την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και προβλέπει μεταξύ των άλλων και τη σύσταση νομικού προσώπου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με την επωνυμία «Μουσείο και Βιβλιοθήκη Εθνικού Τυπογραφείου» (2006).

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Δομένικος, 1992

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ευάγγελος Α. Βουτσινάκης, Εθνικό Τυπογραφείο-Εφημερίς της Κυβερνήσεως, Εκδόσεις Αντ. Ν. Σάκκουλα, Αθήνα 2005, ISBN 960-15-1398-1.
  • Μάρω Βενετσανοπούλου, Η συμβολή του Εθνικού Τυπογραφείου στην εξέλιξη της Δημόσιας Διοίκησης, ΕΠ.ΑΠ.ΤΟΠ.ΑΥΤ.ΠΕΡ.ΑΝ., Αθήνα 2007, τ. 47-48.
  • Μανώλης Δομένικος, "Εθνικόν Τυπογραφείον: Τυπογραφική μπαλάντα για νόμους και διατάξεις". Ελευθεροτυπία, ένθετο "Έψιλον", 9 Αυγούστου 1992, σσ. 46-51.
  • Τυπώνοντας Σελίδες της Ιστορίας, έκδοση Εθνικού Τυπογραφείου, Αθήνα 2006, ISBN 960-87641-2-2.
  • Προεδρικό Διάταγμα αριθ. 188/1996 "Οργανισμός Εθνικού Τυπογραφείου" (Φ.Ε.Κ. 146/Α'/1996).
  • Νόμος 3469/2006 "Εθνικό Τυπογραφείο, Εφημερίς της Κυβερνήσεως και λοιπές διατάξεις" (Φ.Ε.Κ. 131/Α'/2006).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]